#نظر_شهروند 🔴 #بسیار_مهم 🔴 خطوط گاز پر فشار حاشیه شهر دلیجان/ سوابق و تهدیدات /خرداد۱۴۰۲ #بخش_اول در سال ۱۳۸۳ عملیات احداث خط چهارم گاز سراسری به حوالی شهر دلیجان رسید. در آذرماه همین سال فرمانداری و شورای شهر دلیجان در نامه ای به شرکت ملی گاز ایران نگرانی خود را بابت عبور خط جدید (چهارم) گاز سراسری از حاشیه شرقی شهر دلیجان  اعلام کردند. در پاسخ به این نامه شرکت ملی گاز اعلام کرد در صورت در نظر گرفتن حریم ۲۰۰ متری از طرفین خطوط و عدم ساخت و ساز در آن، ایمنی خطوط گاز را تضمین خواهد کرد. در این نامه مسیر فعلی که از کنار شهر دلیجان می‌گذشت به عنوان کوتاه‌ترین مسیر برای کاهش هزینه ها که توجیه اقتصادی دارد، مطرح شد. ۴ ماه بعد، در ۲۳ اسفند ۸۳ #شورای_شهر در مصوبه ای رسمی، #مخالفت خود را با عبور خط جدید اعلام و آن را به شهرداری ابلاغ کرد. در تاریخ ۱۷ فروردین ۱۳۸۴ شهردار وقت در نامه ای به مدیر خطوط گاز اصفهان عبور خط چهارم را از داخل حریم شهر، بدون مجوز دانست و در ۱۰ اردیبهشت ۸۴ در شورای شهر دلیجان مخالفت محکم اعضای شورای شهر ثبت و ضبط شد. در این جلسه مرحوم نویسی امام جمعه و مرحوم امرالله ابراهیمی نائب رئيس شورا و محمدصادق استرابی شهردار، مخالفت شدید خود را با لوله گذاری جدید اعلام کردند و حتی خواستار #جابجایی لوله های قبلی شدند. استرابی شهردار دلیجان در تاریخ ۱۳ اردیبهشت همین سال طی نامه ای به شرکت ملی گاز مخالفت خود را با اجرای این طرح اعلام کرد و شهرداری را مکلف به جلوگیری از آن دانست و ۱۷ اردیبهشت فرمانداری طی نامه ای به استاندار مخالفت شهرستان را اعلام کرد.  ۲۵ اردیبهشت نامه مشترکی در مخالفت با این طرح، به امضای فرماندار، نماینده و امام جمعه وقت، خطاب به #حداد_عادل رئیس وقت #مجلس و در فردای آن روز مجددا نامه ای به امضای همین مسئولین و رئیس شورای وقت شهر خطاب به  رئیس شرکت ملی گاز ارسال شد. در اول خرداد۸۴ طی نامه دیگری از طرف فرماندار وقت به استانداری عبور سه خط قبلی بدون  مجوز  و خط جدید نیز فاقد مجوز از شورای شهرسازی و معماری اعلام شد. در ۱۹ اردیبهشت جلسه مفصل دیگری در شهرداری با حضور مسولین دلیجان و استان و نماینده منطقه۲ شرکت گاز برگزار شد و قویا بر مخالفت با اجرای طرح صحبت شد و این طرح مغایر با برنامه های توسعه آتی دلیجان و موجب تضییع حقوق  و ایمنی شهروندان دانسته شد. در ۲۴ خرداد۸۴ و در پاسخ به این مکاتبات و اعلام نارضایتی ها ، مدیرعامل شرکت ملی گاز ایران در پاسخ فرماندار وقت مدعی شد خطوط اول و دوم  که در سال های ۱۳۴۹و ۱۳۵۰ اجرا شده بود و دو خط سوم و چهارم در کلاس D بوده و بالاترین استاندارد ایمنی را دارد. در پایان این مکاتبه آمادگی شرکت ملی گاز برای همکاری برای توسعه بهینه دلیجان اعلام شد. در پاسخ به این مکاتبه فرمانداری دلیجان مجددا بر رفع نگرانی های ایمنی و توسعه شهری در شرق دلیجان تاکید کرد. مجددا در جلسه ای  در ۱۴ تیرماه در فرمانداری نگرانی ها مطرح شد و بر انتقال خطوط 1و2و 3 و اخذ مجوز های لازم برای خط چهارم تاکید شد. در تاریخ ۲۳ مرداد ۸۴ شهردار دلیجان  در نامه ای به شرکت ملی گاز عدم رعایت حریم مقرر قانونی در اجرای  طرح انتقال  در مورد شهر دلیجان را تذکر داد و احتمال فرسودگی لول های انتقال قبل از انقلاب  و عدم رعایت طرح هادی شهر  در صورت عبور خط چهارم را مطرح کرد. استانداری در ۲۶شهریور در نامه ای از شرکت ملی گاز خواست ، در انتخاب مسیر عبور خط چهارم تجدید نظر کند. در ۱۲ مهرماه ۱۳۸۴ #نماینده وقت دلیجان در جمع خبرنگاران پارلمانی با اشاره به اعتراض و تجمع مردم دلیجان در روزهای قبل توقف اجرای چهارمین لوله پرفشار گاز از محدوده این شهر و پرداخت حقوق و عوارض سه خط قبلی را درخواست کرد. در روزهای قبل گروهی از مردم دلیجان در اعتراض به عملیات خط چهارم تجمع کرده بودند. در ۸ آبان ۱۴۸۴ شهرداری دلیجان طی نامه دیگری به شرکت ملی گاز ایران بر مسئولیت قانونی این شرکت برای اخذ مجوزهای قانونی قبل از اجرای طرح عبور خط جهارم تاکید کرد. در ۱۸ آبان شرکت ملی گاز ایران اعلام کرد موضوع بررسی برای تغییر مسیر خط چهارم مورد تصویب هیات مدیره شرکت گاز قرار گرفته، اما برای اجتناب از قطع گاز کشور در زمستان۸۴ موقتا خط چهارم در همان مسیر مورد اعتراض باید اجرا شود، در پایان نامه مطلب #عجیبی ذکر  و ادعا شده بود، اجرای خط چهارم #موقت است (بدیهی است پس از قطعی شدن مطالعات و سپری شدن زمستان #جابجایی خط لوله چهارم #آغاز خواهد گردید!! ). فرماندار وقت در ۲۶ آبان۸۴ با این موضوع هرچند موقت مخالفت نمود. سرپرست وقت شهرداری هم در ۳۰ آبان طی نامه ای به شرکت ملی گاز، معذوریت خود را از همکاری با این شرکت اعلام کرد. این آخرین نامه مخالفت مسؤلین دلیجان با اجرای طرح بود و از اینجا به بعد داستان متفاوت شد. #پایان_بخش_اول @delijannet