eitaa logo
دفترچه
109 دنبال‌کننده
199 عکس
48 ویدیو
0 فایل
اینجا دفترچه ی منه @Matinpasandideh میتوانید به صورت ناشناس وارد لینک زیر شده و نظرات خودرا ارائه دهید https://harfeto.timefriend.net/17078587448502
مشاهده در ایتا
دانلود
تمامِ راه های نرفته، تمامِ روزهای نیامده، تمامِ جوانه های در دل خاک، بوی امید می دهند. حتماً روزگاری از راه می رسد که باران و آفتاب دست دوستی میدهند، ماهی ها با مهتاب به مشاعره می نشینند و قاصدک ها خوش خبرترند. در آن روزگار ... دیگر غروب جمعه ها دلگیر نیست ! @daftarcheyesheer
هدایت شده از 🦋 پروا 🦋
✨ ...ای روزهای خوب که در راهید! ای جاده های گمشده در مه! ای روزهای سخت ادامه! از پشت لحظه‌ها به در آیید!... ✨ امروز ۲/۲ سالروز تولد پربرکت قیصر امین‌پور؛ شاعر بزرگ شعرهای تا ابد زنده‌ست. به فاتحه و صلواتی مهمانش کنیم💐 @parva1403
همیشه فکر میکنم اگر دلتنگی تصویر بود، حتما شبیه آسمانی بود پر از ابر های تیره ، ابرهایی که منتظر یک تلنگرند تا ببارند هر آنچه را که فروخورده اند. آسمان بغض دار را دوست دارم، شاید پرتم می کند به کودکی، به روزهایی که روحم در برگه های کتابش زندگی میکند، به چهارشنبه هایی که پیرمرد چرخ و فلکی می آمد ، چهارشنبه هایی که برایم طولانی می شدند بخاطر انتظار، انتظار پیرمرد چرخ و فلکی... سکه های ده تومنی را در طول هفته نگه می داشتم برای چهارشنبه، مدام می رفتم و نگاه میکردم که نکند آمده باشد و من صدایش را نشنیده باشم. هرچند با آمدنش همهمه ای می شد از صدای بچه ها و ذوق شان برای سوار شدن. جرخ و فلک کوچکش دنیای خیلی از ما بود. دسته اش را هل میداد و توی کوچه ها می رفت، سر هرکوچه می ایستاد و داد میزد که چرخ و فلکیه....چرخ و فلک.... سر از پا نمیشناختم،میدویدم سر کوچه،چند دور سوار می شدم. هردفعه که بالا می‌رفت حس فتح بلندترین قله ها را داشتم، دستهایم را به هیچ تکیه گاهی تکیه نمی‌دادم و سرم را بالا میگرفتم تا رهایی بیشتر بچسبد به وجودم. آن وقت لذتش را ذخیره میکردم تا چهارشنبه ی بعد... آسمان بغض دار مرا یاد چیزهای زیادی می اندازد... @daftarcheyesheer
و زندگی آنقدر کوچک شد تا در چاله ای که بارها از آن پریده بودیم افتادیم. @daftarcheyesheer
نمردم و دم آخر، به لطف تابوتم به شانه‌ی تو نهادم سری، خدا را شکر @daftarcheyesheer
هدایت شده از اتاق کنجی من
ده سال پیش جلوی در دانشگاه رسیدم که سوار تاکسی بشوم پیرمرد کمی ان طرف تر از موتورش، زیر ملحفه ی سفید مرده بود ولی زندگی ادامه داشت... هم زندگی او هم زندگی بقیه... شهر لبریز از هیاهو بود بوق، آژیر، همهمه، فریاد یک نفر میدوید با عجله یک نفر از همه جهان آزاد . مرگ دنبال مقصدش میگشت پیر مردی کناره ی اتوبان داشت یک خواب واقعی میدید خواب مردی شبیه او بی جان . _گوجه، نان، تخم مرغ، یک شکلات مابقی قرص و شربت سردرد_ کودک گلفروش یک گوشه پول ها را ورق ورق میکرد خط عابر به زیر پای زنی کج و معوج تکان تکان میخورد زن حواسش به کفش هایش بود نامرتب به دیگران میخورد من دقیقا کجای این شهرم؟ کودکم؟ پیرمرد مرده منم؟ شاید آن کفش را به پا کردم که خودم را کمی زمین بزنم من چراغ عبور عابر هام؟ من موزاییک دور میدانم؟ خط خطی های روی دیوارم؟ تیر برقم؟ چراغ دکانم؟ . شاید این جوی آب من باشم شاید این یاکریم تشنه منم خالی از آب و جاری از عطشم باید از این محله پر بزنم یا در این آسمان دود آلود نکند یک کبوتر جلدم دوست دارم به پشت بام خودم پی عادات قبل برگردم من کدامم؟ چقدر گم شده ام آی مردم... مرا نمیشنوید؟ چیزی از من به من نشان بدهید آی... اینقدر ساده رد نشوید خسته ام گیج و منگ و حیرانم این خیابان شلوغ و تاریک است یک نفر راه را نشان بدهد... مسجد اینجا کجاست؟ نزدیک است؟
کاش می شد عقب عقب بروم تا به روز نخست برگردم و ببینم شروع قصه کجاست؟ از کجا آب می خورد دردم کاش می شد به من نشان بدهند آن زمانی که بهترین بودم، چه شد اینگونه بر زمین خوردم؟ من که با اشک همنشین بودم پای ایمان من چرا لنگ است؟ بوی شک می دهد یقین هایم من و نان حرام؟ نه، هرگز... روضه خوان بوده است بابایم سی و اندی گذشته از عمرم کاشکی حرف از هوس نزنم آن زمانی که از تو دور شوم کاش بعدش دگر نفس نزنم (در حال ویرایش) @daftarcheyesheer
فضای مجازی روز به روز خسته ترمان میکند، ناامیدتر، افسرده تر، ساکت تر... اما رهایش نمی‌کنیم ، چون دنیایی ست که خودمان ساخته ایم، ویترینی ست که در آن شادتر جلوه میکنیم و امیدوار تر به نظر میرسیم. ترکش نمیکنیم تا هروقت دلمان برای خندیدن تنگ شد به سراغش برویم و فکرکنیم چقدر خوشبختیم. آه از دنیای دست ساخته ی خودمان که هیچ نمی ارزد ! @daftarcheyesheer
در کنج قفس ، می کشدم حسرت پرواز عزم سفرم هست، ولی بال و پری نیست هرسال من انگار فقط فصل خزان است بردار تبر را که مرا برگ و بری نیست تاریک ترین کوچه ی این شهر منم من در خلوت شبهای دلم رهگذری نیست در حسرت دیدار تو ای ماه تر از ماه شب های پر از غصه ی ما را سحری نیست در جا نزن ای دل ، نبری راه به جایی وقتی که تورا سوز دل و چشم تری نیست تا قله کمی مانده نشو خسته و نومید از دامنه ها دل بکن، اینجا خبری نیست (بیت ها را جدا جدا بداهه طور گفته ام) @daftarcheyesheer
بسم الله... تو گیر و دار شلوغی های این هفته و تقدیر از اساتید مختلف که بخشی ش انجام شده و بخشی ش مونده، تو اوج کلافگی ناشی از چشم درد و معده درد وحشتناکی که با گریه از خواب بیدارم کرده ، در حالیکه تلاش می کردم پشت لپ تاپ نشینم و به چشمام استراحت بدم، یهو پرت شدم به دوسال پیش ، کنار بچه های دوازدهم ریاضی ، بچه های بی حال و کسلی که وقتی زنگ فیزیک وارد کلاسشون شدم با دیدن این حجم از انرژی پایین شوکه شده بودم. من که تا اون سال همیشه با شاگردام ارتباط خیلی خوبی داشتم و همیشه کلاسام یکی از پرشورترین کلاسا بود، تو اون کلاس داشتم کلافه می شدم، تقریباً یک ماه زمان برد تا ارتباطم با بچه ها شکل بگیره ، تا یه پل بین مون ساخته بشه و حرف همو بفهمیم، کار به جایی رسید که بچه ها می گفتن هیچی کلاس فیزیک نمیشه، کنار درس و تست و مسئله های سخت، دور هم مینشستیم و حرف میزدیم، با چیزای مختلف غافلگیرم میکردن و کلی لحظه های خوب تا آخر سال ساختیم، حالا اکثرشون شدن دانشجوهای مهندسی و دیگه بزرگ شدن، هنوزم بهم پیام میدن و حرف میزنیم، این پتوس یادگار همون روزاست.... برام بوی ساختن میده، بوی تلاش برای بهترکردن اوضاع، بوی عشق... @daftarcheyesheer
تو کمان‌کشیده و در کمین ، که زنی به تیرم و من غمین همهٔ غمم بود از همین ، که خدا‌نکرده خطا کنی @daftarcheyesheer
با ما غریبه....با همه ی شهر آشنا @daftarcheyesheer