eitaa logo
البرهان
1.5هزار دنبال‌کننده
1.3هزار عکس
478 ویدیو
243 فایل
﷽ البرهان #دفاع‌از‌مکتب‌اهل‌بیت‌علیهم‌السلام و #پاسخ‌به‌شبهات‌اهل‌سنت‌و‌وهابیت مدیریت @aqesni_ya_abalhasan
مشاهده در ایتا
دانلود
🔰 برخی از عقیده مهدویت را از اساس باطل شمرده و منکر عقیده به علیه السلام شده اند، اما عالم بزرگ وهابیت، محمد ناصر الدین در رد این عقیده مطلبی جالب در‌ کتاب خویش بیان میکند. 📒وی در کتاب "سلسلة الاحادیث الصحیحة" می نویسد: «و ما مثل هؤلاء إلا کمثل من ینکر عقیدة نزول عیسى علیه السلام فی آخر الزمان التی تواتر ذکرها فی الأحادیث الصحیحة...، و أکاد أقطع أن کل من أنکر عقیدة المهدی ینکرها أیضا، و بعضهم یظهر ذلک من فلتات لسانه، و إن کان لا یبین و ما مثل هؤلاء المنکرین جمیعا عندی إلا کما لو أنکر رجل ألوهیة الله عز وجل بدعوى أنه ادعاها بعض الفراعنة ! فهل من مدکر» 📚 سلسلة الاحادیث الصحیحة ج۴ ص۴۳ 🔖اسکن b2n.ir/76946 📝 مثل این ها همانند کسانی است که عقیده نزول علیه السلام در آخر الزمان را که احادیث صحیح در مورد آن به تواتر رسیده است، منکر میشوند... و مطمئنا و قطعا میگویم که هر کس عقیده (عج) را منکر شود، آن را نیز منکر می گردد. و برخی از آنها نیز این عقیده را بر ناخواسته (بر اثر لغزش) بیان کرده اند و مثل تمامی این گروه منکر "خروج مهدی" در نزد من همانند کسی است، که اولوهیت خداوند متعال را انکار نماید، همانند ادعای برخی از فراعنه. 🔴👈🏼 لطفا نشر دهید 🔘 کانال البرهان 🕋 @alburhan_110
🔻 فراوانی نعمت ها در زمان ظهور حضرت مهدی حاكم نيشابورى حديثى را از ابوسعيد خدرى نقل كرده است: عن أبي سعيد الخدري رضي الله عنه أن رسول الله صلى الله عليه وسلم قال يخرج في آخر أمتي المهدي يسقيه الله الغيث وتخرج الأرض نباتها ويعطى المال صحاحا وتكثر الماشية وتعظم الأمة يعيش سبعا أو ثمانيا يعني حججا. هذا حديث صحيح الإسناد ولم يخرجاه. از ابو سعيد خدرى روايت شده است كه صلى الله عليه و آله فرمودند: در آخر زمانِ امت من، خروج مى‌كند و خداوند او را از باران سيراب مى‌فرمايد و زمين روييدنى‌هاى خود را خارج مى‌سازد و اموال را به طور صحيح [به مردم] مى‌دهد، چارپايان زياد مي شوند [كنايه از فراواني نعمت]  امت بزرگ شمرده مى‌شود و آن حضرت هفت يا هشت سال حكومت مى‌كند. حاكم نيشابوري بعد از نقل روايت فوق مي­نويسد: اين حديث صحيح است، ولى آن را بخارى و مسلم نقل نكرده ­اند. 📚المستدرك علي الصحيحين، ج۴، ص۶۰۱