حاج آقا قرهی: می‌بینیم بعضی‌ها این ذکرها را می‌گویند ولی موفّق نمی‌شوند، بارها عرض کردم عزیزان (به خصوص اعزّه روحانی و طلبه‌های عزیز) این را ترویج دهید که اصلاً این هزار و یک ختم و ... به درد نمی‌خورد، اولیا خدا یک مطلب را در کسی می‌دیدند و ذکری را برای او بیان می‌کردند، مثلاً طرف می‌گوید: این مرد بزرگوار و الهی، آشیخ رجبعلی خیّاط به کسی گفته: اگر چهل روز فلان ذکر را بیان کنی، توفیق شرف‌یابی به محضر قدس عالم امکان پیدا می‌کنی. خوب یک جوان هم با اخلاص این عمل را انجام می‌دهد. چهل روز، شد هشتاد؛ شد صد؛ بیشتر امّا خبری نشد. آن جوان یا می‌گوید این کذب است یا از دعا زده می‌شود. در حالی که آشیخ رجبعلی خیّاط ظرف وجودی شخصی را دیده؛ طی مراحلش را دیده؛ حالا برایش این ذکر را بیان می‌کند که به محضر آقا برسد، پس آن ذکر متعلّق به همه نیست،یکی از دوستان بیان می‌کرد: من و یک شخص دیگر محضر یکی از اولیا الهی و عرفای عظیم‌الشّأن بودیم، او مشکلش را بیان کرد؛ آن عارف عظیم‌الشّأن اذکاری را به او داد و فرمود: این اعمال را انجام بده، تمام که شد، یک‌ دفعه رو به من کرد و فرمود: آقا جان! این‌ها برای او بود، شما نباید انجام دهی. لذا اولیا ظرف وجودی افراد را می‌بینند و ذکر می‌دهند، عزیز دلم! همه یکسان نیستند که بخواهند یک نسخه را بدهند، اگر به کسی ذکری می‌دهند، برای این است که ظرف وجودی او را دیدند و إلّا اگر غیر از این باشد، خودش ضرر دارد، اگر خدای ناکرده بعضی بدون تقوا بروند دنبال مطالبی که از طریق ابجد و اسطرلاب و جن‌گیری و .... باشد، معلوم است گرفتار و بدبخت می‌شوند. لذا ذکر مکمّل است و اصل قضیه تسلّط بر نفس امّاره و نفس دون و اطاعت از اوامر الهی و مطیع فرامین پروردگار عالم شدن است ✍️خبرگزاری فارس @Asemani_bashim

حاج آقا قرهی: پیامبر عظیم‌الشّأن (ص) یک روایتی را بیان می‌فرماید که اگر کسی این روایت را سرلوحه زندگی خودش قرار بدهد، برنده است و می‌رسد به آن چیزهایی که باید برسد. ابوالعرفا می‌فرمودند: اگر کسی این نوع روایات را عمل کند، به اوج می‌رسد و دیگر نیاز به هیچ ذکری که تبیین می‌کنند، ندارد. البته نه اینکه آن ذکرها اشتباه باشد، بلکه شاید ما فرمایش این بزرگان را متوجّه نشویم و آن روایت، این است: حضرت فرمودند: «خَیْرُکُمْ مَنْ أَعَانَهُ اللَّهُ‏ عَلَى نَفْسِهِ فَمَلَکَهَا»، بهترین شما کسی است که خداوند او را در برابر نفسش یاری کند. اولیا خدا می‌دانند خود هیچ هستند و اگر خدا لطف، محبّت و عنایت نکند، نمی‌توانند موفّق شوند، یعنی درست است به ظاهر انسان دارد این اعمال را انجام می‌دهد، امّا فقط لطف خداست که به این‌جا رسیده است، مثلاً وقتی فیلم‌ها را نگاه کنیم، می‌بینیم که این اسپرم وجودی ما از صلبی به صلب دیگر رفته تا به این زمان بیاید، اصلاً چرا ما در صلب کافر و صلبی که اهل‌بیت(ع) را قبول ندارند، قرار نگرفتیم؟! این‌ها لطف و محبّت خداست. حالا می‌گویند: به واسطه آن‌ «أَلَسْتُ بِرَبِّکُمْ قالُوا بَلى‏» بوده که آن «بَلی» را چطور بیان کردیم که باز هم این لطف خدا و اعمال پدر و مادرهاست که توانستیم، لذا هرچه نگاه کنی، لطف و عنایت پروردگار عالم است. پس این‌ طور نشود که کسی تصوّر کند خودش است. اصلاً اگر اولیا خدا یک لحظه تصوّر می‌‌کردند خودشان هستند که به این‌ جا نمی‌‌رسیدند. ...لذا اولیا خدا، هیچ گاه تصور نمی‌‌کنند کسی شدند؛ چون می‌دانند همه چیز مِن ناحیه الله است. آن‌ها می‌‌دانند که اگر کمک پروردگار عالم نبود، به این‌جا نمی‌‌رسیدند.«خَیْرُکُمْ مَنْ أَعَانَهُ اللَّهُ‏ عَلَى نَفْسِهِ فَمَلَکَهَا»، بهترین شما کسی است که پروردگار عالم او را یاری‌اش کند، لذا کمک و اعانه باید مِن ناحیه الله تبارک و تعالی باشد تا انسان بتواند زمام نفس خودش را در اختیار بگیرد، بر آن مسلّط شود و نگذارد این نفس او را هر جایی خواست ببرد، نباید اجازه دهد این نفس، چموش باشد، بلکه باید زمام آن را در دستش بگیرد و پرورشش بدهد. ✍️خبرگزاری فارس @Asemani_bashim

مولا امیرالمومنین علیه السلام : پیامبراکرم صلی الله علیه و آله در خطبه شعبانیه(در خصوص ماه رمضان) فرمود: هر که در این ماه به خویشاوند خود نیکى کند ، در روز دیدار ، خداوند با رحمتش به او نیکى خواهد کرد ؛ و هر کس در آن از خویشان خود ببُرد ، خداوند در روز دیدار ، رحمتش را از او قطع خواهد نمود @Asemani_bashim

پناه خلق @Asemani_bashim

سلام فرمانده نظامیان عراقی @Asemani_bashim

عنایت ویژه @Asemani_bashim

از آیت الله بهجت پرسیدند: داستان ها و قضایایى از کسانى که پیوسته زیارت عاشورا مى خواندند و به این صورت، متوسل مى شدند، گردآورى و چاپ شده است. نظر حضرت عالى در این باره چیست؟ ایشان پاسخ داده اند که: متن زیارت عاشورا، بر عظمت آن گواه است؛ خصوصا با ملاحظه آنچه در سند زیارت رسیده است که حضرت صادق (علیه السلام) به صفوان مى فرماید: این زیارت و دعا را بخوان و بر آن مواظبت کن. به درستى که من چند چیز را بر خواننده آن تضمین مى کنم: 1. زیارتش قبول شود. 2. سعى و کوشش وى مشکور باشد 3. حاجات او هرچه باشد، برآورده شود و ناامید از درگاه خدا برنگردد. اى صفوان! این زیارت را با این ضمان، از پدرم یافتم و پدرم از پدرش...تا امیرالمؤمنین (علیه السلام) و حضرت امیر نیز از رسول خدا (صلى الله علیه و آله و سلم) و رسول خدا (صلى الله علیه و آله و سلم) از جبرئیل و او هم از خداى متعال نقل می کند و هرکدام این زیارت را با این ضمان، تضمین کرده اند و خداوند به ذات اقدس خود قسم یاد نموده که: هرکس این زیارت و دعا را بخواند، دعا و زیارت وى را بپذیرم و خواسته اش هر چه باشد، برآورده سازم. و از سند او استفاده مى شود که زیارت عاشورا از احادیث قدسى است و همین مطالب، سبب شده است که علماى بزرگ ما و استادان ما - با آن همه مشغولیت هاى علمى و مراجعاتى که داشتند - به خواندن آن مقید بودند تا جایى که استاد ما، مرحوم حاج شیخ محمد حسین اصفهانى، از خداوند خواسته بودند که در آخر عمرشان، زیارت عاشورا را بخوانند و سپس قبض ‍ روح شوند و دعایشان هم مستجاب شد و پس از پایان این زیارت، درگذشتند ✍🏻 آینه حقیقت امام حسین علیه السلام در کلام آیت الله بهجت @Asemani_bashim

شیخ رجبعلی خیاط : «از كلمه "ما" بگذريد، آن جا كه در كارها كلمه «من» و «ما» حكومت مي‌كند شرك است، فقط يك ضمير حاكم است آن هم ضمير «هو» و اگر از آن ضمير بگذريد ضماير ديگر شرك است.» ✍️تبیان(کتاب کيمياي محبت،‌ حجة الاسلام محمدي ري شهري،‌با تصرف) @Asemani_bashim

حاج آقا جاودان: یک کسانی هم، به کفر از دنیا می­روند. حالا این هم یک نکته عرض کنم، خدای نکرده، خدای نکرده، اگر آدم  گناه کند، گناه کند، جبران نکند، گناه باز کند، جبران نکند، ممکن است، شک کند. اول آدم شک می­کند، اول آدم شک می­کند. آرام آرام، انکار می­کند. آرام آرام مسخره می­کند. اگر آدم اینطوری رفت، دیگر برگشت ندارد. ✍️پایگاه اطلاع رسانی مشرق @Asemani_bashim

حاج آقا دکتر احمد عابدی: یکی از شرطهای متاخر، عبارت است از "الموافات علی الایمان" فارسی اش این است که انسان وقتی می خواهد بمیرد، مومن بمیرد. الان من و شما یک نماز ظهر و عصری خواندیم، ان شاء الله مورد قبول خدا است، اگر این نماز وضو نداشت باطل بود، یک شرط دیگر نیز دارد، اگر پنجاه سال دیگر، یا صد سال دیگر، هر وقت آدم می خواهد بمیرد، آنموقع لا اله الا الله نگوید، مسلمان نمیرد، این نمازی که امروز خوانده باطل بوده، یعنی اصلاً نمازی نخوانده، نه اینکه نمازی خوانده و خدا صوابش را پاک می کند، اصلاً نماز نخوانده، مثل یک نماز بی وضو، چطور نماز بی وضو اصلا نماز نیست. این عبادتی که آدم انجام می دهد یک شرطی دارد به نام شرط متاخر که به آن می گویند موافات علی الایمان، یعنی ظرف انسان باید پر شود روی ایمان و مومنانه از دنیا برود، کسی که مومنانه از دنیا نرفت هیچ کاری انجام نداده است، کسی یک مدت مومن است، عبادت می کند، واقعاً ایمان به خدا دارد، اما لحظه ی آخر خدای نکرده کفر می گوید و می میرد، این از اول عمرش تا آخر عمرش هیچ کار خوبی ندارد، نه اینکه دارد و از بین می رود، اینطور نیست، اصلاً ندارد. ✍️پایگاه اطلاع رسانی عالمون @Asemani_bashim

آیت الله حق شناس: نبی اکرم(ص) می‌فرماید: «اغد عالماً او متعلّماً او مستمعاً او محبّاً لهم» چند تا شد؟ یا عالم باش، یا متعلم، یا مستمع، یا دوستدار آن‌ها، «ولا تکن الخامس فتهلک»؛ یا باید دانشمند باشی، راه را بدانی برادر من! یا معلم باشی، یا محبّ اهل علم؛ مثل شما، که دو سه حیثیت اینها در شما جمع است؛ هم متعلم هستید و هم مستمع، یعنی دارید روایات را می‌شنوید و علوم اهل بیت را تعلیم می‌گیرید و هم اهل علم را دوست دارید. خوب، شاید بعضی از آقایان اهل علم، روی مصالحی که در نظر است، این روایت را نخوانند، ولی پروردگار عزیز بنایش به آمرزش است، حالا در قیامت سئوال می‌کنند که آیا تو عالم بودی؟ نه! متعلم چطور؟ نه! مستمع چطور؟ نه! دوستدار اهل علم چطور؟ نه! در یک سفره‌ای با عالم هم خوراک بوده‌ای؟ نه! همه‌اش نه نه! منفی! ولیکن اسمت - در صورتی که جمشید خان نباشد ها! - به عالمی می‌خورد؟ بله؛ اسم من مثلاً عبدالله است؛ حسن، تقی، خیلی خوب! ببریدش بهشت. رحمت واسعه الهی تا این حد است؛ ✍️خبرگزاری فارس @Asemani_bashim

مولا امیرالمومنین علیه السلام : پیامبراکرم صلی الله علیه و آله در خطبه شعبانیه(در خصوص ماه رمضان) فرمود: اى مردم! جان هاى شما در گرو کارهاى شماست ، پس با آمرزش خواهى خود ، آنها را آزاد سازید ؛ و پشت هاى شما از بار گناهانتان سنگین است ، پس با طول دادن سجده هاى خود ، آنها را سبک کنید ، و بدانید که خداوند ـ که یادش والاست ـ به عزّت خود ، سوگند خورده است که نمازگزاران و سجده کنندگان را عذاب نمى کند و در روزى که مردم در پیشگاه پروردگار جهانیان [براى حساب ]مى ایستند ، آنان را با آتش ، هراسان نمى سازد . @Asemani_bashim

بدان ردای خلافت فقط سزای علیست @Asemani_bashim

حاج آقا جاودان: معمولا دوستان پی نتیجه اعمالند؛ مثلا می پرسند ثوابش چیست؛ اگر انسان پی این نباشد و ثوابش در خاطرش نباشد، به دنبال نتیجه و اینکه چه بلایی را از جان انسان دور می کند نباشد، نیتش خالص می شود؛ اگر برای رضای مردم انجام دهد که پست ترین مرحله نیت است. اخلاص آن است که فقط خدا باشد اعمال درجه خلوص دارند؛ هرچه خلوص بیشتر باشد، نتیجه اش بیشتر است؛ در خاطر دارم خیلی قدیم ها حاج آقای حق شناس از ده روز مانده به ماه رمضان یعنی ده روز آخر ماه شعبان و ماه رمضان را یک چله داشت؛ در این چله چه می کردند؟ «مَن أخلصَ لله أربَعینَ صَباحا» هرکس که به اخلاص خدا را بندگی کند و کارهایش را با اخلاص انجام دهد، چشمه های حکمت در قلبش می جوشد و از قلبش به زبانش جاری می شود. نه اینکه فقط نمازش را به اخلاص بخواند؛ آن هم برای خودش نتیجه دارد اما این که می گوییم باید همه چیزش خالص باشد؛ یکی به حاج آقا اشکال کرد که آقا اگر شما به این نیت این کار را انجام دهید که در قلبتان چشمه های حکمت بجوشد، خود این عدم اخلاص است؛ یعنی کار را برای رسیدن به حکمت انجام می دهی؛ خود این یک درجه از اخلاص کم می کند؛ اخلاص آن است که فقط خدا باشد ✍🏻سایت عقیق کد خبر: ۱۸۱۰۶ @Asemani_bashim

حاج آقا دولابی تنها نشستن و مودب بودن با شماست. اما باز کردن در؛ با اوست. اختیاری نیست. گفت من دم درایستاده بودم نه در را می زدم و نه می رفتم گفت خوب کاری کردی راه همین است هر وقت  دیدی تاخیر افتاد پشت دربایست. مبادا ول کنی بروی و بگویی چیزی نمی دهند با هنر و فهمت تا پشت در برو. در را محکم نزنی یا اصلا نزن. صاحبخانه خودش میداند. آنجا بنشین... کمی پشت در ایستادن خوب است. به اشاره ملتفت شو. از یکسال؛ پنج سال پشت در ایستادن نترس پشت در بهترین جاست... بی ادب نباشید. علم و فهم را به زور نمیشود از جایی گرفت. در دستگاه خوبان  و مافوق ما همه چیز با تسلیم به دست می آید 📕طوبای محبت ج 3 ص ۱۴۵ @Asemani_bashim

یک آیه @Asemani_bashim

و وقتی حضرت عزرائیل را می بینیم @Asemani_bashim

زیارت قبور آیت الله دستغیب @Asemani_bashim

چه کنم با فراق دلبر خویش @Asemani_bashim

آیت الله مظاهری: قرآن کريم بسیاری از بلاها و مصيبت‌ها را تقصير خود انسان، يا جامعه مي‌داند: «وَ ما أَصابَكُمْ‏ مِنْ‏ مُصيبَةٍ فَبِما كَسَبَتْ أَيْديكُمْ وَ يَعْفُوا عَنْ كَثيرٍ»[27]؛ پروردگار متعال، از سر مرحمت به بندگان، بيشتر گناهان آنان را نديده مي گيرد، وگرنه مکافات عملشان بيش از اين بود. در آيۀ ديگري مي‌فرمايد: «ظَهَرَ الْفَسادُ فِي الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ بِما كَسَبَتْ أَيْدِي النَّاسِ لِيُذيقَهُمْ بَعْضَ الَّذي عَمِلُوا»[28]؛ بیشتر اوقات، مصيبت‌هايي مانند سيل، زلزله، خشکسالي و قطع نزولات آسماني، شيوع بيماري‌هاي ناعلاج، مکافات اعمال بندگان است که بايد در اين دنيا بچشند. البته بیان شد که گاهی افراد بدون تقصیر نیز دچار مصیبت می‌شوند و در واقع، به گناه دیگران می‌سوزند و خداوند متعال برای آنها جبران می‌فرماید. ظلم، حقّ‌النّاس، تبعیض، حقّه‌بازي، غصب، دروغ، نيرنگ، بي‌عفّتي، بي‌غيرتي، بي‌حجابي، احتکار، تورّم، گران‌فروشی، کم‌فروشی، یا غيبت، تهمت، اهانت و گناهاني از اين قبيل، در دنيا مکافات دارد و بيشتر بلاها، ناشي از شيوع اين گناهان است. امام سجّاد«سلام‌الله‌علیه» می‌فرمایند: ظلم در قضاوت، شهادت دروغ، کتمان حق، خودداری از ادای زکات، کوتاهی در قرض دادن، یاری نکردن محرومان و سنگدلى نسبت به فقرا و نیازمندان و نیز ظلم به یتیمان و نیازمندان و رد كردن سائلان و محرومان، گناهانى هستند كه باران نافع آسمان را حبس مى‏كنند ✍️پایگاه اطلاع رسانی آیت الله مظاهری @Asemani_bashim