با اینکه استراحت ما از چین کمتر بود، ۰_۳ بردیم، چرا؟ چون دیشب بعد از باخت نزدیک به لهستان رنکینگ یک دنیا، وقتی همه مشغول غذا خوردن بودن، "پیاتزا" روی زمین نشسته بود و داشت باگ تیمش رو پیدا می‌کرد. دانش در کنار اشتیاق پیروزی تیم را متحول می‌کند.😌✨

تقدیمیا رو امروز میزارم

در سبزوار خراسان، «اسب چوبی»، یکی از آیین‌های نمایشی است که بیشتر در مراسم عروسی برگزار می‌شود. این سنت، روایتی نمادین از تقابل خراسانی‌ها با مغولان در زمان یورش آن‌ها به خاکشان است. در این نمایش، در یک سو، اسبی چوبین و مزین به پارچه های رنگارنگ قرار دارد که سواری بر آن است. به‌نحوی‌که پاهای اسب‌سوار، حکم دست‌هایش را می‌برد و در سویی دیگر، مردم با لباس‌های سنتی بر تن می‌گیرند. تقابل مردم با سوار، با پسزمینه صدای سرنا و دهل و رقص چوب و رقص پای آن‌ها اتفاق می‌افتد و تا جایی که می‌کند که اسب و اسب‌سوار، به زیر کشیده می‌شود و می‌کشد. به این معنا که پیروز این میدان رزم و صحنه‌ای بزم چیزی جز «اتحاد» نیست.

برای: پیام‌های ذخیره شده

در گیلان آیینی وجود دارد به نام بنواز. اگر گاو و گوسفند و بز (ریزَ مال) کسی را سیل می‌برد، یا بر اثر بیماری و حادثه‌ای می‌مردند، دیگر دامداران آن‌آبادی، به شکرانه‌ای دارند و سلامت می‌کنند، آنقدر گاو و گوسفند به او می‌بخشند یا قرض می‌دادند که خانواده چرخ‌دار زندگی‌اش را می‌گردانند. نتایج این چند سر مال، حق مشترک طرفین است و این نسبت را «نیماکه» می گویند.

برای: سلوای عزیزم

در دزفول، در زمان بارش اولین باران سال، پلویی پخته می‌شود با ترکیبی از ماش که به آن ارده می‌شود، می‌شود و در زمان سرو هر شخص به میزان ذائقه‌ی خود به شیرینی می‌پردازد. شیره‌ای خرمای از نوع سیلون است که شیره‌ای تروش‌شده از خرماست. این شیره متبلور است که باید در ابتدا کمی حرارت ببیند تا مایع شود و آن را در ظرف‌های کوچکی بر روی سفره می‌دهند.