پایان یک روز پر از خستگی و عجیب و اوومم شاید قشنگ

می‌گفت: «‏جرات متفاوت بودن رو داشته باشیم؛ این دنیــا پــُــــر از آدم‌های معمولیه...» #اونویس

سلام ب آخرین ساعتای هفده سالگی...

به یاد تو . سلام جهان بر تو حضرت همه چیز ! قلبم گداخته شده از نَقلی که شنیدم و مثل نُقل در وجودم ریخت .

دختری که گفت میتوانم بگویم هدایت نشدم چون امام حاضر بالای سرم نبود ؟ :)

آن لحظه جوابش را نمیدانستم چ باید بدهم ؛ نگاهم ، کلامم ، صدایم ، دستانم ، همه سکوت مبهمی را ترجیح دادند *

سخت تر از سخت شده نبودن ما پیش شما.. سنگ تر از سنگ کرده قلب های قسیع مان را ..

نبرد عقل و عشق از سخت ترین هاست. اما تاریخ و اسطوره ها ثابت کرده اند ک عشق برنده است همیشه،حتی اگر حق با عقل باشد.. قبل از زیارت و بعد از زیارت با خودم عهد میبندم ک دیگر هیچ وقت بدون مادرم راهی بلاد حلاوت نشوم.. خیلی سخت است خیلی ... گریه های دم رفتنش، ذوق و صدای پر شورش پشت تلفن و... همه و همه مرا فحش میدهند و نفرین و ناسزا میگویند که چرا او رانیاوردی باخودت ، چرا خودت بدون او آمدی ؟ اما وقتی ک حرف از رفتن میشود دست و پای عقلم شل میشود . انتخابش همیشه سخت بوده و خواهد بود . سایشون بالا سرمون مستدام باشه♥️ توفیق خدمت بهشون داشته باشیم

چ بگویم از مصیبتی که سرآغاز اوست. چ بنویسیم از دردی که عمری هفتاد ساله دارد چ بخوانم از کودکانی که هفتاد سال است قد نکشیده اند چ می‌شود نوشت از نوزادانی که به جای اذان در گوششان تلقین خوانده شد و در کفن قنداق شدند و در آغوش گودالی کوچک آرام گرفتند ؟ چ طور میتوان از کسانی نوشت که عین مسلمانی‌اند؟ صدای حب‌الوطن شان تمامْ لااله‌الا‌الله است و من الایمان‌شان‌ اقتدا به خون فرزندان و پدران شھیدشان . صدای بمباران لالایی کودکان است و آوار خانه هایی که با هزار زحمت آنھا را ساختند ، شروع یک خواب شیرین و بدون ترس . چ میتوان گفت از بُھت و ابھت مادری که فرزندش روی دستش بند نمی‌شود و باهزار امید او را ب بیمارستان میرساند و ڪفن به دست برمیگردد. این مادر ، مادر نیست ؛ ڪوه عطوفت بود که حالا به ایثار و اقتدار هم مزین شد... چطور می‌شود از او نوشت وقتی که فرزندش را شھیدی به‌دنیا آورد برای فلسطین عزیز ! اما حالا مظلومیت پراقتدارشان در این شهر قوی تر شده و صدای انتقامشان گوش صهیون را پر کرده و او را در بهت چپانده است... فلسطین امروز ، فلسطین دیروز را برای فردا می‌سازد .🇸🇩

گذشته هایی که فکر میکنیم خوب نیستن، همیشه هم بد نیستن .. گاهی فکر میکنیم ما خاص الخاص انسان های روێ زمیݩ هستیم ! ما در شرایط عادی نیستیم و بقیه باید مارو درک کنن و زمان و زمین ب ما ظلم کرده و کلی غُــرّ های رو اعصاب..! -چی ؟ گفتی تو خاص و شرایط عادی نداری؟ +بعله که ندارم .. من دارم تحمل میکنم به خاطر خدا ! -ی سوال بپرسم؟ تو از کجا میدونی شرایط بقیه عادیِ؟ اصن چرا همه نباید مث تو باشن؟(: تو در شرایط کااملا عادی هستی . #مامان‌ِقشنگم ♥️

'شایدنتیجه‌فلســفی : تعدد و تَکَثُّر الزاما به معنی شرایط عادی و معیاری برای سنجش نیست ؛"

بهش فکر کنید به نتایج خوبی میرسین تو پستو های زندگی و ذهنتون !>

چه بگویم از مصیبتی که سرآغاز اوست چه بنویسیم از دردی که عمری هفتاد ساله دارد چه بخوانم از کودکانی که هفتاد سال است قد نکشیده‌اند ؟ چه می‌شود نوشت از نوزادانی که به جای اذان در گوششان تلقین خوانده شد و در کفن قنداق شدند و در آغوش گودالی کوچک آرام گرفتند ؟ چطور می‌توان از کسانی نوشت که عین مسلمانی‌اند ؟ صدای حب‌الوطن شان تمامْ لااله‌الا‌الله است و من الایمان‌شان‌ اقتدا به خون فرزندان و پدران شھیدشان. صدای بمبارانی لالایی کودکان است و آوار خانه هایی که با هزار زحمت آنھا را ساخته‌اند، شروع یک خواب شیرین و بدون ترس . چه میتوان گفت از بُھت و ابھت مادری که فرزندش روی دستش بند نمی‌شود و با هزار امید او را ب بیمارستان میرساند و ڪفن به دست برمیگردد. این مادر، مادر نیست ؛ ڪوه عطوفت بود که حالا به ایثار و اقتدار هم مزین شد . . چطور می‌شود از او نوشت وقتی که فرزندش را شھیدی به‌دنیا آورد برای فلسطین عزیز ! چه باید گفت از پرستاری که نبض های نداشته را می‌شمارد تا به یک برسد ؟ هموست که می‌داند زینب سلام‌الله‌علیها که بود. چه باید شنید از مظلومیتی که پایانی ندارد انگار ، هرچه ب آخرش نزدیک تر میشوی سخت‌تر است. چه باید دید از نوزادی که هیچکسِ هیچ کس نیست تا او را در آغوش بگیرد ‌! اما حالا مظلومیت پراقتدارشان در این شهر قوی‌تر شده و صدای انتقامشان گوش صهیون را پر کرده و او را در بهت چپانده است. . امروز؛ مردم غیور و صبور و مقاوم فلسطین، پرده های ظلم را کنار زدند و فریاد نحن منتقمون سر میدهند و چه لرزه‌ای بر نعش صهیون کودک کش غاصب انداخته اند. امروز، جوانانِ فلسطین از سنگ به سنگرهای موشکی و زیرزمینی رسیده‌اند که صهیونیست و تمام اربابانش را متحیر و پست کرده است. و اما تو رژیم غاصب و کودک‌کش و حیوان‌صفتِ اسرائیل که این روزها و شب‌ها جنایت‌ها و خو‌ن‌خواری‌هایت را به اوج خود رسانده‌ای، بدان ! حکایت تو حکایتِ سگِ هاری‌ست که خاک را به اطراف خود پراکنده می‌کند و در آخر خودش در گوری که با دستانش حفر کرده، دفن خواهد شد. بدان مردم فلسطین آن ملتی نیستند که تو برای غصب خانه‌ها و مزارعشان آمدی. فلسطین عزیز ما امروز رشته‌ی افکار و نقشه‌های شومتان را در هم تنید. فلسطین عزیز ما امروز با صلابت و قدرتی مثال‌زدنی به میدان آمده و شما و تمام اعوان و انصارتان و یک جهان را انگشت به دهان گذاشته است. آقای نتانیاهو، تو امروز دیوانه و مست شده‌ای و شَرارت‌هایت را به‌حداعلا رسانده‌ای و به فکر عاقبتش هم نیستی ‌. . ! بدان جنایات رژیم غاصبتان بی‌پاسخ نمی‌ماند و عواقب سختی از جنس نیستی در انتظار شماست. قدرتی که از کشتن زنان و کودکان بی‌پناه و بمب‌باران بیمارستان‌ها و مراکز غیرنظامی بدست می‌آید نه قدرت است نه هیبت ! بی‌آبرویی بزرگی‌ست که این جنایات برای شما به ارمغان می‌آورد. این را هم بدان که امروز مردِ این میدان؛ ما هستیم برای شما . . ! حریفتان ما هستیم ، کابوس شب‌های تارتان حماس و مقاوتی‌ست که جلوی چشمتان قد کشیده اند. خطاب به ملت فلسطین هم بگویم که ما هميشه در کنارتان هستیم. جوانانتان را، مقاومتتان را، فداشدنتان را می‌ستاییم و بر پیشانی و شانه‌هایتان بوسه می‌زنیم. الاان‌نصرالله‌قریب؟ :) فلسطین امروز ، #فلسطین دیروز را برای فردا می‌سازد .🇸🇩 #غزه

#قشنگه‌ن ؟ :)

خداوند از مشغله های ما ڪه قرار است مثلا مارا به او نزدیڪ ڪند سخت بڪاهد و عشّقشّ را هدیه دهد . مشغله‌اێ زیباتر از دل مشغولی ِ تو ؟ -لا موجود #آمیین

فقط اونجاش که سر انگشتام میخوره به ضریحتون ؛)

•به نام حق• این روز ها ڪه تصاویر متعددی از فلسطین میبینیم و آه می‌کشیم و بعد به کارهای روزمره مان رسیدگی میکنیم و دلخوشیم و خوشحال به کورسوی عذاب وجدانی که در قلب هامان روشن است و حق را ادا شده می‌دانیم ... در کنج خرابه های فلسطین ، کمی آنطرف تر از خرابه های شام ، دخترڪی از ترس به خود میلرزد و نمیتواند حتی اشڪ بریزد . خیلی منتظر پدرش بود ولی او نیامد ، هیچ کس دنبالش نیامد .. زیر آوار خانه‌ای ڪه قرار بود خانواده‌ای عمری در آن زندگی ڪنند ، مادری دل‌نگران بچه هایش جان میدهد و جان میدهد. ڪنار دیوار های غزه ، خواهر برادری نشسته اند که پدر و مادرشان جلوی چشم‌شان فروریختند و نیست شدند ! برادری که خواهرکوچکش را در آغوش گرفته و اشڪ هایش را پاڪ میڪند . حوالی همان دیوار، پدری، عروسک به‌دست به دنبال صاحب عروسڪ میگردد . آن پدر رفته بود تا زودبرگردد، چون دخترکوچولویش بھانه میگرفت. پدر رفت و برگشت ولی نه از خانه خبری بود ، نه دختری ... حالا اومانده و نوازش موهای عروسڪ.. کنار تخت بیماری ، مادر ضجه میزند و پسرڪ‌ش را التماس میڪند تا نفس بِڪشد ، یڪبار دیگر اورا مادر صدا بزند ، برخیزد، بازی ڪند ، خانه نداشته را روی سرش بگذارد.. اما افسوس ڪه نه خانه‌ای مانده، نه پسری ؛ اوتنها مانده بین نداشته هایش که حالا تمام دارایی اش هستند! در همان بیمارستان، پزشڪی بالای سر مریضی ست‌ که نه سنی دارد نه ڪس و ڪاری . نوزادی سہ ماهه . . او باید با بیمارش چه ڪار ڪند ، نمی‌دانم . ڪجا برود و اورا به خانوادش برگرداند ، نمی‌دانم. فقط همین قدر بنویسم ڪه آن پزشڪ زخم های صورت نوزاد را با اشڪ هایش پاڪ می‌ڪند ... . تمام آنچه میگذرد بر اهل غزه ، خون دلی‌ست بر دل یڪ جھان و صاحب جھان ! روضه مجسم است آنچه میبینیم . غزه بھانه ای‌ست تا ما خود را بیابیم. ڪجای‌صحنه ایستاده‌ایم، همچنان تماشاچی این جوی‌‌خون هستیم و فاتحہ نثار میڪنیم ؟ #فلسطین #غزه

قنبرت‌ڪه‌نمی‌شوم‌،هیچ.. نوڪر‌خاک‌روی‌لباس‌مندرس‌قنبرت‌هم‌نیستم... •• •• ••

ی‌سری چیزاست ڪه آدما از ته وجودشون میخوان براشون رقم بخوره و داشته باشنش... به هرقیمتی نه ولی میخوانش ! ڪم ڪم ڪه به سمت رقم نخوردن اتفاق پیش میرن هم آشفته می‌شن هم میخوان عبد باشن و هیس ! اما انگار زور نفسشون به ایمانشون میچربه و بی‌قراری میاد سراغشون .. تو گیر و دار این جنگ ناعادلانه وجودشون خبری می‌رسه که .... (: #وصال

اتفاقای قشنگ این چند روزو با #وصال پی میگیریم ")

هر لحظه که نزدیک تر میشه انگار ڪه آدم بیشتر نمیفهمتش.. اصلا انگار خاصیت خوبی هاست.. آدم تو موقعیتش نمیتونه درڪ کنه .. #وصال

ولی من قول میدم که این بار حسرت‌شو نخورم و تا میتونم نور بگیرم، نور نور✨

به قول شاعر که میفرماد: حسرت نخور ای دل که بهار دلم این بار #وصال است در سر طلبی ،در دل رمقی از وصل تو ای یار ، نگنجد کاین زخم پر از شور به درمان نیاید فردای ابد گر نرسد عشق تو بر سر بیچاره تر از مانده و رنجور منم ، من !

خدای عالَم ما را به دوری ات امتحان نڪن ظرفیتش رانداریم

چیزی از #وصال سهم جان نمڪ خورده ما نشد :)

#وصال چیزی برای نرفتن بود و شڪر . الحمدلله علی ڪل حال

حب قند وصلت نصیب اغیار نمی‌شود شڪر ؛ چند صباحی به مَحرم نمودی مارا