eitaa logo
اشعار حسینی و آموزش مداحی
6هزار دنبال‌کننده
276 عکس
204 ویدیو
44 فایل
کانال اشعار حسینی این کانال زیر مجموعه کانال مقتل ضامن اشک است. اشعار بر اساس مطالب مقتل است. http://eitaa.com/joinchat/1055588373C0c7969e8af آی دی برای ارسال اشعار @Yaghoubian آی دی استاد @m_h_tabemanesh
مشاهده در ایتا
دانلود
. در آن شهری که بانوی بهشتی چون تو هم باشد سزاوارست نام هر خیابانش "ارم" باشد رسیدی تا نشان ما دهی آن قبر پنهان را بنا این است در قم، فاطمه صاحب حرم باشد تبسم می‌کند ناخواسته...در قلب زائرها مگر صحن تو اصلاً می‌گذارد درد و غم باشد؟ ندیدم هیچ شب در حوض، کامل انعکاسش را همان بهتر قد مهتاب هم پیش تو خم باشد حریم آسمانی تو "پروین" دارد و خوب است اگر نام یکی از باب‌ها باب القلم باشد کرامت می‌کنی تا گاه از نزدیک و گاه از دور تنور شعرمان گرم است، ای خورشیدِ بیت النور به دریا می‌زند اینجا دل، آهوی بیابان هم به پابوسی می‌آید از مسیر دور، باران هم زیارت می‌کنندات عاشقان در باد و بوران هم ز تو رو برنمی‌گرداند این زلف پریشان هم هدایت شد به راه راست در شَهرت خیابان هم قُم‌ات را مطلع خورشید می‌داند خراسان هم به شوقت غرق "بهجت" شد دلِ تنگِ "گذرخان" هم کنار این حرم مست است "قبرستان شیخان" هم صفائی چون "صفائیه" ندارد باغ رضوان هم دل "آذر" به تو گرم است در فصل زمستان هم رسیدی با چنان حجبی که تا پایان دوران هم نبیند گرد محمل را نگاهِ "چارمردان" هم نشسته عطر جنت در حریمت روی هر دامان شمیمت پرکشیده تا خودِ "بلوار پردیسان" قمت مانند مشهد شوکتی دارد که حیرانم برایت در زیارت "آمدم ای شاه..." می‌خوانم چنان خوبی که یادم می‌رود پیش تو مشکل را تویی آن‌که امین الله دستت می‌دهد دل را سلام ای گرد و خاک صحن‌هایت سُرمه‌ی افلاک سلام ای آستان قدسیِ تو مدفنِ لولاک چه القابی: کریمه، مرضیه، معصومه، مقدامه گرفته زائرت از آتش دوزخ امان نامه .
. هر صبح‌دم صبا متوسّل به عصمتش شاید شود زیارت معصومه قسمتش هرروز، آفتاب خراسان به سمت اوست دیدار آشناست، می‌ارزد به زحمتش! در آیه‌های سوره‌ی نورست مُستتر همپایه‌ی مودّت قربی محبّتش با بوسه بر ضریح تو اثبات می‌شود ملّاترینِ مجتهدین، مرجعیّتش از جمکران بسوی تو آمد کبوتری تکمیل درس معرفت مهدویّتش! آرام می‌کند طپش رستخیز را فردا اگر به لرزه درآید شفاعتش از نام‌های روز جزا روز ساعت‌ست آنجا قرار ما و شما، درب ساعتش جارو به دست، خادمی آمد به خنده گفت: بال فرشته راه ندارد به ساحتش از خود گذشت تا به مقام رضا رسید بالاترین مراتب عشق‌ست هجرتش آن کاشی شکسته‌ی صحنم که دلخوشم او را ندیده است کسی، تا مرمّتش...! .
. السلام علیکِ یا كريمةَ اهل البیت ورود پربرکت حضرت فاطمه معصومه به قم گلی در بین صحرا شد شکوفا میان کاروانی در تمنا شبیه اختری نورانی اما درخشد از فراز آسمان ها جهانی زنده گردد از حضورش دو عالم می شود روشن ز نورش ⛤⛤⛤⛤⛤⛤⛤ اگر چه بود رنجور از ستم ها ز چهره می بَرَد اندوه و غم ها دهد هستی به انبوه عدم ها بریزد از بَرش جود و کرم ها خدا بر بندگان کرده تجلی خلایق را دهد نور تعالی ⛤⛤⛤⛤⛤⛤⛤ به روی مرکبی تنها نشسته ز داغ دلبران قلبش شکسته تو گویی از همه دنیا گسسته فقط سوی خراسان دیده بسته خطاب از دل کند لطف خدا را مگر بیند رخ ماه رضا را ⛤⛤⛤⛤⛤⛤⛤ به استقبال او از بیکرانه چه انبوهی ز خوبان زمانه ز قوم اشعریون عاشقانه که بانو دارد از زهرا نشانه همه با شور و شادی همره او ستاره های خورشید و مه او ⛤⛤⛤⛤⛤⛤⛤ رود موسی بن خزرج پیش رویش تبرک می شود آب وضویش شود قم کعبه ای از آبرویش شبیه فاطمه خُلق نکویش دو گیتی پر بگیرد در هوایش بریزد کهکشان ها زیر پایش ⛤⛤⛤⛤⛤⛤⛤ شود هر خانه بیت النور با او زمین و آسمان مسرور با او بدی ها جمله گردد دور با او فرشته ها همه مأمور با او ملائک هر زمان همراه اویند بر او از مادرش زهرا بگویند ⛤⛤⛤⛤⛤⛤⛤ میان باغی از گل های زیبا شود ساکن عزیز جان طاها همه اهل سما غرق تماشا که باشد چهره ی او همچو زهرا امان که بودنش کوتاه گردید جهانی غرق سوز و آه گردید ⛤⛤⛤⛤⛤⛤⛤ همان باغ است اکنون بارگاهش صفای دور گردون بارگاهش به سان دُرّ مکنون بارگاهش کند دل را چه مجنون بارگاهش چو دارد بارگاهش عطر زهرا خدا هم آمده این جا تماشا ⛤⛤⛤⛤⛤⛤⛤  تماشا می کند دخت علی را کند جلوه بر او نوری جلی را فروغ ذات والی الولی را کند مدح این وجود منجلی را میان بارگاهی همچو زهرا نظر کن مریم آل علی را ⛤⛤⛤⛤⛤⛤⛤ بود نور جمالش جلوه ی رب  و ذکر یا رضا همواره بر لب برادر را بود مانند زینب شود روشن از او تاریکی شب ز زهرا گر که می خواهی زیارت به خاک بارگاهش کن ارادت ⛤⛤⛤⛤⛤⛤⛤ اگر داری به ذات حق توکل اگر خواهی تعالی و تکامل اگر خواهی شوی چون شاخه ی گل به قبر دخت زهرا کن توسل دمی دوری از این درگه گناه است خدا هم زائر این بارگاه است ⛤⛤⛤⛤⛤⛤⛤ کریمه چه نماید جز کرامت بیا در سایه ی نور ولایت نما بر درگه خوبان ارادت اگر خواهی رَوی راه سعادت سعادت با ولایت هست همراه خوشا آن که به عترت هست همراه ⛤⛤⛤⛤⛤⛤⛤ .