#به_وقت_بندگی📿 مےگفت: "سر نماز مثل حرم امام رضاست،" ڪفشاتو میدے بہ ڪفشدارے تا برے زیارت، بدونِ فڪرِ ڪفش، برے دیدار! [فَاخلَع نَعلَیڪ] سر نماز ڪفشاتو یعنے : غصه‌‌هاے دنیاتو از ذهنت دربیار بده بہ خدا، فقط دیدار! بعد از نماز میبینے خدا ڪفشاتو واڪس زده بهت تحویل داده! #استادپناهیان🎤 #اینجوری_باشیم☺️

😍پارتهای جدید نوش نگاه مهربونتون. انشاالله برامون بمونید دوستان و همراهان عزیز❤️❤️❤️❤️❤️❤️

#کلیپ_کوتاه🎬 من اسم تو رو جواد گذاشتم ؟! نکنه که کسیو از در خونت برونی ...🌱 #امام_جواد #منم_گدای_جواد_الائمه✋🏻💔

#به_وقت_مداحی🎧 ما رأیت شاه خراسانیم خیلی ما به این آقا بدهکاریم ... هرچی داریم تو زندگیمون از محبت امام رضا داریم ....💔 #خیلی_پیشنهاد_دانلود🌱

•○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○• 🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_هفتاد_و_دوم #بخش_دوم بہ طبقہ ے پنجم مے رسیم،از آسانسور ڪہ پیادہ میشویم زن و مرد جوانے از ڪنارمان عبور میڪنند و بہ سمت دیگرے مے روند. در سالن نسبتا بزرگے قرار داریم ڪہ تنها مرد جوانے پشت میزے ایستادہ و روے برگہ چیزهایے مے نویسد. درے در سمت چپ سالن و در دیگرے در سمت راست قرار دارد،مطهرہ همانطور ڪہ بہ سمت راست مے رود مے گوید:شرڪت بہ دو بخش تقسیم میشہ،سمت چپ مربوط بہ ڪارمندا و حسابدارا و نقشہ ڪش هاست،سمت راست هم دفتر آقاے ساجدے و دو سہ تا از مهندس هاے اصلے پروژہ ها قرار دارہ. وارد سالن دیگرے میشویم ڪہ نسبت بہ سالن اصلے ڪوچڪتر است،در ورودے دو در ڪنار هم قرار دارد. از مقابل دو در ڪہ عبور میڪنیم آبدارخانہ را مے بینم. چند متر آن طرف تر در قهوہ اے تیرہ اے قرار دارد. تمام سالن با سرامیڪ هاے براقِ قهوہ اے روشن پوشیدہ و دیوارها با ڪاغذ دیوارے اے مخلوط از رنگ هاے ڪرم و طلایے و فسفرے تزئین شدہ. میزِ ڪارے بہ رنگ قهوہ اے روشن و صندلے چرمے بہ رنگ‌ مشڪے با فاصلہ ے چند مترے از در قرار دارد. نزدیڪ میز میشویم،ڪامپیوتر و دستگاہ هاے چاپگر و فڪس و تلفنے بہ رنگ سفید روے میز قرار دارند. چند پوشہ و خودڪار و دفتر چرمے هم مرتب روے میز چیدہ شدہ،میز مقابل پنجرہ ے بزرگے با نور گیر عالے قرار دارد. نگاهم را دور تا دور سالن مے چرخانم و لب میزنم:شیڪہ در عین حال سادہ! مطهرہ ڪیفش را روے میز میگذارد و چادرش را مرتب میڪند. _اینم دفتر درویشے ما! لبخندے میزنم و مے گویم:همچینم درویشے نیست! مطهرہ پشت میز مے نشیند و بہ مبلمان نزدیڪ پنجرہ اشارہ میڪند. _بشین آیہ جان! مقابل میز مے ایستم:نہ همینطورے راحتم! مطهرہ نگاهے بہ دفترش مے اندازد و مے گوید:مثل اینڪہ امروز چندتا قرارم براے استخدام داریم. مُردد نگاهے بہ مطهرہ مے اندازم و مے پرسم:من اولین نفرم ڪہ براے مصاحبہ میام؟ سرش را بہ نشانہ ے مثبت تڪان میدهد،جدے مے گویم:امیدوارم حدسے ڪہ میزنم درست نباشہ! گنگ نگاهم میڪند،بہ چشمانش زل میزنم:تو منو پیشنهاد دادے ڪہ خیالت راحت باشہ؟! پلڪش مے پرد،لبخند تصنعے اے تحویلم میدهد:خیالم از بابت چے راحت بشہ؟! _از اینڪہ براے خودت رقیب نتراشے و همہ جورہ از بابت اینجا خیالت راحت باشہ! گونہ هایش قرمز میشوند و نگاهش را از چشمانم مے گیرد،میخواهم حرفم را ادامہ بدهم ڪہ صداے قدم هاے ڪسے مانع میشود. نگاهم را از مطهرہ میگیرم و ڪنار دیوار صاف مے ایستم،مطهرہ سریع از پشت میز بلند میشود و خجول میگوید:سلام آقاے مهندس! صبح بہ خیر! نگاهم را بہ سمتِ مخاطبِ مطهرہ مے ڪشانم،در فاصلہ دو سہ مترے ام مهندس روزبہ ساجدے را مے بینم. قدِ نسبتا بلند و بدن ورزیدہ اے دارد،همیشہ چهرہ اش را از دور دیدہ ام برعڪس تصوراتے ڪہ از عشقِ آتشینِ مطهرہ ساختہ ام چهرہ ے زیبایے ندارد! نہ مے توان گفت زیباست نہ زشت! چهرہ ے معمولے و مردانہ اے دارد! پوستے گندمین با چشم هاے درشتِ مشڪے و لب و دماغے ڪہ بہ صورتش مے آیند. موهاے مشڪے اش را سادہ آراستہ،بہ جاے زیبایے مے توان گفت جَذبہ و جذابیتے مردانہ دارد! ڪت و شلوار اسپرت مشڪے اے همراهِ پیراهن سورمہ اے رنگے بہ تن ڪردہ،با ژست خاصے ڪیف سامسونتِ چرمش را در دست راست گرفتہ. نگاهے بہ ساعتِ بند چرم مشڪے رنگش مے اندازد و رو بہ مطهرہ مے گوید:انگار یڪم دیر ڪردم! میخواهد از مقابلم عبور ڪند ڪہ مطهرہ سریع مے گوید:آقاے ساجدے! توقف میڪند و بدون حرف بہ مطهرہ چشم مے دوزد،مطهرہ معذب من را نشان میدهد و مے گوید:دوستم ڪہ گفتہ بودم دنبال ڪارہ! ساجدے بدون اینڪہ نگاهم ڪند مے گوید:پنج دقیقہ دیگہ بفرستیدشون داخل! سپس وارد اتاقش میشود،مطهرہ نفس آسودہ اے میڪشد و پشت میز مے نشیند. رو بہ مطهرہ میگویم:مطے بهتر نیست برگردم؟! سرے تڪان میدهد:نمیدونم آیہ! خودمم نمیدونم دارم چے ڪار میڪنم! تلفن را برمیدارد و یڪے از دڪمہ ها را مے فشارد،چند لحظہ بعد میگوید:آقا حامد! میشہ یہ لیوان آب قند برام بیارید؟ نفس عمیقے میڪشم ڪہ نگاهش بہ من مے افتدد،سریع اضافہ میڪند:لطفا یہ آبمیوہ ام بیارید! سریع میگویم:من چیزے نمیخورم! دو سہ دقیقہ بعد مرد میانسالے با لبخند و سینے بہ دست نزدیڪمان میشود. مطهرہ بہ احترامش بلند میشود و سلام و احوال پرسے میڪند. حامد لیوان آب قند را روے میز میگذارد و میگوید:آبمیوہ رو بدم خانم؟ سریع میگویم:نہ خیلے ممنون! من میل ندارم! حامد نگاهش را میان من و مطهرہ مے چرخاند،مطهرہ میگوید:بذارید خودم میخورم! زحمت ڪشیدین! حامد نوش جانے میگوید و بہ سمت آبدارخانہ میرود،مطهرہ نگاهے بہ ساعت روے دیوار مے اندازد و آرام رو بہ من میگوید:فڪر ڪنم باید برے داخل! ساڪت نگاهش میڪنم،مردد گوشے تلفن را برمیدارد و عدد یڪ را میفشارد. ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانی

•○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○• 🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_هفتاد_و_یکم #بخش_سوم چند لحظہ بعد میگوید:جناب ساجدے! دوستمو بفرستم داخل؟ _چشم! تماس را قطع میڪند و رو بہ من مے گوید:برو داخل! میخواهم بہ سمت اتاق بروم ڪہ مطهرہ از روے صندلے بلند میشود و با شرم میگوید:آیہ! بہ خدا من بخاطرہ خودتم گفتم! جدے نگاهے بہ صورتش مے اندازم و چند تقہ بہ در میزنم،صداے ساجدے مے آید:بفرمایید! نفس عمیقے میڪشم و زیر لب بسم اللہ الرحمن الرحیم مے گویم،دستگیرہ ے در را مے فشارم. همانطور ڪہ وارد میشوم آرام مے گویم:سلام! ساجدے جوابم را مے دهد و اشارہ میڪند بنشینم،نگاهے بہ اتاق مے اندازم. اتاق نسبتا بزرگے است،ڪف اتاق برعڪس سالن ها با سرامیڪ هاے شیرے پوشاندہ و دیوارها با ڪاغذ دیوارے اے مخلوط از سفید و آبے آسمانے تزئین شدہ. میز قهوہ اے تیرہ اے همراہ با صندلے چرم مشڪے انتهاے اتاق پشت بہ پنجرہ هاے شیشہ اے ڪہ سر تا سر آن قسمت را گرفتہ اند قرار دارد. رو بہ روے میز هم چند مبل چرمے سفید رنگ قرار دارند،سمت چپ میز هم چند ڪتابخانہ ے چوبے ڪوچڪ بہ رنگ سفید ڪہ از ڪتاب ها و مقالہ هاے مختلف پر شدہ اند چیدہ شدہ. با گفتن با اجازہ اے نزدیڪ میز میشوم و روے اولین مبل مے نشینم. ساجدے ڪتش را درآوردہ و پشت صندلے اش انداختہ،آستین هاے پیراهن سورمہ اش را تا آرنج بالا زدہ و مشغول تماشاے صفحہ ے لپ تاپش است. ڪیف و پوشہ ے مدارڪ را روے پایم میگذارم و انگشتانم را در هم قفل میڪنم،ڪمے استرس دارم و انگشتانم مے لرزند. ساجدے بدون اینڪہ نگاهش را از صفحہ ے لپ تاپ بگیرید مے پرسد:چیزے میل دارید؟ بہ زور مے گویم:نہ! گوشے تلفن را برمیدارد و مے گوید:خانم هدایت! بہ آقا حامد بگو برام بہ نسڪافہ بیارہ! سپس گوشے را میگذارد،لپ تاپش را مے بندد و بہ من چشم مے دوزد. جدے مے گوید:خب مے شنوم! سریع گرہ انگشتانم را از هم باز میڪنم و پوشہ را روے میزش میگذارم‌. نگاهے بہ پوشہ مے اندازد و مے گوید:توش چے براے خوندن هست؟! ڪمے مڪث و سپس دهان باز میڪنم:آیہ نیازے هستم! هیجدہ سالہ،دیپلم علوم انسانے با معدل هیجدہ،تا حدے هم مسلط بہ ڪامپیوتر یعنے مدرڪ هفت مهارت اصلیش رو گرفتم و الان در حال یادگیریِ پیشرفتہ ترشم. ابروهایش را بالا میدهد:صحیح! زبان انگلیسے چے؟ لبم را بہ دندان میگیرم:ڪلاسے نرفتم و مدرڪ ندارم،در حد همون آموزشاے مدرسہ مسلطم! پوشہ را برمیدارد و بازش میڪند،بدون اینڪہ نگاهم ڪند مے پرسد:فرمودین چندسالتونہ؟ _هیجدہ! زیر لب زمزمہ میڪند:اینجا شدہ ڪودڪستان! با شنیدن جملہ اش اخم میڪنم اما چیزے نمے گویم،نفسش را خونسرد بیرون میدهد. جدے نگاهم میڪند:هیجدہ سالتونہ و دیپلمہ اید و تشریف آوردید براے استخدام! لحنش شماتت بار است!‌ چیزے نمے گویم،ادامہ میدهد:شما دختر آقاے مصطفے نیازے نیستید؟ محڪم میگویم:دخترشونم! پوزخند ڪم رنگے روے لبش نشسته:پس از نظر مالے احتیاجے بہ این ڪار ندارید،براے چے اینجایید؟ جدے نگاهش میڪنم:مستقل بودن و وارد اجتماع شدن! پوشہ را مے بندد:قرار نیست شرڪتِ من جاے بزرگ شدن شما و دوستتون باشہ! اگر خانم هدایت هم اینجا هستن فقط بخاطرہ اصرار و ڪاربلد بودن پدرشونہ! پوزخند ڪم رنگے میزنم و بلند میشوم،همانطور ڪہ پوشہ را از روے میز برمیدارم مے گویم:و شما توقع دارید براے منشے گرے نیمہ وقتِ موقتتون یہ خانم سے سالہ ے با تجربہ و لیسانسہ و همہ فن حریف بیاد! اونم با حقوق ماهے یڪ ملیون تومن! لبخند میزند:دقیقا! چند تقہ بہ در میخورد،ساجدے مے گوید:بفرمایید! در باز میشود و آقا حامد سینے بہ دست وارد میشود،لیوان نسڪافہ را روے میز میگذارد و میرود. میخواهم خداحافظے ڪنم ڪہ مے گوید:اجازہ ندادم پوشہ رو ببرید! نگاهے بہ پوشہ مے اندازم:مهم نیست! فڪر نڪنم شرڪت شما براے من و من براے شرڪت شما مناسب باشم. نگاهے بہ موبایلش مے اندازد و دستش را بہ سمتم دراز میڪند:بذارید اینجا باشہ! بہ خانم هدایت میگم خبرتون ڪنہ! با تردید پوشہ را بہ دستش مے دهم و لب میزنم:خدانگهدار! لیوان نسڪافہ اش را بہ دست مے گیرد و سرش را تڪان میدهد:بہ پدر سلام برسونید! سپس در موبایلش چیزے مے نویسد و مے ایستد. همانطور ڪہ بہ سمت پنجرہ مے رود و ڪمے از نسڪافہ اش را مے نوشد مے گوید:خدانگهدار! با قدم هاے بلند بہ سمت در میروم،میخواهم در را ببندم ڪہ بوے عطرِ ملایمش در بینے ام مے پیچد و متعجبم مے ڪند! ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے

#پیوند_آسمانی_دو_نور وصال حیدر و یارش مبارک وصال یاس و دلدارش مبارک زالطاف و عنایات الهی رسیده حق به حقدارش مبارک پروانه غریبی #سالروز_ازدواج_امام_علی_ع #و_حضرت_زهرا_س_مبارک_باد ══💝══════ ✾ ✾ ✾

#کلیپ_کوتاه🎬 #سالروز_ازدواج_حضرت_علی😍🎊 #پیشنهاد_دانلود

مَرَجَ الْبَحْرَیْنِ یَلْتَقیان .... و آنجا که دو دریا به هم می‌پیوندند، و ... یَخْرُجُ مِنْهُما اللّؤْلُؤُ وَ الْمَرْجانُ، و از آنها مروارید و مرجان هایی، برای بشر رونمایی می‌شوند که روزی سبب درخشش تمام زمین خواهند بود. #آسمانی_ترین_پیوند 🌟

#رمان_جدید_عشق_مجازی😍♥️ بعد از اینکه نقطه رو فرستادم دختره سریع سین کرد و چندتا علامت سوال فرستاد .اخ عرفان چقدر خلی خب چرا نقطه فرستادی تو که الان نمی خواستی حرف بزنی ناچار شدم سلام کنم +سلام _سلام امرتون. رو بفرمایید +سوال دینی داشتم _زنگ بزنین مرجع تقلیدتون +فکر نکم اشکالی داشته باشه شما جواب بدین _ما به هم نامحرم هستیم این صحبت ما هم درست نیست اگر سوال شرعی دارید زنگ بزنید دفتر مرجع تقلید تون من خودم هم سوالی داشته باشم زنگ میزنم دفتر مرجع تقلیدم +عه!!!اون وقت اون موقع که تو زنگ میزنی دفتر مرجع تقلیدت با یه مرد حرف میزنی محرم نامحرم یادت می‌ره به ما که میرسه نامحرم میشیم؟؟ 🤩زود بیاین توی این کانال تا این رمان جدید و بخونین❣درحاله تایپه😍 @afsaranjangnarm_313

‍ ‍ •○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○• 🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_هفتاد_و_دوم #بخش_چهارم در را ڪہ باز میڪنم مے پرسد:راستے از وضعیت تاهلتون نگفتید! نفسم چند لحظہ در سینہ حبس میشود،من الان بایستے زنے متاهل بودم...اگر هادے بود... اجازہ ے بیشتر فڪر ڪردن و چیدن اگرها را بہ خودم نمے دهم،بہ زور لب میزنم:مجرد! سپس از اتاق خارج میشوم و نفس عمیقے میڪشم،همین ڪہ خارج میشوم مطهرہ از روے صندلے بلند میشود و مضطرب مے پرسد:چے شد؟ لبخند میزنم:فڪر نڪنم شانسے داشتہ باشم! پڪر نگاهم میڪند،بعد از ڪمے صحبت و شرح ماجراے گفتگویم با ساجدے از مطهرہ خداحافظے میڪنم و سریع از ساختمان خارج میشوم. بے خبر و بے خیال از بازے سرنوشت بہ سمت خانہ راہ مے افتم. گویے سورہ ے ششم نازل شدہ،سورہ ے آرامش! ❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️ از خاطرات شش سال پیش دل میڪنم و قبل از اینڪہ ڪسے وارد حیاط بشود از ڪنار در بلند میشوم. همانطور ڪہ بہ سمت خانہ قدم برمیدارم صدایِ خندان و پر انرژے اش از خاطرات در گوشم مے پیچد: _چرا اینطورے مے خندے؟! _چطورے؟! _یہ جورے ڪہ انگار فقط تو بلدے بخندے! بغض گلویم را مے فشارد،چطور دلش آمد از خندہ هایم بگذرد؟! ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے 💙بہ انتظار فصلِ تو تمام فصل ها گذشت...💙