#شکوه عشق.... شب شکوه عشق بود و خلوتی مثل مردان دلیر در زیر آوارها کودکی، دردانه ای افتاده بود. شب چه می گفت با خدا در خلوتش آن نازنین اشک او دریاچه ای از درد بود. در سکوت شب زلب مهر سکوت خود شکست با خدا گفتا چنین : سنصلی فی القدس، آن شاء الله گرچه دشمن صهیون راه قدس را از غزه بست. شهر من! بی تو دیگر واژه ای جز درد و غم در ضمیرم زیر این آوارها غیر نامت ای خدا تقدیر نیست. بی تو همچنان پروانه بی بال و پر افتاده ام برزبانم غیر شکرت ای خدا جاری نیست من به عشق قدس و غزه زیر این آوارها زنده خواهم ماند مثل یونس در دل دریا و ماهی همچو ابراهیم در آتش نمرود نه در دل این آتش صهیون و خواهم شکوه کرد پیش رسول الله از ظلم زمان و ظلم قوم موسی من در میان آتش زیر آوارها خواهم گفت؛ سنصلی، سنصلی، سنصلی فی المسجد فی الغزه فی القدس.... کاش دنیا می فهمید و باور می کرد جنایت غزه را مناره های مسجد فرو ریخت اما هنوز صدای اذان بر بلندای شهر می پیچد ‌؛ اشهد ان لا اله الا الله اشهد ان محمدا رسول الله..    ✍: ابوالقاسم محمدزاده (الف. م) #شما هم بنویسید. 📜اینجا، سکوی انتشار روایت شماست. از آنچه می بینید. https://eitaa.com/barayezeinab #برای_زینب #راویا #طوفان_الاقصی #رژیم_صهیونیستی #روایت #غزه #فلسطین