#آشنایی_با_علماء عبدالحسین امینی (#علامه_امینی) یکى از مجاهدان نستوه و عالمان عامل و مفاخر شیعه است که در کارنامه درخشان خود جهاد علمى مستمرى دارد. وى در تمام عمر بابرکت خویش از تلاش و کوشش بازنایستاد؛ چهل سال از عمر شریف خود را صرف کرد و ده هزار کتاب را دید تا توانست موسوعه عظیم« #الغدیر» را به رشته تحریر درآورد و انصافا خدمت شایانى به ساحت مقدس #اهل‌بیت(ع) و مکتب #تشیع بنماید.  در بدو امر به نظر مى‌رسد این کتاب فقط واقعه« غدیر خم» را بررسى کرده است، اما در واقع این موسوعه بابرکت، واقعه« غدیر خم» را به‌عنوان نقطه #آغازین امامت و ولایت مطرح نموده و سپس به دفع #شبهات این واقعه پرداخته است و در نهایت، همه مباحث کلیدى تاریخ صدر اسلام را که در مسئله امامت و ولایت نقش داشته است، مورد بررسى قرار داده است؛ حتى #صلح امام حسن و #قیام امام حسین(ع) نیز در این کتاب بررسى شده است، تا چه رسد به حوادث زمان خلفاى سه‌گانه و زمان خود #امیرالمؤمنین(ع). شیخ عبدالحسین، فرزند شیخ احمد، فرزند شیخ نجف‌قلى(امین‌الشرع)، فرزند شیخ عبدالله(سرمست)، در سال 1320 ق، در #تبریز به دنیا آمد.  جد ایشان، شیخ نجف‌قلى، ملقب به« امین‌الشرع»، در سال 1257 ق، در روستاى« سردها» از توابع شهرستان« سراب» زاده شد، سپس به تبریز مهاجرت نمود و از علماى بنام آنجا گردید. وى در سال 1340 ق، به رحمت ایزدى پیوست و جنازه‌اش به وادى‌السلام منتقل شد.  پدر ایشان، مرحوم شیخ احمد امینى، در سال 1287 ق، به دنیا آمد و در سال 1304 ق، تحصیلات حوزوى را نزد علماى بنام تبریز آغاز نمود و عالمى مقبول و مشهور گردید و امامت جماعت یکى از مساجد آن دیار را عهده‌دار شد. وى در سال 1360 ق، براى زیارت، به نجف اشرف مشرف گردید و مورد استقبال علماى آنجا قرار گرفت. سرانجام در سال 1370 ق، در همان خاک پاک، جان به جان‌آفرین تسلیم کرد. علامه مجاهد، تحصیلات ابتدایى را نزد والد عالمش آغاز نمود، سپس راهى مدرسه #طالبیه_تبریز شد و نزد اساتید فن به تحصیل علم پرداخت و دروس سطح را در آنجا فراگرفت، آن‌گاه راهى #نجف اشرف شد و در درس خارج علماى نجف حاضر گردید.  ایشان پس از تکمیل مبانى، به تبریز بازگشت و ضمن تبلیغ و تحقیق، به تألیف کتاب« تفسیر فاتحة الکتاب» پرداخت، اما شوق به نجف، مانع بقاى ایشان در تبریز شد؛ سرانجام شهر مقدس نجف اشرف را جهت #توطن دائمى انتخاب نمود و در آنجا مشغول خدمت علمى به آستان #امیرالمؤمنین(ع) گردید. پس از سال 1364 ق، که مجلدات اولیه کتاب شریف« #الغدیر» منتشر گردید، شخصیت علامه امینى کاملا #جهانى شد؛ حتى شیخ دحدوح امام جمعه حلب هم بر این کتاب تقریظ زد و مستبصر شد و از اطراف و اکناف ایشان را جهت سخنرانى دعوت نمودند.  لذا مسافرت‌هاى علمى ایشان که اجابت این دعوت‌ها بود، در مرحله اول براى یافتن #مآخذ بیشتر جهت« الغدیر» بود و در مرحله دوم به‌نوعى #ترویج و معرفى آن محسوب مى‌شد؛ اما تفصیل این مسافرت‌ها:  1. مسافرت از نجف به کرمانشاه و خراسان، در سال 1365 ق؛  2. سفر به حج در سال 1375 ق، براى دومین بار(ایشان در سال 1355 ق، براى اولین بار به سفر حج مشرف شده بودند)؛  3. سفر یک‌ماهه به اصفهان و سپس نجف‌آباد، در سال 1376 ق(این سفر با استقبال مردم و منبرهاى عالى ایشان همراه بود)؛  4. سفر چهارماهه به هند، در سال 1380 ق(جلد اول« ثمرات الأسفار إلى الأقطار» محصول این مسافرت است)؛  5. سفر چهارماهه به سوریه، در سال 1384 ق(جلد دوم« ثمرات الأسفار إلى الأقطار» محصول این مسافرت است)؛  6. سفر بیست و پنج روزه به ترکیه، در سال 1388 ق. علامه مجاهد در عصر روز 28 ربیع‌الثانى 1390، برابر با 12 تیرماه 1349 در تهران، به ملاقات معبود خویش شتافت و پس از تشییع باشکوه در تهران، با هواپیما به بغداد برده شد و در شهرهاى مقدس کاظمین و کربلا تشییع گردید و سرانجام به #نجف اشرف منتقل شد و پس از تجدید عهد با مولایش، در #مقبره شخصى کنار کتابخانه به خاک سپرده شد. #شنبه_ها #آشنایی_با_علماء #علامه_امینی #کتاب_الغدیر #اللهم_عجل_لولیک_الفرج لینک کانال 👇✨ @deldadegan_yar_ghayeb