eitaa logo
🇵🇸برای زینب🇵🇸
465 دنبال‌کننده
551 عکس
152 ویدیو
0 فایل
اینجا، کلبه ماست.جایی برای خواندن، جایی برای نوشتن، جایی برای خزیدن در کنج خلوتی که همیشه دنبالش هستیم. برای سخن گفتن، برای فریاد از تمام روایتهای پرامید و یاس اما ایستاده با قامت راست برای حرکت شماره تماس: 09939287459 شناسه مدیر کانال: @baraye_zeinab
مشاهده در ایتا
دانلود
امروز حدود ساعت پنج عصر بود که با تهدید های مادر که گفته بود قبل از تاریکی خانه باش داشتم از میدان پاسداران به سمت بلوار شهید خزائی میرفتم که متوجه شدم یک اتوبوس نارنجی در ورودی بلوار ایستاده پشت اتوبوس به زبان اردو نوشته شده بود مشۃ بروم شایدم هم برون حقیقتش حرف آخر این کلمه مشخص نبود در هر صورت کنار این اتوبوس چند مرد پاکستانی با حالت اضطراب و عصبانیت در حال صبحت کردن با یکدیگر بودند گویا راه را گم کرده بودند ،شاید همه‌ی ما راه را گم کرده ایم راه حسین را نه !نه! راه حسین پیداست فکر میکنم آن راه گم شده همان راه یاسین است ... بگذریم از کنار اتوبوس گذشتم اما انگار پرت شده بودم درونش اینکه کدام یکی از آنها هندزفری را درون گوشش گذاشته و یکی از مداحی های نوستالژیش را گوش میکند اینکه کدام یکی نگران است که با این اوضاع و راه دور ،اربعین کربلا نباشد اینکه کدام یکی غرق دلتنگی برای دوستان و اقوامش است که وقت خداحافظی با التماس دعا های فراوان او را بدرقه کرده اند دائم با خودم تکرار میکنم واقعا کربلا رفتن آنها کربلا رفتن است یا کربلا رفتن ما البته که آن آقای عزیز ما، همه ی زوار را دوست دارد مثلا آنجا که می گوید تِزورونی اَعاهِـدکُم تِـعِـرفـونی شَفیـعِلکُم أسامیـکُم اَسَـجِّـلْـهِه أسامیکُم هَلِه بیکُم یا زِوّاری هَلِه بیکُم اما خب این زائر ها کمی متفاوت هستند اینکه با عشق حسین طولانی بودن مسیر را تحمل میکنن اینکه با عشق حسین سختی خروج از مزر کشورشان را تحمل میکنن اینکه با عشق حسین سختی کسب در آمد برای خرج راه را تحمل میکنن نه این زوار متفاوتند نه تنها برای حسین بلکه برای یاسین چقدر یاسین شبیه به یا حسین است حسینی که مردمانی دائم دعوتش میکردند و حسینی که به سکوت همان مردمان شهید شد و یاسینی که هر روز صدای اللهم عجل لولیک فرج هارا میشنود اما گویا زخم خورده ی دعوت مردمان کوفه است بیایم برای یاسینمان مردم کوفه نباشیم اللهم عجل لولیک فرج را عمل کنیم !! ✍ ندا واحد‌پناه 🏷 https://eitaa.com/barayezeinab
چند شب مهمان خانه هایشان بودیم در حرف نمیتوان گفت برای زائران اربعین چکار میکنند. خدا شاهد است آن جور مهر و محبت را پدرومادر به فرزندش نمی کند. از خودم می پرسم آن ها چه چیزی دیدند اینقدر ذوب شدند در عشق امام حسین(ع). یک شب در خانه ای مهمان بودیم ،نصف شب برق قطع شده بود از گرما بیدار شدم. دیدیم خانوم صاحبخانه با یک پارچه ایستاده بالای سر بچه ها و بادشان میزند که از گرما اذیت نشوند😭😭😭 هرچی گفتیم خودمان بادشان میزنیم شما بروید استراحت کنید اجازه ندادند. آخرش عربی چیزاهایی گفت که کامل نفهمیدم. آرام گفت زوار الحسین و چشمهایش را نشان داد😭😭 🖊معصومه یزدانی 🏷 https://eitaa.com/barayezeinab
" نقطه ثقل عالم " شاخه‌هایِ جنبانِ سدرةالمنتهی از رفیعِ عرش، سر فرود آورده‌اند؛ سرک می‌کشند درون گودال قتلگاه و پی قنداقه‌ی خونینی چشم می‌گردانند. شارع بین‌الحرمین را فرشتگانِ سوخته‌بال با ستاره‌های سرخ داغدار، خوشه‌‌چینی کرده‌اند. اربعین است. هنوز از مغرب، بوی خون می‌آید. مردم چونان نقاط سیاه کوچک، بی‌وقفه جاری می‌شوند و میان دو خورشید، موجِ طواف می‌اندازند. گوش‌ها خراشیده می‌شود. از جانب تَلِّ خواهر، سوزشِ آه، در مدار زمان می‌پیچد. اسرافیل در صور می‌دمد. نوح کشتیبان از بلندترین قله‌ی تاریخ، تو را سلام می‌گوید. ابراهیم‌نبی چکامه‌ی ادب گشوده و غرق منقبت‌خوانی است. سفید و سرخ، زرد و سیاه… نمی‌شناسمشان! شاید فاصله‌ی هر کدام با تو به اندازه‌ی مسافتِ پیمایشِ قطرِ یک جهان باشد با جهان دگر؛ اما همگی گرد مرکزیت تو، مجموعه ساخته‌اند. بار دیگر خیره می‌شوم.صدای شیهه‌ی دلدل به گوش می‌رسد.بوی ریاحینِ جنت، شکوفه می‌زند.حضرت پدر پا از رکاب بیرون می‌کشد و راهی روضه منوره می‌شود. چنگ می‌اندازم و گوشه‌ی چادر را روی صورت تب‌دارممی‌کشم. دست بر سینه‌ی تنگ می‌گیرم. چشم می‌دوزم به قاب جاندار کنج دیوار. کاروان پای سفر می‌گیرد. من... جامانده‌ام! ای حسین! ای آن که چرخش روزگار در گرو انفاس الهی توست! چهل روز و چهل شب که هیچ، گر خناسان در تمامِ طولِ حیاتِ کائنات سِیر کنند، نام تو را از ازل بر تارکِ تاریخ نتوانند به دیده‌ی انکار گیرند. ای داغ تا ابد بیدار! 🖊فاطمه فروغی فرد 🏷 https://eitaa.com/barayezeinab
سر ظهر روبروی حرم حضرت عباس(ع) پدر و چهار پسرش پرچم یاحسین را بالا گرفتند تا دختران در وسط و زیر پرچم حرکت کنند ... 🖊📷نیوشا زرآبادی 🏷 https://eitaa.com/barayezeinab
التماس-اربعین-شایان پویا-سامی.mp3
1.39M
بسم الله النور التماس دست نحیف دخترکش را در دست گرفت و به چشمان بسته اش خیره شد. بعد آرام برخاست و در حالیکه اشک چشمانش را با پشت دست پاک می کرد، خم شد و صورت زردش را بوسید. کوله کهنه اش روی دوشش انداخت و زمزمه کنان از بیمارستان مرکزی صنعا خارج شد. جای ترکش بمباران اخیر صعودی، هنوز پایش را آزار میداد؛ اما باید میرفت. در تمام مسیر، با پای پیاده، ستون به ستون، زمزمه کنان، همراه تمام پرچم ها و آدم های رنگ رنگ هم مسیر، به سال ها ظلم و بی عدالتی و فساد و جهل جهان فکر می کرد. وقتی گنبد طلایی ارباب را از میان آنهمه شلوغی و های و هوی و غبار و شور و شوق تشخیص داد، باز هم همان زمزمه را داشت. مصمم تر، با جمعیت میلیونی این مغناطیس عظیم حسینی جلو رفت. همان وقت ها بود که گوشیش زنگ خورد و خبر فوت دخترک نفسش را برید... حالا، او بود و مشبک های طلایی ضریح ارباب و عطر حرم و زمزمه ای که بالاخره در میان بند بند زیارت اربعین، زیر قبه آسمانی حرم، از زبان پر بغض تمام زائران فریاد شد: اللهم‌عجل لولیک الفرج... نویسنده :خانم فاطمه شایان پویا گوینده اقای هادی سامی ادیتور خانم عباسی تهیه شده در رادیو اینترنتی فرهنگ رضوی http://eitaa.com/bana_ir 🏷 https://eitaa.com/barayezeinab
دارم برای آب سردکن گوشه حرم حرف می‌زنم. خوب جایی ساکن شده‌ای ها! ببین رویت نوشته اند وقف حرم اباعبدالله! خوش به حالت! ولی کمی دیر کرده ای رفیق! چه می شد اگر ماشین زمان داشتی و یک توک پا می‌فتی به دهم محرم سال ۶۱ و کودکان تشنه اربابت را سیراب می‌کردی و برمی‌گشتی؟ 🏷 https://ble.ir/barayezeinab
در سفر اربعین همه می خواهند بروند، کسی نمی خواهد بماند، هر کی را می بینی از جایی رسیده و می‌خواهد به جای دیگری برود. انگار همه در حرکتند. حتی غذا خوردن و استراحت شان هم فرق می کند، کوتاه و مختصر برای اینکه زودتر بروند. هر جایی پیدا کنند می‌خوابند هرچه باشد می خورند، هر جایی بشود می نشینند سخت گیری ندارند که حتما باید جای خوابم فلان باشد و غذایم بهمان باشد. چرا؟ چون می خواهند بروند قرار نیست بمانند. این حالت خیلی قشنگ است این همان حالی است که به ما گفته اند در کل زندگی دنیا داشته باشید. به فکر رفتن باشید، به مقصد بعد از دنیا فکر کنید و اینجا را سخت نگیرید. فرصت اربعین تمرین خوبی است برای یاد گرفتن زندگی در حال حرکت، زندگی مومنانه. 🏷 https://eitaa.com/barayezeinab
زائران اربعين حسینی در حرکت به سمت كربلا معلی سال ۱۹۱۶(۱۳۳۴ شمسی) 🖊گروه پژوهشی آرتا 🏷 https://eitaa.com/barayezeinab
این روزها جهان بر مدار حسین و قدم های زینب می چرخد... انگار جهان ایستاده و فقط جاده نجف _کربلا در حرکت است. اصلا تمام هویت این جاده به همین پیاده روی است... و هر انچه که به یاد حسین انجام می شود ... هر انکس که به نوعی تلاش می کند از این قافله جا نماند... عراقی ها تمام ابرویشان را در گرو همین پیاده روی می بینند... ببینید که چه عزتی پیدا کرده اند به واسطه حسین... و کمی پرده را کنار بزنیم... همه این برکت و عزت را مدیون لاله هایی هستیم که در سرتاسر مرز ایران و عراق از شمال غرب تا جنوب با خون خودشان ابیاری کردند و راه را باز کردند و خودشان در اغوش حسین زهرا ارام گرفتند... و این روزها همه تمام قد ایستاده اند به بدرقه و استقبال زوار حسین... انان موکب داران حقیقی زوار حسین اند... تمام خاک شلمچه... تمام دامنه ها و ارتفاعات سرپل ذهاب.. و حال مایی که جامانده ایم ... خودمان اینجا و دلمان پرکشیده مشایه؛ طریق العلما... خودمان را به هر در و دیوار می زنیم که با کارهای روزمره نیتی کرده و رنگ و بویی حسینی به کارهایمان بدیم تا مبادا از ته سفره اربعین هم جا نمانیم... وا حسرتا که سفره را کم کم جمع می کنند😭😭😭 ان شاءالله از هدف حسین و قیام حسین جا نمانیم... و در تمام این لحظه ها به حضرت اقا فکر می کنم.... منی که چیزی از حسین را درک نکردم چنین بی تابم و له له می زنم . او که نایب امام عصر هست و این روزها همراه با مهدی زهرا عزادار حسین است او چه می کند با این دلتنگی... یادمان باشد در تمام دلتنگی ها و زیارت ها و دل شکستن ها او و مهدی زهرا را هم یاد کنیم.... صلی الله علیک یا ابا عبدالله... 🖊زهرا رستم پور 🏷 https://eitaa.com/barayezeinab
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
در آن گرما و غربت داری قدم میزنی و با دیدن این کاروان راحتتر تصور میکنی دخترها و زنان شهدای کربلا در کنار مرکب ها دارند پیاده میروند، درحالی که داغ از دست دادن عزیزانشان را به دل دارند ،تازیانه میخورند 😭 و سرهای مطهر جلوی چشمانشان هرلحظه داغ دلشان را بیشتر میکند... با لب تشنه و چشم پر اشک واقعا دل آدم آتیش میگیرد و ما چقدر شرمنده ایم که در آن مسیر دلمان گرم همسر یا صاحب کاروان بود. چقدر شرمنده ایم که هر لحظه کودکمان آب میخواست سریع تشنگیش را برطرف می کردیم و چقدر شرمنده ایم ... ما یک صحنه کوچک دیدیم و تصور کردیم و نتونستیم درک کامل داشته باشیم از مصیبت و امام زمانی که در این مسیر قدم میزنند و کل واقعه کربلا و اسارت عمه جانشان جلو چشمان مبارکشان است.😭 برای آرامش دل آقا صلوات بفرستیم... ✍ محدثه ذه‌کنی 🏷 https://eitaa.com/barayezeinab
نزدیکی های باب القبله دقیقا آنجا که اوج جمعیت و ازدحام است مردان دور موکب دست هایشان را سفت دور طناب حلقه میکنند تا مبادا هجوم جمعیت به سمت زنان موکب بیاید مبادا زنی با نامحرمی برخورد کند مبادا زنی از هجوم جمعیت آسیب ببیند و زنها هم فشرده تر میشوند و سینه زنان و زمزمه کنان داخل حرم میشوند من کنشگری زنانه را اینگونه میفهمم یعنی زنان در صحنه هستند اما مردواره نیستند ... همین شب اربعین ۱۴۴۰ حرم اباعبدالله الحسین 🖊م.اخوان قدس 🏷 https://eitaa.com/barayezeinab
الان اومدم تو کوچه دیدم ی موکب کوچولو زدن😍 📷فاطمه علیپور/تبریز 🏷 https://eitaa.com/barayezeinab
از سری تصاویری که شرح ندارد ، عشق دارد... @mrtahlilgar1 🏷 https://eitaa.com/barayezeinab
«موکب آمستردام»، خرده روایت هایی است از زائران دوردست سیدالشهدا؛ زائرانی که از اروپا به مقصد زیارت پیاده ی امام حسین رهسپار شده اند. زائرانی که امام حسین را نه در کربلا و نجف و قم و مشهد و...، بلکه در قلب اروپا یافته اند، و دریافته اند که عشق حسین(ع) زمین و زمان و مکان نمی شناسد و چه بخواهی و چه نخواهی عالم گیر خواهد شد. فقط باید خود را به این دریای عظیم سپرد تا به ساحل آرامش رسید. «موکب آمستردام» دومین گام و تلاش پس از کتاب موفق پادشاهان پیاده است که در کمتر از یک سال به چاپ پنجم رسید. بهزاد دانشگر، در این کتاب در تلاش است با به تصویر کشیدن عشق زائران امام حسین(ع)، روایتی از تلاش آنان برای فدا شدن در مسیر سیدالشهدا را برای مخاطبان تصویر کند. 🏷 https://eitaa.com/barayezeinab
۸۳۳ کیلومتر تا مسجدالاقصی! راه قدس از کربلا می گذرد... امتداد این راه برافراشته شدن پرچم حق است در عالم... 🖊📷معصومه عالیزاده 🏷 https://eitaa.com/barayezeinab
هرکس سوال می‌کند اربعین عازمی؟ می‌گویم می‌خواهم بروم تا بطلبند یا نه؟! آمده‌ام اربعین زیارت. خیلی‌ها به من التماس دعا گفتند. دعاگوی همگی در زیارت اربعین خواهم بود. بنا دارم در مشایه در یکی از موکب‌ها خدمت کنم. وضعیت می‌گذارم الان عمود شماره فلانم. از تاول پا و صورت آفتاب‌سوخته و خستگی و هزار روایت می‌کنم از حال و روزم، از این‌که در مسیر چه دیده‌ام و چه کرده‌ام. کلی عکس می‌گیرم از حال و روز دور و برم، از دیدنی‌های لذت‌بخش اطرافم، از در و دیوار و زمین و زمان. از اولین نگاهم به گنبد اجابت می‌گویم و از قدم‌هایم در بین الحرمین... ولی یک نیست بگویدم این‌ها ناروایت‌هایی بیش از نیست. نباید باشی، نباید بروی، نباید بگویی، نباید روایت کنی، اصلا اربعین تو نیستی. من نیستم. اربعین یعنی ما شدن، جریان شدن، سیل شدن، جریان شدن. اربعین دقیقا نیست شدن من است و تو اربعین دقیقا ما شدن من است و تو اربعین دقیقا ندیدن من است و تو و دقیقا دیدن هرآنچه اوست. 🖊زینب شریعتمدار 🏷 https://eitaa.com/barayezeinab
بسته ی انصافا کاملی بود از شیرمرغ تاجون آدمیزاد ،تقریبا همه ی خوردنیهای لازم در این بسته بود(نان خشک،بیسکویت سبوس دار،عسل،حلواارده،آبلیمو،خاکشیر، شکر،قاشق ،دستمال،شکلات،قرص نعنا،...) بچه ها کلی ذوق کرده بودند از این همه تنوع، داشتند صبحانه نان خشک وحلوارده هارا میخوردند دیدند خانومی ازاین بسته ها بهشان نرسیده، شروع کردند هرکدام چیزی از آن بسته های خودشان دادند،خانم هم کلی تشکر کرد. یکباره یاد آن قصه ی امام خمینی(ره) افتادم( روزی باغبانی آمده بود منزل امام، خانواده متوجه میشنوند گویا ایشان ناهار نخورده،امام به خانواده شان می گویند هر کدام از ما یکمقداری از غذایمان برایشان میریزیم همه از غذایشان یک مقدار میریزند وبشقاب پر میشود و یک پرس کامل غذا آماده میشود و تقدیمش میکنند) همان جا این قصه را برا بچه ها گفتم بعدیک باره اشکم جاری شد ... ازاینکه چقدر این ایام و این اتفاقات قشنگ را مدیون امام عزیزمان هستیم. اصلا خمینی(ره) آمده بود ما را بزرگ کند وقتی چنین کارهای بزرگانه ای را از کودکانمان می‌بینیم به این نتیجه می‌رسیم این ها فقط به دست" ولی "اتفاق می‌افتد "خمینی "حتی روی بچه های در گهواره ام حساب باز می‌کرد وازاین ها سرباز می ساخت "خمینی" امیدش به دبستانی هابود ودیدیم که چه کردند.این بچه های در گهواره و دبستانی ها،یا رهبر۱۳ساله شدند یا خارچشم دشمن ،یا خواب هولناک فرعونیان زمان،یا مزارشان دارالشفای آزادگان جهان شد ـ خدا رو شکر در " امام خمینی" زندگی می‌کنیم ،نفس میکشیم ،بواسطه "حضرت روح الله"ما ملت "امام حسین "شدیم ....الحمدلله 🖊فاطمه احمدی
خسته و تشنه بعد از مسافتی پیاده روی جایی را پیدا کردیم برای نشستن نیمکت چوبی ای بود که رویش را با گلیمی دست بافت مهیا کرده بودند برای نشستن زائرها همینطور نگاهمان به اطراف و سیل جمعیت بودـ دخترکی کم قد و قواره جلویمان سبز شد با دستانی کوچک که آب های خنک و گوارایش را به ما تعارف میکرد بی معطلی از او آب را گرفتیم و او خوشحال از پذیرش ما نگاه زیبا و لبخند مهربان و بدو بدو های شیرین کودکانه اش بدلم نشست. به دلم افتاد یکی از عروسکانی که سپرده بودند تا به کودکان عراقی ای که خادمی میکردند بدهیم را به او تقدیم کنم. با ایما و اشاره صدایش کردیم آمد. از او اسمش را پرسیدم فاطمه بود. فاطمه‌ی خوش سخن بلافاصله اسمم را پرسید و چون به عربی هم، معنای اسمم گفتم به دلش نشست :«ربیع». به آغوشم گرفتمش و عروسک را به او تقدیم کردم. لبخندی از سرذوق و از ته دل روی لب هایش نقش بست. مرا در آغوش گرفت. و با دستان کوچکش به پشتم آرام آرام میزد. طوری که انگار من کودکی بودم در آغوش پر از مهر میزبان کوچک عراقی 🖊بهاره سلیمانی نیا 🏷 https://eitaa.com/barayezeinab
در یکی از شبهای پیاده روی ،در موکب شهید بلبلاسی اطراق کرده بودیم.رفتم وضو بگیرم.آماده وضو گرفتن شدن دیدم دختری با ظاهری که شاید کمتر در این فضاها انتظار دیده شدن دارد(دختری با ظاهری سرشار از عمل جراحی زیبایی)با حدود سنی سال آمد و علی رغم اینکه امکان استفاده از شیرآب های دیگر بود از همان شیر آب که من در حال وضو گرفتن بودم ،دستش را شست .کمی تامل کردم تا کارش تمام شود.دستش را که شست،مستقیما زل زد به من بدون اینکه حرفی بزند.کمی این دست و آن دست کردم شاید برود و یا چیزی بگوید،اما هیچ نگفت .پرسیدم :کاری دارید؟ گفت :نه و باز هم خیره شد به من در دلم استغفراللهی گفتم و زیر نگاه مستقیمش وضو را شروع کردم .همین که به میانه وضو رسیدم پرسید:اول باید صورت را بشویم و بعد دست چپ و بعد دست راست؟ فکرش را نمی کردم که خیره نگاه کردنش برای تمرین و یادگیری و وضو گرفتن بود و می خواست مطمین شود چه کند.نمی دانم چگونه به این سفر آمده بود،اما دلیلش هر چه باشد،فضای آن زمان و مکان او درگیر کرده بود. آری در حماسه ی اربعین چیزهایی را می بینی که باور کردنی نیست. 🖊زهرا خواجه سعیدی 🏷 https://eitaa.com/barayezeinab
گفتم :خیلی زحمت کشیدید. گفت:برکت حسین است.بعد ظرف های غذا را از سینی در آورد و گذاشت کنار بشقاب های مرغ و قوطیهای اسپرایت و دوغ. بلند شد،نگاهی انداخت به سفره و بعد با یک لبخند اشاره کرد به آن و گفت:تفضل ،تفضل. رفت بیرون.چند ثانیه هیچ کس به هیچ چیز دست نزد. نگاه میکردیم به سفره. بعد سرهامان را بالا آوردیم.جمله اش گرفت همه مان را. بیرون که رفت پرده را که پشت سرش کشید و ما را که تنها گذاشت با آن سفره ی شاهانه ،همه مان میان شوخی های بی مزه مان و تق تق شکستن قاشق های یکبار مصرفمان داشتیم به گوشه از ذهنمان حس می کردیم جمله اش را.تحسین می کردیمش و درک می کردیم آن را . بعد اما فرق کرد همه چیز.بعد که میگویم منظورم بعد این است که غذای شاهانه را خوردیم.و چای عراقی بعدش را زدیم و تصمیممان را برای برنامه دو روز اینده اش گرفتیم،و ساک هامان را جمع کردیم ،و رفتیم.رفتیم و بعد کم کم دیدیم همه چیز دیگر رنگ قبل را نداشت .جاده ای که مشایه می کردیم ،و موکب هایی که آب خنک می گرفتیم و قهوه های عربی ای که میزدیم،مثل قبل نبود. به قول پدرم، انگار یک لنز گرفته بودند جلوی چشم هامان،همه چیز یک حالت خاصی داشت انگار. همه چیز انگار از برکت حسین بود. این جمله را ما بعد از شنیدن اززبان خانم خانه مبیت ،وقتی می گویم زندگی اش کردیم،چون ما آن را در تمام این اتفاق بزرگ دیدیم .بچه هایی که به زور آب خنک دستمان می دهند،مردهایی که استکان های قهوه ی عربی را هم می زنند و منتظر که کسی اشاره کندو بعد قهوه سرازیر شد در استکانشان،مداحی های بلند ،تند و نامفهوم عربی ،که موکب به موکب عوض می شوند و فرصت تجزیه و تحلیل را از تو می گیرند و دختر بچه هایی که پشت پرده ی موکب ها قایم می شوند و یواشکی چشم می دوزند به آدم ها،و انتظار،موج برمیدارد توی چشم های کوچک زیبایشان. و همه و همه و همه ی اینها ،جایی از این اتفاق است. این اتفاق جایی در کشور است. این کشور جایی از دنیاست. و این دنیا از برکت حسین است 🖊حسنا جوان آراسته 🏷 https://eitaa.com/barayezeinab
روایت_۵۸ امسال دلم روشن بود که ان شاالله زیارت اربعین ومیرم نمی دونم چی شد به هردری میزدم نمیتونستم برم. دلخور ناراحت ازخودم بودم که شایدعملم باعث شده آقا امام حسین علیه السلام نطلبیده باشه. باز دلم می گفت :چه میدونی ،شاید یه رسالت دیگه رودوشت هست ... خلاصه چندین روزدرگیر این موضوع بودم ... باخودم گفتم توشهرخودمونم می تونم خدمت زوارامام حسین علیه السلام وداشته باشم .. پیگیر شدم واسه خدمت رسانی،دل تو دلم نبود. چندروز مثل یه مرغ پرکنده بودم. انگاری توزندان بودم ... آزاد نبودم ...باید یه خدمتی انجام می دادم تواین راه باهام‌تماس گرفتند و گفتند بیاین زائر واسه خدمت .. این حسین کیست که عالم همه دیوانه ی اوست ... این چه شعله ی عشقی هست که این چنین روشن هست. و دلها رو اینگونه به هم‌ نزدیک ودورهم دریکجا جمع کرده است ؟ آیا هنوز معلوم نیست اتفاقی در عالم افتاده؟ معلوم نیست حماسه‌ای شکل گرفته و واقعه‌ای کبیر و جهانی در راه است؟ کجا و چه قدرتی هر سال توانسته بیش از سال قبلش جمعیتی میلیونی و رو به افزایش را از همه عالم یکجا جمع کند!؟ واینچنین خدمت رسانی و مهمان نوازی وبخشش ولطف دروجودمردم موج می زند... معلوم نیست از دل آلودگی و سیاهی و تباهی جهان، انفجاری از نور در حال وقوع است ؟ وصف لذت خدمت کردن به زائران آقا عبدالله الحسین علیه السلام ،فراتراز ذهن ماست و زبان قاصر از گفتن این لذت هست ... دراین خدمت رسانی ها،انسان، آزادی و آزاد بودن به معنای واقعی ودرک میکنه ... نمونه ی کوچکی از زندگی امام زمانی ...🌹 ✍ دور مانده‌ای از پیاده روی اربعین 🏷 https://eitaa.com/barayezeinab
خاکی و خسته تو ماشین نشستیم! حدود ۶ ساعته که تو مسیر کربلا به مهرانیم. همسفر از شش بچه ی همراهمون می‌پرسه سال بعدم میاین اربعین؟ با خودم میگم عجب سوال بدموقعی! من به گرمازدگی بچه‌ها تو نجف فکر می‌کنم، به گم شدن علی اکبر تو ازدحام حرم،به پیاده روی طولانی و پیدا نکردن جا در بدو ورود به کربلا، به بی خوابی کشیدن بچه‌ها و پادردشون ، به مریض شدن نورا و آمپول بیمارستان کربلا، به غذاهایی که بعضا باب میل و ذائقه بچه‌ها نبود ،به اینکه علی‌رغم قول قرار قبلی نشد براشون تفنگ بخریم. و به تموم استانداردهای سفر با بچه ها که امکان رعایتش نبود... راستش منتظرم بگن نه، خیلی سخت گذشت! اما دسته جمعی فریاد می‌زنن آره!آره! بازم میایم ! خیلی خوش گذشت. اشک صورتمو خیس می‌کنه، به این فکر می‌کنم این چه عشقیه که سختی‌ها رو حتی برا بچه‌ها شیرین و دلچسب می‌کنه؟! ماشین می‌رسه به مهران و من دعا می‌کنم خودم و نسلم تا ابد آواره‌ی این مسیر عشق باشیم. 🖊زهرا حیدری 🏷 https://eitaa.com/barayezeinab