eitaa logo
امام حسین ع
17هزار دنبال‌کننده
389 عکس
1.9هزار ویدیو
1.9هزار فایل
کانال مداحی و شعر و سبک https://eitaa.com/emame3vom
مشاهده در ایتا
دانلود
سه روزه جای مادر مانده خالی سه روزه گشنه بابا قد هلالی سه روزه رفته بابا کنج خانه شده اشکش روانه دانه دانه سه روزه خاک غم شد بر سرما فلک گرید ز مادر مادر ما سه روزه شمع را پروانه ای نیست برای گیسوانم شانه ای نیست سه روزه من شدم بانوی خانه به حسرت میکنم جاروی خانه سه روزه سفره ما سفره غم غذا خون دل و اشک دمادم سه روزه چادر مادر ببویم به اشک خویش چادر را بشویم به هر جا یادگاری بینم از او رسد عطر غم افزایش ز هر سو در و دیوار می گریند با من به حال زار میگریند با من سبک مدینه شهر پیغمبر خدایا مادرم دیگر، به رویم چشم خود بسته بدون مادرم آخر، شدم از زندگی خسته زمرگ مادرم دارم، به سینه غصه بسیار ز بعد مردن مادر، شدم از دوریش بیمار کجایی مادر خوبم کجایی مادر خوبم دگر رویش نمی بینم، که از او توشه برچینم بمانم در غم و حسرت، دگر او را نمی بینم شده مشکل غم مرگت، برایم مادر ای مادر الأسنگ صبور من، به قربانت شوم مادر کجایی مادر خوبم کجایی مادر خوبم
خواهم که ز هجران تو ای یار بگریم شب تا به سحر باشم و بیدار گریم خواهم که به تاریکی شب یکه وتنها دور از نظر مردم اغیار بگریم خواهم همه شب همسرمن دربرقبرت از درد تو چون شمع شب تار بگریم خواهم همه شب چهره به خاک توبسایم باشم ز غمت خسته وبیماربگریم با اشک من ای خون دل زار درآمیز تا پای اجل یکسره بگذار بگریم چون بلبل افسرده به هرشاخه نشینم از جور خزان برگل و گلزاربگریم درکنج قفس دیده به راه تو بدوزم بنشینم وچون مرغ گرفتاربگریم هرجاکه ببینم شده پرپرگل زیبا برتازه جوان بودن دلدار بگریم تاچندکنم بعد تو من ناله پنهان آهسته چه سان دربرانظاربگریم ازدوست بوددشمن دیرینه من بیش آیابه که گویم غم دل زار بگریم بعدازتودراین خانه به طفلان حزینت شد دختر افسرده پرستار بگریم افتد نظرم تا که به نیلوفر گلشن برصورت غمگین تو بسیار بگریم .
اشرف : #چاوشی خوانی زائران اماکن متبرکه |کربلا رباعی برای اشرف مرغ دل ما چه خوش هوایی دارد ایوان نجف عجب صفایی دارد ای کعبه به خود مناز از روی شرف جایت بنشین که هر که جایی دارد _نوشته شده توسط محمد_امین_ محمدی .
🔸️یا امام‌ ادرکنی باب‌الجواد مدخل باب بهشت من صحن‌عتیق‌گشته‌همه سرنوشت من من با ولای حضرت‌سلطان عجین شدم آمیخته گشته به عشقش سرشت من
از دامن نجمه گل طوبی سر زد از شهر مدینه نور طاها سر زد از نسل محمد و علی و زهرا عیسی نفسی ز بیت موسی سر زد * از عشق شه طوس براتم دادند وز آتش قهر حق نجاتم دادند در مدح رضا چو لب گشودم به سخن دستور به ذکر صلواتم دادند * میلاد رضا امام امجد آمد هشتم ولی خدای سرمد آمد یعنی گل باغ علوی شمس شموس در جلوه به گلشن محمد آمد * گلزار جهان رشک برین است امشب خشنود قلوب مومنین است امشب در عرش برین فرشتگان می گویند میلاد امام هشتمین است امشب * از دامن نجمه کوکبی خواسته شد از رونق آفتاب و مه کاسته شد برمسند دین نشست با جامه ی سبز گل بود به سبزه نیز آراسته شد * نوری زفروغ حی سرمد آمد گنجینه ی علم آل احمد آمد با آمدن امام هشتم گفتند آئینه ی رافت محمد آمد * میلاد مبارک غریب الغربا مسعود و مبارک است بر اهل ولا یا رب به مقام این گل مصطفوی کن قسمت ما زیارت کرب وبلا ** بر خیز که حضرت رضا می آید سلطان سریر ارتضی می آید ای تشنه ی آب چشمه ی رحمت حق سرچشمه ی رحمت خدا می آید * امشب که صفا در همه جا می ریزد چون برگ خزان گناه ما میریزد از یمن ولادت رضا رحمت حق در بزم محبان رضا میریزد .
مهمان بارگاه توأم یا ابا الحسن محتاج یک نگاه توأم یا ابا الحسن هرچند روسیاهم و درمانده و بدم اما مرا تو تذکره دادیٌ و آمدم ای هشتمین ولیّ خدا روح پنج تن جدّت علی، ابا الحسن و تو ابا الحسن هرکس در آستانۀ تو نوکری کند تا بام عرش سر زده و سروری کند تو مصطفی شمایلی ای مرتضی نژاد ما را مران ز درگه خود یا ابالجواد ای قامتت به خیمه ی اخلاص قائمه نور دو چشم حیدر و دلبند فاطمه مولا شما چهارده آیت، مؤیدید تک تک همه ذوات مقدس، محمدید ای بهترین وسیله قرب خدا رضا مولا تو باش واسطه بین خدا و ما هستیم، از فراق ولیّ حق اشك ریز خواهیم از خدا فرج مهدی عزیز ای قاضی اریکۀ حق داوری نما بر بی کسان روی زمین یاوری ما هستی کائنات رضا جان ز هست توست چشم دل تمام کریمان به دست توست ای معتبر، به شیعۀ خود اعتبار باش مولا مدافعانِ حرم را تو یار باش این ملتی که روی بر این در نهاده اند ده ها هزار کشته در این راه داده اند ** سلطان جاودانه تویی یا امام رضا بر عشق ما بهانه تویی یا امام رضا ایران به اعتبار شما گشته سربلند گوهر دراین خزانه تویی یا امام رضا فرماندۀ کل قوا را درین دیار فرماندۀ یگانه تویی یا امام رضا این بارگاه خانۀ عشق است و شیعه را مهمان پذیر خانه تویی یا امام رضا ما را پناه و ملجاء و امید و تکیه گاه در بحر و در کرانه تویی یا امام رضا .
پدر ستون خیمه ی هر زندگی پدر باشد خوش آنکه از پدرش سایه روی سر باشد پناه خانه بود در شداید ایام بهر بلا که رسد بهرشان سپر باشد تلاش وکار کند بهر راحتی همه اگر چه پیش رهش مانع وخطر باشد وجود اوست که بخشد به خانه گرما را زاعتبار پدر خانه معتبر باشد رضایت پدرست باعث رضای خدا ز نارضایتی اش بایدی حذر باشد خداکند که یتیمی نصیب کس نشود به خانه ها ز وجود پدر اثر باشد به خانواده شود سخت زندگی بی او به کام خانه پدر همچنان شکر باشد ببوس دست را که بوسه بر دستش سبب به قرب خداوند دادگر باشد
سبک زند وکیلی گلی از گلشن طاها وا شد هفتمین امام ما باباشد آمده امام رضا به دنیا در جنان شاد،دل زهرا شد دوباره وقت دلارایی شد بهار آمد و فصل شکوفایی شد به شهر یثرب چه غوغایی شد به بیت موسی، رضا تماشایی شد رضا یا مولا رضا یا مولا(۲) رضا یا مولا رضا رضا یا مولا(۲) هدیه ای خالق یکتا آورد در جهان ماه دل آرا آورد در گلستان ولایت امشب نجمه گل ز بهر موسی آورد مدینه امشب پر از رحمت شد جهان از مقدم اوپر از نعمت شد جهان خوشبوزین گل عترت شد جهان آرا هشتمین گل عصمت شد رضا یا مولا رضا یا مولا رضا یا مولا رضا رضا یا مولا مدینه دارالامان گردیده مهی امشب عیان گردیده آمده نور دو چشم موسی نجمه را روح و روان گردیده از این زیبا گل جهان شد خرم بودپاره قلب رسول خاتم ز مهر و حبش شود دین محکم بودبر درد تمام عالم مرهم رضا یا مولا رضا یا مولا رضا یا مولا رضا رضایا مولا هدیه ای از سوی سرمد آمد گلی از گلشن احمد آمد پسر نجمه و هفتم مولا عالم آل محمد آمد عیان گردیده رخت تابانش زدیداراونجمه شده حیرانش اهمان کاوگردد جهان قربانش زندنجمه بوسه بر لب خندانش رضا یا مولا رضا یا مولا رضا یا مولا رضا رضا یا مولا صحن وایوان تو جنت باشد حرمت محور رحمت باشد ای صفا بخش دل هر عاشق حب تو مایه عزت باشد دوباره گشته شب شیدایی شب میلادت شد شب روح افزایی زبس والایی امید مایی خدا داند که تو کعبه دلهایی رضا یا مولا رضا یا مولا رضا یا مولا رضا رضا یا مولا جان صبری و ثباتی مولا روح حجی وزکاتی مولا بهرهر زائر درگاه خود دو جهان باب نجاتی مولا تو گل من خارم تو هستی یارم تمام عمرم سائل این دربارم ز الطاف توست اگر بیدارم هر آنچه دارم من ازدعایت دارم رضا یا مولا رضا یا مولا رضایا مولا رضا رضایا مولا منم امشب سائل این خانه تویی شمع وماهمه پروانه بنشستم ز کرامات تو به کنار سفره شاهانه منم شرمنده تویی بخشنده بزن مهری از کرم بر این پرونده سرم را مولا به زیر افکنده نگاهم کن تا شوم دوباره زنده رضا یا مولا رضا یا مولا رضا یا مولا رضا رضایا مولا شکر لله که سعادت دارم مهرت از روز ولادت دارم از کرامات خدای یکتا بر تو یا رضا ارادت دارم شب میلادت. به تو مهمانم آقا جان شرمنده من از این احسانم مریض عشقم تویی درمانم رضا پر کن از جود و کرم دامانم رضا یا مولا رضا یا مولا رضا یا مولا رضا رضا یا مولا .
. صدای ذکر تو شب را فرشته‌باران کرد عبور تو لب "شیراز" را غزل‌خوان کرد "کرم نما و فرود آ که خانه خانه ی توست" بیا که چشم و دلت شهر را چراغان کرد چو خواهرت که ز "دریاچه ی نمک" دل برد هوای زلف تو دریاچه را "پریشان" کرد نه شیخ شهر، تو شاهی که با چراغ رسید و برق عشق تو ما را گرفت و انسان کرد ولی چه حیف که آن طره ی خیال‌انگیز چه زود آمد و دل برد و روی پنهان کرد چه اشک‌ها که ضریحت به گونه‌ها جاری... چه دردها که خدا با دل تو درمان کرد شرابِ خون تو جوشید و جان "حافظ" را به جرعه‌ای غزل از جام غیب مهمان کرد و گنبد تو برای دل کبوترها چه مهربان شد و پرواز را چه آسان کرد سفر اگر چه چنین ناتمام ماند، ولی صدای پای تو "شیراز" را "خراسان" کرد... ╰════•🍁•════╯
. گِرِه‌ای سخت زد و بُغچه‌ی خود را برداشت دلش اینبار هوایِ حرمی دیگر داشت روستاییی فقیریست ولی باوَر داشت شوقِ دیدار غریبالغُرَبا بر سر داشت چوب دستی به کفِ دست و قدم بر سرِ صحرا زده و پشتِ سرش کاسه‌ی آبی به زمین ریخت زنی پیر و به او گفت که مادر بِرِسان از من اُفتاده سلامم به امامم وَ بگو قُوَتِ پا نیست بیایم به حضورت ، به شفا خانه‌ی نورَت ، بُرو فرزند گِرِه زن پرِ این پارچه را کُنجِ ضریحش به امیدی که  گُشایَد گره‌ها را دلِ ما را راه طولانی و پر خار و خَس اما می‌رفت در هوایِ حرم حضرت آقا می‌رفت زخمی و خسته و با تاولِ پاها می‌رفت تا خراسان نه بگو خانه‌یِ زهرا می‌رفت غرق در خویش قدم میزد و گاهی به لب آهی و گَهی روضه‌ی جانکاهی و اشکی و لبش خشک چو میشُد کفِ آبی و همان حال سلامی به فدایِ لب عطشانِ حسین ابن علی گفته و میرفت به صحرا گَرچه رنجِ سفر و راه بیابان را دید عاقبت تشنه‌ای آرامش باران را دید چشمش از فاصله‌ای قبله‌ی ایران را دید برقِ گلدسته‌ی سلطان خراسان را دید گرچه شب بود ولی با قدمِ عشق دوید و به درِ معبدِ گُم کرده رسید و سرِ خود را به رویِ خاک نهاد آه که با حال غریبانه و با سجده‌ی شُکرانه چه‌ها گفت سنگ فرش از مژه‌اش خیس کسی نیست پس از اِذن دخول آمد و در پای ضریح آب شد و سفره‌ی دل باز شد و... گفت : ببین پایِ من از آبله سوزان و تنم خسته و رنجورِ بیابان و نه جانی و توانی و رسیدم به امیدم که سلامی برسانم به تو از مادر پیرم به خدا هیچ نداریم ولی عشق تو داریم و فقط عشق تو مولا ساده حرف از خود و از مادر و از کویَش زد حرفها با حرمِ ضامن آهویش زد ناگهان زخم کسی بر دلِ دلجویش زد خادمی آمد و با پای به پهلویش زد گفت بر خیز و بُرو که مُژه‌هایم خسته‌اند نیمه شب آمد و در‌های حرم را بسته‌اند سخت آزُرده زِ جا خواست و نالید که این است پذیرایی تو ؟ خوانِ تماشایی تو ؟ شِکوه به تو می‌برم آزُرده‌ام از خادمِت آزرده ببین قلبِ گدا را  رفت بیرونِ حرم دلِ پُر غم ، خادم از آنجا سر بالینِ خودش آمد و تا رفت به خواب آه که انوار خدا دید ، سراپا همه شد غرق نماشا دید خادم که حرم نغمه‌ی هوهو دارد ازدحامی است و هر گوشه هیاهو دارد و رضا آمده و چشم به این سو دارد ولی ای وای چرا دست به پهلو دارد گفت خاکَم به سر آقا چه شده ای نَفَسِ حضرت زهرا چه شده؟ حضرت از آن سوی اَتابَش زد و فرمود که امشب زده‌ای ضربه به پهلوی من آزُردیَم و از نفس انداختیَم آه که امشب نه به مهمانِ رضا زائرِ دلخسته‌ی ما بلکه جسارت به خودم کرده‌ای برخیز مهمانِ مرا پیشِ من آور و بگویش که رضا قبلِ سفر کردنِ تو پیش تر از نیتِ تو منتظرت بوده به هر لحظه به هر اشک و قدم همسفرت بوده بیا وقتِ کَرَمهاست ، نه این مرقدِ من خانه‌ی زهراست بیا ای دل تنها بیا مستجاب است دعا قبل دعا ، نشنیده گوش این طایفه آوایِ گدا نشنیده ما هم امشب سرِ خود پیش شما آوردیم و دل خویش به ایوانِ طلا آوردیم یک کبوتر به شبستانِ رضا آوردیم رد مَکُن پیشِ خدا نامِ تو را آوردیم همه‌ی سر خوشی ماست ، همه دلخوشی ماست که در پیش شما در دل خویش بگوییم و بجوییم دل گمشده‌ی خویش همه اهل خرابات شمائیم دهاتی شمائیم خوشا آنکه چنین ساده به گلدسته‌ی تان ، گنبدتان خیره نظر می کند و هر مژه تر می‌کند و نام تو را می‌برد آقا : آخ که یادش میره هرکی تو دلش غم داره که نگاه تو هوای دلِ مارَم داره آقا جون راه درازی اومدم تا که بگم دل آواره‌ی ما یه کربلا کم داره خوش بحال اونیکه کار و بارش دستِ توِ خوشی و زندگی و اعتبارش دست توِ آقا جون تو سَرمهَ وقتی رسیدم پائینِ پای شما ، وقتِ تماشای شما روضه بخونم براتون تا که کمی کم کنم از غصه هاتون روضه‌یِ وقتی که نفس میزدی و چشم به راه پسرت بودی و از تشنگی آقا نَفَسَت چشمِ تَرَت بال و پرت سوخت ولی یادِ لب غنچه‌ی شش ماهه‌ی جدت جگرت سوخت و از یادِ رباب و دل ارباب دل محتضرت سوخت دیدنت در همه‌ی راه مهیا شده است تو کجا نیزه کجا وای چه با ما شده است دیدنت سخت ولی سخت‌تر از آن این است باز هم حرمله سر گرمِ تماشا شده است حجمِ تیری که علمدار زمین گیرش شد باورم نیست که در حنجره‌ات جا شده است نیزه داری که تو را می‌برد این را می گفت باز هم زخم گلوی پسرت وا شده است ╰════•🍁•════╯
سرود میلاد امام رضا علیه السلام ⚪️⚫️⚪️⚫️⚪️ همه هستی گدا (کرم سلطانه)(3) خونه ی امید ما (حرم سلطانه)(3) چقد دور و برت نوکر داری، ای ماشاء الله چقد تو حرمت، کفتر داری، ای ماشاء الله به ما محبت مادر داری، ای ماشاء الله چه خوش به خالته خواهر داری، ای ماشاءالله اسمت علیه و نفحات تو خیبری شان تو می کنه به دو عالم برابری کوچه به کوچه ی همه شهرای این دیار برپا شده به عشق تو جشن سراسری (سلطان اباالحسن علی موسی الرضا مدد)(۴) ⚪️⚫️⚪️⚫️⚪️ قرار کبوترا (صحن گوهرشاده)(۳) دل من لک زده ی (پنجره فولاده)(۳) چه خوبه حرمت سامون داره، ای ماشاءالله هزارتا خادم و دربون داره، ای ماشاءالله مثه صحن نجف ایوون داره، ای ماشاءالله آخه کی این همه مجنون داره؟، ای ماشاءالله من مست باده ی شب میلادتم رضا هستی به یاد من که منم یادتم رضا دردمون درد مزمن دوری من تویی عمری دخیل پنجره فولادتم رضا (سلطان اباالحسن علی موسی الرضا مدد)(۴) ⚪️⚫️⚪️⚫️⚪️ شب میلاد رضا (دل من بیتابه)(۳) عیدی امشب ما (حرم اربابه)(۳) تو دنیای منو زیبا کردی، ای ماشاءالله بدیهای منو حاشا کردی، ای ماشاءالله چقد گره برا من واکردی، ای ماشاءالله برات کربلا امضا کردی، ای ماشاءالله افتاده ام به پای سلیمان مشرقین من از امام رضا میرسم به امام حسین باشه قرار ما یه شب جمعه کربلا با آقامون رضا وسط بین الحرمین (سلطان اباالحسن علی موسی الرضا مدد)(۴)
4_6044010156549735049.mp3
2.73M
﷽ 📲 فایل صوتی 🎙واعظ: حاج آقا 🔖 نماز روز یکشنبه ذی القعده
بسم‌الله الرحمن الرحیم ذیقعده شدوفرصت دلخواه آمد یاران ،دهه ی کرامت از راه آمد ای ضامن آهو مددی کن که دلم بازمزمه ی "آمدم ای شاه" آمد ای ضامن آهوکه کرم کارشماست عالم خجل از رافت بسیارشماست عمریست به لطف حق دل عاشق ما همسایه ی دیواربه دیوارشماست گرحفظ حجاب بین مردم نکنی فردا طمع ازشفیعه ی قم نکنی ای دخترگُل،جاده علامت دارد هشدار ، رهِ بهشت را گم نکنی درصحن توازغصه نجاتم دادند خُدّام که یک شاخ نباتم دادند شکرانه این عطیه گفتم چه کنم؟ سرمایه ی ذکر صلواتم دادند ازبس که توجذبه ی خدایی داری مشغول توام به خواب ودربیداری تا گم نشود دلم دراین آمد وشد دادم به حرم ، بخش امانتداری تاصید محبت رضا(ع)شد دل من ازبند غم و غصه رهاشد دل من هرجاکه زمین خورد دراین وانفسا گلدسته او گرفت وپاشد دل من هرکس به ضمانت شما وام گرفت از مسکن مهر دوسرا کام کرفت درصحن شماکه مملو ازیادخداست هرکس که قدم گذاشت آرام گرفت .
🕊💕مدح و توسل زیبا ویژۀ میلاد سلطانِ سریرِ ارتضاء آقاجانمان علی ابن موسی الرضا علیه السلام به نفسِ حاج سید مجید بنی فاطمه💕 •┈┈••✾••✾••┈┈• خبر داغ داغ از حرم آمده به دنیا امام الاُمَم آمده یکی از اصولِ کرم آمده ولی نعمتِ کشورم آمده به وجه اتم کبریا را ببین علی ابن موسی الرضا را ببین اگر روز و شب خونِ دل خورده ای اگر مثله من ای دل آزرده ای و یا اینکه چون لاله پژمرده ای و در زندگی سخت دل مرده ای بگو زود یا رب صل علی علی ابن موسی الرضا المرتضی اگر طالعم سعد اکبر شده کنون حالم از قبل بهتر شده دلم هم رها چون کبوتر شده اگر روزی ام صد برابر شده در این لحظه ها گفتم بارها مدد یا علی ابن موسی الرضا در اطرافِ این کعبه خیلِ حروف منظم چونان حاجیان در صفوف که اینجاست در شعر واجب وقوف چه زیباست صحنِ امام رئوف چه خوش ایستادند گلدسته ها به پایِ علی ابن موسی الرضا زمانِ درخشیدنِ گنبدش زمین بوسه میگیرد از مرقدش شلوغ است دائم سرِ مشهدش مشخص شد از بخشش بی حدش طریقی که مَشیِ رسولِ خداست مرام علی ابن موسی الرضاست روان تا به سمتِ خراسان شدی چو آهو به زمردم گریزان شدی نگو مثلِ ریگِ بیابان شدی نذر کرد و لعلِ بدخشان شدی اگر دوست داری بگیری بها بگو یا علی ابن موسی الرضا بگوین اگر چه مجوسیم ما و با اهلِ بدعت عبوسیم ما به درگاهِ او خاک بوسیم ما فقیرانِ سلطانِ طوسیم ما کمک خواستن از خلایق خطاست مدد کار علی ابن موسی الرضاست جگرگوشۀ خاتم الانبیاست که سر تا قدم سیدالاوصیاست رضا رأفتش مثلِ خیرالانساست ولیِ خدا و امام الهدی ست بوَد قبلۀ هفتم اولیا مزارِ علی ابن موسی الرضا طبیبانه ما را دوا میدهد مریضیِ ما را شفا میدهد به آواره ها زود جا میدهد چه بی منت آب و غذا میدهد خوشا آن فقیری که روزیش را گرفت از علی ابن موسی الرضا به طاها و خُلقِ عظیمش قسم به مولا و لطفِ قدیمش قسم به زهرا و ابنُ الکریمش قسم به سلطانِ طوس و حریمش قسم به لطفِ خدا ، مرتضی دوستیم علی ابن موسی الرضا دوستیم اگر می تراود زِ لب ها علی اگر نعره دارم سراپا علی ندارد دلم قبله الّا علی که دیدم خدا را فقط با علی خدا عالی ستُ و معلی علی بُوَد بعد بسم تعالی ، علی اگر کوچۀ ما چراغانی است اگر سقفِ این شهر بارانی است اگر زلفِ ما در پریشانی است اگر حالِ ما باز طوفانی است که ایران تمامش خراسانی است که ما خاک هستیم ، بالا علی ست اگر روزگاریست حالم بدست اگرلحظه هایم پریشان شده ست گره ها سراغم اگر آمده ست اگر غم به امروزِ ما سر زده ست علاجش فقط دیدنِ مشهدست بخوان زیرِ ایوان طلا یا علی بهشت است و نورست در این فضا که سوء القضا گشت حُسن القضا سراپا پُرم از دمی جانفزا چه امشب ،چه فردا ،چه روزِ جزا علی ابن موسی الرضا المرتضی مرا کافی اینجا و آنجا علی فقیری که اینجا به زحمت رسید زیارت نخوانده به عزت رسید سلامی نکرده سلامت رسید دعایی نگفت و اجابت رسید عنایت رسید و عنایت رسید فقیرِ تو بود و شد آقا علی حرم پر شده از کبوتر رضا ولی ما کلاغیمُ بی پر رضا به ما حق بده پشتِ این در رضا نداریم ما جایِ دیگر رضا گرفته حرم بویِ مادر رضا نداریم جز تو به زهرا علی شبی آمدم مثله بیچاره ها نشستم کمی پیشِ فواره ها گره خورده بودم چو آواره ها اسیرِ قفس ها و دیوارها که ناگاه با بانگِ نقاره ها براتِ مرا کرد امضا علی چه بی منت اینجا دوا میدهند نجف را درین صحن ها میدهند بگو کاظمینُ تو را میدهند مدینه و یا سامرا میدهند وپایینِ پا کربلا میدهند امیری حسینٌ و مولا علی اگر مرده ام باز جانم دهید اگر خواب هستم تکانم دهید مریضم حرم را نشانم دهید من از آنِ مولایم آنم دهید کمی در حرم استخوانم دهید مرا جایِ دیگر مبادا علی چه میچسبد اینجا جوابت دهند و جا گوشۀ انقلابت دهند درآن صحن باشی و آبت دهند سرت رویِ زانو و خوابت دهند و در خواب هم آفتابت دهند چه میچسبد آری به رویا علی اگر چشم اینجا به امیدِ توست سرِ سالِ ماهم شبِ عیدِ توست در این سینه ها نورِ توحیدِ توست فقط روشناییِ خورشیدِ توست و این روضه ها گیرِ تاییدِ توست بخوان تا محرم تو مارا علی منم روبرویت علیک السلام پُر از آرزویت علیک السلام منو گفتگویت علیک السلام تو و اشکِ رویت علیک السلام به یادِ عمویت علیک السلام تو هم داده ای دل به سقا علی به امرِ رضا مثلِ ابنِ شبیب فقط گریه کن بر حسینِ غریب بخوان روضه ها را به ابن شَبیب زتیری مهیبُ و ز شَیبُ الخَضیب زِآهی غریب و زِ خَدالتَریب بگو وا حسن وا حسین یا علی __ ┄┄┄┅═✧❁❁✧═┅┄┄┄
Banifateme _babolharam.mp3
13.91M
🕊💕مدح و توسل زیبا ویژۀ میلاد سلطانِ سریرِ ارتضاء آقاجانمان علی ابن موسی الرضا علیه السلام به نفسِ حاج سید مجید بنی فاطمه💕
سرود میلاد حضرت امام رضا (ع) عرش خدا ستاره بارونه روی زمین آینه بندونه موسی ابن جعفر داره میخنده ولادته شاه خراسونه رحمته کبریا.بضعه ی مصطفی.وارث مرتضی یامولا یامولا سلطان خراسان.ای حج فقیران ولی نعمت ما.افتخار ایران مولانا رضا جان شمس شموس عالم امکان محوه نگاشه یوسف کنعان روی لبه هرملکی ذکره ضامن آهو حضرت سلطان سوره ی کوثره.هستی و گوهره.موسی جعفره یامولا یامولا قبله ی دلامون.ایوون طلاته بال هرفرشته.فرش زایراته مولانا رضاجان جنت حق صحنه گوهرشاده دارالشفا پنجره فولاده با یه نگاه مهربون آقا حاجت این دلامونو داده نورحق الیقین.حجت هشتمین.سروره مومنین یامولا یامولا یاضامن آهو.تصدق علینا بده عیدی ما.برات کربلا مولانا رضا جان ابوذر رییس میرزایی .
دهه کرامت میلاد خواهر و برادر سرود تلفیقی توو کویر دلم یه دریا اومد کریمه ای بازم به دنیا اومد سوره ی قدر و کوثر و بخونید مژده بدید دوباره زهرا اومد دلبر و جانان اومده خواهرسلطان اومده برکت ایران اومده تبریک همه عشق امام رضا الگوی عفت وحیا گل دردونه ی خدا تبریک ستاره باروون گشته آسمون جوره بساطه مستی و جنون پیچیده بوی یاس و ارغوون گل زهرا مدد گل زهرا مظهره حی داوره معصومه زاده ی نسل کوثره معصومه خواهرحضرت رضا رسیده مریم آل حیدره معصومه خدا باز کوثرآفرید شفیع محشرآفرید به حیا مظهر آفرید شادیم دخترموسی اومده رونق گلها اومده ثانی زهرا اومده شادیم میام حریمت باعشق و صفا ذکره لبامه توی سختیا یافاطمه جان اشفعی لنا گل زهرا مدد گل زهرا کبوتردلم بازم رهاشد ازقفس خاکی تن جدا شد مثله همیشه دهه ی کرامت راهی مشهد امام رضاشد حرمت کعبه ی خداست پرعشق و پره صفاست واقعا مثله کربلاست آقا منم آواره ی حرم گدای واجب الکرم بزا پاتو روی سرم آقا چه حالی داره صحن باصفات چقدقشنگه گنبد طلات توی بهشتن خیل زاءرات شاه ایران مدد شاه ایران ابوذر رییس میرزایی(بهار)
سجده ی آخر زیارت عاشورا شکر خدا که بر درت آمدم بهر رضای مادرت آمدم بیا و‌حاجت مرا روا کن نصیب ما بقیع و کربلا کن مرا برای عشق خود سوا کن. مرا ب راه عشق خود فدا کن .
هم مناسبت قبل ازشروع زیارت عاشورا وهم قبل ازسجده زیارت عاشورا امام حسین(ع) - مناجات خوش به حال هر کسی که روضه دعوت می‌شود "هیأتی" از جانب زهرا حمایت می‌‌شود بس که شأن و منزلت در روضهخانه ریخته هر که یک دفعه بیاید، پیش‌کسوت می‌‌شود این وسط آن عاشقی بُرده است که در این دو ماه بیریا می‌‌آید و مشغول خدمت می‌شود یک پر کاهی اگر چشم کسی نمناک شد کوه عصیان هم اگر باشد شفاعت می‌شود گریه کن با گریه‌اش غسل تقرّب می‌کند قطره‌ای از اشک، مُنجر به طهارت می‌شود هر که در ماه محرّم کار و بارش شد حسین چون «رسول ترک» آخر با سعادت می‌شود رازق ما کربلایی‌ها حسینِ فاطمه است روزی یک‌سال ما این ماه، قسمت میشود در میان هیأتش انگار زیر قُبّه‌ای تا که لب وا میکنی فوراً اجابت میشود تا به سجده می‌روم سمت خدا پَر میکشم علّت معراج‌هایم مُهر تربت می‌شود آن قدَر آقاست این آقا به عبّاسش قسم ارمنی هم زیر این پرچم هدایت می‌شود ناله‌های مادری پهلوشکسته می‌رسد روضه‌خوان تا وارد ذکر مصیبت می‌شود "یا بُنَیّ" حال ما را زود می‌ریزد به هم قلب ما با آهِ زهرا پُرحرارت می‌شود صبح محشر تا که می‌گوید حسین من کجاست؟ می‌رسد آقا... ولی بیسر... قیامت می‌شود .
🕊💕سرود زیبا ویژۀ میلاد سلطانِ سریرِ ارتضاء آقاجانمان علی ابن موسی الرضا علیه السلام به نفسِ حاج سید مجید بنی فاطمه💕 ┄┄┄┅═✧❁❁✧═┅┄┄┄ بی تو خشکم ، با تو دریام بی تو هیچم ، با تو آقا .. آقام میشه ضامنم بشی ، مگه من از آهو کمترم؟ میدونم خودت میای برا نفسایِ آخرم من فقط رو به رو ایوونِ تو زانو می زنم میشینم نالۀ یا ضامنِ آهو می زنم همیشه با مژه هام صحنتُ جارو می زنم بی تو خشکم ، با تو دریام بی تو هیچم ، با تو آقا .. آقام بی تو دردم ، با تو درمون بی تو زردم ، با تو باد و بارون دلِ وابستۀ من شده پریشونِ مشهدت من اویسم نفست منو می کشونه مشهدت نفست مرهم رو دردایِ لاعلاجمِ بارم افتاده زمین نگاهت احتیاجمِ من گداتم که گداییِ تو تخت و تاجمِ بی تو خشکم ، با تو دریام بی تو هیچم ، با تو آقا .. آقام ____________ ┄┄┄┅═✧❁❁✧═┅┄┄┄
Banifateme Babolharam.mp3
4.47M
🕊💕سرود زیبا ویژۀ میلاد سلطانِ سریرِ ارتضاء آقاجانمان علی ابن موسی الرضا علیه السلام به نفسِ حاج سید مجید بنی فاطمه💕 ┄┄┄┅═✧❁❁✧═┅┄┄┄
مدح و مناجات با امام رضا (ع) زمزمه – سرود   دست من و دامن این ، آقا که خیلی کریمه لطف و عنایتش به ما ، ثابت شده از قدیمه شب شب عیدی دادن ، فاطمه شد به عاشقا میده برات سفر ، مدینه و کرب و بلا مولا علی موسی الرضا از سر شب تا به سحر ، دلم میخواد دعا کنم گوشه ی سجاده فقط ، من آقامو صدا کنم دل رو به دریا می زنم ، تا حرمت پل می زنم به دامنت با حاجتام ، دست توسل می زنم مولا علی موسی الرضا تربت مشهدت آقا ، سرمه ی چشم ملکه ضریح با صفای تو ، قبله نه تا فلکه اسم تو تا نمی برم ، قفل دلم وا نمیشه غیر محبتت آقا ، چیزی تو دل جا نمیشه مولا علی موسی الرضا ** لحظه ای هم رهام کنی ، بدون که کارم تمومه حتی نفس کشیدنم ، بدون عشقت حرومه بوی بهشت میرسه از ، هر جایی که حرف توئه خوش به حال عاشقی که ، عمرش فقط صرف توئه مولا علی موسی الرضا