٧ #حافظ_شناسي ادامه شرح ابيات غزل ٥٣٥ چون به هنگام وفا هيچ ثباتيت نبود/ مي كنم شكر كه بر جود دوامي داري/ تو هيچوقت با وفاي كامل و پر و پيمان با من برخورد نمي كني اما شكر ميكنم كه هنوز و تا حدودي با مهر و قهر مورد توجه تو هستم . ما گاهي فكر مي كنيم اولياي الهي نسبت به ما بي توجهند اما چنين نيست و نبايد گله مند باشيم زيرا اگر هم توجه كم باشد، موقتي است و نشانه نظر داشتن به ماست. اگر با ديگرانش بود ميلي چرا ظرف مرا بشكست ليلي بس دعاي سحرت مونس جان خواهد بود/ تو كه چون حافظ شبخيز غلامي داري/ كساني كه خارج از ميكده هستند اما به اهالي ميكده و خراباتي ها عشق مي ورزند ، اهل شكايت نيستند و به اهل ميكده و اولياء دعا مي كنند آنها مشكل را از خود مي دانند كه رغبت تام و كافي نداشتند و خود اهل ميكده نشدند . در واقع حافظ مي گويد: گرچه تو اهل سحر و شب زنده داري هستي اما به دعاي دوستان و غلاماني چون من نيز اميد داشته باش كه ما در ميكده نيستيم اما عاشق اهالي ميكده و اولياي الهي هستيم. #ميكده #شب_زنده_داري #سحر #دعا #وفا #شكر #مهر_قهر پايان غزل استاد بروجردي كلاس حافظ شناسي ٩٨/٤/١٠ كانال در محضر استاد بروجردي را در پيام رسانهاي زير دنبال كنيد پيام رسان سروش پلاس sapp.ir/darmahzareostadbroujerdi پيام رسان بله https://ble.im/boroojerdi پيام رسان گپ https://gap.im/darmahzar پيام رسان ايتا https://eitaa.com/darmahzareostadbroujerdi تلگرام @darmahzar لينك سايت حوزه علميه السلطان علي بن موسي الرضا(ع)👇 http://bit.ly/2WTptgK