✨بسم الله الرحمن الرحيم✨ #تفسیر_قرآن_جلسه_97 🌹 آیه 101 سوره نساء 💥وَإِذَا ضَرَبْتُمْ فِى الْأَرْضِ فَلَيْسَ عَلَيْكُمْ جُنَاحٌ أَنْ تَقْصُرُواْ مِنَ الصَّلَوةِ إِنْ خِفْتُمْ أَنْ يَفْتِنَكُمُ الَّذِينَ كَفَرُواْ إِنَّ الْكاَفِرينَ كَانُواْ لَكُمْ عَدُوَّاً مُّبِينا ً #ترجمه: و هرگاه كه در زمین سفر كردید، پس گناهى بر شما نیست كه نماز را كوتاه كنید، اگر ترس دارید کسانی که کافر شدند به شما آزار و ضرر رسانند. همانا كافران همواره دشمن آشكار شمایند. 🌷 #ضربتم: زدید - هر گاه واژه ضرب در کنار کلمه أرض می آید معنای مسافرت می دهد. #ضربتم_فی_الأرض: کنایه از مسافرت کردن است 🌷 #لیس_جناح: گناهی نیست 🌷 #علیکم: بر شما 🌷 #تقصروا: کوتاه کنید 🌷 #الصلوة: نماز 🌷 #خفتم: ترسیدید 🌷 #یفتنکم: به شما ضرر برسانند 🌷 #عدو: دشمن 🌷 #مبین: آشکار این آیه همانند سایر آیات سوره نساء در مدينه نازل شده است و حکم #نماز_مسافر را بیان می کند. وَ إِذا ضَرَبْتُمْ فِي الْأَرْضِ فَلَيْسَ عَلَيْكُمْ جُناحٌ أَنْ تَقْصُرُوا مِنَ الصَّلاةِ إِنْ خِفْتُمْ أَنْ يَفْتِنَكُمُ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنَّ الْكافِرِينَ كانُوا لَكُمْ عَدُوًّا مُبِيناً ؛ و هر گاه در زمین سفر کردید، پس گناهی بر شما نیست که نماز را کوتاه کنید اگر ترس دارید کسانی که کافر شدند به شما آزار و ضرر برسانند. همانا کافران همواره دشمن آشکار شمایند. بر اساس روایات اهل بیت منظور از اینکه در سفر #نماز را کوتاه کنید یعنی نمازهاى چهار رکعتی به صورت دو رکعت خوانده شود. گویا مسلمانان صدر #اسلام به قدرى به نماز علاقمند بودند كه كوتاه كردن آن را گناه مى پنداشتند. نماز قصر، مخصوص موارد ترس از دشمن نیست. ولى چون معمولاً در سفرها، ترس و نگرانى هست، یا اینكه چون قانون نماز قصر، ابتدا در موارد ترس بوده و بعدها نسبت به هر سفر تعمیم یافته، قید «ان خفتم» آمده است. تمام نمازهاى چهار رکعتی مسافر #واجب است که به صورت دو ركعت خوانده شود و در روایات مقدار سفری که در آن نماز کوتاه می شود، مسیر یک روز هشت فرسخ مشخص شده است. البته احکام و شرایط دیگری دارد که هر شخصی می تواند به رساله مرجع خود مراجعه کند مثلا اگر قصد اقامت ده روز دارد نماز چهار رکعتی را باید کامل خواند و دیگر نمی توان دو رکعتی خواند. 🔹#پيامهای_آیه101سوره_نساء🔹 ✅ واقع بینى و انعطاف پذیرى، یک اصل در قوانین الهى است. ✅ در حال #نماز هم از دشمن غافل نباشید. سیاست و دیانت و عبادت از هم جدا نیست. ✅ در مواردى #یقین لازم نیست. احتمال توطئه و فتنه براى تصمیم و تغییر برنامه كافى است. ✅ حتّى به هنگام احتمال خطر، اقامه نماز #واجب است. ✅ #كفر و #ایمان با هم در تضادّند. ✅ #كافران، در دشمنى با شما متّحدند. ✅ دشمنى #كافران با شما ریشه دار و پرسابقه و دائمى است. ✍تهیه و تنظیم : استاد عاشوری

✨بسم الله الرحمن الرحیم✨ #تفسیر_قران_جلسه_99 🌹 آیه ۱۰۶ سوره مائده - بخش۱ 💥يَا أَيُّهَا الَّذِينَ ءامَنُوا شَهَادَةُ بَيْنِكُمْ إِذَا حَضَرَ أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ حِينَ الْوَصِيَّةِ اثْنَانِ ذَوَا عَدْلٍ مِنْكُمْ أَوْ آخَرَانِ مِنْ غَيْرِكُمْ إِنْ أَنْتُمْ ضَرَبْتُمْ فِي الْأَرْضِ فَأَصَابَتْكُمْ مُصِيبَةُ الْمَوْتِ ۚ تَحْبِسُونَهُمَا مِنْ بَعْدِ الصَّلَاةِ فَيُقْسِمَانِ بِاللَّهِ إِنِ ارْتَبْتُمْ لَا نَشْتَرِي بِهِ ثَمَنًا وَ لَوْ كَانَ ذَا قُرْبَىٰ ۙ وَ لَا نَكْتُمُ شَهَادَةَ اللَّهِ إِنَّا إِذًا لَمِنَ الْآثِمِينَ #ترجمه: ای کسانی که ایمان آورده اید وقتی مرگ یكی از شما فرا رسد، باید در حال وصیّت، دو عادل از خودتان را بر وصیّت شاهد بگیرید؛ یا اگر در سفر بودید و مرگِ شما فرا رسید دو نفر از غیر هم‌ كیشان خود را شاهد وصیّت بگیرید. و اگر (در صداقت آنان) شک كردید، هر دو را بعد از نماز نگه دارید، پس به خدا سوگند یاد می ‌كنند كه ما این شهادت را به هیچ قیمتی نمی‌‌ فروشیم هر چند [مورد شهادت‌] خویشاوندان ما باشند، و شهادت الهی را پنهان نمی ‌كنیم، كه اگر پنهان كنیم از گناهكاران خواهیم بود. 🌷 #حَضَرَ: فرا رسد 🌷 #أَحَدَكُم: یکی از شما 🌷 #الْمَوْت: مرگ 🌷 #حِينَ_الْوَصِيَّةِ: در حال وصیت 🌷 #اثْنَانِ_ذَوَا_عَدْل: دو عادل 🌷 #آخَرَان: دیگران 🌷 #ضَرَبْتُمْ_فِي_الْأَرْض: در زمین ‌گام برداشتید کنایه از، در سفر بودید 🌷 #أصَابَتْكُم:ْ فرا رسید 🌷 #تَحْبِسُونَهُمَا: هر دو را نگه دارید 🌷 #الصَّلَاةِ: نماز 🌷 #إِنِ_ارْتَبْتُم: اگر به شک افتادید 🌷 #ثَمَنًا: قیمتی 🌷 #ذَا_قُرْبَىٰ: خویشاوندان 🌷 #لا_نَكْتُمُ: پنهان نمی کنیم 🌷 #شَهَادَةَ اللَّه: شهادت الهی 🌷 #الْآثِمِينَ: گناهکاران #شأن_نزول_آیه: این آیه در مدینه نازل شده است. در مورد نزول اين آيه و دو آيه بعد نقل شده كه يک نفر از مسلمانان به نام «ابن ابى ماريه» به اتفاق دو نفر از مسيحيان عرب به نام «تميم» و «عدى» كه دو برادر بودند به قصد تجارت از مدينه خارج شدند در اثناى راه «ابن ماريه» كه مسلمان بود بيمار شد، وصيّت‌ نامه ‌اى نوشت و آن را در ميان وسایل خود مخفى كرد و اموال خود را به دست دو همسفر نصرانى سپرد، وصيّت كرد كه آنها را به خانواده او برسانند، و از دنيا رفت، همسفران متاع او را گشودند و چيزهاى گران قيمت و جالب آن را برداشتند و بقيّه را به ورثه بازگرداندند. ورثه هنگامى كه متاع را گشودند، قسمتى از اموالى كه «ابن ابى ماريه» با خود برده بود در آن نيافتند، ناگاه چشمان آنها به وصيّت نامه افتاد، ديدند، صورت تمام اموال مسروقه در آن ثبت است، مطلب را با آن دو نفر مسيحى همسفر در ميان گذاشتند آنها انكار كرده و گفتند: هر چه به ما داده بود به شما تحويل داده ‌ايم! ناچار به پيامبر «صلّى اللّه عليه و آله» شكايت كردند، آيه نازل شد و حكم آن را بيان كرد. ⬅️ در جلسه بعدی به شرح آیه می پردازیم ...ادامه دارد... ✍تهیه و تنظیم : استاد عاشوری