#ماه_شعبان نگاهمان را نسبت به خدا اصلاح کنیم خدایی که در ذهنمان ساخته ایم خدای حقیقی نیست بعضی مواقع خدایی که به ما معرفی میشود خدایی است که منتظر است مچ گیری کند و باید خیلی ترسید ما را آفریده و افرادی زیادی از فرشته ها، ائمه و اولیاء را قرارداده است که اگر ما خطایی کردیم ، آنها این اعمال را ثبت کنند و ما را به جهنم ببرند خدا و اولیاء و ملائکه رقیب و مراقب ما هستند اما معنای مراقب بودن خدا چیست ؟ مراقب بودن خدا مثل یک نگاه بازرس و پلیس نیست که ما تحت نظر باشیم . پلیس در شهر دنبال متخلف می گردد تا مچ او را بگیرد. اما نگاه خدا ، نگاه مچ گیرانه نیست. نگاه دست گیرانه است. مراقبت خدا مثل مراقبت پدر و مادر از فرزندشان است. یعنی مراقبت برای رشد، کمک و تربیت است. مراقبت پرستار برای بیمار برای بهبودی است نه مچ گیری. اگر بیمار صدایی از درد بلند کند ، پرستار با او برخورد نمی کند. خدا رب است یعنی نگاه خدا ، نگاه تربیتی است. خدا به اقتضای حالات و موقعیت انسان چیزهایی را تقدیر می کند. برای بعضی ها بلا و برای بعضی ها فقر یا غنا را تقدیر می کند. امیرالمومنین (ع) می فرماید : در حدیث قدسی خدا فرمود که من به اقتضای حال بندگانم دارویی تجویز می کنم ، من عالم تر هستم که صلاح دین هر کس چیست و سرنوشت او را رقم می زنم. خدا در هر حالتی یک طور لطف می کند. ما پشت صحنه هایی که خدا مدیریت می کند را نمی بینیم. و ممکن است که از خدا گِله بکنیم . گاهی پدر و مادر تشر یا پشت دستی به بچه شان می زنند و همین بلا برای بچه ها مفید است. بعضی از داده ها برای ما بُت می شود و به آن دلدادگی پیدا می کنیم. چه بسا برای اینکه اینها به وابستگی تبدیل نشود خدا بلاهایی را بر سر ما آورد ما چون اینها را نمی دانیم با خدا درگیر می شویم. مشکل ما این است که اولا ما خوبی ها و لطف های خدا را نمی بینم و ثانیا بدی های خودمان را پای خدا می گذاریم. اگر خوبی هایی که خدا در تربیتش به ما می کند را به ما بگوید ما شرمنده می شویم. در دعای افتتاح داریم : خدایا گویی من در کارهایم بر تو منت می گذارم اگر چیزی را با تاخیر به من بدهی من عتاب می کنم بخاطر جهالتی که دارم ، شاید این دیر دادن به مصلحت من بود که اگر من می دانستم از تو تشکر می کردم ، خدایا با این همه بدهی هایم ، مولایی صبورتر از تو بر خودم ندیدم ، خدایا تو من را دعوت می کنی و من به تو پشت می کنم ، تو به من خوبی می کنی و من روی به سوی تو نمی آورم گویی من بر تو منت دارم ، با این وجود تو کرم خودت را دیدی و بدی های من را بخشیدی و آنها را ندیدی.... پس ما باید لطف های خدا را ببینیم و بدیهای خودمان را تقصیر خدا نیندازیم جای افتخار دارد که خدا ما را نگاه می کند. خدا به پیامبر فرمود : نسبت به تقدیرات صبر کن ، تو جلوی چشم ما هستی . ما باید بدانیم جلوی چشم خدا بودن انسان را امیدوار تر می کند . سایه ی خدا بر ما سنگین نیست . ما باید دید خودمان را درست کنیم ، بجای هراس بیجا طرح رفاقت با خدا بریزیم... #در_حرم_یار Eitaa.com/darharameyar

جمعه چهارم اسفند ۱۴۰۲ رأس ساعت ۱۹ چهاردهمین جلسه توحید برقرار خواهد بود ان شاء الله تهران خیابان آزادی چهارراه بهبودی خیابان شکاری . خیابان اردبیل ( نیایش غربی سابق) پلاک 75 https://maps.app.goo.gl/oQWgtkUPuuUUu2Pa7

#ماه_شعبان #امام_زمان أَمَّن يُجِيبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَيَكْشِفُ السُّوءَ وَيَجْعَلُكُمْ خُلَفَاءَ الْأَرْضِ أَمِلَهُ مَعَ اللَّهِ قَلِيلاً مَا تَذَكَّرُونَ) «آیا کیست آن کس که درمانده و بیچاره را ـ (چون وی را بخواند و دعا کند) ـ اجابت میکند و گرفتاری و رنج و غم آنان را بر طرف میگرداند و شما را جانشینان این زمین قرار میدهد؟ آیا معبودی با خداست؟ چه کم پند می پذیرید این آیه با لحن عجیبی میگوید آیا غیر از خدا معبودی است؟ چرا نمی فهمید؟ آیا غیر از او مطلوبی هست؟ آیا غیر از او را باید خواست و طلب کرد؟ شما کم به خود می آیید چرا به خود نمی آیید؟! چه کسی است که دعا و درخواست مضطر و گرفتار را اجابت میکند؟ و شما را روی زمین جانشینان خویش قرار میدهد؟ خداوند متعال با چنین تعبیری این حقیقت را خاطرنشان میسازد که غیر از خداوند کسی دعای مضطر و درمانده را اجابت نخواهد کرد اوست که با اجابت دعا ظهور و رفع رنج و اندوه و بیچارگی انسانها را جانشینان خویش قرارمی دهد. اکنون و در این زمان مضطر چه کسی است؟ چه فردی در رنج و اندوه است؟ کیست که غصه انحراف انسانها و حاکمیت باطل را می خورد؟ چه انسانی دردمند انحراف و کژروی ها در فهم و ارائه اسلام واقعی است؟ چه کسی نگران انحراف نوع انسان از مسیر و مقصد اصلی اوست؟ گرچه دل هر مؤمن دیندار و دین خواه از این مصائب خون است ولی قلب مبارک امام زمان (س) که ولی زمان و عصر خویش است از دل اهل ایمان خونتر و رنجورتر میباشد. وی از گناه گناهکاران و بی تفاوتی انسانها نسبت به آن از بطلان باطلها و حاکمیت آنان از معبود بودن غیرخدا، برای انسانها، از دوری بشر نسبت به مسیر و مقصد خویش و اعراض از حقانیت و حق گرایی و ... اندوهناک و غمگین است. این ناراحتی زمانی چنان به اوج میرسد که حضرت سر به سجده گذاشته و با دل شکسته از خدا می خواهد که زمان ظهورش فرا رسد؛ خداوند هم به دلیل آنکه دل ولی اش شکسته است، دعای او را استجابت کرده و قیام حضرت آغاز می شود. بنابراین یکی از مصادیق برجسته و اکمل آیه شریفه حضرت ولی عصر (س) است که با استجابت دعایش و قرار گرفتن انسانها در مسیر و مقصد اصلی خویش رنجها و اندوهها بر طرف گشته و انسانهای صالح و مؤمن جانشینان این زمین خواهند گشت. کتاب بقیه الله - آیت الله محمدشجاعی (ره) #در_حرم_یار Eitaa.com/darharameyar

#ماه_شعبان قبل از اینکه جوانان و نوجوانان را بترسانیم به ابعاد جذابیت دین نگاه کنیم . زیبایی بندگی خدا را برای جوانان تصویر کنیم . عشق بازی با خدای متعال را برای آنها تعریف کنیم . و اینکه خداوند چه دوست دارد و تو باید چه دوست داشته باشی که با دوستی خداوند پیوند بخورد . یعنی از ابعاد زیبایی بگوییم ، با ادبیات زیبا بگوییم ، از ادبیات خشن و تند استفاده نکنیم . ما باید روح عبودیت ، سپاس ، دوستی ، طهارت و عشق به پاکی و پاکان و هم رای شدن با تائبان را در روح جوانان تربیت کنیم در عین اینکه باید مواظب حرکات وحشتناک هم باشیم مثلا جوان می آید و از گناهانش می گوید ، من می توانم تند بشوم بگویم ای جوان بدبخت شدی ، می ترسم من هم به آتش تو بسوزم ، و.... این یک نوع ادبیات است جوان هم می گوید که پس کار من خراب است ، می رود و دیگر برنمی گردد . بگذار حالتهای بدش را بگوید تا مقداری آرام بگیرد . باید یک جایی این حالت را استفراغ کند ، پدر و مادر باید برای فرزندان مشاور و طبیب دلسوز باشد . طبیب دلسوز این نیست که از او بترسی شیوه ی برخورد خیلی مهم است . اگر پدر و مادر در نظر فرزندان یک عنصر خشونت و تندی شدند ، دیگر می ترسد که مشکلش را با آنها در میان بگذارد . یک پدر و مادر باید طوری عمل کنند که فرزند راحت بتواند مشکلش را با آنها در میان بگذارد و او را راهنمایی کنند و اگر نمی توانند بدنبال مشاوره بروند نه اینکه اول به دنبال گزینه ی پرخاشگری و اهانت بروند فرزندان را تحویل بگیرند . در رفتار شایسته باید آنها را قبول کرد و اگر رفتار ناشایست دارند باید سراغ کارشناس بروند . وقتی با این شیوه ی اعتماد و امنیتی که احساس می کند می تواند مطلبش را راحت بگوید ، پیگیر قضیه باشیم یک تعامل زیبای روحی و اخلاقی شکل میگیرد کسی که غرق شده تا دستت را به دست او ندهی ، نمی توانی او را بالا بیاروی . کسی که در دریا غرق شده ، اگر به او لگد بزنی بدتر غرق می شود . و بعد جنازه اش روی آب است سیره ی اهل بیت با گناهکاران به شیوه ی اخلاق خوب بوده است . ما باید خوش اخلاق باشیم امنیت سازی کنیم . بین گناه و گناهکار تکفیک قائل شویم تا کم کم بتوانیم آنها را تحت تاثیر روش های اخلاقی خودمان قرار دهیم .... #در_حرم_یار Eitaa.com/darharameyar

#ماه_شعبان #امام_زمان بنابر منابع اصیل اسلامی امام زمان(س) مظهر اسم «منتقم» خداوند متعال است. یعنی انتقام حضرت حق از طریق وجود ولی عصر (عج) پیاده خواهد شد. همۀ انبیاء و امامان (ع) در جای خود مظهری از اسماء الهی بوده اند ولی اسم منتقم حق تا به حال در هیچ داعیه ای ظهور نکرده است ، انبیاء اوصیاء و ائمه (ع) بیشتر مظهر نام های «هادی »، «رئوف»، «رحيم» و «عفو» خداوند متعال بوده اند خداوند منان چنین خواسته است تا اسم «منتقمش توسط بقیة الله (س) در دنیا جلوه گر شود. آن حضرت علاوه بر پیاده کردن حق، مظهریتی برای انتقام حق در دنیا نیز خواهد داشت. تجلى «انتقام حق بدین معنی است که به رغم ارسال رسل و ابلاغ کتب و تبلیغ اوصیاء و هدایتگری هادیان راستین، نوع انسانها به سوی طغیان سرکشی و مخالفت پیش رفته اند. با توجه به اینکه خداوند و عیدهایی در زمینه عذاب دنیوی طاغیان، ظالمان و فاجران داده است در مقطعی از زمان که ستمگری ستمکاران و گناهکاری گناهکاران و ناسپاسی ناسپاسان و کژروی کژروان و فساد فسادگران به اوج خود رسد در حدی که آه مظلومان و دین داران و دین خواهان به سوی آسمان رود غضب حق در انتقام و تحقق عذاب دنیوی جلوه میکند انسان نتیجه طغیان و نافرمانی خویش را در دنیا خواهد دید. این تحقق غضب الهی و جلوه گری انتقام حق از نوع بشر، توسط حضرت صاحب (س) خواهد بود از این رو با ظهور حضرت - که روز ظهور وعیدهای دنیوی الهی در خصوص زیانکاران است ـ مبارزه سختی در میگیرد و آن حضرت از کشتن مخالفان و معاندان و کسانی که مانع تحقق توحید در زمین هستند هیچ ابایی ندارد و آن قدر ستمگران و زیانکاران را میکشد و از میان می برد تا مایه فساد و طغیان از روی زمین ریشه کن شود. واضح است با شروع چنین مبارزه سهمگین شدید و سختی عده ای به دلیل شیوۀ عملی حضرت نسبت به مخالفان، دچار شک و تردید شده و حقانیت حضرت را رد نموده و بدتر از آن در بـرابـر او بایستند به بیان دیگر مبارزه سخت حضرت با باطل و شیوه مقابله وی موجب می شود عده ای در شک و تردید بغلطند و از حضرت برگشته و به رد و مخالفت با او بپردازند. آنان اگر از ثبات عقیدتی و عملی برخوردار بودند هیچگاه با روش و سیره حضرت در مواجهه با باطل متزلزل نمی شدند، زیرا بر این باور بودند که روز ظهور قیام امام زمان(س) روز ظهور «انتقام» حق و غضب الهی است و این اسم اعظم توسط ولی عصر (عج) در دنیا جلوه گر می شود. کتاب بقیه الله ع آیت الله محمد شجاعی #در_حرم_یار Eitaa.com/darharameyar