📝ساختار #چکیده: 🔹چکیده #مقالات_علمی، چه فارسی، چه انگلیسی، تابع ساختار IMRAD است. و شامل بخشهای زیر است: 1. Introduction 🔹مقدمه: در این بخش باید اهداف، #فرضیه ها وعلت انجام تحقیق و به نوعی مسئله و اهمیت تحقیق بیان شود. چرا این تحقیق انجام شده و چه سؤالات، #اهداف و فرضیه هایی وجود داشته؟ 2. Methods 🔹روش شناسی تحقیق: در این بخش به توضیح #روش_تحقیق، افراد شرکت کننده در تحقیق(جامعه و نمونه) ، و ابزار تحقیق پرداخته می شود. چه وقت، کجا و چطور این تحقیق انجام شده و چه مواد و لوازمی برای انجام آن استفاده شده و چه کسانی در گروههای مورد توجه تحقیق حضور داشتند؟ 3. Results 🔹نتایج: #نتیجه آزمون فرضیه ها در اینجا ارائه می شود یعنی چه پاسخی به #سؤال_تحقیق به دست آوردید و نتیجه تحقیق چه بود؟ 4. Discussion 🔹بحث: پاسخ به دست آمده بیانگر چه واقعیتی است و چرا مهم است؟ از چه جهت این یافته با یافته های سایر محققان سازگاری دارد؟ و چه دیدگاهی برای تحقیقات آتی وجود دارد؟ 🔹معاونت پژوهش مدرسه علمیه الزهراعلیهاالسلام https://eitaa.com/alzahranasr_pajohesh 🍃🌺🍂 💐🍃🌿🌸🍃🌼

#مقاله_علمی وپژوهشی ✅این نوع مقاله بیش تر با استدلال و#تحلیل همراه است و#تعاریف واصطلاحات مخصوص ، ارزشیابی نظریه ها ، طرح معیارهای منطقی ، و#نتیجه گیری های علمی ارکان آن را تشکیل می دهند. ✅ خواننده باید با #منطق این نوع #مقاله ارتباط برقرار کند واز رهگذر #مطالعه اجزای مقاله ، با نگاه #نویسنده آشنا شود. استفاده از #منابع دست اوّل از مختصّات این نوع است. ✅اگر مقاله علمی حجمی گسترده پیدا کند ، با «#پایان_نامه» یا «#رساله علمی» همطراز می شود. از الگوهای موفّقِ این نوع ، مقاله ای است با نام ✍🏼«فهرست شیخ منتجب الدّین» از آیت اللّه سید موسی شبیری زنجانی ، گنجیده در یادنامه علاّمه امینی ونیز مقاله ای به نام ✍🏼 «تطوّر مدیحه سرایی در ادبیات فارسی» از دکتر سید جعفر شهیدی ، درج شده در نامه مینوی به سال ١٣٥٠. https://eitaa.com/alzahranasr_pajohesh

🔰سنت حسنه نگارش 🔹نگارش صحیح نتیجه در مقاله ✍سعیدی 🔹نتیجه گیری در مقاله، در واقع پاسخ به سوال اصلی است. مخاطب در این قسمت متوجه میشود، که شما در مقاله چه کاری انجام داده اید. نوشتن نتيجه بسیار ساده است؛ چون شما چند ماه روی پژوهشی کار می کنید، وبه سوالات فرعی خود پاسخ داده اید، در نتیجه پاسخ به سوال اصلی برایتان آسان است. آسیبی که در مقاله وجود دارد این که در برخی موارد، محقق فراموش می کند باید به آنچه در مقاله به آن رسیده را در بخش نتیجه گیری ذکر کند. یا مطالبی را ذکر می کند که در مقاله نیست. یا، برخی مطالبی که در مقاله به آن دست یافته، در نتيجه ذکر نمی کند و اگر به چندین مطلب رسیده باسد، دو مطلب را ذکر می کتد و علامت((...)) و یا واژه ((و غیره)) می گذارد. و این ها باعث خدشه به مقاله می شود. و باید دقت کرد که فقط پاسخ به سوال اصلی داده شود، نه کم و نه زیاد. نکته؛ اگر در «نتیجه» فقط پاسخ به سوال اصلی را بنویسید، «نتیجه» شکل زیبایی پیدا نمی‌کند، به همین جهت بهتر است اول مقدمه چینی کنید. مقدمه چینی، کاری سلیقه‌ای است می توانید بیان مسئله یا ضرورت را تکرار کنید، یا ترکیبی از بیان مسئله یا ضروت را مطرح کنید، و سپس پاسخ به سوال اصلی وبه مقاله خود پایان دهید. با توجه به مقدمه چینی که می کنید، نتیجه گیری در مقاله، باید دو پاراگراف باشد، یک پاراگراف برای مقدمه چینی، ویک پارگراف برای نوشتن نتيجه اصلی مقاله. اما بخش نتیجه گیری در تحقیق پایانی یا پایان نامه شاید تا دو صفحه هم برسد. فاضل، 1396،ص71 #سنت_حسنه #نتیجه https://eitaa.com/alzahranasr_pajohesh