آیات بامداد جمعه : #قرآن سوره زخرف : وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا مُوسى‏ بِآياتِنا إِلى‏ فِرْعَوْنَ وَ مَلَائِهِ فَقالَ إِنِّي رَسُولُ رَبِّ الْعالَمِينَ «46» و همانا ما موسى را همراه با آيات (و معجزات) خود به سوى #فرعون و اشراف قومش فرستاديم پس گفت: همانا من فرستاده پروردگار عالميانم. سوره زخرف : فَلَمَّا جاءَهُمْ بِآياتِنا إِذا هُمْ مِنْها يَضْحَكُونَ «47» پس چون #موسى با آيات ما به سراغ آنان آمد، آنان به آن (آيات و معجزات) خنديدند. نكته‏ها: در قرآن، ماجراى موسى و فرعون و بنى اسرائيل تكرار شده است و اين بخاطر آنست كه سرنوشت موسى و قومش با سرنوشت پيامبر اسلام و مردم مكّه شباهت دارد، فرعون بهانه مى‏آورد كه موسى #فقير است و من تخت و تاج دارم، سران كفّار مكّه نيز پيامبر اسلام را فقير و يتيم و خودشان را داراى مال و مقام مى‏دانستند. پيام‏ها: 1- انبيا علاوه بر كمالات شخصى بايد معجزه داشته باشند. «مُوسى‏ بِآياتِنا» 2- در شرايط قبيله‏اى بايد به سراغ اقوام رفت. «قالَ لِقَوْمِهِ»* ولى در شرايط حكومتى بايد به سراغ حكومت رفت. «إِلى‏ فِرْعَوْنَ» (در شيوه تبليغ ابتدا بايد به سراغ موانع و اصلاح عناصرى رفت كه تغيير آنهاسبب تغيير جامعه است.) 3- طاغوت‏ها به تنهايى قدرتى ندارند، اين #اطرافيان هستند كه به طاغوت‏ها زور مى‏دهند. «فِرْعَوْنَ وَ مَلَائِهِ» 4- خنده و تمسخر نشانه پوكى و سبك‏سرى و هوچى‏گرى مخالفان است. «إِذا هُمْ مِنْها يَضْحَكُونَ»