آیه بامداد یکشنبه : #قرآن . سوره احقاف‏ : أَ وَ لَمْ يَرَوْا أَنَّ اللَّهَ الَّذِي خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ وَ لَمْ يَعْيَ بِخَلْقِهِنَّ بِقادِرٍ عَلى‏ أَنْ يُحْيِيَ الْمَوْتى‏ بَلى‏ إِنَّهُ عَلى‏ كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ «33» . آيا نمى ‏نگرند خدايى كه آسمان‏ها و زمين را آفريده و در آفرينش آنها درنمانده، مى‏تواند #مردگان را زنده كند، آرى، او بر هر كارى بسيار تواناست. . نكته ‏ها: «لَمْ يَعْيَ» از « #عى» به معناى ناتوانى است. اگر اين آيه را ادامه سخن جنّيان بدانيم، معلوم مى‏شود كه بحث انكار معاد در ميان آنان نيز وجود دارد. پيام‏ها: 1- براى امكان #معاد، به قدرت نمايى خداوند در هستى بنگريم. أَ وَ لَمْ يَرَوْا ... إِنَّهُ عَلى‏ كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ 2- قدرت خداوند، مطلق و نامحدود است. «وَ لَمْ يَعْيَ بِخَلْقِهِنَّ» 3- آيا منكران معاد، زنده كردن مردگان را از آفرينش آسمان‏ها و زمين سخت‏تر مى‏بينند كه آن را نمى‏پذيرند؟ خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ‏ ... بِقادِرٍ عَلى‏ أَنْ يُحْيِيَ الْمَوْتى‏

آیه بامداد پنجشنبه : #قرآن . سوره «ق» : أَ فَعَيِينا بِالْخَلْقِ الْأَوَّلِ ؟ بَلْ هُمْ فِي لَبْسٍ مِنْ خَلْقٍ جَدِيدٍ «15» . مگر در #آفرينش نخستين عاجزيم (تا از باز آفريدن شما در رستاخيز ناتوان باشيم)، بلكه آنان از آفرينش جديد در اشتباه و ترديدند. . سوره «ق» : وَ لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ وَ نَعْلَمُ ما تُوَسْوِسُ بِهِ نَفْسُهُ وَ نَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِيدِ «16» . و همانا ما انسان را آفريده ‏ايم و هر چه را كه نفسش او را #وسوسه مى‏كند مى‏دانيم و ما از شريان و #رگ گردن به او نزديك‏تريم (و بر او مسلّطيم). . نكته ‏ها: كلمه «عيينا» از « #عى» به معناى عجز و ناتوانى، «لَبْسٍ» به معناى خلط و اشتباه و مشتبه شدن است. « #وسوسه» در لغت به معناى صداى آهسته است و در اصطلاح، كنايه از افكار ناپسندى است كه بر فكر و دل انسان مى‏گذرد. كلمه « #وريد» از ريشه‏ى «ورود» به معناى رفتن به سراغ آب است. از آنجا كه اين رگ، شاهراه گردش خون ميان قلب و ديگر اعضاى بدن است، آن را «وريد» گفته ‏اند. . براى ارشاد منحرفان، از هر شيوه صحيحى بايد استفاده كرد در آيات قبل نمونه‏ هايى از قدرت خداوند در هستى و نمونه‏ هايى از سرنوشت شوم كسانى كه تكذيب مى‏كردند، بيان شد. اين آيات، وجدان و عقل مردم را مخاطب قرار داده كه مگر ما در آفرينش اول عاجز شديم تا از آفرينش دوم بازمانيم. مشابه جمله‏ى‏ «نَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِيدِ»، اين آيه است: «أَنَّ اللَّهَ يَحُولُ بَيْنَ الْمَرْءِ وَ قَلْبِهِ» خداوند ميان انسان و قلب او حايل مى‏شود. . سرچشمه‏ى #وسوسه، سه چيز است: الف) نفس و خواهش‏هاى نفسانى. «تُوَسْوِسُ بِهِ نَفْسُهُ» ب) شيطان. «فَوَسْوَسَ لَهُمَا الشَّيْطانُ» ج) بعضى انسان‏ها و جنّيان. «الَّذِي يُوَسْوِسُ فِي صُدُورِ النَّاسِ مِنَ الْجِنَّةِ وَ النَّاسِ» . پيام‏ها: 1- آفرينش هر موجود، گواه بر قدرت آفريدگار بر آفرينش مجدد آن است. اگر آفريدن اول ممكن بود، خلقت دوباره نيز ممكن است. «أَ فَعَيِينا بِالْخَلْقِ الْأَوَّلِ» 2- در گفتگو با مخالف، كوتاه‏ ترين و رساترين كلمات را بكار ببريد. «أَ فَعَيِينا بِالْخَلْقِ الْأَوَّلِ» (ممكن شمردن يكى و محال شمردن ديگرى تناقض است) 3- كافران، دليلى بر انكار #معاد ندارند، تنها شك و ترديد است. «بَلْ هُمْ فِي لَبْسٍ مِنْ خَلْقٍ جَدِيدٍ» 4- اگر مى‏خواهيد عقيده ‏اى سالم داشته باشيد بايد وسوسه ‏ها را از خود دور كرده و نفس خود را اصلاح كنيد. (انكار قيامت به خاطر آن است كه خود را از وسوسه‏ها پاك نكرده‏ايد.) بَلْ هُمْ فِي لَبْسٍ‏ ... وَ نَعْلَمُ ما تُوَسْوِسُ بِهِ نَفْسُهُ‏ 5- علم و احاطه‏ى خداوند به بشر، در طول حيات اوست. «نَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِيدِ»