eitaa logo
کتیبه و پرچم باب الحرم
10.2هزار دنبال‌کننده
3.3هزار عکس
39 ویدیو
568 فایل
🔸کانال فروشگاه محصولات فرهنگی↶ @babolharam_shop ثبت سفارش 👇 @babolharam_shop_admin شماره تماس: 📞09052226697 ☎️ 02155970902 ☎️ 02155970903 آدرس: شهرری خیابان آستانه نبش کوچه شهید رجبی پلاک 50 فروشگاه بابُ الحَرَم
مشاهده در ایتا
دانلود
در زیر آفتاب تو ماندی حسین هم ای تشنه ! دور از آب تو ماندی حسین هم پیرو جوان نداشت که یک نور واحدید در قلب شیخ و شاب تو ماندی حسین هم کم یا زیاد مرثیه فرقی نمی کند در روضه در کتاب ، تو ماندی حسین هم گودال و بام ، مرز قبول شهادتند راضی از انتخاب ، تو ماندی حسین هم شمشیر و زهر هردو جگر پاره می کنند دل خون و دل کباب ، تو ماندی حسین هم در روضه های کرببلا جانگدازتر داغ از غم رباب ، تو ماندی حسین هم هرگز نمیرد آنکه از او زنده ایم ما پس با همین حساب ، تو ماندی حسین هم محسن ناصحی
رسیده جان به لب اطهرت ؛ اَبَالهادی! نشسته پیک اجل در بَرَت ؛ اَبَالهادی! دوباره قصه ی زهر و دوباره نامردی کبود شد همه ی پیکرت ؛ اَبَالهادی! لباس شمر به تَن کرد و منع آبت کرد چه کرد با دل تو همسرت ؛ اَبَالهادی! شبیه فاطمه دستی گرفته ای به کمر مگر خدای نکرده پَرَت ... ؛ ابالهادی! میان حجره ی در بسته دست و پا زدی و… بریده شد نفس آخرت ؛ اَبَالهادی! مدام هلهله شد تا صدای تو نرسد صدای خسته ی بی جوهرت ؛ اَبَالهادی! کنیزها بدنت را کِشان کِشان بردند گرفته بر لبه ی در سَرَت ؛ اَبَالهادی! سه روز بر تَن تو آفتاب می تابید ولی بریده نشد حنجرت ؛ اَبَالهادی! دگر به زیر سُم اسب های تازه نَفَس ندید جسم تو را دخترت ؛ اَبَالهادی! اگر چه دور و برت خیره سر فراوان بود ولی نظاره نشد خواهرت ؛ اَبَالهادی چه خوب شد که در آن همهمه کسی نرسید برای غارت انگشترت ؛ اَبَالهادی! علیرضا خاکساری
دوباره قلقله در عرش کبریا افتاد عزیز فاطمه ابن الرضا ز پا افتاد اگر غلط نکنم این حسینِ دیگر بود ولی نگفت کسی، زیر دست و پا افتاد ز صدرِ زین نه، ولی بر زمین بصورت خورد بروی چهره ی او مثل پنجه، جا افتاد همینکه زهر اثر کرد زانویش خم شد میان حجره ی دربسته بی صدا افتاد ز سوز تشنگی آهسته گفت یاجدّاه بیا که بر جگرم آتشِ جفا افتاد نه گیرِ شمرِ لعین، گیرِ اُمِ فضل اینبار به شعله های عطش، حجت خدا افتاد میان هلهله ها، ناله های او گم شد و ظرف آب ز دست کنیزها افتاد بروی بام، تنش را کشان کشان بردند و بارها سرش از ‌پِلّه، بی هوا افتاد کبوترانِ حرم، خوب سایه گستردند ولی حسین به گودالِ پر بلا افتاد کفن به پیکر بابای خویش، چون پوشاند نگاهِ هادیِ دین سوی کربلا افتاد نداشت خواهری از غصه اش بمیرد باز هزار شعله ز داغش بجان ما افتاد محمود ژولیده
مهر شما در دل عاشق فتاد خیر دو دنیا به من این فیض داد باب کرم هستی و باب المراد اَسئَلُکَ بِجودِکَ یا جَواد تا که توسل به تو آغاز شد هر گِرِهی داشت گدا باز شد ای نمک سفرۀ سلطان طوس محضر تو خیل ملک خاک بوس آینۀ صورت شمس الشموس دلخوشیِ عمر اَنیس النفوس ای علی اکبر ملیح رضا حلقۀ موی تو ضریح رضا جود تو شد مظهر کُلِّ صفات نام تو فتاح همه مشکلات نازترین تک پسر کائنات حق بده بابات بمیرد برات بوسه ز لب‌های تو کار رضا ای همۀ دار و ندارِ رضا گوشۀ حجره شده جایت چرا ؟ مرگ شده ذکر و دعایت چرا ؟ بسته شده راه صدایت چرا ؟ آب نیاورده برایت چرا ؟ شعله به جان و دل زهرا مکش جانِ رضا روی زمین پا مکش ضربه به حیثیت افلاک خورد رنگ کبودی به رُخی پاک خورد موی به هم ریخته ات خاک خورد داد زدی دورِ لبت چاک خورد با جگر سوخته پرپر زدی بر دَرِ حجره چقدر سر زدی خون ز لبِ خشک تو پاشید وای لحظۀ پرپر زدنت دید وای چشم به چشمان تو خندید وای تشت زنان دورِ تو رقصید وای شعله به جان تو چنین ریخته آب به پیش تو زمین ریخته آب نخوردی ... بدنت پا نخورد یک نخی از پیروهنت پا نخورد در ته گودال تنت پا نخورد مثل حسین بر دهنت پا نخورد یاد حسین دیدۀ تر داشتی هر چه سرت آمده ، سر داشتی چنگ به موی سرش انداختند روی تن بی سر او تاختند خیل زنان رنگ ز رخ باختند پیکر غارت شده نشناختند عمۀ سادات زمین گیر شد بر سر بوسیدن رگ پیر شد طول کشید از نَفَس افتادنش حنجر پاشیده روی دامنش عده ای اعراب دَمِ رفتنش با کتک از کرب و بلا بُردنش عمه از آن لحظه گرفتار شد ناقه نشین راهی بازار شد قاسم نعمتی
این ها به جای این که برایت دعا کنند کف می زنند تا نفست را فدا کنند هر چند تشنه ای ولی آبت نمی دهند تا زودتر تو را ز سر خویش وا کنند با دست و پا زدن به نوایی نمی رسی این ها قرار نیست به تو اعتنا کنند بال فرشته های خدا هست پس چرا؟ این چند تا کنیز تو را جابه جا کنند هر وقت دست و پا بزنی دست می زنند اما خدا کند به همین اکتفا کنند تا بام می برند که شاید سر تو را در بین را با لبه ای آشنا کنند حالا کبوتران پر خود را گشوده اند یک سایبان برای سرت دست و پا کنند علی اکبر لطیفیان
⚜ سه بند شور : بند اول: بهترین آقای توی دنیایی ما همه مجنون و شما لیلایی یه جوره دیگه میخوامت چون که تو جوون آقامون امام رضایی امشب بر سینه و سر میزنم تا روی گنبدت پر میزنم خونت رو پشت هم در میزنم دستم رو میگیری توی قیامت هر کی با تو باشه رد میشه راحت ای رمزِ عبورِ درهای جنت بند دوم: توی جود و کرم چه بی مثالی میگیرم با ذکر تو شور و حالی خدا میدونه که هنوز نرفته کسی از خونه ی تو دست خالی عیسایی مردمو دم میخوام روزیم کن چشم پر نم میخوام اشکامو تو محرم میخوام تو مصداق نور از سوی خدامی فرزند کریم و ختم کلامی صدر جدول و در اوج مقامی بند سوم: منم آقا نوکر در بست تو همه ی هستی من از هست تو با یه بار گفتن به حق زهرا کربلامو میگیرم از دست تو بی تابم به دلم صفا بده دردم رو یه جوری دوا بده دلتنگم آقا کربلا بده تاثیر چشاتو دیدم به عینه مهر تو زبونزد تو عالمینه تنها خواهش از تو باب الحسینه
زمینه شهادت امام جواد علیه السلام بند اول : هم آقایی هم آقازاده تویی دلدارو منم دلداده ای حاصلم یا جواد الائمه من سائلم یا جواد الائمه ناقابلم یا جواد الائمه به غیر تو رشته دل به هیچ کسی ندادم از راه دور صورت به آستانه ات نهاده ام حس میکنم دم ورودی باب المرادم یا جواد الائمه بند دوم: جود پابوست کرم شرمندت نزن دست رد به روی بندت کاری ندارم به غیر از گدایی کار مدام تو مشکل گشایی جان علی بن موسی الرضایی امام رضا گفته که با فقیرا آشناشی فداش بشم گفته با بیچاره ها هم نواشی گفته به تو هوای سائلاتو داشته باشی بند سوم: ای ام الفضل دارم میمیرم دلم میسوزه زبون میگیرم زنده نمیمونم آبم بیاری زنده نمیمونم از زهر کاری زنده نمیمونم از زهر کاری کف نزنید یکی تو این حجره در انتظاره کف نزنید که مادرم فاطمه بی قراره کف نزنید طاقت ناله منو نداره بند چهارم: بر روی من درو میبندن دارم میمیرم همه میخندن تقدیرم اینه که تنها بمیرم در حجره مثل غریبا بمیرم ناله زنم العطش تا بمیرم کف نزنید یاد غریب کربلا می افتم کف نزنید یاد ذبیح من قفا می افتم کف نزنید یاد سر رو نیزه ها می افتم محمدعلی قاسمی
بند۱ با دوچشم پر آب روضه خونه رضا پاره پاره جگر شد جوون رضا الهی بمیرم درو به روی آقای ما میبندن الهی بمیرم کنیزا به اشک دیده هاش میخندن به ناله هاش خندیدن جون دادنش رو دیدن تو حجره پر پر میزد کنیزا می رقصیدن غریب آقام ای آقام بند۲ شعله زد به فلک سوز آه جواد خونه خودشه قتلگاه جواد چقده غریبه که آخر کار زهر یاورش شد ای وای چقده غریبه که قاتل جونش همسرش شد ای وای تموم جونش میسوخت رو خاکا پر پر میزد اومده بود تو حجره فاطمه بر سر میزد غریب آقام ای آقام بند۳ از عطش میسوزه خیلی خشکه لباش کاش برا پسرش آب بیاره باباش تشنه لبه اما روی جگر خونش فقط زخماشه رضا نمیبنه بدن جوادش رو که زخمی باشه ولی حسین کربلا اسیر قدم ها بوده رو خاکا دیده اکبر که اربا اربا بوده غریب آقام ای آقام بند۴ با نگاه جواد با دعای حسین کاش برم عرفه کربلای حسین ریزه خورتم من عمریه سر سفره ات میشینم ارباب میشه که دوباره محرمتو امسال ببینم ارباب خداروشکر که هستم ریزه خور این درگاه بنفسی انت مولا حسین اباعبدالله حسین اباعبدالله
4_5859683324280180747.opus
142.9K
‍ ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 💚🕊💚🕊🕊🕊🕊 به نام خدا ** *: ای صفای قلب زارم* ✧═✾🍃🌸🍃✾═✧ *«بیـــا مهـــدی بیـا»* ای صـفای اهـل عــالـم یوسـف زهــرای خـاتـم تــو امـام شــیعــیـانی منـجـی عـالــم عـیـانی تـویـــی تــاج ســـــرم امــــــام و رهـــبـــرم الا صـــاحــب زمـــان امـــان مـــولا امـــان *(( بیا مهدی بیا* *بیا مهدی بیا ))* ✧═✾🍃🌸🍃✾═✧ ای گل نرگـس کجـایی وقت آن باشـد بیـایی ای تومنجی جان مایی چشــم بـراهـت بیایی همــه عـالـــم منتـظــر بـیــایـــی از ســفــــر الا صــــاحـــب زمـــان امـــان مــــولا امــان *(( بیا مهدی بیا* *بیا مهدی بیا ))* *شعر:استاد بیقرار اصفهانی* 💚🕊💚🕊🕊🕊 بانوای مداح اهلبیت ع🎧 🎤👌
4_6020670011478114580.mp3
378K
💐✨⭐️✨🌟✨⭐️✨💐 # زنجیرزنی شده وقت وداع ، ای حسینم بیا یک نگه یا اخا ، سوی خواهر نما سوی میدان نرو ، یوسف مه جبین داغ تو می کشد زینبت را ببین مهلا مهلا حسین یابن الزهرا حسین ۲ ثارالله یا حسین ثارالله یا حسین ۲ بند ۲ از دحامی شده دور نعش حسین خاک گودال غم شده فرش حسین توی دستش گرفت ، زلف او را عدو از قفا می کشد ، خنجرش بر گلو مظلوم مادر است امید خواهر است ۲ ثارالله یا حسین ثارالله یا حسین ۲ بند ۳ سر خون خدا شده از تن جدا ناله و شیون است در زمین و سما خواهرش با فغان سوی مقتل دوید دختر شاه دین به اسارت رسید ای داد و ای امان آهسته ساربان ۲ ثارالله یا حسین ثارالله یا حسین ۲ امام حسین (ع) نوحه 🔻🔻🔻
چه میخواهد لبِ تشنه به غیر از لطف بارانی چه میخواهد شکسته دل به غیر از چشم گریانی شبِ طولانی و تسبیح و سجّاده چه میچسبد بهارِ زود هنگام اند، شبهای زمستانی توکّل بر توسّل کن، توسّل بر توکّل کن درین دنیای حیرانی، درین دریای طوفانی اگر تا شام میخندی، اگر تا صبح میخوابی تو از مُردن چه میفهمی؟ تو از برزخ چه میدانی؟ خلاصه بار باید بست، یا امروز یا فردا مَده از کف مَجال این دو روزی را که مهمانی نیاز مستمندان را بِنه بر دیده یِ منّت مباد آنکه بگیرد دامنت را آهِ انسانی اگر آشفته ات کردند یعنی لایقِ وَصلی به او نزدیکتر هستی زمانی که پریشانی من و پروانه در آغوش هم تا صبح میسوزیم که با این سوختن روشن شود کنج شَبستانی مرا هر وقت میدیدی گریبان پاره میدیدی از اول نیز می آمد به من پاره گریبانی به دامان تو دست انداختم شاید که این دفعه بگیرد دامَنَت دستی از این آلوده دامانی به جز تو جُور عاشق را کسی گردن نمیگیرد گناهش را زلیخا کرد، یوسف گشت زندانی به لطف گریه کارِ طفل بهتر راه می افتد چه بهتر بیشتر از دیگران ما را بِگِریانی اگر چه گریه یِ هجران شکسته میکند ما را ولی از آب پیشانی ست بهتر، چینِ پیشانی گِره هایی ست در عالم که بی تو وا نخواهد شد نمی آید به کارِ این گِره ها هیچ دندانی دگر فرقی ندارد جمعه یا شنبه فقط برگرد گرفتاریم ما از دست این هجران طولانی پشیمان میشود آنکه برای تو نمیمیرد چرا عاقل کند کاری که بعد آرد پشیمانی خبر داری تو که رفتی به کوچه گردی افتادم؟ به من از تو فقط هجران رسید آنهم چه هجرانی همه با دامن آتش گرفته رو به گودالند عجب شامِ غریبانی، عجب شامِ غریبانی سَرِ پیراهن تو، گریه یِ ما را درآوردند میان این همه کُشته چرا تنها تو عریانی علی اکبر لطیفیان
از شبِ دلتنگی و اشک سحرگاهی بپرس خسته ام! حال مرا از هر که میخواهی بپرس دوستت دارم! سراغم را بگیر از مادرت حالِ آشوب مرا از شعلۂ آهی بپرس کربلا دریایِ غفران است و دورافتاده ام روزگارم را فقط از تُنگ و از ماهی بپرس حالِ یک جامانده را جامانده میفهمد فقط خواستی این را اگر از یارِ دلخواهی بپرس زائرِ هر ساله ات امسال حبس ِ خانگی ست لااقل ای کوهِ رحمت؛ حالی از کاهی بپرس لطف کن از بینِ بدها رد شدی احوالی از- این گدایِ بی سر و پایِ سرِ راهی بپرس سخت تنبیهم کن و اصلاً از اینکه سال ها کرده ام در حقّ تو بسیار کوتاهی بپرس هر چه از تو میرسد عشق است قطعاً یاحسین(ع) از فراقِ کربلا امّا هر از گاهی بپرس!
غربت هیچ کسی مثل تو مولا نشود مرهم زخم دلت؛زخم زبانها نشود جگرت سوخته از زهرو دلم می سوزد جگر سوخته با خنده مداوا نشود به لب تشنه ی تو همسر تو می خندید طعنه می زد که دگر ابن رضا پا نشود بازهم شکر که با نیزه نخوردی به زمین خاطرت جمع سرِ راس تو دعوا نشود هلهله بود به دور تو ولی حرمله نه به روی سینه ی تو پای کسی وا نشود دور ناموس تو را جمع حرامی نگرفت دخترت در ملاعام تماشا نشود محمود اسدی کفن برای تو از جنس ناب آوردند برای درد فراقت گلاب آوردند چقدر ناله آبم دهید سر دادی ولی به خنده برایت سراب آوردند مکررا تو خودت را زمین زدی از درد چگونه درد تو را دیده تاب آوردند همینکه مادر خود را صدا زدی آنها بساط هلهله را با شتاب آوردند نگاه پر زخدایت پی شهادت بود اجابت از طرف مستجاب آوردند به اختیار خودت جام زهر نوشیدی برای جد غریبت شراب آوردند برای اینکه بگویند نامسلمانست برای حضرت قرآن کتاب آوردند سنان و حرمله و شمر بی نزاکت را برای زخم زبان و عذاب آوردند سر بریده طفلی برای لجبازی به پیش چشم کبود رباب آوردند برای له شدن غیرت و غرور حسین بدست اهل و عیالش طناب آوردند محمد حبیب زاده 🖤🤎🖤🤎🖤
امام جواد(ع)-مدح و شهادت ای باب حاجت همه ای قبلهٔ مراد نورالهدی ولی خدا سید العباد خیرالامم محیط کرم آسمان جود ابن الرضا امام نهم حضرت جواد باب عطا و مظهر جود خدا تویی مولا تویی، امام تویی، مقتدا تویی قرآن بود ز مدح و ثنای تو شمّه ای جز مهر تو به گردن ما نیست ذمّه ای بحر سه گوهری گهر هشت بحر نور کل ائمه را تو جواد الائمه ای روح رضا، روان رضا در وجود توست تا روز حشر جواد اگر هست جود توست دشمن خجل ز لطف و عطا و کرامتت از کودکی به عالم خلقت امامتت از ماه عارضت شده شرمنده آفتاب دل برده از امام رضا سرو قامتت آیینة جلال و جمال محمدی مجموعهٔ تمام کمال محمدی نامت ز کار خلق گره باز می کند عِلمت به سن کودکی اعجاز می کند مأمون چو پی به قدر و جلال تو می برد روحش ز تن برون شده پرواز می کند برگرد شمع روی تو پروانه می شود در حیرت کمال تو دیوانه می شود   علم تو را احاطه به ملک دو عالم است ظرف وجود پیش عنایات تو کم است با آن همه جواب مسائل که می دهی لال از جواب مسئله ات پور اکثم است در کودکی به سینه علوم پیمبرت زانو زدند کل فقیهان به محضرت وقتی که دست جود تو بخشندگی کند باید کرم به خاک درت بندگی کند مظلوم چون تو کیست کز آغاز زندگی با دخت قاتل پدرش زندگی کند یک عمر بود تلخ ترین زندگانی ات تا آن که کشت یار به فصل جوانی ات هر گه تو را به چهرهٔ مأمون نظاره شد بر غربت پدر جگرت پاره پاره شد روزی که عقد بست به تو دخت خویش را سر تا به پات شعله ز داغ دوباره شد پیوسته حبس بود به دل سوز و آه تو دردا که گشت خانهٔ تو قتلگاه تو پیوسته بود سوز درون شمع محفلت با تو چه می گذشت خدا داند و دلت دندان نهاده روی جگر سال ها بسی تا دخت قاتل پدرت گشت قاتلت هر تیر غم که داشت قضا بر دل تو دوخت از بس که سوختی جگر زهر بر تو سوخت یار تو مار گشت و به جانت امان نداد  یک لحظه روی خوش به تو مولا نشان نداد بعد از حسین هیچ امامی به وقت مرگ مثل تو ای ولی خدا تشنه جان نداد از شعله های سوز درون سوخت حاصلت بگریست بر غریبی تو چشم قاتلت عمر تو در بهار جوانی تمام شد تشییع پیکر تو به بالای بام شد افتاد بین کوچه تنت از فراز بام این گونه از جنازة تو احترام شد تا هست آسمان و زمین داغدار تو پیوسته اشک دیدة "میثم" نثار تو استادغلامرضاسازگار
امام جواد(ع)-مناجات و شهادت بنده ام بنده ی ولای توام عاشق صحن با صفای توام تو جوادی و من گدای توام یا جواد الائمه ادركنی قامتم خم شده ز بار بلا حاجتم باشد از تو یا مولا نجف و كاظمین و كرب و بلا یا جواد الائمه ادركنی ای كه از زهر خون شده جگرت به تو و جد و مادر و پدرت منِ بیچاره را مران ز درت یا جواد الائمه ادركنی سائلم سائلم جوابم دِه تشنه ی جام وصلم آبم دِه چشم گریان، دلِ كبابم دِه یا جواد الائمه ادركنی به امام و به حرمتِ شهدا به علی و به مادرت زهرا دست خالی نمی روم ابدا یا جواد الائمه ادركنی ای تو را یارِ بی وفا كشته با لبِ تشنه از جفا كشته با چنان پاكی و صفا كشته یا جواد الائمه ادركنی بسته با دستِ فتنه راهِ تو شد همه جا پُر ز سوز و آهِ تو شد حجره ی بسته قتلگاهِ تو شد یا جواد الائمه ادركنی مانده بر بام جسم بی كفنت مرغ ها ناله زن به گرد تنت سایه كردند بر روی بدنت یا جواد الائمه ادركنی لرزه بر جان اهل دین افتاد شعله بر قلب مسلمین افتاد تنت از بام بر زمین افتاد یا جواد الائمه ادركنی استادغلامرضاسازگار
4_5861845251903196274.mp3
6.83M
اینجا غریب و تنها میمیرم میمیرم میمیرم روی لبم یا زهرا میمیرم میمیرم میمیرم دوباره با زهر جفا امامی تشنه جون میده داره خودش رو نشونه مادری مهربون میده مادر منم مثله حسنت خون جگر میمیرم مادر منم مثله حسینت تشنه لب میمیرم مادر منم مثله زینبت این روزا اسیرم اینجا غریب و تنها میمیرم میمیرم میمیرم روی لبم یا زهرا میمیرم میمیرم میمیرم به غیر همسرم باید به کی بگم درد دلم عجب غم بزرگیه مَحرم خون قاتلم همسرم منو کشت مدینه رو به یاد آوردم همسرم منو کُشت ولی دیگه سیلی نخوردم همسرم منو کُشت میون آتیش که نمردم واای مادرم واای مادرم اینجا غریب و تنها میمیرم میمیرم میمیرم روی لبم یا زهرا میمیرم میمیرم میمیرم پیکرمو بینِ حجره روی زمین انداختن و اما با این حال واسه من یه دونه تابوت ساختن و من کجا کربلا کجا سنگی به پیشونیم نخورده من کجا کربلا کجا کسی پیرهنم و نبرده من کجا کربلا کجا بچه ام اینجا سیلی نخورده
4_5861783679252040627.mp3
2.41M
شهادت امام جواد علیه السلام حاج منصور ارضی: به لطف خدای جوادالائمه گدایم ، گدای جوادالائمه غریبم نخوانید یا ایهاالنّاس شدم آشنای جوادالائمه رسیدم به آزادگی تا دلم شد اسیر ولای جوادالائمه از آن صورت گندمین بوی گندم گرفته هوای جوادالائمه رضای خدای امامِ رضا را بِـجو در رضـای جوادالائمه اگر عاشقی هر نفس مثل سایه برو در قفای جواد الائمه مَلَک در لباس کبوتر می آید به ایوانْ طلای جوادالائمه نه تنها فلک ، عرش هم تکیه داده به گلدسته های جوادالائمه شمیم دل انگیز مشهد می آید ز صحن و سرای جوادالائمه در این آخر ماه ذی القعده باید بسوزم برای جوادالائمه مرا بیمه ام می کند تا مُحرّم لباس عزای جوادالائمه زنی بود و ظلم و دَف و پایکوبی عطش بود و نای جوادالائمه در حجره را بسته اند ، آه خانه شده کربلای جوادالائمه بریده بریده ، شکسته شکسته می آید صدای جوادالائمه دم العطش شد دم وا حسینا عوض شد نوای جوادالائمه شبیه حسین ، آه آبش ندادند صدا زد ، بمیرم جوابش ندادند کنیزان شنیدند آهش بلند است جوابی به حال خرابش ندادند اگر منع کردند از شرب آبش ولی جا به بزم شرابش ندادند تنش را رها بر روی بام کردند ولی تیغ و نیزه عذابش ندادن
💠زمینه امام حسین (ع)💠 راز ونیازاین دل دیونه همین شده که روضتو بخونه وقتی توهیئتِ تودَم میگیرم نوکرت انگاری توآسمونه (آقاازسَرلطفته که دَم میگیرم آقامثل جُونت میگم نِعْمَ الاَْمیرم آقاآرزومه توحرمت بمیرم)۲ این دل بازم تنگه واسه صحن وسرات آقا انگار که دیروزبودبودم توکربلات آقا میخوندم عاشورا میون قتلگات آقا (جانم حسین جانم حسین جانم حسین جانم) 🔷🔷🔷🔷🔷🔷🔷🔷🔷🔷🔷🔷🔷🔷🔷🔷🔷 یه نخ شال توگره گشامه ثروت من همین اشک چشامه تا که سه بارمیگم اسم حسینو حس میکنم بغضی توصدامه (حسین جزتواین نوکرت هیچ کَسونداره حسین راهم بده حرمت آقادوباره حسین میبینی اشک چشاموکه میباره)۲ مادرتوروضه هات بااشک وغم شیرم داده ایل و تبارِمن همه هستن غلامزاده ارباب غلام توباتوعمریه آزاده (جانم حسین جانم حسن جانم حسین جانم) 🔷🔷🔷🔷🔷🔷🔷🔷🔷🔷🔷🔷🔷🔷🔷🔷🔷 از گهواره تابه گورتوباهامی افتخارم اینه که توآقامی جون میگیرم شب جمعه به والله تاکه به توآقامیدم سلامی (حسین سلام ای شاهِ غریب وبی کفنم حسین ازراه دورتوروهی صدامیزنم حسین بخداکربلاته آقاوطنم)۲ بازم یه بغضی توصدای خستمه آقا رویای صحنت توچشای بستمه آقا لطف شماس این که قلم تودستمه آقا (جانم حسین جانم حسن جانم حسین جانم)
ع *بند اول* دوباره هواتو کردم/هوا کربلاتو کردم/دوباره منو دلتنگی،هوای صحن و ، سراتو کردم... تو هستی سرو سامونم/میدونی که من مجنونم/بازم از سر دلتنگی،زیارت عاشوراتو میخونم... واسه من سینه زنی عبادته/روضه اومدن برام سعادته/هر کسی یه آرزو داره منم/آرزوم زیارت و شهادته... وجودت برکت زندگیمونه/دنیا بی تو برامون یه زندونه/من مثه تو ارباب هیچکس ندارم/ولی نوکرای تو فراوونه... به دردم هستی درمون/پای روضه میدم جون/به حق زهرا من رو/به ضریحت برسون... ///حسین ثارالله مولا.../// *بند دوم* منی که برات میمیرم/به عشق شما زنجیرم/حریفم به کل دنیا،با عشقت ارباب ، ببین درگیرم... برا تو میبارم آقا/تویی کار و بارم آقا/میشه باز سرم رو روی،ضریح شش گوش ، بزارم آقا... کربلا تموم حاجت منه/اولین خواهش یک سینه زنه/آخرین آرزوی سینه زنا/شهادت مثل شه بی کفنه... دل من با روضه ها أجین شده/ذکر اربابه که دلنشین شده/برای نوکرا بزم روضه ها/بهترین نقطه ی روو زمین شده... شبایی که غم دارم/روو تربت سر میزارم/میرم هیئت به هیئت/از عشق تو آوارم... ///حسین ثارالله مولا.../// *سبک محمد رضا طالبی-اصفهان* *شعر مهدی ندرخانی