٢٣ #حافظ_شناسي ادامه شرح غزل ١٧٢ مگرم شيوه چشم تو بياموزد كار/ ورنه مستوري و مستي همه كس نتواند/ خدايا تو مرا عاشق كردي و همان جلوه گريهاي تو مرا به دام انداخت ، البته به لطف خودت من هم درس عاشقي و بندگي گرفتم و الا اين امر شريف از عهده هركسي بر نمي آيد. مستوري و مستي يعني به حول و قوه الهي و با جذبه خداي سبحان ، لباس تقوي و لباس شريعت و ديانت پوشيدن و از معارف ناب مست شدن ، است . خدايا تو مرا جذب كردي كه هم عاشق شوم و هم در عرصه عشق گستاخي نداشته باشم و هم حرمتها را حفظ كنم و هم لحظه به لحظه لذت عاشقي را ببرم گرچه معتقدم ابتدا خداي سبحان به من نگاه و عاشقم كرد و دلم را برد چنانچه شاعر مي گويد: عشق از معشوق اول سر زند/ تا به عاشق جلوه ديگر كند/ بنابراين اگر در زيارات و عبادات، خود و تلاش خود را ببينيم حتما راه را اشتباه رفته ايم يعني در همه مراحل عشق ورزي، بايد حول و قوه حق را مشاهده كرد يكي از علماي بزرگ مي گويد: زيارت نه قسمت است نه همت است و نه دعوت است بلكه عنايت خاص خداوند و حضرات معصومين است . يعني مَزور (مورد زيارت) به ما توجه كرده كه به پابوسشان برويم و با جذبه ايي كه برقرار شد ، راه افتاديم. امام خميني در آداب الصلوه فرمودند: ما دو نوع سالك داريم سالك مجذوب مجذوب سالك در مورد اول ، سالك آنقدر طي مسير دارد تا بالاخره وصل مي شود اما در مورد دوم ، ابتدا جذب مي كنند سپس راههاي كمالي بيشتر را طي مي كنند. حال حافظ مي گويد: خدا كه مجبور نبود شما را خلق كند بلكه او به شما توجه كرد و دوستتان داشت سپس خلقتان كرد و آداب بندگي را به شما آموزش داد گويا همه ما از ابتدا مجذوب سالك بوديم يعني خدا چيزي در وجود ما ديد كه ما را جذب كرد و از آنجا كه هركسي همجنس خود را جذب مي كند قطعا خداي سبحان هم وجود الهي ما را ديد كه جذبمان كرد لذا ابتدا انسان ها معشوق خدا بودند سپس وارد عرصه بندگي و عاشق حضرت حق شدند. كثيري از مردم در ظاهر عبادت مي كنند اما لذتي نمي برند چون خود را همه كاره مي دانند و تقوي ندارند و در وادي مستوري نيستند. در مناجات شعبانيه عرض مي كنيم : خدايا هر كمالي در من هست مربوط به نگاه توست خدايا مرا جزو كساني قرار بده كه صداي مرا مي شنوي و چشم تو مرا مي بيند و در اثر اين توجه من واله و حيران و بي هوش و مست عاشقي تو گردم. در دعاي عرفه عرض مي كنيم: آيا ظهور غير تو بيشتر از تو است؟ آسمان و زمين ظهور دارند اما تو ظهور نداشته باشي؟ تو كي غايب شدي كه نياز باشد راهنمايي مرا به سوي تو هدايت كند؟ كور باد چشمي كه ظهور و هيمنه و سلطه تو را بر خودش نمي بيند. #عاشقي #معشوق #حول_و_قوه_خدا #جذبه #مستي #مستوري #لباس_تقوي #سالك #مجذوب ادامه دارد استاد بروجردي كلاس شرح غزليات حافظ ٩٨/٥/٧ كانال در محضر استاد بروجردي را در پيام رسانهاي زير دنبال كنيد پيام رسان سروش پلاس sapp.ir/darmahzareostadbroujerdi پيام رسان بله https://ble.im/boroojerdi پيام رسان گپ https://gap.im/darmahzar پيام رسان ايتا https://eitaa.com/darmahzareostadbroujerdi تلگرام @darmahzar لينك سايت حوزه علميه السلطان علي بن موسي الرضا(ع)👇 http://bit.ly/2WTptgK

٢٦ #حافظ_شناسي ادامه شرح غزل ١٧٢ گر به نزهتگه ارواح بَرد بوي تو باد/ عقل و جان گوهر هستي به نثار افشاند/ اگر باد بوي جلوه گري تو را در جايي كه آسايشگاه ارواح است به مشام برساند، عقل و قلب هم خود را فدا مي كنند. مستي كه دليل هوشياري و معرفت است نه دليل سفاهت ، عامل فداي عقل و اهل قلب است و بدينوسيله نسيم رحمت را استشمام مي كند. جبرئيل به ابراهيم ندا داد : سبوح قدوس رب الملائكه والروح حضرت ايراهيم متحير شد و گفت اين صدا از كجا آمد؟ جبرئيل گفت: يك گوسفند قرباني كن تا دوباره بشنوي ابراهيم قرباني كرد و صداي سبوح قدوس را شنيد و دوباره درخواست كرد و جبرئيل همان جواب را داد و خلاصه حضرت ابراهيم ٣٠٠ گوسفند قرباني كرد تا ٣٠٠ بار اين ندا را بشنود يعني همه موجوديش را فداي شنيدن نام معشوق كرد. در زيارت جامعه عرض مي كنيم : بابي انت و امي يعني همه موجودي و وجود خود و خانواده ام را فداي شما مي كنم تا جلوه ايي از حضرات معصومين را مشاهده كنم. گر نثار قدم يار گرامي نكنم / گوهر جان دگرم باز آيد؟ / #مستي #معرفت #جلوه_گري #نسيم_رحمت #عقل #قلب ادامه دارد استاد بروجردي كلاس شرح غزليات حافظ ٩٨/٥/٧ كانال در محضر استاد بروجردي را در پيام رسانهاي زير دنبال كنيد پيام رسان سروش پلاس sapp.ir/darmahzareostadbroujerdi پيام رسان بله https://ble.im/boroojerdi پيام رسان گپ https://gap.im/darmahzar پيام رسان ايتا https://eitaa.com/darmahzareostadbroujerdi تلگرام @darmahzar لينك سايت حوزه علميه السلطان علي بن موسي الرضا(ع)👇 http://bit.ly/2WTptgK

٣١ #حافظ_شناسي ادامه شرح غزل ٢٦ دلم ز پرده برون شد كجايي اي مطرب/ بنال هان كه از اين پرده كار ما به نواست/ مطرب كسي است كه ايجاد طرب مي كند و نويد وصال مي دهد و موانع را مرتفع مي نمايد حافظ مي فرمايد : شوق من خيلي زياد است و نمي توانم در درد هجران صبوري كنم اي مبشر(پيامبر و حضرات معصومين) بسيار مشتاق وصالم اي پيك خوش خبر با من همراهي كن زيرا هر چه صداي تو را بشنوم زودتر به دوست دست مي يابم و غني مي شوم تو واسطه فيضي باش كه مرا از اين هجرت جدا كني و از نفحات لطف دوست بهره مند نمايي معناي ديگر: شايد مطرب فرد نباشد بلكه كلام انسان الهي است . يعني لسان الهي پيام دوست را به من مي رساند و كلام او براي من بشارت است حتي اگر گفته شود لن تراني زيرا در هر حال مولي صداي مرا شنيد و جوابم را داد چه تران چه لن تراني. در جاي ديگري حافظ مي گويد: اي صبا نكهتي از در خانه يار بيار/ ببر اندوه دل و مژده دلدار بيار/ دم يار ، كلام الله است كه در اختيار همه ما قرار دارد و اگر يك دم آن به ما بخورد احياء و زنده مي شويم هر زمان در محضر كلام الله قرار مي گيريم نفحه جان بخش و عنايتي نصيب ما مي شود و ما را به طرب و مستي وا مي دارد و از تعلقات عالم ماده رها مي كند. اَينَ اَيْنَ هايي كه در دعاي ندبه هر جمعه به حضرت وليعصر عرض مي كنيم در اين بيت نهفته است . #هجران #وصال #طرب #مستي #تعلقات #عالم_ماده #دم_يار #بشارت استاد بروجردي كلاس شرح غزليات حافظ ٩٨/٥/١٤ كانال در محضر استاد بروجردي را در پيام رسانهاي زير دنبال كنيد پيام رسان سروش پلاس ‏sapp.ir/darmahzareostadbroujerdi پيام رسان بله https://ble.im/boroojerdi پيام رسان گپ https://gap.im/darmahzar پيام رسان ايتا https://eitaa.com/darmahzareostadbroujerdi تلگرام @darmahzar لينك سايت حوزه علميه السلطان علي بن موسي الرضا(ع)👇 http://bit.ly/2WTptgK