با پرده اش ضریح تو را پاک میکند یک بار اگر که کعبه شود خادم نجف

آری روایت از شب معراج بهتر است در عرش حق دو جمله کلام پیمبر است: این خانه‌ی خداست و یا خانه‌ی علی در هرطرف که می‌نگرم عکس حیدر است

کافری آمد حرم تنها تماشایت کند وقت برگشتن ز مدح تو فقط هو میکشید

با خود شدی میان نمازت چو روبه رو بر خویش سجده‌کردی وبا خویش گفت‌وگو تاج تو انّماست، نگین تو تنفقوا چل حلقه نیز اگر به رکوعش دهد عدو نازل نمیشود ملکی این نثار را

در شرح ام‌البنین همین کافی که مادرِ عباسه!

نپرسید عباس کجاست، خبر از جعفر و عبدالله و عثمان نگرفت، ذکر لبش حسین بود. خبر شهادت رو که فهمید، فرمود: «کاش فرزندانم و تمامی آنچه در زمین است فدای حسین می‌شد و او زنده بود.»

می‌نشست داخل بقیع به روضه خوندن، به قدری سوزناک بود که مروان_علیه‌العنه_ گوش می‌داد و گریه می‌کرد.

*می‌گفت: گفتم فدایٍ یه تار موی علی‌اکبر، یک راست بردنم داخل سردخونه، گفتم بهش خوش به حالت، دیدی چجور خریدت!

می‌گفت نگید وفات بگید شهادت، بنی امیه چشم دیدن روضه خوندنای بی‌بی رو نداشت

إِلَّا مَنْ تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ عَمَلًا صَالِحًا فَأُولَئِکَ یُبَدِّلُ اللَّهُ سَیِّئَاتِهِمْ حَسَنَاتٍ وَکَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَحِیمًا |70فرقان|

مگر اونایی که توبه کنن و ایمان بیارن و عمل صالح انجام بدن، پس خدا گناهای اونا رو تبدیل می‌کنه به کارای خوب!

کی گفته اثر گناه بعد از توبه باقی می‌مونه؟ اگه آدم بشی خدا اون مس وجودت رو تبدیل به طلا می‌کنه، اون گناهات رو تبدیل می‌کنه به خوبی! کجای کاری:)