eitaa logo
پایگاه جریان‌شناسی اسباط
708 دنبال‌کننده
594 عکس
30 ویدیو
3 فایل
"اسباط"، پایگاه تخصصی جریان‌شناسی حوزه و روحانیت، وابسته به موسسه مطالعات راهبردی بعثت 💻 asbaat.ir 🔸 eitaa.com/asbaat_ir 📷 www.instagram.com/asbaat_ir 💠 @Asbaatadmin
مشاهده در ایتا
دانلود
پایگاه جریان‌شناسی اسباط
🔖 #پرونده_ویژه| روحانیون در گذر زمان 2️⃣ #سیدمصطفی_خمینی/ بخش سوم 🔰 #وحدت_در_علم_و_عمل: 🔺یکی از
| روحانیون در گذر زمان 2️⃣ / بخش چهارم 🔰 🔺پس از واقعه 15 خرداد 1342 و بازداشت (ره)، مسئولیت های گوناگونی پیش روی سید مصطفی خمینی قرار داشت؛ از یک سو می بایست که برای آزادی حضرت امام (ره) تلاش کند، از سوی دیگر، شبکه نهضت اسلامی را فعال نگه دارد و بالاخره، مدیریت بیت حضرت امام را بر عهده گیرد. 🔺او اعلامیه‌هایی را تهیه کرده، برای روحانیون می‌فرستاد و دستورهای حضرت امام را که از داخل زندان به ترفندهای مختلف برایش می‌رسید، اجرا می‌کرد. 🔺 در یکی از گزارش‌های خود چنین آورده است: در شهرستان قم، پسر آیت الله خمینی که مهم می باشد، به جای وی نشسته و دستورهای او را به مورد اجرا می‌گذارد و اعلامیه‌هایی را تهیه می کند و برای روحانیون می‌فرستد. 🔺سید مصطفی خمینی در مدت 57 روز بازداشت خود، با تأثیرپذیری از اندیشه و عمل حضرت امام هیچ گونه تقاضای عفو و آزادی از زندان را به مقامات امنیتی و زندان قزل قلعه تسلیم نکرد و اسناد تاریخی نیز در این زمینه، مطلبی را بازگو نمی‌کنند. 🔺اما تلاش هایی از طرف تقلید قم و سایر روحانیون و مبارزین، برای آزادی ایشان صورت می‌گرفت؛ زیرا آنها سعی می‌کردند با بهره مندی از وجود سید مصطفی که در عمل، خمینی دیگری بود به اعتراض مردم نسبت به تبعید حضرت امام انسجام بدهند تا بتوانند نتیجه مورد نظر را بگیرند. 🔺به هر صورت بعد از تبعید و با استقرار حضرت امام و حاج آقا مصطفی در ، مرحله دیگری از نهضت اسلامی شروع شد که متفاوت تر از دوره های قبل بود. 🔺در این مرحله، سید مصطفی پس از حضرت امام، نقش اول را در هدایت نهضت اسلامی بر عهده داشت. در این دوره که حدود سیزده سال به طول انجامید، در دوازده سال آن، سید مصطفی حلقه اتصال اجزای در ایران و نقاط مختلف جهان، با کانون آن در نجف اشرف بود. ادامه دارد... 🆔 @asbaat_ir
پایگاه جریان‌شناسی اسباط
#پرونده_ویژه| روحانیون در گذر زمان 2️⃣ #سیدمصطفی_خمینی/ بخش پنجم 🔰 #حلقه_وصل_مبارزین 🔺با ظهور ره
🔖 | روحانیون در گذر زمان 2️⃣ / بخش ششم 🔰 🔺سید مصطفی خمینی در طول اقامت دوازده ساله در نجف اشرف، همواره در کانون توجه دولت عراق بود و آن دولت از طرق مختلف در صدد جلب موافقت سید مصطفی و از طریق وی، حضرت امام برای همکاری مشترک علیه دولت ایران بود؛ اما او رویه ای همسو و کاملاً هماهنگ با (ره) داشت و حضرت امام نیز هیچ گاه حاضر به همکاری با دولت عراق نبودند. اسناد و مدارک موجود اثبات می کنند که دولت عراق به هیچ موفقیتی در این زمینه دست نیافته است. 🔺البته سید مصطفی با هوشمندی از امکاناتی که دولت عراق برای مبارزین ایرانی مخالف قرار می داد بهره گرفت بدون اینکه باجی به دولت عراق بدهد. از جمله دولت عراق از مخالفین سیاسی دولت ایران و مبارزین ایرانی دعوت کرد که از طریق رادیو بغداد، علیه حکومت ایران تبلیغ کنند. دولت عراق به حاج آقا مصطفی نیز چنین پیشنهادی را داد. 🔺ایشان که از جوانب امر و احتمال سوء استفاده و تبلیغات منفی علیه حضرت امام و پیامدهای مشابه، بیمناک بود و از طرف دیگر نمی خواست این فرصت خوب از دست برود، به صورت غیرمستقیم، از این فرصت استفاده کرد. بدین ترتیب که از سید محمود دعایی، از مبارزین ایرانی مقیم نجف اشرف و از یاران نزدیک حضرت امام خواست که از طریق رادیو صدای روحانیت که از طریق رادیو بغداد پخش می شد، در انطباق با اهداف ، علیه رژیم تبلیغ کند. 🔺هدف این بود که اگر واکنش و پیامد منفی به دنبال داشت، آن را یک اقدام شخصی قلمداد کنند و پای امام خمینی(ره) و نهضتش به میان کشیده نشود. اگر هم پیامدهای مثبتی داشت، از آن به نفع نهضت استفاده کنند. چنین نیز شد و به مدت هفت سال از این رادیو به نفع نهضت تبلیغ شد. این امر، هوشیاری سیاسی حاج آقا مصطفی را به خوبی می رساند. 🔺مورد دیگر آموزش عده ای از مبارزین ایرانی و آموزش مبارزه مسلحانه توسط دولت عراق بود. حاج آقا مصطفی در این مورد نیز با هوشیاری کامل عمل کرد و بدون اینکه پای خودش و حضرت امام در میان باشد، موفق به استفاده از این فرصت شد و افراد آموزش دیده در خدمت نهضت اسلامی قرار گرفتند. عده ای از این ها، مأموریت محافظت از جان امام را نیز در ، برعهده گرفتند. 🔺در سال های پس از انعقاد که به ظاهر روابط دو کشور ایران و عراق عادی شد و از تیرگی روابط کاسته شد، عرصه بر مبارزین تنگ گردید و محدودیت هایی برای امام خمینی (ره) و حاج آقا مصطفی نیز پدید آمد. در این سال ها شایعات و خبرهای مختلفی در مورد تغییر محل تبعید یا ترور حضرت امام و حاج آقا مصطفی مطرح گردید. به طور مسلم این مدت، جزو سخت ترین دوران تبعید حضرت امام و سید مصطفی می باشد. ادامه دارد... 🆔 @asbaat_ir
✅ نگاه تحلیلی به زندگی (ع) از منظر امام خامنه ای/ بخش پنجم و پايانی 🔰 امام حسن (ع) حافظ 🔸 در کتاب‌های تاریخ، چیزهایی نوشتند که اگر بخواهیم آنها را بگوییم، خیلی طول می‌کشد. از زمان خود هم شروع شد. معاویه را معروفش کردند؛ یعنی مورخان نوشتند که او آدمی حلیم و باظرفیت بوده و به مخالفانش اجازه می‌داده که در مقابلش حرف بزنند و هرچه می‌خواهند، بگویند. 🔸 البته در برهه‌یی از زمان و در اوایل کارش، شاید همین‌طور هم بوده است؛ لیکن در کنار این بُعد، ابعاد دیگر شخصیت او را کمتر نوشته‌اند: این‌که او چه‌طور اشخاص و رؤسا و وجوه و رجال را وادار می‌کرد که از عقاید و ایمان خودشان دست بکشند و حتّی در راه مقابله‌ی با حق، تجهیز بشوند. اینها را خیلی‌ها ننوشته‌اند. البته باز هم در ثبت است و همین‌هایی را هم که ما الان می‌دانیم، باز یک عده نوشته‌اند. 🔺 مردمانی که در آن دستگاه‌ها پرورش پیدا می‌کردند، عادت داده می‌شدند که هیچ‌چیزی را برخلاف میل و هوای ، بر زبان نیاورند. این، چه جامعه‌یی است؟! این، چه‌طور انسانی است؟! این، چه‌طور اراده‌ی الهی و اسلامی در انسان‌هاست که بخواهند مفاسد را اصلاح کنند و از بین ببرند و جامعه را جامعه‌یی الهی درست کنند؟ آیا چنین چیزی، ممکن است؟ 🔺 این جریان، همین‌طور ادامه پیدا کرد. در کنار این، جریان مسلمانیِ اصیل، جریان ، جریان اسلام قرآنی – که هیچ‌وقت با آن جریان حاکم، اما ضد ارزش‌ها کنار نمی‌آمد – نیز ادامه پیدا کرد که مصداق بارز آن، ائمه‌ی هدی‌ (علیهم‌الصّلاةو السّلام ) و بسیاری از مسلمانانِ همراه آنان بودند. 🔺 به برکت امام حسن مجتبی‌ (علیه الصّلاةوالسّلام)، این جریان ارزشی ، اسلام را حفظ کرد. اگر امام مجتبی‌ این را انجام نمی‌داد، آن اسلام ارزشیِ نهضتی باقی نمی‌ماند و از بین می‌رفت؛ چون معاویه بالاخره غلبه پیدا می‌کرد. 🔺 وضعیت، وضعیتی نبود که امکان داشته باشد امام حسن مجتبی‌ (علیه‌السّلام) غلبه پیدا کند. همه‌ی عوامل، در جهت عکس غلبه‌ی امام مجتبی‌ (علیه‌السّلام) بود. معاویه غلبه پیدا می‌کرد؛ چون در اختیار او بود. 🔹 اگر امام حسن (ع) صلح نمی‌کرد، تمام ارکان (ص) را از بین می‌بردند و کسی را باقی نمی‌گذاشتند که حافظ باشد. همه چیز بکلی از بین می‌رفت و ذکر اسلام برمی‌افتاد و نوبت به جریان هم نمی‌رسید. 🔹 اگر بنا بود امام مجتبی‌ (علیه‌السّلام)، جنگ با معاویه را ادامه بدهد و به شهادت خاندان پیامبر منتهی بشود، (ع) هم باید در همین ماجرا کشته می‌شد، اصحاب برجسته هم باید کشته می‌شدند، «»ها هم باید کشته می‌شدند، همه باید از بین می‌رفتند و کسی که بماند و بتواند از فرصت‌ها استفاده بکند و اسلام را در شکل ارزشیِ خودش باز هم حفظ کند، دیگر باقی نمی‌ماند. این، حق عظیمی است که (علیه‌الصّلاةوالسّلام) بر بقای اسلام دارد. 🌐 https://www.asbaat.ir/?p=4074 🆔 @asbaat_ir