رضا راضی به رضوان خدا بود ز آدمهای پوشالی جدا بود ز علمش عالم آل محمد چه غوغایی به هر مجلس به پا بود به هر کس از کتاب دینی او جوابی در خورش چون کیمیا بود چه زیبا آن حدیث نغز و نابش که حک بر روی الواح طلا بود ز اخلاق نکو و از صفایش عدو مجذوب او چون اصدقا بود به هنگام کمک رویش ز سائل نهان می کرد از بس با حیا بود امان از آن دمی کز جور مأمون به ره بنشست و بر رأسش عبا بود الهی عسکری در روز محشر بگویی شکر او از ما رضا بود #سید_عسکر_رئیس_السادات بیستم آذر نود و چهار #امام_رضا #ضامن_آهو #رضا #عسکری