#بداهه_سرایی_واژگان #قالب_دو_بیتی #زمستان باز #مهمان دارد ای دل! #فراوان #برف و باران دارد ای دل! رسد دستم به دامان وصالش؟ فغان از داغ هجران دارد ای دل! ببارد #برف و باران گر #فراوان چه غم دارم ز سرمای #زمستان!؟ مرا #مهمان مهر روی خود کن فراوان دوستت دارم کماکان #زمستان است و #برف و سردی دی مرا سوز #فراوان است چون نی شدم #مهمان بزمت، ساقی عشق! بنوشان ساقیا! ما را از آن می شبی سرد و پر از #برف و #زمستان نشسته بر دل اندوه #فراوان به پایان کی رسد این شام هجران؟ خدایا! کی می آید باز #مهمان؟ #فراوان شد غم و اندوه و زاری هوای آمدن، #مهمان! نداری؟ نشسته #برف غم روی سر من #زمستانم، بهاری کن بهاری من و سرمای #برف و این #زمستان بسوزم تا به کی از داغ هجران!؟ #فراوان انتظارش را کشیدم ز ره کی می رسد آن تازه #مهمان #محمد_رضا_قاسمیان ۱۴۰۱/۱۰/۰۱

هر گز به جز رضایت دلبر، نمی‌کنم باید #خموش باشم و لب، تر نمی‌کنم سازی بزن که کوک شود #ساز دل از آن با هر نوا که گوش دلم، کر نمی‌کنم یک دم بیا که تشنه‌ی دیدار گشته‌ام بی تو که #لب به باده و ساغر نمی‌کنم #قلب مرا گرفته، به تاراج برده‌ای دیگر هوای لشگر و افسر نمی‌کنم از آن زمان که خورده لبم از لبت، نمک دیگر هوای زمزم و کوثر نمی‌کنم برده ز بس، هوای تو از سر، مرا خیال فکری به حال این دل مضطر نمی‌کنم ای آرزوی رفته ز پیشم! بیا دگر من، زنده‌ام بدون تو!؟ باور نمی‌کنم! #محمد_رضا_قاسمیان #بداهه_سرایی_رقص_قلم_و_آوا #بداهه_سرایی_واژگان ۱۴۰۴/۰۶/۱۲