#احکام_شرعی #رساله_توضیح_المسائل حضرت آیت الله العظمی #جوادی_آملی امور مکروه براي روزه‌ دار مسئله ۱۷۶۶. امور زیر برای روزه‌دار مکروه است: ۱. بوسیدن همسر؛ لمس او؛ به خیال‌آوردن صورت او؛ نگاه شهوت‌انگیز به او بدون قصد انزال منی، در صورتی که این کارها به صورت عادی باعث خروج منی از او نشده و منی هم خارج نشود. ۲. مكیدن چیزی مانند عقیق یا مكیدن زبان طفل، اگر با رطوبت دهانش همراه نباشد و به حلق فرو نرود. ۳. جویدن غذا برای تغذیه طفل؛ دندان زدن و خُرد كردن غذا برای پرندگان. ۴. جویدن چیزی مانند سقز یا آدامس، هرچند مزه و بوی دهان را تغییر دهد، در صورتی که با موادی همراه نباشد. ۵. چشیدن غذا برای ادراک مزهٔ آن؛ ولی فرو بردن آن، روزه را باطل می‌كند. ۶. مسواک كردن، به شرط اینكه مسواک خشک باشد؛ یا آب مسواکِ تر، از حلق فرو نرود. ۷. سرمه كشیدن و دارو ریختن در چشم، هرچند در حلق، اثر آن را حسّ كند. ۸. انفیه ریختن در بینی. ۹. بوییدن گل‌ها و هر بویی؛ به ویژه گل نرگس. ۱۰. تَر‌ْ كردن لباس و پوشیدن آن برای خنک شدن؛ همچنین نشستن در آب. ۱۱. حمّام رفتنی كه ایجاد ضعف كند. ۱۲. خون گرفتن با حجامت كه سبب ضعف شود؛ همچنین هر عملی كه ضعف‌آور باشد. @daftar_ayatollah_javadi_amoli

شب قدر از منظر حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی (حفظه الله تعالی) 🆔 http://eitaa.com/joinchat/3022651405Cffcc23207c

💠 متن ويژه برنامه ماه مبارک رمضان #سلوک_الهی 🔹 فصل دوم جلسه 9 سال 1393 #حضرت_آيت_الله_جوادی_آملی 🆔 @daftar_ayatollah_javadi_amoli

💠 صوت درس تفسیر سوره مبارکه #اخلاص 🔹 جلسه : 1 #حضرت_آيت_الله_جوادی_آملی 🆔 @daftar_ayatollah_javadi_amoli

💠 صوت ويژه برنامه ماه مبارک رمضان #سلوک_الهی 🔹 فصل دوم جلسه 9 سال 1393 #حضرت_آيت_الله_جوادی_آملی @daftar_ayatollah_javadi_amoli

🔹 افضل الاعمال #بیانات حضرت آیت الله العظمی #جوادی_آملی @daftar_ayatollah_javadi_amoli

#احکام_شرعی #رساله_توضیح_المسائل حضرت آیت الله العظمی #جوادی_آملی انواع كفّاره مسئله ۱۷۷۲. كفّارهٔ باطل كردن عمدی روزهٔ ماه رمضان، یکی از این سه کار است: ۱. دو ماه روزه گرفتن، که ۳۱ روز آن پیاپی باشد. ۲. یک بنده آزاد كردن. ۳. ۶۰ فقیر را سیر كردن كه به هر فقیر یک چارک (ده سیر) طعامِ غالب آن بلد پرداخت می‌شود و مستحب است به هریک از ۶۰ فقیر ۲ چارک بپردازند. اگر کسی از انجام دادن آن عاجز باشد، باید چیزی صدقه بدهد و استغفار كند. مسئله ۱۷۷۳. اگر با كار حرام ـ مثل خوردن شراب یا عمل زنا ـ روزه را به‌عمد باطل کند، به احتیاط واجب، كفّارهٔ جمع دارد؛ یعنی هر سه کار یادشده در مسئلهٔ قبلی را باید انجام دهد. مسئله ۱۷۷۴. اگر روزهٔ قضای ماه رمضان را بعد از ظهر باطل كند، باید ۱۰ فقیر را سیر كند و اگر نتوانست ۱۰ نفر را سیر کند، ۳ روز روزه بگیرد. مسئله ۱۷۷۵. اگر نذر کند در روز معیّنی ـ مثل روز جمعه ـ روزه بگیرد، چنانچه عمدا روزهٔ خود را در آن روز باطل کند، باید كفّارهٔ یمین بپردازد؛ یعنی ۱۰ مسكین را اطعام کند؛ یا ۱۰ مسكین را بپوشاند و یا ۱ بنده آزاد كند و در صورتی که هیچ کدام از این سه کار برایش مقدور نباشد، باید ۳ روز روزه بگیرد. مسئله ۱۷۷۶. اگر معتكف، مرتکب عمل جماع شود، چه در روز باشد یا شب، باید كفاره بدهد و كفّارهٔ آن، یکی از سه چیز است؛ یعنی ۱ بنده آزاد كند، یا ۲ ماه روزه بگیرد، یا ۶۰ فقیر را سیر کند. مسئله ۱۷۷۷. اگر كسی عمداً روزهٔ ماه رمضان را افطار كند و سپس به حدّ شرعی سفر کند، چه برای فرار از كفّاره باشد یا نه، قضا و كفّاره بر او واجب است. مسئله ۱۷۷۸. كسی که روزهٔ ماه رمضان را به‌عمد افطار کند و سپس عذر روزه‌داری مانند بیماری، حیض، جنون، مسافرت و مانند آن برای او پدید آید، كفّارهٔ افطار عمدی ساقط نیست؛ یعنی یکی از سه کار یادشده (در مسئله ۱۷۷۲) بر او واجب است. مسئله ۱۷۷۹. اگر روزه‌دار با همسر خود که روزه دارد در روز ماه رمضان با رضایت او آمیزش كند، قضا و كفّاره بر هردو واجب است و به جهت معصیتی که كرده‌اند، باید تعزیر شوند. مسئله ۱۷۸۰. اگر مرد با اجبار، از زن سلب اختیار كند و با او آمیزش کند و خانم از اول تا آخر راضی به این عمل نباشد، مرد معصیت كرده و علاوه بر قضا باید دو كفّاره بدهد و تعزیر شود، ولی روزهٔ زن باطل نمی‌شود و كفّاره و تعزیر ندارد. مسئله ۱۷۸۱. اگر در حال روزهٔ ماه رمضان، مرد با همسر خود آمیزش كند و خانم ابتدا راضی به این كار باشد، ولی در ادامهٔ عمل ناراضی باشد، مرد و زن هر دو باید كفاره بپردازند و تعزیر شوند و قضا را به‌جا آورند. مسئله ۱۷۸۲. اگر مرد با همسر خود در روزهٔ رمضان آمیزش كند و خانم ابتدا راضی نباشد، ولی در ادامه راضی شود، مرد باید دو كفّاره بپردازد و تعزیر شود و زن باید قضای روزه را بگیرد. مسئله ۱۷۸۳. اگر زن در روزهٔ ماه رمضان، شوهرش را وادار كند كه با او آمیزش كند، زن معصیت كرده و علاوه بر قضا باید یک كفاره بپردازد. مسئله ۱۷۸۴. اگر در ماه رمضان مرد مسافر باشد، یا با داشتن عذری دیگر، روزه نداشته باشد، نباید همسر روزه‌دار خود را به آمیزش وادار كند؛ ولی اگر مرتكب چنین عملی شد، كفّاره ندارد. مسئله ۱۷۸۵. دادن كفّاره، واجب فوری نیست؛ ولی مكلف نباید به گونه‌ای تأخیر بیندازد كه مایهٔ سستی و بی‌اعتنایی به امر خدا شود. مسئله ۱۷۸۶. اگر كسی برای باطل كردن عمدی روزهٔ ماه رمضانْ كفّاره‌ای به عهده او باشد، دیگری نمی‌تواند تبرعاً به نیابت از او، از عهدهٔ كفّاره برآید؛ مثلاً به جای او ۶۰ روز روزه بگیرد. مسئله ۱۷۸۷. در اطعام به ۶۰ فقیر، باید به هر کدام، ۱ چارک پرداخت شود و فرقی بین بچه و بزرگسال نیست و نمی‌توان به یک نفر، دو سهم یا بیشتر پرداخت كرد. @daftar_ayatollah_javadi_amoli

💠 صوت ويژه برنامه ماه مبارک رمضان #سلوک_الهی 🔹 فصل دوم جلسه 10 سال 1393 #حضرت_آيت_الله_جوادی_آملی 🆔 @daftar_ayatollah_javadi_amoli

💠 متن ويژه برنامه ماه مبارک رمضان #سلوک_الهی 🔹 فصل دوم جلسه 10 سال 1393 #حضرت_آيت_الله_جوادی_آملی 🆔 @daftar_ayatollah_javadi_amoli

💠 صوت درس تفسیر سوره مبارکه #اخلاص 🔹 جلسه : 2 #حضرت_آيت_الله_جوادی_آملی 🆔 @daftar_ayatollah_javadi_amoli

🔹 برجسته ترین مقامات #بیانات حضرت آیت الله العظمی #جوادی_آملی @daftar_ayatollah_javadi_amoli

#احکام_شرعی #رساله_توضیح_المسائل حضرت آیت الله العظمی #جوادی_آملی موارد قضا دارِ كفاره‌ ندار و برخی موارد قضا ندارِ بی‌کفاره مسئله ۱۷۸۸. اگر جُنُب با تصمیم بر غسل‌کردن بخوابد و پس از خواب اول یا دوم یا سوم بعد از اذان صبح بیدار شود، روزه او باطل است و فقط قضا دارد. مسئله ۱۷۸۹. کسی كه در ماه رمضان قصد روزه ندارد، امّا از اول صبح تا غروب چیزی که روزه را باطل می‌كند انجام ندهد، روزهٔ او باطل است و قضا دارد؛ ولی كفاره ندارد. مسئله ۱۷۹۰. شخصی که قصد روزه كرده، ولی در بین روز، از نیّت روزه برگردد، یا قصد كرده مثلاً آب بخورد، امّا آبی نخورده باشد، روزه او باطل است و قضا دارد؛ ولی كفّاره ندارد. مسئله ۱۷۹۱. جُنُبی كه غسل جنابت را فراموش كند و چند روز در حال جنابت روزه بگیرد، روزهٔ او باطل است و قضا دارد؛ ولی كفّاره ندارد. مسئله ۱۷۹۲. كسی كه عادتش بر این است كه هنگام بازی کردن با همسر، منی از او خارج می‌شود و با انجام‌دادن چنین کاری منی از او خارج شود، روزه او باطل است و قضا دارد؛ ولی كفّاره ندارد. مسئله ۱۷۹۳. كسی كه با اعتماد بر خبر دو عادل یا یک عادل، مبنی بر اینکه مغرب شده، روزه‌اش را افطار كند و سپس معلوم شود مغرب شرعی نبوده است، روزه او باطل است و قضا دارد؛ ولی كفّاره ندارد. مسئله ۱۷۹۴. كسی كه بدون تحقیق از صبح شدن یا با اعتماد بر خبر شخص غیر کارشناس، مشغول خوردن سحری شود، یا بر اثر عواملی مانند نابینایی، متوجه طلوع فجر نشده، یا در آن شک داشته و مشغول خوردن سحری باشد و سپس متوجه شود که صبح شده، روزهٔ او باطل است و قضا دارد؛ ولی كفّاره ندارد. مسئله ۱۷۹۵. كسی كه در سحرگاه با تحقیق و نگاه به افق اطمینان پیدا كند صبح نشده، یا دو عادل كارشناس شهادت دهند كه صبح نشده و او سحری بخورد، در حالی‌كه صبح بوده، روزهٔ او صحیح است. مسئله ۱۷۹۶. در همهٔ موارد یادشده که روزهٔ او باطل بوده، باید تا مغرب به رسم ادب، چیزی که روزه را باطل می‌کند، انجام ندهد. مسئله ۱۷۹۷. بیماری که در ماه رمضان نتوانسته روزه بگیرد و پس از ماه رمضان بهبود یافته، باید روزه را قضا کند. @daftar_ayatollah_javadi_amoli