در روستای پالنگان از توابع شهرستان کامیاران کردستان آیینی به نام هزار دف وجود دارد که هر سال بهار برای ستایش طبیعت انجام میشود. در این مراسم زنان و مردان با پوشیدن لباسهای سنتی کردی و با نواختن دف بر بام خانهها و کنار رودخانهها در کنار هم میآیند. مراسم با تکنوازی حرفهای دف و سپس اجرای گروهی دف نوازان آغاز میشود. در باور مردمان این منطقه، هنگام تماشای این آیین اگر آرزویی داشته باشید، خواهد شد.
در شیراز قدیم، اگر درخت نارنجی در فصل بهار محصول نمیداد، صاحب همسایگان را خبر میکرد و با تبری بهپای درخت میرفت و میگفت که تصمیم میگیرد قطع کند. اما همسایهها ضامن درخت میشدند، یعنی ضمانت میکردند که این درخت در سال آینده بار میآورد. بر روی درخت سفید توری میانداختند و روی آن نقل میپاشیدند و دف میزدند. آش میپختند و به این جشن میگرفتند.
در الموت، قزوین (مرکز ایران)، جشنهای نوروز به شیوهای منحصر به فرد برگزار میشود. از آنجایی که این منطقه در فروردین (مارس-آوریل) هنوز برفی است و رفت و آمد در خیابانها دشوار است، مردم سال نو را بر روی پشت بامهایی که از قبل پارو شده و آماده شدهاند، جشن میگیرند. گفته میشود که بسیاری از خانهها از طریق پشت بامهایشان به هم متصل هستند، به همین دلیل جشن گرفتن نوروز بر روی پشت بامها به یک سنت تبدیل شده است. در طول جشن، علاوه بر جشن گرفتن فرا رسیدن بهار، مردم رقصهای محلی اجرا میکنند و جوانان برای نشان دادن قدرت خود در مسابقات کشتی پرشور شرکت میکنند.