آیات بامداد چهارشنبه : ( آیات آخر سوره شوری ) #قرآن . سوره شورى : وَ كَذلِكَ أَوْحَيْنا إِلَيْكَ رُوحاً مِنْ أَمْرِنا ما كُنْتَ تَدْرِي مَا الْكِتابُ وَ لَا الْإِيمانُ وَ لكِنْ جَعَلْناهُ نُوراً نَهْدِي بِهِ مَنْ نَشاءُ مِنْ عِبادِنا وَ إِنَّكَ لَتَهْدِي إِلى‏ صِراطٍ مُسْتَقِيمٍ «52» . و بدين گونه ما روحى (به نام قرآن) را از فرمان خود به تو #وحى كرديم و تو نه كتاب را مى‏ دانستى چيست و نه ايمان را، ولى ما آن را #نورى قرار داديم كه هر كه از بندگانمان را بخواهيم به وسيله آن #هدايت كنيم و همانا تو (مردم را) به راه راست هدايت مى‏كنى. . سوره شورى : صِراطِ اللَّهِ الَّذِي لَهُ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ أَلا إِلَى اللَّهِ تَصِيرُ الْأُمُورُ «53» . #راه خداوندى كه آنچه در آسمان‏ها و زمين است براى اوست. بدانيد كه همه امور به سوى او باز مى‏گردد. . نكته‏ ها: اين سوره با آيه وحى شروع شد، «حم‏، عسق‏، كَذلِكَ يُوحِي إِلَيْكَ» و با آيه وحى پايان مى‏پذيرد. «وَ كَذلِكَ أَوْحَيْنا إِلَيْكَ» . مراد از « @روح» در اين آيه را بعضى روح الامين گرفته ‏اند و بعضى فرشته‏ اى بالاتر از ساير فرشتگان كه همراه آنهاست، نظير «تَنَزَّلُ الْمَلائِكَةُ وَ الرُّوحُ فِيها» و گروهى قرآن دانسته‏اند كه به نظر اين معنا بهتر است. روح مايه حيات و زندگى است و قرآن رمز حيات معنوى انسان است. همان گونه كه جسم بدون روح متلاشى و متعفن مى‏شود، جامعه‏ى بدون كتاب و قرآن در معرض متلاشى شدن است. آن گونه كه حقيقت روح درك نشدنى است، حقيقت قرآن نيز درك ناشدنى است و آن طور كه روح كهنه نمى‏شود قرآن نيز كهنه شدنى نيست. . براى حركت معنوى انسان امورى لازم است از جمله: راه، «صِراطٍ مُسْتَقِيمٍ» راهنما، «إِنَّكَ لَتَهْدِي» نور، «وَ لكِنْ جَعَلْناهُ نُوراً» نقشه، «أَوْحَيْنا إِلَيْكَ رُوحاً مِنْ أَمْرِنا» و هدف و مقصد. «إِلَى اللَّهِ تَصِيرُ الْأُمُورُ» . پيام‏ها: 1- وحى به پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله استمرار وحى به انبياى پيشين است. «وَ كَذلِكَ أَوْحَيْنا إِلَيْكَ» 2- سه نوع وحى كه در آيه قبل آمده بود براى پيامبر اسلام بوده است. «وَ كَذلِكَ أَوْحَيْنا إِلَيْكَ» 3- پيامبر اسلام امّى و درس نخوانده بود. «ما كُنْتَ تَدْرِي مَا الْكِتابُ» 4- حتّى پيامبران بدون هدايت الهى راهى از پيش نمى‏برند. ما كُنْتَ تَدْرِي‏ ... 5- صفا و صداقت نشانه نبوّت است. رهبران عادّى حاضر نيستند سابقه‏ى خود را اين گونه براى مردم مطرح كنند. ما كُنْتَ تَدْرِي‏ ... 6- گرچه هدايت به دست خداست‏ «مَنْ نَشاءُ» لكن بستر هدايت، روح بندگى و دورى از تكبّر است. «عِبادِنا» 7- كسى كه مى‏خواهد ديگران را هدايت كند بايد خود بر راه حقّ مسلط باشد. «إِنَّكَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ عَلى‏ صِراطٍ مُسْتَقِيمٍ» ، «إِنَّكَ لَتَهْدِي إِلى‏ صِراطٍ مُسْتَقِيمٍ» 8- قرآن و رسول وسيله هدايتند. نُوراً نَهْدِي بِهِ‏ ... إِنَّكَ لَتَهْدِي‏ 9- ملاك، لياقت فعلى افراد است، گرچه در گذشته دست آنها خالى باشد. ما كُنْتَ تَدْرِي‏ ... إِنَّكَ لَتَهْدِي‏ 10- تكامل حتّى براى انبيا نيز هست. ما كُنْتَ تَدْرِي‏ ... إِنَّكَ لَتَهْدِي‏ 11- اگر لطف خدا شامل حال انسانى شود، ناآگاه ديروز معلم امروز مى‏شود. ما كُنْتَ تَدْرِي‏ ... إِنَّكَ لَتَهْدِي‏ 12- قرآن به تنهايى كافى نيست، با اينكه قرآن نور هدايت است‏ نُوراً نَهْدِي بِهِ‏ ... لكن باز هم نياز به رسول است. «إِنَّكَ لَتَهْدِي» 13- راه راست همان راه خداست. (مكاتب غير الهى از تعيين راه درست براى بشر عاجزند.) «صِراطٍ مُسْتَقِيمٍ صِراطِ اللَّهِ الَّذِي») 14- راه كسى را بپيمائيم كه فرمانرواى هستى باشد. صِراطِ اللَّهِ الَّذِي لَهُ ما فِي السَّماواتِ‏ ... 15- اهل ايمان دلشاد باشند و اهل لجاجت و كفر هشدار يابند كه پايان كار آنها با خداست. «إِلَى اللَّهِ تَصِيرُ الْأُمُورُ» 16- حركت جهان هستى، هدفدار و تكاملى است. «إِلَى اللَّهِ تَصِيرُ الْأُمُورُ»