eitaa logo
از ازل تا قیامت
299 دنبال‌کننده
129 عکس
132 ویدیو
1 فایل
بررسی عوالم شش گانهٔ خلقت آدمی
مشاهده در ایتا
دانلود
🌺🌺🌺🌺🌺 🌴 امام جعفر (علیه السلام)🌴 🌳"امام زمان من کسی است که را تبدیل به می کند"🌳 أبوهاشم یا أبوعامر سید إسماعیل بن محمد یزید بن ربیعه حِمیَری معروف به سید از مشهورترین شاعران و مذهب و زبان گویای این مذهب بود. طبع شعر وی به قدری روان و شعرش به حدی فراوان بود که تاکنون کسی موفق به تدوین دیوان جامع و ضبط همه اشعار او نشده است. تنها ۲۳۰۰ قصیده از هاشمیات او را جمع آورده ‌اند. نقل شده که وی در ابتدا بر مذهب خوارج بود، سپس مذهب کیسانیه اختیار کرد و بعدها با عنایت امام (علیه السلام) مستبصر شده، و به مذهب امامیه گرایید و تا پایان عمر شیعه باقی ماند. نسب به قبیله حمیر می ‌رسد که اصلا از بودند و قریشی نبوده است. سید اسماعیل حِمیَری، نه فاطمی بود و نه علوی، بلکه او به معنای لغوی [به معنای آقا] و سید جزء نام او بوده است. در مورد ایشان داستانی عجیب و آموزنده ای در کتاب «تنقیح المقال» علامه مامقانی دیدم که شنیدن آن خالی از لطف نمی باشد. نقل شده که سید حِمیَری روزی در راه بود در حالی که کوزه ای از با خود به همراه داشت که ناگهان با امام علیه السلام مواجه شد! حضرت [با اینکه می دانست او در کوزه چه به همراه دارد] از او پرسیدند: حِمیَری در کوزه چه داری؟ حِمیَری گفت: یا ابن رسول الله در کوزه به همراه دارم! امام صادق علیه السلام فرمود: مقداری از آن شیر را در کف من بریز! پس [کوزه را خم کرد و با تعجب دید] مقداری شیر از کوزه به کف دستان مبارک حضرت ریخته شد! در این هنگام حضرت از او سؤال کرد: امام کیست؟ حِمیَری گفت: امام زمان من کسی است که را تبدیل به می کند! در احوالات سید آورده اند که از گناه خود (شرب خمر) قبل از وفات کرد و امام صادق علیه السلام بارها برای او دعا کرد. منبع متن اصلی روایت از کتاب «تنقیح المقال» علامه مامقانی: … فمرّ یوماً فی طریق من‌ طرق المدینه و معه إبریق فیه خمر، فلقیه الصادق علیه السلام، فقال له: یا حمیری! ما فی إبریقک؟ فقال: یابن رسول اللّه! إنّه لبن! فقال له: صبّ‌ فی کفّی من اللبن، فصبّه فی کفّه، فإذا هو لبن! فقال له الصادق علیه السلام: مَن إمام زمانک؟ فقال: الذی حوّل الخمر لبنا!! (تنقیح المقال، ج۱۰، ص۳۱۳) 🌺🌿🌺🌿🌺🌿🌺 @barzakh_ghiyamat
🌺🌺🌺🌺🌺 🌴در كتاب روضات الجنات نوشته است🌴 روزى آقا امام موسى بن جعفر (ع) در بغداد از كنار منزل عبور ميكرد صداى و نواز و آواز داخل خانه بگوش حضرت رسيد در اين موقع كنيز بُشر براى ريختن خاكروبه از منزل خارج شد. آقا حضرت موسى بن جعفر (ع) فرمود: اى كنيز صاحب اين خانه است يا آزاد؟! كنيز گفت: حُرّ و -آزاد است. حضرت فرمود: راست ميگوئى اگر مى بود از مولاى خود ميترسيد. كنيز وارد منزل شد. بُشر بر سر سفره نشسته بود، علت تاخير او را پرسيد؟! گفت شخصى از كنار خانه شما رد مى شد از من سؤال كرد صاحب اين خانه عبد و بنده است يا حُرّ و آزاد. گفتم: آقا حُرّ و آزاد است. فرمود: آرى اگر بنده بود از آقاى خود ميترسيد. اين سخن حضرت چنان در قلب بُشر تاثير كرد كه سر از پا نشناخت با پاى از منزل خارج شده خود را به آقا موسى بن جعفر (ع) رساند و از كرده خود پشيمان شد و به دست حضرت كرد و از گذشته هاى خود پوزش خواسته و با چشم گريان بازگشت. از آن روز به بعد اعمال زشت خود را ترك كرد و از جمله زهاد و عرفا قرار گرفت و گويند چون با پاى از پى حضرت موسى بن جعفر (ع) دويد و با اين حال توبه كرد او را بُشر فانى (پابرهنه) لقب دادند. منبع: قصص التوابین؛داستان توبه کنندگان ،علی میر خلف زاده 🌺🌿🌺🌿🌺🌿🌺 @barzakh_ghiyamat
🌺🌺🌺🌺🌺 🌴 امام جعفر (علیه السلام)🌴 🌳"امام زمان من کسی است که را تبدیل به می کند"🌳 أبوهاشم یا أبوعامر سید إسماعیل بن محمد یزید بن ربیعه حِمیَری معروف به سید از مشهورترین شاعران و مذهب و زبان گویای این مذهب بود. طبع شعر وی به قدری روان و شعرش به حدی فراوان بود که تاکنون کسی موفق به تدوین دیوان جامع و ضبط همه اشعار او نشده است. تنها ۲۳۰۰ قصیده از هاشمیات او را جمع آورده ‌اند. نقل شده که وی در ابتدا بر مذهب خوارج بود، سپس مذهب کیسانیه اختیار کرد و بعدها با عنایت امام (علیه السلام) مستبصر شده، و به مذهب امامیه گرایید و تا پایان عمر شیعه باقی ماند. نسب به قبیله حمیر می ‌رسد که اصلا از بودند و قریشی نبوده است. سید اسماعیل حِمیَری، نه فاطمی بود و نه علوی، بلکه او به معنای لغوی [به معنای آقا] و سید جزء نام او بوده است. در مورد ایشان داستانی عجیب و آموزنده ای در کتاب «تنقیح المقال» علامه مامقانی دیدم که شنیدن آن خالی از لطف نمی باشد. نقل شده که سید حِمیَری روزی در راه بود در حالی که کوزه ای از با خود به همراه داشت که ناگهان با امام علیه السلام مواجه شد! حضرت [با اینکه می دانست او در کوزه چه به همراه دارد] از او پرسیدند: حِمیَری در کوزه چه داری؟ حِمیَری گفت: یا ابن رسول الله در کوزه به همراه دارم! امام صادق علیه السلام فرمود: مقداری از آن شیر را در کف من بریز! پس [کوزه را خم کرد و با تعجب دید] مقداری شیر از کوزه به کف دستان مبارک حضرت ریخته شد! در این هنگام حضرت از او سؤال کرد: امام کیست؟ حِمیَری گفت: امام زمان من کسی است که را تبدیل به می کند! در احوالات سید آورده اند که از گناه خود (شرب خمر) قبل از وفات کرد و امام صادق علیه السلام بارها برای او دعا کرد. منبع متن اصلی روایت از کتاب «تنقیح المقال» علامه مامقانی: … فمرّ یوماً فی طریق من‌ طرق المدینه و معه إبریق فیه خمر، فلقیه الصادق علیه السلام، فقال له: یا حمیری! ما فی إبریقک؟ فقال: یابن رسول اللّه! إنّه لبن! فقال له: صبّ‌ فی کفّی من اللبن، فصبّه فی کفّه، فإذا هو لبن! فقال له الصادق علیه السلام: مَن إمام زمانک؟ فقال: الذی حوّل الخمر لبنا!! (تنقیح المقال، ج۱۰، ص۳۱۳) 🌺🌿🌺🌿🌺🌿🌺 @barzakh_ghiyamat
🌺🌺🌺🌺🌺 🌴در كتاب روضات الجنات نوشته است🌴 روزى آقا امام موسى بن جعفر (ع) در بغداد از كنار منزل عبور ميكرد صداى و نواز و آواز داخل خانه بگوش حضرت رسيد در اين موقع كنيز بُشر براى ريختن خاكروبه از منزل خارج شد. آقا حضرت موسى بن جعفر (ع) فرمود: اى كنيز صاحب اين خانه است يا آزاد؟! كنيز گفت: حُرّ و -آزاد است. حضرت فرمود: راست ميگوئى اگر مى بود از مولاى خود ميترسيد. كنيز وارد منزل شد. بُشر بر سر سفره نشسته بود، علت تاخير او را پرسيد؟! گفت شخصى از كنار خانه شما رد مى شد از من سؤال كرد صاحب اين خانه عبد و بنده است يا حُرّ و آزاد. گفتم: آقا حُرّ و آزاد است. فرمود: آرى اگر بنده بود از آقاى خود ميترسيد. اين سخن حضرت چنان در قلب بُشر تاثير كرد كه سر از پا نشناخت با پاى از منزل خارج شده خود را به آقا موسى بن جعفر (ع) رساند و از كرده خود پشيمان شد و به دست حضرت كرد و از گذشته هاى خود پوزش خواسته و با چشم گريان بازگشت. از آن روز به بعد اعمال زشت خود را ترك كرد و از جمله زهاد و عرفا قرار گرفت و گويند چون با پاى از پى حضرت موسى بن جعفر (ع) دويد و با اين حال توبه كرد او را بُشر حافى (پابرهنه) لقب دادند. منبع: قصص التوابین؛ داستان توبه کنندگان، علی میر خلف زاده 🌺🌿🌺🌿🌺🌿🌺 @barzakh_ghiyamat
هدایت شده از از ازل تا قیامت
🌺🌺🌺🌺🌺 🌴 امام جعفر (علیه السلام)🌴 🌳"امام زمان من کسی است که را تبدیل به می کند"🌳 أبوهاشم یا أبوعامر سید إسماعیل بن محمد یزید بن ربیعه حِمیَری معروف به سید از مشهورترین شاعران و مذهب و زبان گویای این مذهب بود. طبع شعر وی به قدری روان و شعرش به حدی فراوان بود که تاکنون کسی موفق به تدوین دیوان جامع و ضبط همه اشعار او نشده است. تنها ۲۳۰۰ قصیده از هاشمیات او را جمع آورده ‌اند. نقل شده که وی در ابتدا بر مذهب خوارج بود، سپس مذهب کیسانیه اختیار کرد و بعدها با عنایت امام (علیه السلام) مستبصر شده، و به مذهب امامیه گرایید و تا پایان عمر شیعه باقی ماند. نسب به قبیله حمیر می ‌رسد که اصلا از بودند و قریشی نبوده است. سید اسماعیل حِمیَری، نه فاطمی بود و نه علوی، بلکه او به معنای لغوی [به معنای آقا] و سید جزء نام او بوده است. در مورد ایشان داستانی عجیب و آموزنده ای در کتاب «تنقیح المقال» علامه مامقانی دیدم که شنیدن آن خالی از لطف نمی باشد. نقل شده که سید حِمیَری روزی در راه بود در حالی که کوزه ای از با خود به همراه داشت که ناگهان با امام علیه السلام مواجه شد! حضرت [با اینکه می دانست او در کوزه چه به همراه دارد] از او پرسیدند: حِمیَری در کوزه چه داری؟ حِمیَری گفت: یا ابن رسول الله در کوزه به همراه دارم! امام صادق علیه السلام فرمود: مقداری از آن شیر را در کف من بریز! پس [کوزه را خم کرد و با تعجب دید] مقداری شیر از کوزه به کف دستان مبارک حضرت ریخته شد! در این هنگام حضرت از او سؤال کرد: امام کیست؟ حِمیَری گفت: امام زمان من کسی است که را تبدیل به می کند! در احوالات سید آورده اند که از گناه خود (شرب خمر) قبل از وفات کرد و امام صادق علیه السلام بارها برای او دعا کرد. منبع متن اصلی روایت از کتاب «تنقیح المقال» علامه مامقانی: … فمرّ یوماً فی طریق من‌ طرق المدینه و معه إبریق فیه خمر، فلقیه الصادق علیه السلام، فقال له: یا حمیری! ما فی إبریقک؟ فقال: یابن رسول اللّه! إنّه لبن! فقال له: صبّ‌ فی کفّی من اللبن، فصبّه فی کفّه، فإذا هو لبن! فقال له الصادق علیه السلام: مَن إمام زمانک؟ فقال: الذی حوّل الخمر لبنا!! (تنقیح المقال، ج۱۰، ص۳۱۳) 🌺🌿🌺🌿🌺🌿🌺 @barzakh_ghiyamat
هدایت شده از از ازل تا قیامت
🌺🌺🌺🌺🌺 🌴در كتاب روضات الجنات نوشته است🌴 روزى آقا امام موسى بن جعفر (ع) در بغداد از كنار منزل عبور ميكرد صداى و نواز و آواز داخل خانه بگوش حضرت رسيد در اين موقع كنيز بُشر براى ريختن خاكروبه از منزل خارج شد. آقا حضرت موسى بن جعفر (ع) فرمود: اى كنيز صاحب اين خانه است يا آزاد؟! كنيز گفت: حُرّ و -آزاد است. حضرت فرمود: راست ميگوئى اگر مى بود از مولاى خود ميترسيد. كنيز وارد منزل شد. بُشر بر سر سفره نشسته بود، علت تاخير او را پرسيد؟! گفت شخصى از كنار خانه شما رد مى شد از من سؤال كرد صاحب اين خانه عبد و بنده است يا حُرّ و آزاد. گفتم: آقا حُرّ و آزاد است. فرمود: آرى اگر بنده بود از آقاى خود ميترسيد. اين سخن حضرت چنان در قلب بُشر تاثير كرد كه سر از پا نشناخت با پاى از منزل خارج شده خود را به آقا موسى بن جعفر (ع) رساند و از كرده خود پشيمان شد و به دست حضرت كرد و از گذشته هاى خود پوزش خواسته و با چشم گريان بازگشت. از آن روز به بعد اعمال زشت خود را ترك كرد و از جمله زهاد و عرفا قرار گرفت و گويند چون با پاى از پى حضرت موسى بن جعفر (ع) دويد و با اين حال توبه كرد او را بُشر حافى (پابرهنه) لقب دادند. منبع: قصص التوابین؛ داستان توبه کنندگان، علی میر خلف زاده 🌺🌿🌺🌿🌺🌿🌺 @barzakh_ghiyamat
هدایت شده از از ازل تا قیامت
🌺🌺🌺🌺🌺 🌴 امام جعفر (علیه السلام)🌴 🌳"امام زمان من کسی است که را تبدیل به می کند"🌳 أبوهاشم یا أبوعامر سید إسماعیل بن محمد یزید بن ربیعه حِمیَری معروف به سید از مشهورترین شاعران و مذهب و زبان گویای این مذهب بود. طبع شعر وی به قدری روان و شعرش به حدی فراوان بود که تاکنون کسی موفق به تدوین دیوان جامع و ضبط همه اشعار او نشده است. تنها ۲۳۰۰ قصیده از هاشمیات او را جمع آورده ‌اند. نقل شده که وی در ابتدا بر مذهب خوارج بود، سپس مذهب کیسانیه اختیار کرد و بعدها با عنایت امام (علیه السلام) مستبصر شده، و به مذهب امامیه گرایید و تا پایان عمر شیعه باقی ماند. نسب به قبیله حمیر می ‌رسد که اصلا از بودند و قریشی نبوده است. سید اسماعیل حِمیَری، نه فاطمی بود و نه علوی، بلکه او به معنای لغوی [به معنای آقا] و سید جزء نام او بوده است. در مورد ایشان داستانی عجیب و آموزنده ای در کتاب «تنقیح المقال» علامه مامقانی دیدم که شنیدن آن خالی از لطف نمی باشد. نقل شده که سید حِمیَری روزی در راه بود در حالی که کوزه ای از با خود به همراه داشت که ناگهان با امام علیه السلام مواجه شد! حضرت [با اینکه می دانست او در کوزه چه به همراه دارد] از او پرسیدند: حِمیَری در کوزه چه داری؟ حِمیَری گفت: یا ابن رسول الله در کوزه به همراه دارم! امام صادق علیه السلام فرمود: مقداری از آن شیر را در کف من بریز! پس [کوزه را خم کرد و با تعجب دید] مقداری شیر از کوزه به کف دستان مبارک حضرت ریخته شد! در این هنگام حضرت از او سؤال کرد: امام کیست؟ حِمیَری گفت: امام زمان من کسی است که را تبدیل به می کند! در احوالات سید آورده اند که از گناه خود (شرب خمر) قبل از وفات کرد و امام صادق علیه السلام بارها برای او دعا کرد. منبع متن اصلی روایت از کتاب «تنقیح المقال» علامه مامقانی: … فمرّ یوماً فی طریق من‌ طرق المدینه و معه إبریق فیه خمر، فلقیه الصادق علیه السلام، فقال له: یا حمیری! ما فی إبریقک؟ فقال: یابن رسول اللّه! إنّه لبن! فقال له: صبّ‌ فی کفّی من اللبن، فصبّه فی کفّه، فإذا هو لبن! فقال له الصادق علیه السلام: مَن إمام زمانک؟ فقال: الذی حوّل الخمر لبنا!! (تنقیح المقال، ج۱۰، ص۳۱۳) 🌺🌿🌺🌿🌺🌿🌺 @barzakh_ghiyamat
هدایت شده از از ازل تا قیامت
🌺🌺🌺🌺🌺 🌴در كتاب روضات الجنات نوشته است🌴 روزى آقا امام موسى بن جعفر (ع) در بغداد از كنار منزل عبور ميكرد صداى و نواز و آواز داخل خانه بگوش حضرت رسيد در اين موقع كنيز بُشر براى ريختن خاكروبه از منزل خارج شد. آقا حضرت موسى بن جعفر (ع) فرمود: اى كنيز صاحب اين خانه است يا آزاد؟! كنيز گفت: حُرّ و -آزاد است. حضرت فرمود: راست ميگوئى اگر مى بود از مولاى خود ميترسيد. كنيز وارد منزل شد. بُشر بر سر سفره نشسته بود، علت تاخير او را پرسيد؟! گفت شخصى از كنار خانه شما رد مى شد از من سؤال كرد صاحب اين خانه عبد و بنده است يا حُرّ و آزاد. گفتم: آقا حُرّ و آزاد است. فرمود: آرى اگر بنده بود از آقاى خود ميترسيد. اين سخن حضرت چنان در قلب بُشر تاثير كرد كه سر از پا نشناخت با پاى از منزل خارج شده خود را به آقا موسى بن جعفر (ع) رساند و از كرده خود پشيمان شد و به دست حضرت كرد و از گذشته هاى خود پوزش خواسته و با چشم گريان بازگشت. از آن روز به بعد اعمال زشت خود را ترك كرد و از جمله زهاد و عرفا قرار گرفت و گويند چون با پاى از پى حضرت موسى بن جعفر (ع) دويد و با اين حال توبه كرد او را بُشر حافى (پابرهنه) لقب دادند. منبع: قصص التوابین؛ داستان توبه کنندگان، علی میر خلف زاده 🌺🌿🌺🌿🌺🌿🌺 @barzakh_ghiyamat