اتشی در سینه‌ام از غم نهان دارد دلم روز و شب از دوریت، آه و فغان دارد دلم می‌گدازد آتشی، دل را درون سینه‌ام شعله‌ی عشق است یا آتشفشان دارد دلم!؟ با شتاب ای چرخ! بگذشتی، ندانستی مگر کوکبی در پهنه‌ی این کهکشان دارد دلم!؟ ای نسیم! آرام‌تر! مویش پریشان می‌شود در میان تار مویش آشیان دارد دلم از خیابان رد شدی در ازدحام مردمان می‌دود دنبال تو تا نیمه‌جان دارد دلم تا بگیری دست این افتاده از پا را، بتا! دست‌ها را دائماً بر آسمان دارد دلم شاخه‌ی شمشاد من! وقت خرامیدن بوَد از برای احترامت، قد، کمان دارد دلم کی خزان جولان دهد گِرد بهار عاشقان!؟ تا گلی چون مهدی صاحب زمان(عج) دارد دلم #محمد_رضا_قاسمیان #آوا_سرکار_خانم_پروانه

حال دلم ای دوست! بدون تو خراب است دیدار تو افسوس! که چون دیدن خواب است ای گل! تو که هستی همه جا باغ و بهشت است گلزار جنان، بی تو کویر است، خراب است بی روی تو حتی فلک از گردشش افتاد دیگر چه زمانی!؟ چه کتابی!؟ چه حساب است!؟ بر دست تو خورشید زند بوسه به گرمی مست از می لب‌های تو هر جام شراب است نفرین! بر این چرخ جفاپیشه که با مکر دَم می‌زند از عدل و به دنبال عذاب است ما را چه گنه!؟ عشق تو در سینه به جا ماند تکرار همان خاطره‌ها، عین ثواب است کی می‌شود ای ابر! بیایی و بباری!؟ لب‌های کویر دل ما، تشنه‌ی آب است ای ماه! کی از پرده‌ی غیبت بدر آیی!؟ دل، منتظر دیدن آن لحظه‌ی ناب است #محمد_رضا_قاسمیان #آوا_سرکار_خانم_پروانه

ای گل! که همه عضو تو زیبا، همه ناز است ما را به تو ای نازترین! روی نیاز است ای قبله‌ی عشّاق جهان، چهره‌ی ماهت! ما را همه دم، جانب آن قبله، نماز است در هر قدمت گشته به پا شور قیامت الحق که خرامیدن تو مسئله‌ساز است ای هر نفَست، معجزه‌گر مثل مسیحا! از نغمه‌ی داودی تو، نغمه‌ی ساز است به‌به! که چه لبخند به آن غنچه می‌آید! لبخند بزن، روی تو هرچند که باز است خورشید رُخت، روشنی خانه‌ی قلبم! دستان کَرَم‌پیشه‌ی تو بنده نواز است بگذار ببینم رخ ماه و قد سروت یک لحظه تماشای جمالت که مُجاز است!؟ #محمد_رضا_قاسمیان #آوا_سرکار_خانم_پروانه

دخترم! روزت مبارک! نرگسم! یاسم! گلم! نیلوفرم! روزت مبارک! نازنینم! بهترینم! دخترم! روزت مبارک! دختر ناز منی تو، شوق پرواز منی تو معنی پرواز من! بال و پرم! روزت مبارک! برتر از حوران جنت! ای دلم در بند زلفت! برتر از مشک و عبیر و عنبرم! روزت مبارک! گاه می خندم به یادت سخت از عمق وجودم روشنی بخشای چشمان ترم! روزت مبارک! بی تو من همچون کویرم، با تو من باغم، بهارم چشمه ی جوشان عشقم! کوثرم! روزت مبارک! ای تمام هستی ام، دنیای من! عقبای من تو گنج مهرم! کان عشقم! گوهرم! روزت مبارک! تاج کرّمنا ز یُمنت، حق به سر بنْهاده ما را ای که هستی تا ابد تاج سرم، روزت مبارک! شکر لله الگویی چون حضرت معصومه (س) داری در سپهر قلب، ماه انورم! روزت مبارک! مشق عشقم! عشق مشقم! می سرایم من به یادت ای غزل های قشنگ دفترم! روزت مبارک! #محمد_رضا_قاسمیان #آوا_سرکار_خانم_پروانه

ای دلبری که بی‌تو دلم را قرار نیست! ساز دلت به سوز غمم سازگار نیست هر دم، دم از تو می‌زنم و زنده‌ام از آن ما را به جز حدیث لبانت، شعار نیست غرق سکوت گشته لب از شعله‌های عشق دل را میان سینه، توان هوار نیست این غم کجا برم که نباشی تو در برم!؟ داغی فراتر از غم دوری یار نیست دنیای بی‌تو چیست؟ به جز دخمه‌ای مخوف ما را توان ماندن در این حصار نیست جولان دهد به هر چمنی می‌رسد خزان ای گل! بیا که بی گل رویت بهار نیست در باغ گشته‌ایم و ندیدیم چون تو گل چشمی شبیه نرگس مستت، خمار نیست حتی بهشت بی‌گل رویت جهنم است گلزار بی‌تو به جز جای خار نیست بی‌تو تمام ثانیه‌ها مثل سال‌هاست بازآ مرا که طاقت این انتظار نیست #محمد_رضا_قاسمیان #آوا_سرکار_خانم_پروانه

عاشقان! مژده که انوار خدا می‌آید بر دل و جان دهد آن کس که صفا می‌آید تا به کی تا به کجا ناله و افغان؟ ضعفا! مژده یاران! که مُعین‌ُالضُعفا می‌آید بی‌حضورش تن ما روح ندارد دیگر آن که جان است بر این پیکر ما می‌آید غم مخور در قفس سینه، دل زندانی! آن که دل را کند از غصّه رها می‌آید گوی با این دل پردرد، منال از دوری آن که بر درد دل ماست دوا، می‌آید آرزوی سفر کرببلا دارد دل آری آن همسفر کرببلا می‌آید عدل و دادش همه جا را به خدا می‌گیرد آری آن ریشه‌کنِ جور و جفا می‌آید #محمد_رضا_قاسمیان #آوا_سرکار_خانم_پروانه

ای مایه‌ی هر دلخوشی و شوق و سرورم! ای از لب شیرین تو در دل، همه شورم! ای ماه! که تو ماه‌تر از حُلّه‌ی نوری من عاشق و دلداده‌ی آن حُلّه‌ی نورم دل تشنه‌تر از دشت کویر است و تو آبی یک جرعه شود روزی از آن جام طهورم!؟ ای کاش! از این کوچه گذار تو بیفتد ای کاش! تو را لمس کنم، جام بلورم آن لحظه مباد آن که شوم بی‌خبر از تو! ای کاش! ببخشی، همه‌ی جُرم و قصورم آن دیده مباد آن که نبیند رخ ماهت! هر لحظه کنار منی و من ز تو دورم تو معدن جودی و سخا، سنگ صبوری بی‌تاب شد از دوری تو قلب صبورم پر کرده فضا را، همه جا عطر حضورت شاها! چه شود گر بپذیری به حضورم!؟ #محمد_رضا_قاسمیان #آوا_سرکار_خانم_پروانه

مژده مژده عاشقان! دلدار پیدا کرده‌ام بعد عمری بی‌کسی‌ها، یار پیدا کرده‌ام برده لیلایی دلم را، گشته‌ام مجنون او در دل دیوانه‌ام، هوشیار پیدا کرده‌ام بر در و دیوار قلبم نقش بسته نام او مهر او را از همین دیوار پیدا کرده‌ام سرو قدّی، خوش خرام و ماهرویی، دلربا بلبلی خوش‌خوان و خوش‌گفتار پیدا کرده‌ام زلف، سنبل؛ گونه‌اش گل؛ غنچه می‌باشد لبش بر گل رخسار او گلزار پیدا کرده‌ام بارها در جستجوی ماه، گم گشتم ولی در درون سینه، گنج این بار پیدا کرده‌ام در دلم، از داغ هجرش، درد اگر دارم، چه غم!؟ چون شفابخش دل بیمار پیدا کرده‌ام می‌رسد روز ظهورش، شهریاری را که من از تبار احمد مختار پیدا کرده‌ام #محمد_رضا_قاسمیان #آوا_سرکار_خانم_پروانه

کار دلم ز گریه و از های‌وهو گذشث خون دلم به دیده رسید از گلو گذشت جام مرا ز خمّ می‌ات پر کنی مگر کار کویر سینه‌ی ما از سبو گذشت گویند واعظان که نصیحت پذیر باش غافل که کار دل، دگر از گفتگو گذشت این جامه‌ای که بر تن ما کرده عشق تو کارش دگر ز قصه‌ی رنگ و رفو گذشت ناصح به توبه گفت بشوی این گناه را گفتم که کار دل دگر از شستشو گذشت همچون صبا روانه‌ی هر کوی و برزنم در اشتیاق وصل تو دل، کوبه‌کو گذشت از دوریت دلم همه جا جار می‌زند باید برای وصل تو از آبرو گذشت #محمد_رضا_قاسمیان #آوا_سرکار_خانم_پروانه

آنان که عشق خویش، روان سوی جو کنند پُر می‌شود ز باده، مرا هم سبو کنند!؟ آه! ای صبا! که می‌گذری کوبه‌کو، بپرس آیا شود ز عاشق خود پرس‌وجو کنند!؟ مجنون شدیم و سر به بیابان و شرح آن آیا شود به لیلی ما موبه‌مو کنند!؟ از ما بگو به کعبه‌ی دل‌های عاشقان از خون به شوق روی تو تا کی وضو کنند!؟ هر دل ببین که زخمی هجران دلبر است آیا شود که زخم دل ما رفو کنند!؟ ما عاشقان صادق و باید حساب‌مان دیگر جدا ز مدّعیان دو رو کنند آه! ای امید خسته دلان! تا کی انتظار!؟ کی می‌شود که با تو مرا روبه‌رو کنند!؟ #محمد_رضا_قاسمیان #آوا_سرکار_خانم_پروانه

بگذار که دلداده و شیدای تو باشم بگذار که مست از می مینای تو باشم از دیده‌ی من چهره‌ی ماهت ز چه پوشی!؟ سرخوش کی از آن دیدن سیمای تو باشم!؟ ای سرو چمان چمن عشق! کجایی؟ بگذار که من غرق تماشای تو باشم ای چشم خمارت ز سرم خواب ربوده! کی مست از آن نرگس شهلای تو باشم!؟ دلبسته‌ی آن سلسله‌ی سلسله مویم بگذار که در بند تولای تو باشم دریای کرَم هستی و بگذار که من هم چون قطره‌ی افتاده به دریای تو باشم نیلوفر عشقم که به دور تو بگردم بگذار که در سایه‌ی طوبای تو باشم ای کاش! وصال تو شود قسمتم ای جان! تا زنده از اعجاز مسیحای تو باشم #محمد_رضا_قاسمیان #آوا_سرکار_خانم_پروانه

ای مه! بیا که بی تو شبی تار می‌شوم در دام‌های فتنه گرفتار می‌شوم ای در خیال من، تو چو آیینه با صفا! هر صبح و شب به شوق تو تکرار می‌شوم ای یوسفی که مشتری‌ات، صد هزارهاست! با نقد جان، روانه‌ی بازار می‌شوم ای نازنین! هر آنچه بخواهی، تو ناز کن ناز تو را همیشه خریدار می‌شوم آن گونه بسته‌ام دل و جان را به زلف تو کز خویشتن بدون تو بیزار می‌شوم آه! ای طبیب درد دلم! زودتر بیا در حسرت نگاه تو بیمار می‌شوم سر تا به کی نهم به بیابان عاشقی!؟ ای گل! ببین، بدون تو چوُن خار می‌شوم!؟ کی می‌دمد طلیعه‌ی صبح نگاه تو!؟ کی مفتخر به دیدن دلدار می‌شوم!؟ #محمد_رضا_قاسمیان #آوا_سرکار_خانم_پروانه