💠 اجتهاد، راه نجات انقلاب از انحراف فکری
🔰آیت الله فرحانی
👈 درس خارج 18.07.97
💢کانال والعصر (بازتاب اندیشه های آیت الله عبدالکریم فرحانی)
👇 👇
http://eitaa.com/joinchat/3797024780C175bfd2daf
امام خمینی(ره): اگر دیر بجنبیم #اسلام_آمریکایی از جلسات سیاسیون ظاهرالصلاح وابسته به #آمریکا و نیز از همین #حوزه ها و #دانشگاه ها چنان زیبا برای جهان پابرهنگان تشنه عدالت ترسیم میگردد
🔴به کمپین #بیداری_ملت بپیوندید👇
http://eitaa.com/joinchat/963837952Cb758f6bd13
هدایت شده از اندیشه مقاومت
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔴نظام نوین آموزشی چگونه استعدادها را خنثی میکند و برای نظام سرمایه داری کارگر تامین می کند!
💠کانال فقه و انقلاب💠
@feghvaenghelab
🌺 اینها نور چشم من هستند و امید ما به اینهاست
🔹 امام خمینی(ره): این کودکها امید آتیه مملکت ما هستند. با کودکهای امروز، انسانها و دانشمندان فردا درست میشود. #معلم ها این کودکهای نورس را، نگذارند آلوده شوند. تربیتها تربیتهای دینی باشد.
🔺بچههای ما را اگر اسلامی بار بیاورید، #استقلال و #آزادی مملکت شما بیمه خواهد شد.
✅ @Sahifeh_noor
#درس خارج
سؤال۶:
🔷در بررسی موضوعات فقهی، ابتدا باید به سراغ اقوال برویم یا می بایست از ادله شروع کنیم؟
پله پله تا اجتهاد جامع
#درس خارج سؤال۶: 🔷در بررسی موضوعات فقهی، ابتدا باید به سراغ اقوال برویم یا
🔲پاسخ استاد علیدوست:
🔹ابتدا باید به سراغ اقوال رفت تا به جوانب و نقاط کور آگاه شویم و پس از آن با نگاه باز به سراغ ادله برویم.
🔹نگران ساخته شدن ذهن هم نباشید، ما که بچه نیستیم به صرف دیدن اقوال ذهنمان بسته شود.
🔺نقد و بررسی بیانات استاد علیدوست در پست بعدی
🆔 @feghahat 👇👇👇
#دروسخارج #نقدوبررسی
🔸نقد و بررسی بیانات استاد علیدوست
🔸برگرفته شده از کتاب "نظام معرفتی فقاهت"
◼️رجوع به اقوال علمای فقه یا اصول تا چه اندازه تعیین کننده است؟ آیا بدون رجوع می توان نظری فقهی داد؟ در پاسخ باید گفت:
🔹یاری گرفتن از ضروریات تکامل است. ما به گونه ای آفریده شده ایم که جز در تعاون و هم یاری نمی توانیم به رشد انسانی خود دست یابیم. از این روست که به جامعه روی می آوریم و دست کمک به سوی هم دیگر دراز می کنیم. یاری دادن و یاری ستاندن وجوه مختلفی دارد که یکی از آن ها استعانت علمی دانشمندان از یک دیگر است. زیرا انسان هر چند که کاربلد باشد، باز هم یک انسان است با محدودیت های خاص انسانی. در نتیجه در معرض خطا و اشتباه قرار دارد. از این رو لازم است عقل محدود خود را با خردهای دیگران پیوند بزند تا به شبکه ای از عقل های فرهیخته دست یابد.
🔹با این مقدمه به این نتیجه می رسیم که مشاوره و مراجعه به اقوال دیگران، تابع احکام کمک گرفتن از آن هاست. به دیگر سخن؛ هر چه پاسخ ما از «کی، کجا، چگونه، تحت چه شرایط و به چه اندازه از دیگران باید کمک بگیرم؟» شفاف تر باشد، جواب مان از ابعاد مراجعه به اقوال علما و بهره گیر از تراث علمی نیز روشن تر خواهد بود.
🔹اگر ما نیاز نداشته باشیم، کمک نمی گیریم. به عبارتی ما وقتی باید از دیگران کمک بگیریم که نتوانیم از عهده کارهای خود براییم وگرنه اگر بدون محک زدن توانایی های بدنی و ذهنی خود به سمت سایرین برویم، هم به خود آسیب زده، تن و ذهن مان را ضعیف می کنیم و نیز هم نوعان خود را به دردسر می اندازیم. اگر بنا باشد همه از هم بدون ضرورت کمک بگیرند، زندگی از جریان طبیعی خود خارج می شود.
◼️این بیان در نحوه تقدم و تاخر مراجعه به اقوال و بررسی ادله تاثیر گذار است به این بیان که:
🔹فقیه باید کار خود را با مراجعه به ادله عقلی و نقلی شروع کند. راسا سراغ ادله رود و تنها در صورتی که نتواند به جمع بندی راضی کننده و اطمینان آوری برسد، در مرحله دوم به اقوال سایر علما رجوع کند. این که امروزه برخی از سر عادت ابتدا از اقوال شروع می کنند و آن گاه سراغ ادله هر کدام از آن ها می روند، برخلاف جریان فطری تفکر است.
🔹این روش منجر به تنبلی ذهنی از یک سو، سلب اعتماد به نفس علمی و از همه مهم تر قوه خلاقه فقیه را تحت الشعاع قرار می دهد. زیرا او همیشه عادت می کند که از همان زاویه هایی به ادله بنگرد که نسل های پیش از او نگریسته اند. از این رو هیچ گاه نمی تواند آزاد و رهای از زاویه های علمی سایرین ادله را بررسی کند. در ضمن اگر او به ادله رجوع بکند شاید نیازی به مراجعه اقوال نبیند. چرا که رجوع به اقوال موضوعیت ندارد و تابع نیاز است.
🔹در اینجا ممکن است سوال شود که تاخیر انداختن بررسی اقوال از بررسی ادله، می تواند دوباره کاری های فراوانی را رقم بزند. چه بسا او پس از کلی تلاش علمی به نتیجه ای برسد که صدها نفر پیش از او به آن رسیده اند. در نتیجه موازی کاری کرده و عمر خود را تلف کرده است.
🔹در بررسی این دغدغه مبارک می افزاییم:
این مساله در جایی قابل طرح است که همه به یک نظر رسیده اند، در نتیجه نیازی به بررسی های دیگر نیست.ولی واقعیت روایات شیعه نشان می دهد که هم چون مساله ای کم تر یافت می شود و در اغلب مسائل اختلافاتی به چشم می خورد.
🔹اگر مساله به اندازه ای آسان و ادله به قدری روشن باشند که کسی در آن اختلاف نکند، چه قول دیگران رجوع کنیم و چه نکنیم، در هر حال خیلی زود به نتیجه می رسیم. اما در جایی که ادله یک دست نبوده، اقوال نیز مختلفند، نمی توان مطمئن شد که رجوع مستقیم به اقوال بر سرعت حل مساله بیفزاید. زیرا فهم اقوال مبتنی بر فهم ادله آن هاست و فهم ادله نیاز به رجوع به ادله اصلی را دارد. بنابراین بهتر است که فقیه ابتدا به ادله اصلی رجوع کند و به یک جمع بندی درباره آن ها برسد، آن گاه وقتی به اقوال مراجعه می کند، به سرعت ادله هر کدام را می فهمد و می تواند آن ها را مقایسه نماید و درباره صحت و سقم استدلال هایشان قضاوت نماید.
🔹نکته مهم دیگری که باید یادآوری کنیم این است که ما معتقد به روش رفت و برگشتی هستیم. مقصود از رفت و برگشت این است که ابتدا باید سراغ ادله برویم اما نباید خیلی معطل شویم. یعنی تلاش خود را می کنیم تا به جمع بندی قابل اعتمادی از ادله برسیم. اگر مساله واضح شد که نیازی به رجوع به اقوال نیست. اگر هم رجوع کنیم، تبرّکا و تیمّنا است. اگر مساله واضح نشد، به جای تکرار بررسی ادله، سراغ اقوال می رویم تا از تجربیات علمی آن ها بهره ببریم. دوباره از اقوال به ادله رجوع می کنیم. باز اگر مساله روشن شد که هیچ وگرنه باز هم به همین حرکت ادامه می دهیم. مدل رفت و برگشتی هم مانع از شکوفایی قوه خلاقیت ما نمی شود و هم امکان استفاده از تجربیات علمی فحول و بزرگان علم را فراهم می کند
📚برگرفته از کتاب "نظام معرفتی فقاهت
پله پله تا اجتهاد جامع
#دروسخارج #نقدوبررسی 🔸نقد و بررسی بیانات استاد علیدوست 🔸برگرفته شده از کتاب "نظام معرفتی فقاهت" ◼
حاشیه:
این بیان،خیلی دقیق است
با یک نگاه تحلیلی متوجه می شویم سیر طی شده در دروس خارج برای استنباط و اجتهاد در یک مسأله به یک لحاظ به دو سیر و روش تقسیم می شود
۱-سیر از اصل و کلی به سوی فرع و جزئی(با آمیزه ای از روش رفت و برگشت)
۲-سیر از فرع و جزئیات به سوی اصل و کلی
راه میانبر و منطقی و فنی تر همان سیر اول است نه دوم،ولی دروس خارج فعلی بیشتر از روش دوم استفاده می کنند.
کتاب های حوزوی چه در فقه و چه در اصول و چه در اعتقادیات غالبا طبق سیر دوم است ولی مرحوم علامه طباطبایی(قدّس سرّه)در کتبی مثل بدایة الحکمة و نهایة الحکمة و در مجموعه رسائل از روش و سیر دوم استفاده کرده و در تفسیر المیزان از هر دو روش،
در کتب فقهی قدما غالبا از سیر و روش اول استفاده شده
این بحث نیاز به تبیین جدّی دارد و در رسیدن به اجتهاد و در رسیدن به نظر نهایی در دروس خارج و در کم کردن احتمالات عدیده در فهم روایات و در کم کردن تعارضات بین روایات و همینطور در بیان بهتر و جامع تر احکام و مباحث اعتقادی و اخلاقی در منابر تبلیغی تأثیر بسیار زیادی دارد و در عمل مسیر اجتهاد جامع را خیلی کوتاه می کند.امیدواریم بتوانیم در فرصتی مناسب به آن بپردازیم
البته اخیرا به صورت خلاصه آنرا در جلسه ی مباحثه قواعد فقهیه تبیین کردیم انشاالله صوت آنرا در اختیار عزیزان قرار می دهیم
⛔️| احساس خطر از حوزه قم!
طبیعت قم، طبیعت طلّاب، حوزهی علمیّه، طبیعت دین است، طبیعت تبلیغ است، طبیعت قناعت است، طبیعت حضور مرجعیّت است که مرجعیّت خیلی مهم است؛ اینها همه از خصوصیّات حوزه است و همین موجب میشود که پایهی انقلاب در اینجا محکم بشود. اگرچنانچه ما دیدیم تلاشهایی دارد انجام میگیرد برای اینکه از حوزهی علمیّهی قم انقلابزدایی کنند، باید احساس خطر کنیم. ۹۴/۱۲/۲۵
✅آیتالله خامنهای(دام ظلّه)
⭕️ | هم لباسی های موریانه
یک وقتی به مناسبتی خدمت امام رسیدیم؛ صحبت راجع به یک روحانی بود که یک تخلفی کرده بود و امام با ما مشورت میکردند که با او چگونه رفتار شود. من به ایشان مفصل گفتم که این پیروزی شما در انقلاب، محصول هزار سال آبروی روحانیت شیعه است - والّا چرا باید وقتی یک مرجع به میدان آمد، مردم اینطور به دنبالش بیایند و جانشان را فدا کنند، که در نهضت امام بزرگوار ما کردند. هزار سال آبروی شیعه متراکم شد تا به اینجا رسید که یک مرجعی مثل امام بزرگوار ما که جرئت داشت، شجاعت داشت، قابلیت داشت، روح فداکاری و آگاهی به زمان داشت، پا بگذارد وسط میدان، و مردم هم به دنبالش بیایند - حالا بعضی از این هملباسهای ما مثل موریانهای که در یک بنایی بیفتد، دارند این آبروی هزارساله را ذره ذره میخورند و از بین میبرند؛ ایشان هم این معنا را تصدیق کردند. واقع قضیه همین است. باید مراقب باشیم ما جزو آن موریانهها نباشیم. خدای نکرده هر عملِ زشت و وقیح و یک کار نامناسبی که از یکی از ماها سربزند، رخنهای در آن ذخیرهی ارزشمند هزار سالهی روحانیت و علمای شیعه است.
۱۳۸۵/۰۸/۱۷
#توصیه
☑️ @Khamenei_Hawzah
farsi.khamenei.ir/ndata/news/34287/B/13950616_0534287.jpg
آنچه مهم است این است که طلبهى دین، عالم دین و روحانى -به اصطلاح رایج- وظیفهى خودش را در هر برههاى از زمان تشخیص بدهد. اگر وظیفه تشخیص داده نشد، علم و تقوا و مانند اینها به درد نمیخورد؛ یعنى بجا مصرف نمیشود. ۹۵/۶/۱۶
✅آیتالله خامنهای(دام ظلّه)
🔔| چرا نغمهی اذان شنیده نمیشود؟!
چرا بنده باید بشنوم که در تهران با این عظمت، برای نماز صبح در اول اذان، چندان مسجدی باز نیست و چندان نماز جماعتی برقرار نمیشود!؟
ما باید صبحها و ظهرها و شبها برویم و با مردم نماز بخوانیم؛ این اوّلیترین و ضروریترین کار ما در مساجد است. چرا باید در این شهر با این عظمت، با این همه هیاهوهای گوناگون از اطراف و اکناف، نغمهی اذان در همه جای شهر شنیده نشود!؟
اذان، علامت مسلمانی است. چه کسی گفته باید در پشت بام مساجد یا در مساجد بزرگ و عمده، حتّی در سحرها - ظهر و شب که جای خود را دارد - از طریق بلندگو اذان نگویند؟ وقت اذان که میشود، باید تهران یکسره صدای اذان باشد. مگر اینجا قبةالاسلام نیست؟ مگر ما این حرف را نمیگوییم؟ اینکه ظهر بشود، از ظهر یک ساعت هم بگذرد، کسی در خیابان راه برود، اما احساس نکند که ظهر شده است، آیا این قضیه با آن ادعا میسازد!؟
اگر ما مساجد را گرم نگه نداریم، در مساجد حضور نداشته باشیم و در حد توان و امکانِ یک روحانی و پیشنماز به مسجد نرسیم، چهطور میتوانیم توقع کنیم که به هنگام اذان ظهر مردم دکانهاشان را ببندند و بیایند پشت سر ما نماز بخوانند!؟ ما باید آنجا باشیم تا زمینه برای آمدن مردم فراهم بشود.
البته آمدن مردم هم تبلیغات و گفتن میخواهد؛ اما زمینه و مقتضی آن، عبارت از حضور ما در آنجاست، که متأسفانه ضعیف شده است؛ ما باید اینها را علاج کنیم. ۷۰/۱۲/۱۴
✅آیتالله خامنهای(دام ظلّه)