#میلاد_رسول_اکرم «وَ مِنَ اللَّيْلِ فَتَهَجَّدْ بِهِ نَافِلَةً لَّكَ عَسَى آن يَبْعَثَكَ رَبُّكَ مَقَامًا مَّحْمُودًا»(اسراء/79) در روایات ذیل این آیه در تعریف مقام محمود آمده است که شما در شب تهجد داشته باشید که بر شما فرض و واجب بوده و مقدمه رسیدن به مقام محمود و مقام شفاعت است. در روایات است که در قیامت وقتی کار سخت می شود حضرت کار را تمام می کنند؛ و انبیاء الهی هم امت ها را به نبی اکرم ارجاع می دهند؛ یعنی وقتی سراغ حضرت آدم و حضرت نوح و ابراهیم خلیل و موسای کلیم و عیسای مسیح می آیند؛ آنها همه را به وجود مقدس نبی اکرم صلی الله علیه و آله و سلم ارجاع می دهند. وجود مقدس نبی اکرم صلی الله علیه و آله و سلم مقابل باب الرحمن به سجده می افتند و بعد از سجده ی حضرت است که در باز می شود و خدای متعال می فرماید: از هرکس که می خواهید دستگیری و وارد بهشت کنید. دشواری های این مسیر با شفاعت حضرت طی می شود. لذا بخش عمده ای از عبادت های حضرت عبادت هایی است که برای شفاعت نسبت به امتها و امت خودشان است. چون همه مومنین امت حضرت هستند؛ یعنی صف مومنین در تاریخ امت حضرت هستند و ایشان برای شفاعت امت خودشان است که بسیاری از این رنج ها و عبادت ها را تحمل می کنند و انجام می دهند. کسی که خلیفه خدا است؛ اولاً عبد مطلق خدا است و کاری جز بندگی نمی کند و در مقام عصمت است و بعد هم آنچه را می خواهد گسترش بدهد، بندگی خدای متعال است. با همه وجود می خواهد همه، بنده خدای متعال باشند. برای هدایت و دستگیری سرمایه گذاری می کند. او عبادت می کند که مردم برسند. او رنج می برد که مردم برسند. او باید نافله بخواند تا مردم هدایت بشوند. او باید عبادت کند و رنج ببرد. این حاکمیت از جنس خلافت الهی است و این انسان، خلیفه خدا است و کار خدایی می کند تا مردم را به مقام بندگی و عبادت برساند. واسطه رحمت خدا است و با محبت، دست عباد الله را می گیرد، خرج و ایثار می کند؛ این همان شفاعت است... #در_حرم_یار Eitaa.com/darharameyar