38.74M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🔸بخشی از سخنرانی حجتالاسلام دکتر رفیعی
در ۶۹ مین سالگرد درگذشت آیت الله سیدنورالدین حسینی الهاشمی
آرامگاه نور شیراز
در روز جمعه ۶ بهمن ماه ۱۴۰۲
حجت الاسلام والمسلمین دکتر رفیعی ویژگی های بارز آیت الله سید نورالدین را
🔹شجاعت و ایستادگی مقابل تفکر بهائیت و دفاع از دین
🔹کادرسازی و تربیت نیرو
🔹تلفیق ملیت و مذهب و عرق ملی داشتن
🔹زمان شناسی و مخاطب شناسی در جامعه نسبت به زمان و شرایط
🔹جهاد تبیین و ...
بیان میکنند.
🏴 هیئت کجا بریم؟ شیراز
👤 حجتالاسلام والمسلمین #رفیعی
🔹مرحوم آیت الله سید نورالدین #حسینی_الهاشمی رحمهالله علیه
🚫@bahaiyat🚫
🕸پ) انكار بابيت
عباس افندى مىنويسد: «معتمد امر فرمود كه جميع علماء جمع شوند و در يك محضر با او مناظره نمايند و سؤال و جواب عيناً بدون تحريف به وساطت كاتب مخصوص خويش ثبت شود تا به طهران ارسال شود و آنچه امر و اراده پادشاهى بر آن قرار گيرد مجرى شود». (١) ولى مؤلفان بابى و بهائى چنين وانمود كردهاند كه: «علما اين قضيه را وهن شريعت شمرده نپذيرفتند...». (٢) و به گفته آواره: «عدم پذيرفتن علماء بدين خاطر بود كه: در صورت غلبه جامعه ديانت را از مجاب ساختن جوانى عامى فخرى نيست و در صورت مجاب شدن وهنى بزرگ روى خواهد داد. (٣)»
با اين همه در مجلس معتمد الدوله، امام جمعه و آقا محمد مهدى فرزند مرحوم حاجى ابراهيم كلباسى و ميرزا حسن فرزند مرحوم ملا على نورى شركت كردند.
معتمد الدوله مىخواست با تشكيل مجلسى و با شركت اكثر علماى متشخص اصفهان، گفتگوئى را ميان على محمد شيرازى و علماى اعلام به راه اندازد و از اين طريق موقعيت على محمد شيرازى را به نحوى تثبيت و در صورت امكان فضل و كمال على محمد را به مهر علماى اصفهان ممهور ساخته و به تصريح عباس افندى: «به طهران ارسال شود.» ولى با عدم شركت جماعت علما اين كار ميسر نشد و فتنهاى را كه مىرفت به دست على محمد شيرازى و قدرت سياسى و نظامى معتمد الدوله كه مسلم حسن نظر خاص وى به على محمد شيرازى و ظن نظر او به اسلام و علماى اصفهان معلوم همگان شده بود و به گفتۀ مرحوم اعتضاد السلطنه «معتمد الدوله با او متحد بود، تخريب حال او نمىنمود.» (۴) برپا نگرديد و به اين ديد اگر جملۀ عباس افندى را از نظر بگذرانيم البته بيان صحيحى خواهد بود كه: «علما اين قضيه را وهن شريعت شمرده نپذيرفتند.» (۵) با وجود اين شركت سه مجتهد و حكيم مذكور، حداقل مجالى بود براى دستيابى به موقعيتى كم. ولى سرآغاز دستيابى به موقعيتهاى بيشتر.
📗١) . مقاله شخصى سياح، ص١۴
📗٢) . همان، ص١۴
📗٣) . كواكب الدريه، ج١، ص٧٣
📗۴) . فتنه باب، ص٢٠
📗۵) . مقاله شخصى سياح، ص١۴
📗 بهائیان، نجفی، محمد باقر،صص ۱۸۳-۱۸۴
#بهائیت
#انکار_بابیت
🚫@bahaiyat🚫
🕸ج) میرزا حسین علی نوری
فاصله میان زمانه باب تا ظهور او را آیین بیان پوشش می داد. بنابراین، باب هرگز بشارت دهنده کسی به نام بهاءالله نبود و بابیان نیز هرگز منتظر چنین کسی نبودند که آیین جدیدشان را در یک دوره کوتاه نه ساله، تمام شده بداند و آن را مقدمه ادعای خود قرار دهد. بر همین اساس، قاطعانه می توان گفت که میان باب و میرزا حسین علی نوری بهاءالله هیچ رابطه ای وجود نداشته است، بلکه بهاءالله مهم ترین کتاب باب؛ یعنی بیان را نابود کرده است و این دو حتی دیداری هم با هم نکرده اند. در کواکب الدریه که متن آن را عبدالبهاء نیز تأیید کرده، آمده است: «حضرت بهاءالله با حضرت نقطه اولی قطعیاًّ ملاقات نفرموده اند». (۱) ازاین رو، ازلیان در ردّ ادعای جانشینی بهاءالله و وابستگی او به سید باب و دیگر ادعاهای او و فرزندش، عباس افندی و دیگران، بحث های مهمی دارند که مشروعیت بهاییان را به طور جدّی زیر سؤال می برد.
میرزا حسین علی چهارده سال از برادرش، یحیی بزرگ تر بود و هنگامی که یحیی نوزده سال داشت، به نمایندگی از او زمام کارها را در دست گرفت و رفته رفته اوضاع را به نفع خود تغییر داد تا در نهایت، توانست ازل را کنار زند و خود، رهبری فرقه را بر عهده گیرد. بهاءالله از مدت ها پیش، یعنی از همان دوران که به اتهام مشارکت در قتل شاه در زندان به سر می برد، اندیشه ریاست بر گروهک بابی را در سر می پرورانید. او در لوح ابن ذئب می نویسد:
در ایام و لیالی در سجن مذکور در اعمال و احوال و حرکات حزب بابی تفکر می نمودیم و بعد این مظلوم اراده نمود که بعد از خروج از سجن، به تمام همت در تهذیب آن نفوس قیام نماید. (۲)
و در همان لوح مدعی می شود:
در شبی از شب ها در عالم رؤیا از جمیع جهات این کلمه علیا اصغا شد: «اِنّا نُنصِرُک بِکَ و بِقَلَمِک.» (۳)(یعنی «من تو را و قلمت را یاری می کنم).
و در صفحه پنج رساله ای که به مناسبت صدمین سالگرد مرگ بهاءالله به سفارش بیت العدل انتشار یافته، آمده است:
رسالت حضرت بهاءاللّه در آگوست ۱۸۵۳ در زندانی زیرزمینی که مشهور به سیاه چال بود، آغاز گردید. (۴)
📗۱)- عبدالحسین آواره، کواکب الدریّه فی مآثر البهاییه، قاهره، چاپخانه سعادت، ۱۳۴۲ه . ق برابر با ۱۹۲م، ج ۱، ص ۹۶.
📗۲)- . لوح خطاب شیخ محمد تقی مجتهد اصفهانی (لوح شیخ نجفی)، لانگهاین، ۱۳۸ بدیع، ص ۱۵.
📗۳)- . همان
📗۴- . A Statement prepared by The Baha’i International Community, Office of Public Information New York Persian edition, Translated from the original English 1992
📗تحلیل و نقد بهائیت، علیرضا روزبهانی، صص۵۹-۶۰
#تحلیل_نقد_بهائیت
#میرزا_حسین_علی_نوری
🚫@bahaiyat🚫
▪️عبادت، معرفت و نفی صفات▪️
▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬
📜قَالَ أَبوالْحَسَنِ اَلرِّضَا عَلَيْهِ السَّلاَمُ:
أَوَّلُ عِبَادَةِ اَللَّهِ مَعْرِفَتُهُ وَ أَصْلُ مَعْرِفَةِ اَللَّهِ تَوْحِيدُهُ وَ نِظَامُ تَوْحِيدِ اَللَّهِ نَفْيُ اَلصِّفَاتِ عَنْهُ
📄امام رضا علیه السلام می فرمایند:
اول عبادت و بندگى خداى تعالى معرفت و شناخت او است و بنياد معرفت خداوند توحيد و اقرار به يگانگى او است و رشته توحيدش نيستى صفات زائده بر اصل ذات از او است.
▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬
📚 توحید صدوق ج ۱، ص ۳۴
#حدیث_روز
🚫@bahaiyat🚫