مهم/ مشهد مقدس در آستانه ثبت یک دسته گل تاریخی! 🔹با کمال تاسف مطلع شدیم که طرح بلندمرتبه‌سازی در مشهد مقدس با ابعادی کم‌سابقه و بلکه بی‌سابقه در آستانه‌ی تصویب قرار گرفته است. مدیران مربوطه بنا دارند در صورت تصویب نهایی این طرح، ۶۶ محدوده و محور از این کلانشهر را که شامل بسیاری از محورهای اصلی مشهد می‌شود، به عنوان پهنه مجاز برای برج‌سازی اعلام نمایند؛ آن‌هم بدون در نظر گرفتن افق زمانی برای اجرای این طرح و در واقع به صورت مادام‌العمر! به این ترتیب از زمان تصویب طرح بلندمرتبه‌سازی مشهد تا همیشه، دست سرمایه‌گذاران ساختمانی برای برج‌سازی در پهنه‌های متعدد باز خواهد ماند و بدین ترتیب دیر زمانی نخواهد پایید که شهر مقدس مشهد، به برخی شهرهای چینی که مملو از برج‌های خالی از سکنه شده است، شباهت پیدا کند! 🔹برای آنکه عمق فاجعه را بهتر متوجه شوید، حجم محدوده‌های مجاز بلندمرتبه سازی مشهد را با سایر کلانشهرهای دنیا مقایسه بفرمایید؛ برای مثال، آسمان‌خراش‌های سیدنی تنها در ۶ محدوده از شهر احداث شده‌اند؛ و یا برج‌های پاریس صرفا در ۵ محدوده ساخته شده‌اند؛ و یا حتی در خود نیویورک که مهد نظام لیبرال سرمایه‌داری است، برجها به پهنه‌های کاملا انگشت شماری نظیر منهتن محدود شده‌اند که آن هم عمدتا با کاربری اداری و یا تجاری است و نه مسکونی و مابقی این کلانشهر که بخش عمده آن را تشکیل می‌دهد، با الگوی کم تراکم و افقی اجرا شده است. اما طرح بلندمرتبه‌سازی مشهد در ۶۶ محدوده‌ (یعنی بخش عمده‌ای از محورهای اصلی این شهر مقدس) پیش‌بینی شده است تا از این جهت، مشهدالرضا(ع) حتی از مهد نظام سرمایه‌داری هم پیشی بگیرد! لذا خدمت مدیران ذیربط پیشنهاد می‌شود تا در صورت اجرای چنین طرح بی‌سابقه‌ای، نام مشهد را به لحاظ شدّت و حدّت بلندمرتبه سازی و هویت زدایی از این شهر مقدس، برای ثبت در گینس نامزد بفرمایند تا بلکه با ثبت این افتخار کذایی به نام خود، نامشان را در تاریخ شهرسازی که نه، تاریخ شرّسازی جهان جاودانه نمایند! 🔹آقایان و خانمهای محترمی که این چند صباح، مدیریت این شهر مقدس بر عهده شماست! واقعا خودتان متوجه عواقب هویتی چنین طرح بی‌سابقه‌ای نیستید؟! آیا می‌دانید که این چند صباحی که اداره این شهر بر عهده شماست به زودی می‌گذرد اما تبعات چنین طرحی تا ده‌ها و بلکه صدها سال دامنگیر این شهر و شهروندانش خواهد شد؟! آیا هرگز به قضاوت تاریخ و آیندگان درخصوص چنین طرح محیرالعقولی نیاندیشیده‌اید؟! آیا از پیشگاه قدسی حضرت رضا(ع) که ولیّ نعمت همه ما و شماست شرم نمی‌کنید که با چنین طرحی چوب حراج بر تتمّه هویتی شهر ایشان بزنید؟! آیا نمی‌دانید که این نوع افراط در بلندمرتبه‌سازی، حتی در خود کشورهای غربی هم سالهاست که منسوخ شده است؟! آیا قصد دارید حتی از پاپ هم کاتولیک‌تر شوید که با چنین طرحهایی اینطور آینده هویتی این شهر را به سخره گرفته‌اید؟! 🔹از نهادهای نظارتی انتظار می‌رود با قید فوریت، به پرونده این طرح محیرالعقول ورود نمایند و اجازه ندهند تصویب چنین طرح بی‌سابقه‌ای، خدای نکرده به لکه ننگی برای نظام جمهوری اسلامی تبدیل شود. از همه دلسوزان انقلاب اسلامی (اعم از دانشگاهیان و حوزویان و فعالان فرهنگی و ...) نیز تقاضا می‌شود با روشنگری درخصوص ابعاد مختلف این طرح غیرعلمی، غیرعقلی و غیرشرعی، جلوی تصویب و ابلاغ آنرا بگیرند. @baladetayyeb

امروز هنگام خروج از صحن حرم مطهر رضوی مادری را دیدم که با حال نزار، در جستجوی فرزند کوچکش بود که او را گم کرده بود. چنان مضطر و با عمق جان، نام کمیلش را صدا می‌زد که هر بیننده‌ای را میخکوب می‌کرد. فرصت نشد بایستم و عاقبت جستجویش را نظاره کنم اما مطمئنم که با آن اضطرار و با آن جستجوی پر احساسی که داشت، حتما کودکش را یافته است. این مادر مضطر، برایم یادآور گم شده‌ای بود که قرنها در انتظار اضطرار ما آدمهاست تا با عمق جان صدایش بزنیم تا برایمان رخ بنماید. آری، مشکل از نخواستن ما و بلکه از خواستن‌هایی است که فقط لقلقه زبان است؛ وگرنه اگر خواستن‌هایمان از سویدای وجود بود و با اضطرار، در جستجویش بودیم قطعا فراق به وصال بدل شده بود. گفتم که روی خوبت از من چرا نهان است گفتا تو خود حجابی ورنه رخم عیان است @baladetayyeb

بسم الله الرحمن الرحیم باسلام و احترام. به استحضار می‌‌رساند حسب اصرار جمعی از دوستان و فعالان جبهه انقلاب برای انتخابات مجلس شورای اسلامی از حوزه انتخابیه قم نام نویسی کرده‌ام. خدای متعال از نیت حقیر از این امر آگاه است و خود او که به همه اسرار عالم است شاهد است که فارغ از برخی شعارهای اصحاب قدرت و ثروت، این مهم بر خلاف میل باطنی حقیر بوده و اگر اصرار دوستان و تکلیفی که بعد از مشورتهای فراوان به حقیر تحمیل شد نبود قطعا خود را در معرض چنین چالشی قرار نمی‌دادم. اکنون در آستانه انتخابات، نیازمند همفکری دوستان و دغدغه‌مندان برای تبیین برنامه‌ها و چارچوب فعالیتهایم (با رویکرد تمدنی) هستم. بنده نه عِدّه و عُدّه‌ای دارم و نه مال و منالی دارم که صرف این موضوع کنم. خودم هستم و خدای خودم و نیتی که او از آن آگاه است؛ مستقل از هر گروه سیاسی و رها از هر قید و بند کذایی. اگر از دوستان، کسی تمایل به کمک برای تدوین برنامه‌ها و یا همکاری در امور اجرایی دارد (اعم از کمکهای فکری، علمی، رسانه‌ای و ...) لطفا مراتب مذکور را از طریق آیدی زیر در پیام‌رسان ایتا اطلاع دهد تا در فرصت مقتضی با ایشان تماس حاصل شود: @mannanraeesi ضمنا چنانچه درخصوص خط و ربط و جهت‌گیری حقیر نیز ابهامی وجود دارد می‌توانید یادداشتهای قبلی حقیر در کانال بلد طیب را مشاهده بفرمایید. بنده ناچیز خدا و معلم کوچک دانشگاه، محمدمنان رئیسی إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيب: من جز اصلاح تا آنجایی که توانایی دارم نمی‌خواهم، و توفیقم جز با خدا نیست؛ بر او توکّل کردم و به سوی او بازمی‌گردم (هود/۸۸). @baladetayyeb

بهترین همسرها و بهترین خانه‌ها 🔹در قرآن کریم، از مخلوقات و پدیدارهای مختلفی به عنوان عوامل آرامش‌بخش یاد شده است اما سه تای آنها فرازمانی و فرامکانی هستند که عبارتند از شب و همسر و خانه. اولا شب نظیر این آیه: "هُوَ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ اللَّيْلَ لِتَسْكُنُوا فِيه: اوست که شب را برای شما پدید آورد تا در آن آرامش یابید"(یونس/۶۷). ثانیا همسر نظیر این آیه: "وَ مِنْ آيَاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَكُمْ مِنْ أَنْفُسِكُمْ أَزْوَاجًا لِتَسْكُنُوا إِلَيْهَا: و از نشانه‌های او این است که برای شما از جنس خودتان همسرانی آفرید تا در کنارشان آرامش یابید"(روم/۲۱). ثالثا خانه نظیر این آیه: "وَاللَّهُ جَعَلَ لَكُمْ مِنْ بُيُوتِكُمْ سَكَنًا: و خداوند از خانه‌هایتان برایتان آرامش قرار داد"(نحل/۸۰). 🔹اما با بررسی سایر آیاتی که حاوی واژه‌های شب و همسر هستند چنین به نظر می‌رسد که رمز آرامش‌بخشی آنها، پوشانندگی آنهاست زیرا تنها صفت مشترک دیگر این دو در قرآن همین قابلیت ستر و پوشانندگی است که خدای متعال از آن، تعبیر به "لباس: پوشش" فرموده است؛ نظیر این آیه برای شب: "وَ جَعَلْنَا اللَّيْلَ لِبَاسًا: و شب را پوشش قرار دادیم"(نبأ/۱۰). و یا این آیه برای همسر: "هُنَّ لِبَاسٌ لَّكُمْ وَ أَنْتُمْ لِبَاسٌ لَّهُنَّ: آنان (همسرانتان) برای شما پوشش و شما هم برای آنان پوشش هستید"(بقره/۱۸۷). 🔹در برخی تفاسیر چنین ذکر شده است که توصیف همسر به لباس و پوشانندگی به این معناست که همسر باید همچون لباس، عیوب و نواقص همسرش را بپوشاند؛ و در چنین صورتی است که آرامش‌بخشیِ او معنا می‌یابد. اما وجه دیگر این تعبیر آن است که لباس از انسان در برابر خطرات مختلف و گرم و سرد روزگار محافظت می‌نماید و همسر نیز باید به همین نحو، محافظ و حامی همسرش در برابر گرم و سرد روزگار باشد. فلذا آن همسری بهتر و آرامش‌بخشتر است که بیشتر در برابر گرم و سرد روزگار، پوشاننده و حامی همسرش باشد. 🔹حال با توجه به نکات فوق، در خصوص خانه نیز می‌توان چنین گفت که آن خانه‌ای بهتر و آرامش‌بخشتر است که پوشانندگی بیشتری داشته باشد و حریم ساکنانش را هرچه بیشتر و بهتر حفظ نماید. شبیه به خانه‌ سنتی که با مکان‌یابی حیاط در دل خانه و استفاده از الگوهای درونگرا، حداکثرِ پوشانندگی را برای ساکنانش فراهم می‌کرد؛ برخلاف آپارتمانهای برونگرا و حریم‌زدای معاصر که نه پوشانندگی چندانی دارند و نه محافظ خوبی برای حفظ حریم خصوصی خانواده هستند‌. شاید از دلایل افزایش نزاعها و اختلافات خانوادگی در سبک زندگی معاصر در مقایسه با سبک زندگی سنتی نیز همین باشد زیرا آپارتمانهای قوطی کبریتی و عریانی که این روزها سراسر کلانشهرهایمان را اِشغال کرده‌اند نمی‌توانند لباس و پوشاننده خوبی برای حریم خصوصی ساکنانشان باشند و به همین دلیل، نمی‌توانند همچون خانه‌های درونگرا و حریم‌مندِ سنتی، آرامش بخش باشند. پس می‌توان چنین گفت که بهترین و آرامش‌بخشترین خانه‌ها، پوشاننده‌ترین آنهاست، کمااینکه بهترین همسران نیز آن کسی است که بیش از همه برای همسرش لباس و پوشاننده‌ باشد تا بتواند به بهترین وجه ممکن برای او آرامش‌بخش‌ باشد. 🔹پی‌نوشت: جانها به فدای آن همسری که به احسن وجه، لباس همسرش شد و به بیشترین وجه ممکن، حامی و پوشاننده او در برابر سرد و گرم روزگار شد؛ تا جایی که جسم و جان خود را در برابر گرمای آتش درب سوخته سپر کرد تا مبادا گزندی به همسرش برسد؛ و به جز چنین همسری، چه کس دیگری شایسته صفت بهترین بانوان و سیده نساء العالمین است؟ صلی الله علیک یا اماه یا فاطمه الزهرا (س) @baladetayyeb

برگی از تاریخ: وقتی خیابان‌هایمان به‌نام سفاک‌ترینها نامگذاری می‌شد این تصویری است از روزنامه اطلاعات مربوط به ۸۰ سال قبل (مورخ ۲۲ آذر ۱۳۲۲). طبق خبر اعلام شده در این صفحه از روزنامه، برگزاری کنفرانس تهران با حضور روسای جمهور آمریکا، انگلیس و روسیه در تهران باعث شد تا نام سه خیابان تهران به افتخار حضور روسای جمهور این سه کشور، به نام این سه سفاک تغییر کند! خیابان استالین(میرزار کوچک خان) خیابان چرچیل (نوفل لوشاتو) و خیابان روزولت (شهید مفتح) در تهران طی اعلام انجمن شهر تهران به نام این سه نامگذاری شد تا حاکمیت وقت ایران نشان دهد که تا چه حد، سرسپرده ابرقدرتها است. خدا را شاکرم که این روزها به برکت انقلاب اسلامی، به جای چنین سفاکهایی، اسامی شهدا و مفاخر این مرز و بوم زینت‌بخش خیابانها و معابر سرزمینم شده است. پی‌نوشت: تغییر نامهای ناپسند علاوه بر عقل، مورد تایید نقل هم است‌. امام باقر (ع) از پدرانشان چنین نقل می‌فرمایند که رسول خدا (ص) اسامی زشت مردان و شهرها را تغییر می‌داد (وسائل الشیعه جلد ۱۵). @baladetayyeb

درپاسخ به سوال برخی عزیزان درخصوص راه حل مسئله مسکن در کلانشهرهایی نظیر تهران و مشهد و ... این صوت را تقدیم کردم. با احترام، منان رئیسی (مدیر پژوهشکده معماری و شهرسازی اسلامی) @baladetayyeb

پیام یکی از خواهرانی که در یکی از دیدارهای اخیر بانوان با حضرت آقا، به عنوان یکی از بانوان فعال، در محضر ایشان نکاتی را ارائه کردند و پاسخ حقیر به ایشان. @baladetayyeb

پورعباس در پی حکم عجیب دیوان عدالت اداری برای بازگشت به تحصیل داوطلبان مشکوک به تقلب در کنکور از ریاست سازمان سنجش استعفا کرد. ۱. آقای پوعباس درود بر شرفت. اگر همه مدیران نظام روحیه شما را داشتند مملکت گلستان می‌شد. چه دلیلی دارد که میز و منصب خود را به هر قیمت ممکن حفظ کنیم؟! ۲. در صورت تکرار چنین احکامی از سوی دیوان عدالت اداری، پیشنهاد میشود نام این دیوان به دیوان ناعدالت اداری تغییر یابد. مملکت اسلامی و عدل علی(ع) چه ربطی به چنین احکام محیرالعقولی دارد؟! @baladetayyeb

معماری، دینِ بدنی شده یا بدنِ دینی شده؟! 🔹امروزه واقعیتی به نام «دین بدنی شده» به طرز فزاینده‌ای در حال بازتولید و بازنمایی است و غفلت از آن، به دلیل غلبه‌ی نوعی از «باطن‌گراییِ افراطی» در خوانش دینی، سبب انفعال جامعه‌ی دینی در مقابل احکام شرعی‌ شده است. این واقعیت، دین را در یک تکثر نامنظم، آشوب‌محور و مملو از بی‌غایتی و لذت‌های آنی که عمدتا «بدن» را محور این مفاهیم در نظر گرفته سوق می‌دهد. درنتیجه‌ی چنین تصوری، شما دیندارید حتی با شلوارهای ۹۰سانتی! دیندارید و هرچقدر دوست‌دارید می‌توانید نماز زیارت بخوانید حتی با ناخن‌های کاشته! و شما دیندارید بدون پذیرفتن شریعت و احکام آن! 🔹در مقابل اما، سخن از بدنی که در ساحت فقه و شریعت دینی می‌شود و انواع تدبیر بدن را در مولفه‌های مختلف نظم توحیدی (از خوراک و پوشاک تا معماری و شهرسازی و ...) سامان می‌بخشد، توضیحی است از «بدن دینی شده» که مقوله «سلامت و سعادت» را توامان در نظر گرفته و تعلیق آن، روز به روز ضربات سنگین‌تری را به متن زندگی انسان ایرانی تحمیل می‌کند. این «بدن دینی‌شده»، بر خلاف آن تکثر بی‌غایت، کاملا غایتمند و در یک نسبت منظم امور، سبکی از زندگی را پیش رو قرار می‌داد که نه تنها هویت زن مسلمان، که هویت انسان مسلمان را متناسب با جغرافیا و فرهنگش نیز سامان می‌بخشد. اما دریغ آن‌که با ورود مدرنیته به جامعه ایرانی، این مهم کم‌کم به تعلیق رفته و در مورد تبعات هویتی و دینی آن نیز غفلت جدی وجود دارد. @azmanegasht 🔹پی‌نوشت: «بدن دینی‌شده» را می‌توان نتیجه صعود امر دانی به حقیقتی عالی و «دین بدنی شده» را می‌توان نتیجه تقلیل و فروکاهی امر عالی به مولفه‌های دانی دانست. مصداق معمارانه‌ی تقابل این دو را می‌توان در نحوه آرایه‌های عبادتگاه‌های دو آیین اسلام و مسیحت مشاهده نمود. در کلیساها، سنت بر آن بوده است که غالبا از نقاشی‌ها یا تمثالهای عینی و بدنی برای آرایه‌ها استفاده می‌کردند نظیر استفاده از تصاویر و نقاشی‌های زنان و فرشتگان و ... با جزییات اندامها و بدن آنها بر روی سقف یا بدنه کلیساها که این نوع آرایه‌پردازی، ترجمانی معمارانه بود برای دین بدنمند. اما در مساجد، همواره از اَشکال انتزاعی (نظیر انواع طرحهای اسلیمی و گره‌های اسلامی و ...) استفاده می‌شد و هیچگاه از تمثال یا نقاشی بدن انسان و حتی بدن سایر موجودات، به عنوان آرایه استفاده نمی‌شد. جالب آنکه حتی در تزیینات حرمهای مطهر، همواره از آیینه‌های شکسته استفاده می‌شود تا زائر، تصویر کامل بدن خود را در آینه نبیند و بلکه اجزای شکسته و نامفهومی را در خرده آیینه‌ها ببیند تا به این ترتیب، زائر از خود هیچ نبیند و همه را مزور ببیند. چنین رویکردی، ترجمانی معمارانه برای بدن دینی شده است، بدنی که هیچ مزاحمتی برای تجلی معنای واقعی زیارت (حضور زائر عند المزور) ایجاد نمی‌کند تا امر دانی به معنایی عالی بار یابد. @baladetayyeb

لینک متن کامل صحبتهای ارائه شده توسط منان رئیسی در نشست جایگاه تمدنی قم: https://qom.ac.ir/Notifications/Pages/6543.aspx 🔹آپارتمان می‌سازیم و به علما و طلاب می‌گوییم در این خانه‌ها ساکن شوید؛ طلابی که خود باید مبلّغ فرهنگ عفاف و حجاب باشند وقتی ظرف زندگی‌شان ظرف حریم‌زدا هست چگونه می‌توانند فرهنگ عفاف و حجاب را تبلیغ کنند؟! تأکید می‌کنم ابنیه و البسه دو بال تمدن اسلامی هستند. 🔹قبل‌ از انقلاب بعضی از جامعه‌شناسان و بعضی از تحلیلگران اقتصادی تحلیل می‌کنند که یکی از دلایل وقوع انقلاب اسلامی، همین غفلت رژیم پهلوی از مسئله مسکن کلان‌شهرها بود و به‌عنوان یکی از علاقه‌مندان و مریدان انقلاب اسلامی به متولیان امر هشدار می‌دهم که در مسئله توسعه مسکن و شهرسازی نباید مسیر اشتباه قبل را دوباره تکرار کرد و تداوم داد و باید مشکل مسکن مردم حل شود که در غیر این صورت تهدیدی جدی برای کشور به حساب خواهد آمد. 🔹چرا در شهر قم به‌عنوان بستر انقلاب ما باید نسخه‌های منقضی شده هفتاد سال قبل غرب را اجرا کنیم و با شعار انقلابی‌گری، به عمودی سازی و بلندمرتبه‌سازی دامن زده شود که به شما وعده می‌دهم و در واقع انذارتان می‌کنم که باید آماده برداشت میوه‌های اخلاقی و فرهنگی این نوع شهرسازی باشیم، میوه‌هایی که همین الان هم نتایجش هویدا شده است. @baladetayyeb

نمایی کم‌نظیر از رستورانی بسیار زیبا در تهران؛ پیشنهاد نمی‌کنم که در چنین جایی غذا میل کنید چون هیچوقت سیر نمی‌شوید، البته نه از غذا بلکه از دیدن معماری این فضا! به انتخاب هوشمندانه رنگها و متریال فضا دقت بفرمایید؛ رنگهای گرم نظیر قرمز و متریالهای گرم نظیر آجر که می‌توانند سبب افزایش اشتها شوند و کاملا متناسب با کاربری رستوران هستند. @baladetayyeb

این ویدئوی کوتاه را ببینیم و از خود بپرسیم که جایگاه فرهنگ بومی در متن زندگی ما چیست؟ تزیینی و حاشیه‌ای یا جدی و در متن زندگی واقعی؟ چرا برخی از ما دیوان حافظ را فقط برای شب یلدا و قرآن را فقط برای شبهای قدر می‌خواهیم؟! عزیزی (از فلاسفه و شاگردان مشهور مکتب هایدگر) چند وقت قبل سفری به قم داشت و بعد از مشاهده حجم انبوه فست فود و پیتزا فروشی‌های این شهر گفته بود که باورش برایم سخت است که در شهری که مهد فلسفه صدرایی است این حجم از پیتزافروشی وجود داشته باشد. غرب اگر در تمدن سازی موفق شد، به دلیل امتداد فلسفه‌اش در اجزای مختلف سبک زندگی بود. امتداد فلسفه در کنش‌های عملی است که تمدن‌ساز است وگرنه آن تمدن، صورت عینی نمی‌یابد و صرفا در حوزه نظر باقی می‌ماند و مناسک و نشانه‌هایش نهایتا نقشی تزیینی و حاشیه‌ای می‌یابد. مدت زمان: ۱ دقیقه و ۴۰ ثانیه @baladetayyeb

ذکر و فکر 🔹به هندسه مساجد دقت کرده‌اید؟ در اغلب آنها مطابق با سنت ما از هندسه‌های چهارگوش استفاده شده است. انتخاب مربع یا مستطیل برای هندسه شبستان سبب تطبیق هندسه با کاربری اصلی مسجد بوده است زیرا این نوع هندسه‌ها، به دلیل فرم ایستا، متوازن و متقارنی که داشته‌اند سبب القاء حس سکون می‌شدند که متناسب با تفکر بوده است، بر خلاف هندسه‌های پویا (نظیر فرمهای مدوّر و سیال و ...) که مناسب تحرک است و نه تفکر. علاوه بر هندسه شبستان، در آرایه‌ها و تزیینات مسجد نیز از هندسه‌های انتزاعی (نظیر اسلیمی‌ها و گره‌های اسلامی و ...) و همچنین رنگهای سرد و آرامش‌بخش (نظیر آبی فیروزه‌ای و ...) استفاده می‌شده است که این نوع تزیینات و رنگها، به دلیل تناسب با مفهوم سکون، بسترساز تفکر است. 🔹این نوع معماریِ سکون‌آفرین و تفکربرانگیز مساجد، به نمازگزار کمک می‌کند تا ذکر خود را با فکر همراه کند؛ فکر و ذکری که به تعبیر برخی علما، توامان شدن این دو با هم از ویژگی‌های أُولِی‌الْأَلْبَاب (آل عمران/۱۹۰) است؛ همانهایی که قرآن کریم آنها را چنین توصیف می‌فرماید: "الَّذِينَ يَذْكُرُونَ اللَّهَ قِيَامًا وَقُعُودًا وَعَلَىٰ جُنُوبِهِمْ وَ يَتَفَكَّرُونَ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْض"(آل عمران/۱۹۱). اما برخلاف این نوع معماریِ مساجد سنتی، در برخی مساجد معاصر نه در هندسه و نه در جزییات کالبدی آنها، به تطبیق معماریِ مسجد با دوگانه‌ی ذکر و فکر توجهی نمی‌شود و بالتبع، معماری چنین مساجدی تناسب چندانی با تربیت خردورزان و أُولِی‌الْأَلْبَاب نیز ندارد. @baladetayyeb

به نظرتان آنکسی که منکر را مرتکب می‌شود بیشتر سزاوار مجازات است و یا آن مسئولی که با ریل‌گذاری اشتباه و ترویج این نوع سبک زندگی اشتباه، زمینه‌ساز ترویج انواع منکرات شده است؟! این ویدئو را مشاهده بفرمایید. @baladetayyeb

وقتی انسان، تسلیم ساختارهای شهر سکولار نمی‌شود صدای دلنشین اذان این پیرمرد رفتگر در میدان ولیعصر تهران نشان دهنده آن است که انسانها در هر شرایطی می‌توانند اصالتهای دینی و بن‌مایه‌های معنوی خود را حفظ کنند و اراده خود را بر محیط سکولار پیرامونشان تحمیل نمایند. فارغ از هر نوع شعر و شعار، حاضرم ده‌ها مقاله پژوهشی و چندین کتاب تالیفی‌ام در زمینه معماری و شهرسازی اسلامی را بدهم و به جایش ثواب اذان خالصانه‌ی این پیرمرد رفتگر را بگیرم... @baladetayyeb

توضیحات مهم منان رئیسی (مدیر پژوهشکده معماری و شهرسازی اسلامی) درباره آمارهای مربوط به مسکن و ریشه وضعیت موجود‌. اینکه چه زمانی مدیران مربوطه از خواب بیدار می‌شوند را الله اعلم. @baladetayyeb

جهاد کبیر یا تسلیم کبیر؟! 🔹طبق آموزه‌های اسلامی، علاوه بر جهاد اکبر (جهاد با نفس) و جهاد اصغر(جهاد نظامی با دشمن)، جهاد دیگری تحت عنوان جهاد بزرگ یا جهاد کبیر نیز داریم: "فَلا تُطِعِ الکافِرینَ وَ جاهِدهُم بِه‌ جِهادًا کَبیرًا: از کافران تبعیت نکن و با تبعیت نکردنت، با آنان جهادی کبیر کن"(فرقان/۵۲). به تفسیر رهبر معظم انقلاب از این آیه عنایت بفرمایید: "جهاد کبیر یعنی چه؟ یعنی اطاعت نکردن از دشمن، از کافر، از خصمی که در میدان مبارزه‌ با تو قرار گرفته اطاعت نکن. اطاعت یعنی چه؟ یعنی تبعیّت؛ تبعیّت نکن. تبعیّت نکردن در کجا؟ در میدانهای مختلف؛ تبعیّت در میدان سیاست، در میدان اقتصاد، در میدان فرهنگ، در میدان هنر. در میدانهای مختلف از دشمن تبعیّت نکن؛ این شد جهاد کبیر" (بیانات در دانشگاه افسرى، ۱۳۹۵/۰۳/۰۳). 🔹 آیا طبق این تفسیر، چنین استنتاج نمی‌شود که تبعیت و ترویج الگوهای بیگانه، مصداق تسلیم کبیر (در مقابل جهاد کبیر) است؟! آن دسته از مدیران محترمی که در شوراهای شهر و شهرداری‌ها و ... با شعارهای اسلامی و انقلابی بر مسند کار نشسته‌اند ولی در مقام عمل در حال ترویج بلندمرتبه‌سازی‌ها و متراکم‌سازی‌هایی هستند که مبدا و مبدع آن غرب بوده است آیا راضی به این نوع تسلیم کبیر هستند؟! البته زشتی چنین تسلیمی مضاعف است زیرا خود غرب نیز اکنون به مضرّات این نوع شهرسازی اشتباه پی برده و از چنین الگوهایی عدول کرده است و لذا چنین تسلیمی، به مثابه تسلیم در برابر سایه غرب یا کاریکاتور غرب است و نه خود غرب! و چه بسا مصداق این فرمایش آیت‌الله وحید خراسانی درباره شدت بیگانه‌پرستی برخی از افراد است که به تعبیر ایشان، در حال نشخوار کردن قی کرده دیگران هستند! @baladetayyeb

چوپانتر از چوپان! 🔹این تصویری است از لوکوربوزیه (معمار مشهور فرانسوی و پدر معماری مدرن) که مشهور است که حدود یک قرن قبل، از او جمله‌ای با این مضمون نقل شده است که معمار، چوپان جامعه است. به این معنا که معمار با معماری‌اش می‌تواند به جامعه جهت بدهد. اما تصور می‌کنم که حالا که سالها از درگذشت او سپری شده است خود او هم گمان نمی‌کرد که چوپانیِ معمار و سیاستهای معماری، می‌تواند چنان به جامعه ما جهت بدهد که هم باورها و سبک زندگی ما را دگرگون کند، هم فرهنگ عفاف و حجاب ما را سست کند، هم در تضعیف روابط و تعاملات همسایگی ما موثر واقع شود، و هم حتی بر هوای شهرهایمان چنین موثر واقع شود، آن هم نه در اروپا که در ام‌القرای جهان اسلام! 🔹به گمانم اگر او زنده بود حالا از مشاهده تحقّق عمق اعتقادش حیرت می‌کرد، چرا که چوپان هرچه کند دیگر نمی‌تواند جلوی تهویه طبیعی و هوای پاک را بگیرد اما سیاستهای اشتباه معماری و شهرسازی با شهرهای ما چنان کرده است که حتی بر هوای شهرهایمان هم موثر واقع شده و کریدورهای تنفسی شهرهایمان را هم مسدود کرده است، تا جایی که طبق آمار رسمی، در سال گذشته تعداد روزهای پاک تهران به عنوان ام‌القرای جهان اسلام، فقط و فقط ۳ روز بوده است! و عجیبتر آنکه این نوع معماری و شرّسازی فشرده و متراکم چنان به مذاق بعضی خوش آمده است که حالا در صدد بسط الگوی تهران به شهرهایی همچون مشهد و قم و تهرانیزه کردن و چه بسا چوپانیزه کردن این شهرها برآمده‌اند! @baladetayyeb

زن و شهر؛ سودجویی و لذت‌جویی زمان لازم برای مطالعه: ۲ تا ۳ دقیقه 🔹رهبر معظم انقلاب در دیدار اخیر با بانوان، دو مولفه اصلی رویکرد غربی به زن را سودجویی و لذت‌جویی تبیین فرمودند. بعد از شنیدن فرمایشات ایشان به این می‌اندیشیدم که امتداد و ترجمان این دو مولفه در معماری و شهرسازی معاصر چه بوده است؟ شهرسازی معاصر غرب با محوریت نظام سرمایه‌داری، برای سودجوییِ هرچه بیشتر چاره‌ای نداشت جز آنکه هزینه‌های تولید را پایین بیاورد که شرط اساسی برای این موضوع، کاهش دستمزد منابع انسانی بود؛ و برای دستیابی به چنین هدفی چه گروهی مناسبتر از زنان؟! پروپاگاندای شدید تمدن معاصر غرب، با معکوس کردن نظام ارزشی زنان به آنها چنین القا کرد که حضور در کارخانه ارزش است و حضور در خانه ضد ارزش؛ و آنچنان در این پروپاگاند موفق عمل کرد که بانوان به هر قیمت ممکن حتی با نصف دستمزد مردان، حضور در کارخانه را به بودن در خانه ترجیح دهند تا انگی همچون خانه‌داری را تحمل ننمایند! نتیجه؟ چرخیدن چرخ نظام سرمایه‌داری با هزینه هرچه کمتر و سودجوییِ هرچه بیشتر اما به قیمت له شدن خانه و خانواده! 🔹نظام اقتصادی سرمایه‌داری، با انباشت سرمایه در کلانشهرها و به هم خوردن تعادل میان عرضه و تقاضا در بازار مسکن کلانشهرها (که نتیجه‌ی هجوم مردم از روستاها و شهرها به سمت کلانشهرها به امید کار و اشتغال در کارخانه‌ها و صنایع بود) چنان کرد که طی چند دهه، به علت افزایش چند برابری جمعیت کلانشهرها، مسکن که تا قبل از آن با اندکی تلاش دست‌یافتی بود، به کالایی بسیار ارزشمند و بلکه کالایی سرمایه‌ای بدل شد که نتیجه‌ی این فرایند، کاسته شدنِ مستمرِ متراژ آن و جایگزینیِ تدریجی قوطی کبریتهای آپارتمانی به جای خانه‌های فراخ سنتی بود. در چنین شرایطی، حتی اگر زنی هم قلبا حضور در خانه را بر بیگاری در کارخانه ترجیح می‌داد، عملا چاره‌ای نداشت که حضور در کارخانه را به بودن در چنین خانه‌ها و بلکه لانه‌های ضیقی ترجیح دهد تا به این ترتیب، همه چیز بر وفق مراد اتاقهای فکر نظام سرمایه‌داری و سودجوییِ هرچه بیشتر آنها پیش برود. 🔹اما این نوع سودجویی، همه‌ی ماجرا نیست و روی دیگر سکه‌‌ی تمدن غرب، لذت‌جویی است. تمدن معاصر غرب علاوه بر سودجویی، درصدد لذت‌جوییِ هرچه بیشتر از زن نیز بود و برای دستیابی به چنین هدف شومی، چاره‌ای نداشت جز آنکه شان والای زن را تا حد یک ابژه جنسی تنزل دهد که لازمه‌ی چنین قصدی، بسترسازی برای ایجاد تحولات اساسی در معماری و شهرسازی معاصر بود. مهمترین شرط لذت‌جویی، این بود که فراغت، لذت و تفریح را که پیش از این، عمدتا در فضاهای خصوصی و حریم‌مند انجام میشد به فضاهای عمومی بکشانند تا ابژه‌‌های جنسی به وفور در معرض دید همگان قرار گیرند؛ و چنین شد که در نظام شهرسازی معاصر، فضاهای تفریحی و تفنّنیِ عمومی نظیر پارکها، مراکز تفریحی و حتی مراکز مربوط به روابط نامتعارف جنسی، جایگزین فضاهای فراغتیِ خصوصی نظیر باغچه‌ها و باغهای خصوصی و حیاطهای مفرّحِ خانه‌های فراخ سنتی و حتی فضاهای خصوصی چنین خانه‌هایی شد. به علاوه، جایگزینی‌ آپارتمانهای قوطی کبریتی و لانه‌های عریان و بدون حریم با خانه‌های فراخ و حریم‌مند، سبب شد زن حتی در خصوصی‌ترین فضاهای خانه‌اش نیز از معرض تلذّذ و تمتّع بصری دیگران در امان نباشد؛ و عجیب آنکه تمدن معاصر غرب، حتی به فضاهای درونی خانه نیز رحم نکرد و با برداشتن مرز میان فضاهای خصوصی‌تر و عمومی‌تر خانه، چنان کرد که هیچ حد و مرزی برای بروز و ظهور ابژگیِ زن باقی نماند؛ و چنین شد که پدیدارهای نوظهوری همچون آشپزخانه‌های اُپن، حتی حریم خصوصی‌ترین فضاهای خانه را نیز در هم شکستند تا شهر معاصر، هم در کلیات نظیر فضاهای شهری، و هم در جزییات نظیر ریزفضاهای مسکونی، شهری به غایت عریان و حریم‌زدا شد تا چنین شهری به بستری کالبدی برای لذت‌جوییِ هرچه بیشتر بدل گردد! 🔹و اما سخن پایانی خطاب به مدیران و سیاستگذاران نظام جمهوری اسلامی! این چند سطر را نوشتم تا بدانید که این نوع کلانشهرهای سرمایه‌محور و عریانی که اسمش را شهر گذاشته‌اید شرّی است که محصول تمدن غرب است؛ تمدنی که دو رکن اصلی‌اش سودجویی و لذت‌جویی با مختصات فوق‌الذکر است که هیچ ربطی به سبک زندگی اسلامی ایرانی ندارد. پس تا بیش از این دیر نشده، دست از تقلید از ظرف زندگی غربی بردارید و معماری و شهرسازی ما را چنان تدبیر کنید که متناسب با مظروفِ سبک زندگی اسلامی ایرانی باشد. در غیر این صورت، چنانچه تحول اساسی ایجاد نکنید و همین ریل‌گذاری اشتباه فعلی را تداوم دهید باید آماده برداشت میوه‌های اخلاقی و فرهنگی این نوع ظرفِ وارداتی و نامتناسب با فرهنگ بومی ما باشید؛ میوه‌هایی که برخی آثار آن همچون وضعیت عفاف و حجاب و افزایش مستمر نرخ طلاق و انواع آسیبهای اجتماعی و فرهنگی و ... از همین الان نیز هویدا شده است. @baladetayyeb

اوج بی‌هنری یک هنرمند آنجاست که از میان انبوه جملات یک مجاهد فی سبیل‌الله، جمله‌ای گزینشی را به نحوی تقطیع کند که از آن مجاهد، معنایی کاملا معکوس را به ذهن مخاطب القا نماید! جهت استحضار رفقای عزیزمان در سازمان زیباسازی شهرداری تهران، ادامه این جمله شهید سلیمانی که ظاهرا دوستان صلاح ندانسته‌اند که در این بنر به نمایش بگذارند به این شرح بوده است: "اما به خاطر مبارزه با ظلم و به خاطر خدا دارم میجنگم". @baladetayyeb

خاک و خدا 🔹آیت الله جوادی آملی: "نزدیكترین حالت بنده به خدا وقتی است كه در حال سجده باشد و گریه كند؛ انسان هر چه به خاك نزدیك شود به خدا نزدیكتر می‏‌شود". 🔹یکی از دلایلی که انسانها در شهرهای سنتی در مقایسه با شهرهای معاصر، معنویت و عبودیت بیشتری داشتند همین موضوع بود؛ شهرهایی که هم با شاکله‌ی عمدتا خاکی و هم با الگوی توسعه افقی، دائما انسان را در معرض مواجهه با خاک و زمین قرار می‌دادند‌، همان زمینی که به تعبیر قرآن کریم منشا انسان است: "هُوَ أَنشَأَكُم مِّنَ ٱلۡأَرۡض: او شما را از زمین پدید آورد"(هود/۶۱). 🔹اما کلانشهرهای معاصر با دور کردن انسان از زمین و خاک، و سکنی دادن انسان در ارتفاع، و همچنین با جایگزینی انواع مصالح مختلف به جای خاک و گِلی که شاکله‌ی اصلی شهرهای سنتی بود، دیگر نمی‌توانند بستر مناسبی برای نزدیکی بنده به خدا باشند. چنین شهرهایی مصداق شهر/ثروت و شهر/قدرت هستند و نه شهر/عبودیت. بلد طیب/کانال رسمی دکتر منان رئیسی https://eitaa.com/baladetayyeb

خاطره شنیدنی استاد قرائتی درباره اخلاص. رضوان واسعه الهی بر روح بلند امام خمینی(ره) که ما مذهبی‌ها را انذار می‌داد که مبادا تلاشهایمان مصداق دعوت به خود باشد و نه دعوت به اسلام! بخش عمده‌ای از مشکلات فعلی چه در دولت و وزارتخانه‌ها و چه در مجلس و سایر ارگانهای حاکمیتی، نتیجه‌ی همین فقدان اخلاصها و منیّت‌هایی است که سبب شده کارها آنطور که باید و شاید به نتیجه نرسد. این ویدئو را ملاحظه بفرمایید و اگر بهره بردید استدعا دارم این برادر کوچکتان را هم از دعای خیرتان برای نیل به خلوص کامل نیت محروم نفرمایید. @baladetayyeb

معماریِ تکاثری 🔹به چیدمان محصولات در فروشگاه‌های بزرگ دقت کرده‌اید؟ در این نوع فروشگاه‌ها معمولا محصولات لبنی و پروتئینی در ردیف‌های میانی چیده می‌شود. چرا؟ برای اینکه اینها محصولات بسیار پرمصرفی هستند که بسیاری از خریداران در هر بار مراجعه، به این نوع محصولات نیاز دارند و لذا به احتمال زیاد سراغ این قفسه‌ها می‌روند. به همین دلیل، قفسه‌های این محصولات را در فاصله دورتری از درب ورودی قرار می‌دهند تا در این فاصله، با چینش سایر محصولات، توجه مشتریان را به خرید سایر کالاهایی جلب کنند که عملا به خرید آنها نیازی نداشته‌اند! 🔹به علاوه، برخلاف بازارهای سنتی که به دلیل درونگرایی، از بیرون نمایی کاملا ساده داشتند و اساسا از بیرون به درون بازار چشم‌اندازی وجود نداشت، نمای مالهای معاصر با برونگراییِ محض و با انواع تکنیکهای نورپردازی و متریالهای شفاف شیشه‌‌ای و ‌‌‌ویترینهای آنچنانی، حداکثرِ دید از بیرون به درون را برای شهروندان ایجاد می‌کنند تا به هر ترتیب ممکن، با این نماهای اغوا کننده، آنها را (حتی اگر نیازی به خرید نداشته باشد) ترغیب به ورود به بازار و خرید و مصرف هرچه بیشتر نمایند. 🔹اما یک‌گام قبلتر از این نوع تدابیر خُرد (نظیر نوع چیدمان داخلی فروشگاه‌ها و مالها و یا نوع نما یا ویترینهای آنها)، تدابیر کلان (نظیر نحوه مکان‌یابی این فروشگاه‌های بزرگ و مالها در مقیاس شهرها است) که آن هم در راستای تشویق شهروندان به مصرف هرچه بیشتر است؛ به نحوی که معمولا این نوع فروشگاه‌ها و مراکز تجاری در محورهای اصلی شهرها و در مسیرهای آمد و شد روزانه شهروندان قرار می‌گیرند تا به طور مستمر، آنها را ترغیب به ورود و بالتبع، خرید هرچه بیشتر نمایند. 🔹لذا بر خلاف بازارهای سنتی که با معماری درونگرا و با راسته بازارهای تخصصی، کاملا کوثری و قناعت‌محور بودند، مالها و مراکز تجاری معاصر، هم در مقیاس خُرد و هم در مقیاس کلان، کاملا تکاثری و مصرف‌محور هستند! این نوع معماریِ تکاثری دقیقا در راستای راهبرد اصلی اقتصاد سرمایه‌داری است؛ همان اقتصادی که نه برای رفع احتیاج بازار، که برای ایجاد بازار احتیاج آمده است! @baladetayyeb

بالکن‌نشینی زنان و تبرّج زنانه 🔹واژه تبرّج که غالباً به معنای جلوه‌گری آمده ‌است به لحاظ لغوی، ریشه در معماری خانه دارد زیرا ریشه آن بدین‌گونه بوده است که قبل از اسلام، زنان تمدن جاهلیت، خود را از بالای برج (خانه‌ها و ساختمانهای مرتفع)، برای دیگران متبرّج (جلوه‌گر) می‌ساختند. بعد از اسلام مجددا از دوره امویان، بالکن‌نشینی برخی زنان با هدف تبرّج رواج یافت. در روایات، با نهی از این نوع تبرّجات به ما چنین توصیه شده که بانوان را در اتاقهای رو به معابر سکنی ندهید (با هدف حفظ حریم آنها): "لاَ تُنْزِلُوا اَلنِّسَاءَ بِالْغُرَف"(الکافی). 🔹در معماری سنتی، با الگوهای درونگرا و مکان‌یابی حیاط در دل خانه، نمای اتاقها غالبا رو به درون خانه بود و لذا سکنی دادن بانوان در تطبیق با روایت مذکور، کاملا میسر بود. چنان خانه‌های پوشاننده و مستوری، کاملا متناسب با فرهنگ عفاف و حجاب و مستوره‌هایی بودند که در دل خود سکنی می‌دادند. اما در معماری معاصر با رواج آپارتمانهای برونگرا و حریم‌زدا، حفظ حریم بانوان دیگر چندان میسر نیست. 🔹علاوه بر مباحث اعتقادی، معماری درونگرا، با شرایط اقلیمی ما نیز تطبیق داشت؛ زیرا حدود ۷۰ درصد از سرزمین ایران دارای اقلیم بیابانی است که در چنین اقلیمی، استفاده از الگوی درونگرا سبب می‌شد تبادل حرارتی خانه با محیط سخت و خشن بیرون به حداقل برسد و لذا گرمایش و سرمایش این نوع خانه‌ها با حداقل امکانات میسر بود. اینکه چرا در ایران پهناور، این قوطی کبریتهای عریان که نه با شرایط فرهنگی ما تطبیق دارند و نه با شرایط اقلیمی ما، جایگزین خانه‌های درونگرا شده است را الله اعلم! @baladetayyeb