در عصری زندگی می‌کنیم که شیعه ناب‌ترین فرزندانش را شناسایی، آماده و تسلیم غرب می‌کند. چرا مظاهر دینداری در جامعه اسلامی غالب نیست؟! چرا فرزندان دلبند اسلام بیش از آنکه به پدران معنوی خود محمد و علی شباهت جویند به ضدقهرمان‌های انسان‌سنیز غربی شبیه‌ترند؟! چرا آداب شیطانی و سنن حیوانی، در بسیاری از موارد جای فرهنگ ایرانی-اسلامی را گرفته است؟! نظامات آموزشی ما مجهز به مراسم شیطانی اهدای فرزندان برای قربانی به پای شیطان شده‌اند. فرآیندهای تربیتی ما ضدانسان غربی تولید می‌کند تا علیه انسان ایرانی قیام کند. مراکز علمی و آموزشی و فرهنگی و تربیتی ما تولید سه موجود عمده می‌کنند: ربات، زامبی، جوکر. دانشگاه دیگر انسان نمی‌زاید و بر انسانیت چیزی نمی‌افزاید. کتاب‌ها و معلم‌هایی که از این کتاب‌ها نوشیده‌اند، همچون برده‌های وفادار غرب مشغول دریدن فرزندانی هستند که به هر دلیلی در برابر غربی شدن مقاومت می‌کنند. دریدگی و درندگی، درس پیش‌نیاز و‌ پس‌زمینه، دروس دیگر شده است. غرب با زبان فارسی کتاب‌ها و اساتید خودمان به ما می‌آموزد که چگونه از ایرانی بودن خود متنفر باشیم. چگونه یک دیندار عنصری نامطلوب است و چگونه می‌توان انتقام شیطان را از پاک‌ترین جوانان شیعه گرفت.

انسان ایرانی هنوز ناشناس است.لذا علوم انسانی غربی ما را بی‌رحمانه معنی می‌کند. فرزندان ما تا غربی نشوند شناخته نمی‌شوند. کتاب‌های مقدس دین‌ستیز ضدتمدن غربی که به دست بت‌تراش اعظم جهان مصنوعی، جعل شده، شکوه و افتخار ساختارهای بی‌مصرف اهرام آمریکا و اروپا را که به قیمت جان و مال و ناموس میلیاردها مستضعف بنا شده به روح و روان مردمان شرقی تحمیل می‌شوند. برده‌های بی‌خودی به صورت پیغامبران شیطان، خرامان خرامان به تبلیغ ضدعلم‌های توهمی که حداکثر اعتبارشان استقراء ناقص اشباه الرجال غربی است، مشغولند. و کودکان ما... می‌آموزند که چگونه خود نباشند.... اهداء فرزندان بکر و برگزیده به حیات وحش غرب تا کی ادامه خواهد داشت؟! چگونه عمیق‌ترین ثروت‌های خود را به ضدایرانی‌ترین نظامات تاریخ می‌سپاریم؟! من از مؤمنین متحیرم. چگونه مؤمنانی هستند؟! به چه می‌اندیشند؟! کدام دین را پیروی می‌کنند؟! دین در نگاه آنان چیست؟!

اگر این احمق مفلوک بعد از این شبانه روز لباس از پرچم ایران به تن کند و تاج از پرچم ایران به سر کند، جبران یک لحظه از اهانتی که در برابر رسانه‌های جهان انجام داد نمی‌شود. اصولا جبرانی برای این کار وجود ندارد. او باید از صفحه ورزش ایران و هر امتیازی در ایران که او را از دیگران برجسته کند محروم باشد. حتی نباید حق مهاجرت داشته باشد. به نظر من این کار به موازات ارتداد در دین است و در همان منطق فهمیده می‌شود. این گستاخی های عمدی مکرر علنی و توبه‌های یواشکی بعدش بازی احمقانه‌ای است که به ورزشکاران و چهره‌های شناخته شده آموزش داده می‌شود تا ضربه مسموم خود را وارد کنند.

در جهان جنگ نرم اگر متجاوزین را به سزای اعمالشان نرسانید، بدون اینکه خاک شما را اشغال کنند، خود شما را به تصرف درخواهند آورد. پس از آن شما با همه داشته‌هایتان کنیز و برده آنان خواهید بود و ایشان به شما دستور خواهند داد که کجا، برای که و با چه و به چه شیوه‌ای خود را به تجاوز بسپارید و بر آن افتخار کنید. کسانی که به دین، آیین، نام، ناموس، کشور، زبان، پرچم و مقدسات شما جسارت می‌کنند باید تحت شدیدترین مجازات‌های سخت و نرم قرار گیرند و هیچ عفو و گذشتی در مورد آنان اعمال نگردد. کسی که برای خوشآمد دیگران تن و وطن خویش را به دشمن هدیه می‌دهد و تمام هستی ده‌ها میلیون ایرانی را تحقیر و تمسخر می‌کند باید برای جهل و تجاهلش و قصور و تقصیرش به عذاب الیم و عظیم دچار شود و هیچ راه فراری برای او باقی نماند. محاکمه جدی تمام کسانی را خواستاریم که طرح تحقیر ایران را بازآفرینی می‌کنند و این ظلم بی‌پایان و خیانت عظیم را تنها با یک عذرخواهی و امثال آن به زعم خود جبران می‌کنند. این چشم‌پوشی‌ها و ساده‌لوحی‌ها ما را در چشم دیگران احمق جلوه می‌دهد نه مهربان. نادیده گرفتن این تجاوزها و خباثت‌ها کرامت نیست، خیانت است. هیچ بازیگر و بازیکن و دانشجو و دانشمندی آنقدر احمق نیست که نداند در حال توهین و تحقیر یک ملت است. که اگر باشد شایسته نمایندگی ملت بزرگ ایران و هیچ جمع ذی‌شعوری نیست. نفرین ابدی ما به کسانی که عزت و اعتبار و اقتدار یک ملت را هزینه سستی و ضعف و رودربایستی خود می‌کنند و برای خوشآمد این و آن از شرافت ایرانی و ایرانی ساده می‌گذرند. ما دچار چرخه مخرب منطق ارتداد شده‌ایم. از مسئولان امر انتظار داریم هشیارانه با آن مقابله کنند و اگر در صف توجیه‌کنندگان این امر هستند به عنوان خائن محاکمه شوند.

روایت خانم آلمانی که در ۹ سالگی حجاب رو انتخاب کرد از کتک خوردن تا نقل مکان به محلی دیگه فقط برای حفظ حجاب #حجاب #عفاف |صدای ایران 🇮🇷 VOI| 🎙@VOINEWS|@VOINEWS

🎥 پیشنهادی به ضرغامی برای جذب بیشتر گردشگر خارجی @Farsna

جهانگردان برای چه به ایران سفر می‌کنند؟! ایران چه تصویری از خود برای جهان فراهم کرده است؟! پاسخ به این دو سؤال تکلیف ما را با صنعت مهم گردشگری روشن خواهد ساخت. یکی از مهم‌ترین صنایع ارزآور، صنعت گردشگری است. گردشگران غالبا به دنبال تجربه‌ای متفاوت از زندگی، خود را برای هزینه و سختی سفر آماده می‌کنند. اما گاهی جهانگردان با سفر به برخی مناطق احساس می‌کنند که با یک صحنه جعلی و تکرار ناشیانه روبرو هستند. مثلا گردشگری که وارد کشور ایران می‌شود، می‌آید تا ایران را ببیند. ما به گردشگر خارجی تجربه واقعی زندگی ایرانی را نشان می‌دهیم. یک غربی وقتی در تهران و اصفهان و شیراز و مشهد و رشت و... کپی سخیفی از زندگی غربی را مشاهده می‌کند تنها به یک چیز می‌اندیشد. ایرانیان بردگان فکری ما هستند و مرا برای ارائه گزارش و سان دیدن از پروژه استحاله فرهنگی به میان خود برده‌اند. قطعا بنا نیست گردشگری، ایران را به عنوان عروس به حجله جهانگردان هدایت کند. این آرزوی محالی است که عده‌ای در سر می‌پرورند تا مراتب خوش‌خدمتی و سرسپردگی را به اثبات برسانند. معتقدم شخصیت انسان ایرانی ظرفیت و جذابیت بی‌انتها دارد و دست یافتن به نقطه مطلوب بسته به عزت نفس و شناخت درست انسان ایرانی-اسلامی است. گردشگری در هر کشور مفهوم منحصر به فردی دارد. تجربه‌های ناب و خاص ارزش‌های بیشتری دارند. گردشگران، جهان صنعتی را تجربه کرده‌اند. آنها به دنبال صورتی از زندگی طبیعی به ایران می‌آیند. آنها برای گمشده خود حاضرند هزینه کنند. به مسافران، ایران واقعی را نشان دهیم، نه ایرانی را که در ذهن صورت‌های مصنوعی عمل کرده و افکار واداده غربزده شکل گرفته است.

🔴اون موقعی که زنان ما روزنامه برا خودشون داشتند، تو اروپا به زن‌هاشون محل سگ هم نمیزاشتن ! این برگ از تاریخ رو بزارید جلوی مدعیان #زن_زندگی_آزادی و بگید سال 1292 وقتی زنان شیعه انقلابی مشروطه ، روزنامه شکوفه را با مسئولیت خانم #مریم_عمید به چاپ میرساندند و خون در رگ انقلاب آزادی خواهی تزریق میکردند ، #زنان_اروپایی زیر سم اسب ها میرفتن تا شاید حق رای بگیرند ! «همیشه اطلاع از آنچه که دشمن در گذشته عمل کرده است، موجب می‌شود که انسان ترفندهای دشمن در زمان خودش هم بداند.» بخاطر همین، حضرت آقا میگن تاریخ و جریانات انقلاب مشروطه رو بخونید. |صدای ایران 🇮🇷 VOI| 🎙@VOINEWS|@VOINEWS

. عجیب است: مریض از سالم خواستنی تر است. و مرده از زنده قدردانستنی تر. و عجیب تر است: دردسرسازتر، حمایت کردنی تر است. چنانکه پُر فیس و افاده تر، پُر هوادار تر است. ✍ .

🔻توقع ناموجه 🖊 مهدی جمشیدی ۱. چرا برخی دوستان انتظار دارند که رهبر انقلاب در هر سخنرانی خویش، به حجاب اشاره کنند؟! این چه توقعی است؟! و اگر اشاره نکردند به این معنی است که حجاب، مهم نیست؟! ۲. در سخنرانی سال جدید هم بعضی دوستان این‌چنین نتیجه گرفتند که چون ایشان به حجاب نپرداختند پس ما نیز نباید درباره‌ی حجاب سخن‌ بگوییم، در حالی که ایشان در سخنرانی بعدی، صریح و مستقیم و قاطع درباره‌ی حجاب، موضع‌گیری کردند. در نمایشگاه کتاب هم تأکید کردند که با قوت به حجاب بپردازید. چندی پیش هم به جبهه‌ی انقلاب، پیام غیررسمی فرستادند که هرچه می‌توانید درباره‌ی حجاب بنویسید و بگویید و گفتمان‌سازی و فضاپردازی اجتماعی کنید. ۳. گویا دنبال بهانه می‌گردیم برای گریختن از مسئولیت مواجهه با حرام شرعی و سیاسی. اما حداقل، رهبر انقلاب را دست‌مایه‌ی توجیه سستی و تطهیر انفعال خویش قرار ندهیم. تحریف مواضع رهبر انقلاب، از جمله بزرگ‌ترین خطاهاست و موجبات انحراف جریان و جبهه‌ی انقلاب را فراهم می‌کند. ۴. متأسفانه مانند گذشته، باید بخشی از توان ما صرف برطرف‌کردن روایت‌های نادرست خودی‌ها از رهبر انقلاب شود. اینان، خواسته یا ناخواسته، جبهه‌ی انقلاب را از درون، دچار فرسایش می‌کنند و تزلزل و‌ تردید می‌آفرینند. ۵. رهبر انقلاب درباره‌ی حجاب، دیگر چه باید بگویند؟! سخن ناگفته‌ای باقی مانده است؟! نظر حاکمیتی‌شان را گفتند و تصریح کردند که باید این مسأله را حل کرد. ایشان باید به کدام پرسش بی‌پاسخ بپردازند و چه گرهی را بگشایند؟! به‌جای عمل، توقع تکرار از ایشان داریم. https://eitaa.com/sedgh_mahdijamshidi

🖇 پس از چندین ماه «رهاسازی جامعه»، اینک می‌شنویم که با قانون کنونی هم می‌توان در برابر برهنگی ایستاد. البته می‌دانستیم و می‌دانستید که می‌توان و بلکه باید چنین کرد. پس چرا تاکنون تعلل کردید و مجال دادید که کار برهنگی از «کشف حجاب» به «کشف بدن» برسد؟ این اقلیت ده‌درصدی، خیابان را آلوده‌ کرده‌اند. https://eitaa.com/sedgh_mahdijamshidi

تعارض‌منافع در صف‌نانوایی ✍ جعفرعلیان‌نژادی 🔹امروز در صف نانوایی سنگک محله ما، مشاجره و‌ بگو‌مگویی‌‌ در گرفت که می‌تواند تا حدی درس‌آموز بوده و بیان آن خالی از لطف نباشد. ماجرا از این قرار بود که، یکی از مشتری‌ها، به نفر جلویی و عقب خود سپرده بود که نوبتش را نگاه داشته، تا برای خریدی کوچک به مغازه‌ای در نزدیکی همان محل برود و برگردد. تا او برگشت، صفی طولانی شکل گرفته بود و نوبت نفر جلویی وی شده بود. 🔹طبق نوبت او باید نان خود را می‌گرفت، اما من و نفرات پشت سرم او را ندیده بودیم. این بود که فرد پشت سر من به آن فرد اعتراض کرد که احترام صف را نگاه دارد و پشت نفر آخر قرار بگیرد. اما آن مشتری گفت که نوبت داشته. فرد پشت سر من این استدلال را نپذیرفت و این شد که آن دو، وارد بگو و مگویی مودبانه و به مرور کمتر مودبانه شدند. 🔹نفر جلویی مشتری داستان ما و عقبی او تصدیق کردند که نوبت داشته است. اما فرد پشت سری بنده، این گواهی را هم دلیل قانع‌کننده‌ای نمی‌دانست. تقریبا بقیه صف یا ساکت بودند و یا حق را به همان مشتری می‌دادند.‌ 🔹 معمولاً هم این موضوع در تشکیل صف‌ها عرف است. فرد عصبانی پشت سر من که دید، نتوانسته جمع را با خود هماهنگ کند، لب به موعظه و غرولند گشود. در این فاصله آن مشتری نام خود را خریده و رفته بود.‌ فرد عصبانی که طاقت صف‌ایستادن نداشت، شروع به نکوهش جمع حاضر کرد. 🔹از اینکه همه مشکلات ما ناشی از سکوت مردم است و اصلاح امور از همین صف نانوایی شروع می‌شود گفت. از اینکه اگه همه مثل امروز سکوت نمی‌کردند وضع مملکت‌ این‌‌ نبود، گفت‌ و همین‌جور‌ حرف‌حرف‌حرف.‌ 🔹او فهمیده بود، اشتباه کرده و دیگران هم پی به خطایش برده‌اند، بنابراین چاره‌ای نیافت جز آنکه این‌‌ اشتباهش را که از بی‌صبری حاصل شده بود، با گره زدن به خلقیات مردم ایران و مشکلات ملک‌ و مملکت توجیه کند.‌ 🔹با خود گفتم، واقعاً ما روزانه چقدر سعی در توجیه خطاها، اهمال‌ها و بی‌عملی‌ها، و یا پوشاندن منافع شخصی با گره زدن آنها به موضوعات ملی و میهنی هستیم.‌ در این تجربه فهمیدم، ما خواسته یا ناخواسته، ممکن است در موارد بسیاری دچار چنین خطاهایی شویم و با اینکه ممکن است خودمان هم خبر نداشته باشیم، نزد دیگران چنین رفتاری عیان و آشکار باشد.‌ 🔹همین هم هست که قاطبه مردم فرق مسئول دلسوز با غیردلسوز را متوجه می‌شوند. یا فرق خدمت و نمایش را می‌فهمند. یا فرق منفعت‌جویی شخصی در پوشش خیرعمومی را متوجه می‌شوند. می‌دانند فرق اعتراض برای مصالح عمومی با اعتراض برای اغراض شخصی، صنفی، گروهی و جناحی را متوجه می‌شوند. 🔹بر این اساس طبیعی است با رشد آگاهی‌های عمومی نسبت به رفتارهای اجتماعی و شدید‌تر شدن نظارت‌ها مردمی و حکومتی روی عملکرد دستگاه‌های دولتی، روز به روز شناسایی مصادیق چنین توجیهاتی سخت‌تر از گذشته خواهد شد.‌ همین موانع موجب می‌شود که برخی کارمندان متخلف، یا برخی مردم کژ رفتار، در ارتکاب چنین توجیهاتی دست به ابتکارات جدید زده و حواس‌ها را از دور بر خود پرت کند.‌‌ 🔹یکی از آن تکنیک‌‌های جدید همانطور که اشاره شد، سازمانی یا ملی جلوه دادن رفتار متخلفانه، و توجیه سوءرفتار یا خطای خود از این طریق است. اگر اینگونه به موضوع نگاه کنیم، مسأله‌ای مانند «تعارض منافع»(ترجیح منفعت شخصی بر اهداف سازمانی یا ملی) را می‌توان مسأله‌ای اجتماعی خواند، نه فقط دولتی و سازمانی. 🔹البته در سطح اجتماع تعبیر بهتر «تزاحم منافع» است. با تجربه امروز فهمیدم، شاید حل مسأله «تعارض منافع» در دستگاه‌های دولتی و ملی، بستگی به شناسایی مصادیق تزاحم منافع مردم در بافت جامعه دارد.‌ تا زمانی که عده‌ای در جامعه باشند برای جبران یا توجیه خطای خود یا تأمین منافع خویش همه مشکل را به بیرون از خود(جامعه و کشور)، حواله می‌دهند، احتمالا در دستگاه‌های دیوانی نیز «حامیانی» خواهند داشت. @jafaraliyan