eitaa logo
امام حسین ع
17هزار دنبال‌کننده
389 عکس
1.9هزار ویدیو
1.9هزار فایل
کانال مداحی و شعر و سبک https://eitaa.com/emame3vom
مشاهده در ایتا
دانلود
. بگذار تا بگویند ما اهل گریه هستیم هم اهل ناله کن ها یا اهل گریه هستیم از ما نفس به سینه با روضه تازه گردد دل زنده از حسینیم تا اهل گریه هستیم هر کس به میل نَفسَش با عده ای بگردد ما یاد کربلا و با اهل گریه هستیم وقتی که چشم مهدی هرروز وشب بگرید پس بی سبب نباشد ما اهل گریه هستیم بگذار تا بگرییم مانند او شب و روز جز این اگر که باشد نا اهل گریه هستیم محسن غلامحسینی✍ ._______________ 🔹محرم تا صفر🔹 از آغاز محرم تا به پایان صفر باران نشسته بر نگاه اشک‌ریز ما عزاداران محرم از سفر آغاز شد با کاروان دل صفر با رفتن خیرالبشر، دل می‌سپارد جان محرم زخم‌های جاودان بر دل مکرر زد صفر پاشید طوفان نمک بر زخم بی‌پایان محرم کاروان زخم‌ها مهمان صحرا شد صفر بار دگر آورد سمت کربلا مهمان محرم هفت‌گردون روضه‌خوان آل طاها شد صفر شد هفت‌دریا غرقِ خون دل در این طوفان محرم با حسین فاطمه ماه شهیدان شد صفر با قلب تنهای حسن شد درد جاویدان محرم سورۀ کهف از لب خونین تلاوت شد صفر شمس‌الشموس عشق شد تفسیر الرحمان محرم تا صفر مشکی‌ست یکسر رنگ شهر ما حسینیه، خیابان، تکیه، مسجد، کوچه و میدان مگر اشک غزل در روز محشر آبرو باشد وگرنه ما کجا و نام پاک آبرومندان 📝 ................... . این روزها اگر که دلم غرق ماتم است دلتنگ روزهای نخست محرم است چشمم هنوز خیره به اشعار پرچم است «باز این چه شورش است که در خلق عالم است» اشک آنقدر که باید و شاید نداشتم شرمنده‌ام برای غمش کم گذاشتم قطره بدون عشق به دریا نمی رود پایی که روضه آمده هر جا نمی رود هر کس پیِ غلامی این خانه می رود «هرگز ز یاد حضرت زهرا نمی رود» چشمان ما همینکه ز گریه نشان گرفت مثل همیشه فاطمه تحویل‌مان گرفت ای وای اگر که ماه محرم نداشتیم والله بی حسین خدا هم نداشتیم داغش نبود اگر دل خرّم نداشتیم «ای کاش غیر غصه او غم نداشتیم» آیا نظیرش آمده در عالمین؟ نه ما را گدا کنید ولی بی حسین نه بعد از وفات کاش محبت به من کنید جسم مرا محافظت از سوختن کنید با اشک روضه شستشوی این بدن کنید «بر من لباس نوکری ام را کفن کنید» یک لحظه هم مباد زمان را هدر دهید پیش از همه امام رضا را خبر دهید تا خواندمش بدون کلامی قبول کرد دادم به هر طریق سلامی قبول کرد طعنه نزد به من تو کدامی؟ قبول کرد «بی امتحان مرا به غلامی قبول کرد» سجده به خاک او عمل واجب من است ایرانی‌ام امام رضا صاحب من است هنگام مرگ سائل سلطان شدن خوش است چشم انتظار شاه خراسان شدن خوش است مثل خودش غریب و پریشان شدن خوش است در خاک غلط خوردن و گریان شدن خوش است از سوز زهر رنگ رخ او سفید شد آقا شبیه مارگزیده شهید شد صد شکر زخم تیر روی پیکرش نبود هنگام دست و پا زدنش خواهرش نبود چشمی به فکر غارت انگشترش نبود دستی پی کشیدن موی سرش نبود این داغ ها برای حسین است والسلام اوج بلا، بلای حسین است والسلام ✍ .
ای حضرت دریا دل من پهنـه ی ساحل آورده پنـاهـی بـه تو این نوکــر غـافـل من گرچه که نشناختم آن شأن شما را در حـســرت ایـنــم بـشـوم آدم کـامـل ✍️
257.3K
. 🎤 دلمو گره زدم به پنجرت میخوام بیام به امیدی که بیای این گره ها رو واکنی تو که آخر گره رو وا میکنی ، امام رضا پس چرا امروز و فردا میکنی ، امام رضا من دوست دارم ، یه آدم دیگه بشم اون که دلت میگه بشم ، منو کمک کن من دوست دارم ، عوض کنی حالِ منو نامه ی اعمالِ منو ، منو کمک کن .
2_144176761450281644.mp3
11.25M
|⇦•جان جانانم... و توسل به امام رضا علیه السلام اجرا شده به نفسِ کربلایی علی کوهکن •✾• ●━━━━━━─────── دوباره باز، دله تنگم هوای مشهد الرضا کرد هوای اون صحن و سرا که همیشه دردمو دوا  کرد امام رضا خورده دلم به نام تو تو شاه قلبمی و من غلام تو خوشا به حال اون کبوترایی که پر میزنن به هر طرف روو بام تو عشق اول آخرم، امام رضا سایه داری روو سرم، امام رضا کاری کن بیام حرم، امام رضا «جان جانانم،  مددی سلطان امام رضا جانم» رزق یه سالِ، نوکری مو میگیرم از پنجره فولاد هر دفعه که میام زیارت از غم و غصه میشم آزاد منم همونی که شدم گدای تو الهی زندگیم بشه فدای تو یه دل توو سینمه که بی قرارته دار و ندارم و میدم برای تو ای تموم زندگیم، امام رضا یاور همیشگیم، امام رضا شور و عشق بچگیم، امام رضا «جان جانانم، مددی سلطان امام رضا جانم» .....ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ.....
. نظر به بندگان اگر، ز مرحمت خدا کند قسم به ذات کبریا، ز یمن مرتضی کند خدا چو هست رهنمون، مگو دگر چرا و چون که او کند هر آنچه را که حکمت اقتضا کند ز قدرت یَدُ اللَّهی، کسی ندارد آگهی وسیله‌اش بُود علی، خدا هر آن چه را کند به جنگ بدر و نهروان، علی‌ست یِکّه قهرمان نگر که دست حق عیان، قتال اشقیا کند به روی دوش مصطفی، نهد چو پای مرتضی نگر به بت شکستنش، که در جهان صدا کند به رزم خندق و اُحُد، به قتل عَمْرو عَبْدُوُد خدا به دستِ دست خود، لوای حق بپا کند چو افضل از عبادتِ خلایق است، ضربتش علی تواند این عمل، شفیع ما‌سِوی کند به پیشگاه کردگار، ز بس که دارد اعتبار دُیون جمله بندگان، تواند او ادا کند نماز، بی ولای او، عبادتی‌ست بی‌وضو به منکر علی بگو، نماز خود قضا کند هر آن‌که نیست مایلش، جفا نموده با دلش بگو دل مریض خود، به عشق او شفا کند علی‌ست آن که تا سحر، سرشک ریزد از بصر پی سعادت بشر، ز سوز دل دعا کند علی انیس عاشقان، علی پناه بی‌کسان علی امیر‌مؤمنان، که مدح او خدا کند پس از شهادت نبی، که را سِزَد به جز علی؟! که تا به حشر آدمی، به کارش اقتدا کند قسیم نار و جنتّش، ترازوی محبّتش که مؤمنان خویش را، ز کافران جدا کند گهی به مسند قضا، گهی به صحنۀ غزا گهی به جای مصطفی، که جان خود فدا کند علی‌ست فرد و بی‌نظیر، علی مجیر و دستگیر که نام دل‌گشای او، گره ز کار وا کند زکار قهرمانی‌اش، پُر است زندگانی‌اش نگین پادشاهی‌اش، به سائلی عطا کند امیر کشور عرب، ثنا کنان، دعا به لب بَرَد طعام نیمه‌شب، عطا به بی‌نوا کند ز کوی شاه اولیا، که مهر اوست کیمیا کجا روی، بیا بیا، که دردها دوا کند کنیم چون‌که های‌ و‌ هو، به پیشگاه لطف هو خدا نظر کند به او، علی نظر به ما کند دل علی گداخته، که با زمانه ساخته امام ناشناخته، ز خلق شِکوه‌ها کند ز قبر بنت مصطفی، کجا رود علی، کجا که نیست یار آشنا، دلش ز غم، رها کند سرشک بر دو عین او، ز اشکِ زینبین او که گریه بر حسین او، به یاد کربلا کند علی غریب و خون‌جگر، ز هجر یار نوحه‌گر کنار آن جدار و در، اقامۀ عزا کند (حسان) بگیر دامنش، قسم به حقّ محسنش گره‌گشای انبیا، حوائجت روا کند مرحوم ✍ ................ من دست خالی آمدم،دست من ودامان تو سرتابه پادردوغمم،دردمن ودرمان تو توهرچه خوبی من بدم،بیهوده برهردرزدم آخربه این درآمدم،باشم کنارخوان تو من ازهمه دررانده‌ام،من رانده ای درمانده‌ام یاخوانده یاناخوانده‌ام،اکنون منم مهمان تو پای من ازره خسته شدبال وپرم بشکسته شد هردربه رویم بسته شدجزدرگه احسان تو گفتم منم درمی‌زنم،گفتی به توسرمی‌زنم من هم مکررمی‌زنم،کوعهدوکوپیمان تو؟ سوی توروی آورده‌ام،ای خم سبوآورده‌ام من آبروآورده‌ام،کو لطف بی‌پایان تو؟ حال من گوشه‌نشین،با گوشه ی چشمی ببین جزسایه ی پرمهرتان،جایی ندارم جان تو من خدمتی ننموده‌ام،دانم بسی آلوده‌ام امابه عمری بوده‌ام،چون خاردربستان تو ............ به هوای کوی تو آمدم که رها ز بند هوا شوم به امید روی تو آمدم که مگر ز تو کامروا شوم نه رها ز بند هوا شدم، نه ز یار کامروا شدم نه چنان دچار بلا شدم که دگر بفکر دوا شوم همه روزه روزی من غم‌است، همهٔ شبم شب ماتم‌است نه چنان کمند تو محکم است که امید آنکه رها شوم نه مرا بخویش دهی رهی، نه ز خویشتن دهی آگهی نه دلالتی و نه همرهی، متحیرم بکجا شوم نه ز سفرۀ تو نواله‌ای، نه ز غمزۀ تو حواله‌ای نه مرا بدرد پیاله‌ای، کرمی که ز اهل صفا شوم نه تراست لطف و عنایتی، نه مراست قوت و طاقتی بکدام شوری و حالتی، من بینوا به نوا شوم نه به دلنوازیم آمدی، نه به‌ سرفرازیم آمدی نه به نغمه سازیم آمدی، که ز شوق بی سر و پا شوم نه به حال مفتقرت نظر که زند به سوی تو بال و پر نه به سرپرستی او گذر که به زیر ظل هما شوم مرحوم (کمپانی) .
. سلام الله علیها علیه السلام به سبک غم شیرینم یا اباعبدالله _ ای پناهه دلم تو حریمت چقدر ، روبراهه دلم مرقد تو شده تکیه گاه دلم من گداتم اگر چه سیاهه دلم سلام بی بی جان ، بی بی معصومه عزیز سلطان ، بی بی معصومه ازت ممنونیم که شما هستی پناه ایران ۳ بی بی معصومه دختر موسا ، معجزه داری شهر قم با تو شده مدینه انگاری تو کرم خیلی ، دست تو بازه نیم نگاهت به خدا علامه می سازه بی بی جان ، یا معصومه شأن والای تو از بهشت برتره ، خاک پاهای تو هر گره وا میشه ، با دعاهای تو باب حاجت شدن ، مبتلاهای تو به ایران وا شد ، قدم زهرا مزارتو شد ، حرم زهرا کریمه هستی ، به همه عالم رسیده از تو ، کرم زهرا در شب تارم ، نور فوق نور زینب امام رضا ای کعبه ی مستور باب حاجاتی ، انتِ مولاتی جلوه ی فاطمه ای ، عمه ی ساداتی السلام علی ساکن مشهد و‌، شاه گنبد طلا شکر لله منم ، بر شما مبتلا مشهدت واسه ما ، هست نجف ، کربلا به غم‌ها مرهم یا رضا جانم عزیز عالم یا رضا جانم ای عشق جاری ، تو رگ و خونم میخونه قلبم ۳ یا رضا جانم شاهی و سلطان ، جانی جانان تشنه ی جام توام ای حضرت باران ضامن آهو ، جلوه ی یاهو جبرییل تو حرم میزنه زانو یا رضا یا سلطان _ملودی اینکار از بنده نمی باشد _ https://eitaa.com/emame3vom/96903 👇
. سرود ولادت امام رضا علیه السلام نقاره میزنن امشبو ، توی حرم خادما می رسی زود زود آقا ، هرجا به فریادما عنایتی کن از کرم ، بر دل ناشادما ای ترانه ی بارون ، لیلی دل مجنون غصه توی حریمت ، میشه شاد و غزلخون هرچی مشکله دیدم ، پیش تو شده آسون یا رضا ای جانا ، جانم جانم دلبرا سلطانا ، جانم جانم اسمت رو قلبم ، می نویسم خوانا ، جانم جانم تویی تو دین و همه ایمانم جونم فدات امام رضا جانم شد حرم تو کعبه و ، جنت الاعلای من غصه ی روزی واسه چی ؟ ، تا تویی آقای من مطمئنم که تو میشی ، ضامن فردای من شرط اصلی ایمان ، روح و باطن قرآن سایه ی کرم‌تو ، باشه رو سر ایران اسمتو که میارم ، فاطمه میگه ای جان به عجب سلطانی ماشاالله قبله ی ایرانی ماشاالله بین این ظلمت ها ، خورشید تابانی ماشاالله نوکرم و تو هستی سلطانم جونم فدات امام رضا جانم حرم نگو بگو قبله و ، دارلشفای همه تویی طبیب و نیم نگات ، برای ما مرهمه می رسه از سقاخونت ، نسیمی از علقمه ای تو جلوه ی سرمد ، بین خوبا سرآمد کربلا و مدینه ، مکه مون شده مشهد بازی می‌کنه بادل ، پرچم روی گنبد پنجره فولادت جانم جانم صحن گوهر شادت جانم جانم کاش بودم دربون ، خونه ی آبادت جانم جانم من حاجی حج فقیرانم جونم فدات امام رضا جانم https://eitaa.com/emame3vom/97175 👇
. بند اول امام رضا مست می سقاخونتم امام رضا محتاج یه آب و دونه تم امام رضا با دستای خالی اومدم امام رضا خوب جایی میدونم رو زدم صحن و گنبد تو زیبا و چه نورانی آقای دل من و حج فقیرانی وقتی که دلتنگم مثه کبوتری رو گنبدت پر میزنم میام پشت پنجره فولادت با اشک و دعا آقا در میزنم یا سلطان مددی یا علی موسی الرضا بند دوم امام رضا رویای همیشگی من امام رضا خاطرات بچگی من امام رضا حرف دلم و میدونی امام رضا تنها تو برام میمونی سلطانی و توی قلب من تو جا داری خیلی تو حرم آقا برو بیا داری آرامش یعنی تو یعنی اون حرمی که من باهاش مانوسم هرشب میبینم تو خواب که میام و چند روزی تو حرمت پابوسم یا سلطان مددی یا علی موسی الرضا بند سوم تنگه دلم برا دونه دونه کبوترات تنگه دلم برا ضریح و گنبد طلات چی میشه که باز این دلم جلا بدی چی میشه که باز بهم یه کربلا بدی هرکی کربلا میره از این حرم میره نوکر کربلا شو از دست تو میگیره دلتنگم باز امشب بده پر تا برم میون بین الحرمین زیر ایوون طلا می‌خونم یا مولا یا اباعبدالله الحسین .👇
. ✍ 〰️〰️〰️〰️〰️〰️ ای جانم شب تولده، دوباره من مهمانم داره پرمیزنه این دلم از اینجا تا صحن با صفای حضرت سلطانم (ای عشق چه صحن با صفایی داری ای عشق عجب برو بیایی داری) ۲ ای عشق به وسعت تمام ایران - فدایی داری ضامن آهو / ای آینه ی زیبایی تویِ مهربونی الحق که تو بی همتایی میخونم امشب / از عمق وجودم آقا یا امام رضا تولدت مبارک جانا عشقم تولدت مبارک ۴ 〰️〰️〰️〰️〰️〰️ آبادم از اون وقت که نمک گیر تو ام آزادم الهی که ببینم یه روزی از لطفت جاروکش صحن پاک گوهر شادم (ای عشق منه گدا رو آقا کردی ای عشق خدا وکیلی خیلی مردی) ۲ ای عشق برا تمومی دردام تو - دوایی دردی شب میلادت / عطرت همه جا پیچیده نور گنبد تو منبع نور خورشیده پرتو علمت / یا عالِم آل طاها به همه شیعه و غیر شیعه ها تابیده عشقم تولدت مبارک ۴ . علیه_السلام .👇
. (هر بار کارم زار شد گفتم علی موسی الرضا) وقتی گره در کار شد گفتم علی موسی الرضا آهویم و در دام تن وقتی به گرداگرد من غم حلقه ی پرگار شد گفتم علی موسی الرضا ای بضعه ی مدفون به طوس ای آسمانت خاک بوس نامت امان از نار شد گفتم عای موسی الرضا باب حرم اذن دخول اادخل یاابن الرسول تا فرصت دیدار شد گفتم علی موسی الرضا بر زائرانت ای صنم گفتی سه جا سر می زنم من نیز بختم یار شد گفتم علی موسی الرضا ای شاهد بزم ازل ای نامت احلی من عسل چه لذتی تکرار شد گفتم علی موسی الرضا صد رنگ و بو دادی مرا تو آبرو دادی مرا یک بار چون اظهار شد گفتم علی موسی الرضا دیوارها شد پنجره با اشک خود بستم گره چشمم پر از گفتار شد گفتم علی موسی الرضا ای عرش از تو منجلی ای اسم اعظم یا علی مکشوف این اسرار شد گفتم علی موسی الرضا هر بار با یاد غریب با روضه ی ابن شبیب این دیده گوهر بار شد گفتم علی موسی الرضا .(مصرع اول از آقای غفور زاده شفق است) ✍ ‌.
. السَّلَامُ عَلَى الْإِمَامِ الرَّئوفِ الَّذِی هَیجَ أَحْزَانَ یوْمِ الطُّفُوفِ احساس می کنم که همین‌جاست جنتم هر وقت در حریم تو گرم زیارتم هرگز به جز تو از تو نمی خواهم ای رئوف این است آرزوی من این است حاجتم آهو شدم فقط که نوازش کنی مرا من صید مبتلا‌شده ی این ضمانتم یک سال می شود که به مشهد نیامدم یک سال می شود که فقط آهِ حسرتم خلوت‌گُزین صحنِ گوهرشاد تو..،منم یک شب سری بزن به من و کنج‌عزلتم در شهر شُهرتم شده دیوانه ی رضا در ماجرای عاشقی‌ات درس عبرتم گندم‌به‌دست..،گوشه ای از بارگاه تو با جبرئیل های حرم گرم صحبتم گاهی هوای مشهد و گاهی هوای قم... شکر خدا کبوتر بام کرامتم وقتی که شاه مملکت ماست شاه طوس پس خوش‌به‌حال من که در این مُلک،رعیتم جاروکش حریم تواَم..،نوکر تواَم گرد و غبار صحن تو شد تاج عزتم خورشید عالمِین،همین گنبد‌ِ طلاست بر بام تو دمیده شود صبح دولتم من در جوار غیرِ تو جا خوش نمی کنم من سالیان سال کنار تو راحتم کُلِّ عشیره..،نان‌خور موسی بن جعفریم قربان این گداشدنِ با‌اصالتم ای مهربان‌تر‌ از پدرم! دوست‌دارمت... از کودکی همیشه تو کردی حمایتم مُهر تو مُهر نیست..،مسیحایِ طوس ماست صد مُرده زنده می شود از عطر تربتم صد جرعه از شراب بهشتی اگر دهند با چای حضرتی‌ست فقط اوج لذتم محشر، شفیعِ گریه‌کنانِ تو فاطمه است زهرا به یُمن اشکِ تو کرده شفاعتم کامل‌ترین عبادت من نام حیدر است ذکر علی علی شده کُلِّ دیانتم سرباز حیدریم،نجف پادگان ماست... در لشگر امیرِ عرب گرمِ خدمتم صحن رضاست آینه ی صحن مرتضی... من محو در تجلیِ این بی نهایتم سلمانِ سرسپرده ی سَلمانیِ تواَم لطفاً بیا به دیدن من وقت رحلتم بابُ الجواد؛ بابِ مُرادِ دل من است عمریست داده ای به همین راه عادتم نُطقم کنار پنجره‌فولاد باز شد با ذکر یا رقیه بهم ریخت لُکنتم ای عُهده‌دار مجلس عطشان کربلا! من آن حسین‌گویِ دمِ دربِ هیئتم تو روضه‌خوان آن لب سرنیزه‌خورده ای من سینه‌چاکِ لطمه‌ی ذکر مصیبتم یَابْن‌َالشَّبیب‌گُفتنِ تو می کُشد مرا... گفتی:که زخم خورده‌ی آن هتک حرمتم ▪️ یابن الشبیب جد مرا بی هوا زدند یابن الشبیب جد مرا با عصا زدند ✍ .
. جایی که میگیرند دست ناتوان را پیر زمین افتاده دارد آسمان را تطهیر شد هرکس که وا شد پایش اینجا دیدند مردم حکمت آب روان را سگ های اطراف حرم را میپذیرند تحویل میگیرند وقتی آهوان را یکبار می آیم سه دفعه او میاید یعنی که تضمین میدهد سود کلان را من از رفاقت با کریمان سود بردم هر موقعی رفتم خراسان سود بردم صدشکر برگ دعوتم داده همیشه پیش همه حیثیتم داده همیشه حج فقیران آمدم دارا شدم من محتاج بودم ثروتم داده همیشه مستانه گشتم صحن هارا فیض بردم جنت به جنت نعمتم داده همیشه طعم غذای حضرتی مانده به کامم آقا دراین صف نوبتم داده همیشه من پای این سفره غذارا دوست دارم ته مانده لطف رضارا دوست دارم سلمانی شهرش سلیمان شد در آخر از یمن او قبرش گلستان شد در آخر خیلی فلج آمد به اینجا راه افتاد خیلی مریض آمد که درمان شد درآخر یکبار آمد درحرم یکبار رو زد بی خانمان طوس سلطان شد در آخر وقتی که در پای ضریحش گریه کردیم جان دادن ما نیز آسان شد در آخر داریم کل خیرها را در کنارت دیدیم ما عرش خدارا در کنارت ✍ .
. کیم من سائل در بار سلطان خراسانم عجب نی گر سلاطین جهان خوانند سلطانم به توفیق تولایش شده تکمیل ایمانم رضا فکرم رضا ذکرم ت رضا قلبم رضا جانم سرم خاک سر کویش ذلم دنبال آهویش تنم رگ ته جویش لبم دائم ثنا گویش سرو جان و تن و آباو ابنا ئم به قربانش * به هر سو روکنم باشد ضریح او در آغوشم صدای یا رضای زائرش پیوسته در گوشم محال است ار کند بااین همه رافت فراموشم زسقا خانه صحنش شراب نور می نوشم بلایش راحت جانم نسیمش روح و ریحانم ولایش کل ایمانم حریمش باغ رضوانم هزاران کعبه می گردند برگرد خراسانش * سزد ایران به اوج آفرینش سر برافرازد ویا هر فرد ایرانی به خاکش جان و سر بازد به فرق آسمان گلدسته هایش سایه اندازد هنوز این مملکت بر پرچم سبز رضا نازد فلک یک خشت در بارش ملک زوار زوارش مسیحا کیست بیمارش کلیم الله گرفتارش اگر خواهد خلیل الله میجوشد دذیوانش * گنه کاری که غرق جرم و عصیان است پا تاسر بگو گیرد هزاران سال دائم کعبه را در بر بگو پرونده اورا بشوید خضر در کوثر اگر از او رضا راضی نباشد در صف محشر فزون گردد گناه او نگردد باز راه او جهنم چایگاه او شرر خیز زآه او به دوزخ این ندا آید بسوزانش بسوزانش * شرار نار گل می گردد از فیض نسیم او کریمانند مرحون عنایات قدیم او اگر اهل جحیم آیند بر طوف حریم او بهشتی باز میگزدند با عفو عظیم او فروغ دیده زهرا شفیع محشرکبرا اگر زوار آن مولا نهد در قعر دوزخ پا تعجب نیست دوزخ سر به سر گردد گلستانش * نه برمشهد، حکومت بر همه ملک خدا دارد کجا مانند او سلطان رفاقت با گدا دارد کجا ایران ما خوفی زسیل فتنه ها دارد بدانید ای همه خلق جهان ایران رضا دارد علی را کشور است اینجا امامت محور است اینجا ولایت رهبر است اینجا شرف را سنگر است اینجا سرود فتح بری خیزد از زخم شهیدانش * خراسان رضا تنها خراسان نیست ایران است به یکدستش چراغ عترت و یک دست قرآن است نگاه چارده چشم خدا اینجا نگهبان است خراسان قلب ایران این حرم قلب خراسان است حکومت برقدر دارد قضارا پشت سردارد کرامت بر بشردارد به آهو هم نظر دارد اگر مور آید اینجا ناز باشد بر سلیمانش * اگر زائر در این صحن و سراروی سیاه آرد تعجب نیست براو رشک اگر خورشید و ماه آرد ملک بر عرض حاجت روی بر این بار گاه آرد بگو انسان بگو آهو در بگو اشتر پناه آرد سیه رو رو سفید اینجابه هر قفلی کلید اینجا مراد اینجا مرید اینجاعا اینجا امید اینجاد لبش خندان هرآنکو باشد اینجا چم گریانش * امامی که به طومار قدر مهر قضا می زد امامی که ملک بردامنش دست دعا می زد چرا در حجره در بسته تنها دست و پا می زد جوادش را جوادش را جوادش را صدامی زد نفس در دل شرار اوخراسان بی قرار او نه یاری بود یار او نه خواهر در کنار او نه دستی تاکه اشکی گیرد از چشمان گریانش * پدر مانند بسمل پرزنان می خواند زهرارا پسر آغوش بگشودو به بر بگرفت بابارا پدر میدید درچشم پسر از اشک دریارا پسر پگشوده بر مرگ پدر چشم تماشارا پدر اشکش به رخ جاری پسر گرم عزاداری چه کس باگریه و زاری امامش را کند یاری به جای لاله خون دل بیفشاند زچشمانش* امام هشتم ای جان همه عالم به قربانت نگاه انبیا بر پنجره فولاد و ایوانت سلام شیعه بر سوز دل و غم های پنهانت غلام روسیاهت میثمم دسستم به دامانت گنه کارم گنه کارم گرفتارم گرفتارم چه باک از دوزخ و نارم تورا دارم تورا دارم هر آن کس را تو مولایی چه باک از خشم تیرانش ✍ . به هوش ای آستان بوسان که خفته آسمان اینجا ببین هفت آسمان دارند سربرآستان اینجا ره ایمان اگر پویی مقام امن اگر جویی ازاین مأمن مروسویی امین اینجا امان اینجا بیا اذن دخول انبیا رادرحرم بشنو ببین داودپیغمبر زیارت نامه خوان اینجا ببین هرصحن مالامال دل آرام پابگذار که باشددلربای هشتمِ صاحبدلان اینجا ببین یک پنجره فولاد باصدحنجره فریاد نظرکن وحدت وکثرت که گشته توأمان اینجا    رضا جانم رضا       رضا جانم رضا   ....................... . اگر می خواست ذات حقّ برد در نار سوزانم نمی آورد پابوس رضا سوی خراسانم گدایم، نه گدای آب و نانم آمدم اینجا برات عفو از دست امام خویش بستانم حرام است آتش دوزخ به من زیرا که از رأفت امام مهربانم چند روزی کرده مهمانم اگر چه قطره ام، آورده سیلم در دل دریا وگر چه ذره ام در دامن مهر فروزانم نسیم رحمتی بر من وزید از بارگاه او که یکدم ریخت چون برگ خزان کلّ گناهانم خدا را شکر بوسیدم درِ دارالشّفایی را که درد خویش را ناگفته بخشیدند درمانم تمام عمر دور قبر او گشتم به امیدی که وقت مرگ لبخندی زند بر چشم گریانم نماز و روزه و حج و زکات من به جای خود رضا را گر امام خود ندانم نامسلمانم گنهکارم ولی اینجا امام مهربان من چنان تحویل میگیرد مرا انگار سلمانم رئوف آل پیغمبر مرا چشمی کرم فرما که شویم خاک زوّار تو را با سیل مژگانم... . 👇
. سرود مسجدی علیه السلام سبک می‌خوام باز بزنم ..... بازم همنفسِ نقاره‌خونه‌َم بازم تشنه‌یِ آبِ سقّاخونه‌َ‌م بازم به هوایِ شاهِ خراسان‌‌ زبون گرفتم و دارم می‌خونم دلبرِ دلها ‌‌‌ دلها والیِ طوسه پسرِ زهرا زهرا شمسُ‌الشّموسه عاشقا یالّا یالّا وقتِ پابوسه بیاید بریم حرمش بخونیم از کرمش تا بگیرم از دستِ آقا تویِ شبِ میلادش از پنجره فولادش براتِ کربلا ایشااللّه یاعلی موسیَ الرّضا اَلسّلطان /۳/ آهای هم‌وطنا عشقمون اومد کس و کارِ ما از آسمون اومد سرودِ امشبم شد نَشْنالیستی بزن کف آبرویِ ایرون اومد نقشه‌یِ مشهد مشهد نقشِ بهشته خیره به گنبد گنبد شده فرشته سردرِ مرقد مرقد خدا نوشته این حرمِ عرشیاست کعبه‌یِ ایرونیاست که زائرش میشه به حق وصل مدینه و سامراست نجف و کرب‌وبلاست اِذنِ دخولش یا اباالفضل یاعلی موسیَ الرّضا   اَلسّلطان /۳/ مگه آرزوتون کرب‌وبلا نیست چرا آی عاشقا دستا بالا نیست بگیرید دامنِ رئوفو آخه راهی تا شیش‌گوشه به جز رضا نیست هر کسی قلبش قلبش میشه هوایی دلی که امشب امشب شده رضایی عاقبت میشه میشه کرب‌وبلایی به عشقِ کرب‌وبلا دم بگیرید عاشقا بخونید از پادشاهِ طوس تا به حواله‌یِ ما بخوره مُهرِ رضا همه بریم شیش‌گوشه پابوس یا اباعبداللّه اربابم /۳/ ✍ .👇
. علیه السلام با اینهمه رسوایی و روی سیاهم در که زدم دیدم رضا داده پناهم گفتم نمی بخشد مرا، دیدم که بخشید گرچه نباید می گذشت از اشتباهم دستی که خالی میشود خیلی می ارزد هرچند محتاجم ولی محتاج شاهم من سائلی را پیش سلطان دوست دارم چیزی نمی گیرم ز مردم ... در رفاهم شغل شریفم تا همیشه تکیه داری است کُنج حرم بوده از اول تکیه گاهم رفتم امین الله خواندم روبرویش شرمندگی های مرا خواند از نگاهم ای اهل عالم! لایق عشقش نبودم او عاشقم شد ... به خدا من بی گناهم! با خوردن چای حرم در صبح زودش ... مستانگی اربعینم شد فراهم قربان آن آقا که الطاف جوادش نگذاشت از درگاه او چیزی بخواهم در بوسه بر سنگ حرم رزق عراق است بوی نجف را می دهد صحن رضا هم ✍ .
. آن خالقي که بر تن بي روح جان دهد       مهر تو رايگان به دل خاکيان دهد شخص کريم، جودِ بلاشرط می‌کند آري خدا هر آنچه دهد رايگان دهد هر نعمتي که داد خدا، بي سؤال داد       وصل تو را که خواسته‌ام بی گمان دهد از خلقت تو خواست خداوند لامکان  ما را کنار رحمت عامش مکان دهد گر جان دهم به يک نگهت سود با من است      کالاي خويش را که بدين حد گران دهد؟   بي امتحان مرا به غلامی قبول کن  رسوا شوم اگر دل من امتحان دهد   دارم اميد لطف تو گيرد چو دست من        دامان پر ز گرد گناهم تکان دهد   می‌خواست گر خدای که نبخشد گناه ما ما را چرا امام چنين مهربان دهد؟ آن پرچمي که بر سر بام حريم توست      راه بهشت را به محبان نشان دهد قلب"حسان" به ياد تو از غصه فارغ است  در انتظار اين که به پاي تو جان دهد روز جزا که در صف قرآن و عترتيم             ما را امام ثامن ضامن امان دهد مرحوم .
. ای سند نجات من، ولایت تو یا رضا صحن نو و عتیق تو، کعبه و کربلا رضا دلم بُوَد به یاد تو، مدینة الرضا رضا زیارتت به دین من، زیارت خدا رضا تو و کرامتت، مرا ز خود مکن جدا، رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا شهی که خاک طوس از او، آمده محترم توئی مهی که نور می‌دهد، بر عرب و عجم توئی رؤف اهلبیتی و، ولّی ذوالکرم توئی به مسجد‌الحرامِ دل، قبله توئی، حرم توئی صفا و مروه می‌کند با حرمت صفا، رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا منم که بین طوطیان، گرم ترانه‌ی توأم کبوتری شکسته‌پَر، در آشیانه‌ی توأم نیازمند گندمی در آستانه‌ی توأم بال‌زنان دور و برِ نقاره خانه‌ی توأم اگر پَرم ز کوی تو، بگو پَرم کجا، رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا الا الا ثنای تو، ذکر علی الدّوام من رؤف من، عطوف من، امید من، امام من لحظه به لحظه دم بدم، بر حرمت سلام من به غرفه‌های مرقدت، خورده گره زمام من در حرمت گرفته‌ام ذکر رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا ناز کنم به سلطنت، اگر تو را گدا شوم نه لایقم گدا شوم، گدات را فدا شوم چه می‌شود قبول تو بخاطر خدا شوم نه تو ز من جدا شوی، نه من ز تو جدا شوم نه من تو را رها کنم، نه تو مرا رها، رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا توئی که درد روح را، ز فیض تن دوا کنی عقده ز کار عالمی، به یک کرشمه وا کنی کلیم را عصا دهی، مسیح را دعا کنی چه می‌شود که یک نظر، به قلب سنگ ما کنی ای که به یک اشاره‌ات، سنگ شود طلا، رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا ولایت تو دین من، نه دین من، که دِین، هم محبتت فروغ دل، چراغ هر دو عین، هم عنایت تو بیشتر، ز ظرف عالمین، هم مقام زائرت فزون، ز زائر حسین، هم رشک بَرَد به زائرت، زائر کربلا، رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا خزان شدم که بخشی‌ام ز اشک و خون بهارها به هر دقیقه عمر خود، کشیدم انتظارها که در طواف مرقدت، مرا رسد فشارها کنم دراز دست خود، به عجز و ناله بارها که پنجه‌ام گره خورَد به غرفه‌ی تو یا، رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا گلی که شد خزان تو، بهار لاله چید از او دلی که شد از آن تو، فروغ حق دمید از او کسی که زائر تو شد، عطا ز تو امید از او ز لطف و مرحمت کنی سه بار بازدید از او تو را سزد، تو را سزد، تو را چنین عطا، رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا مرا به مهر خود ببر، که با ولات زیستم به تربتت شتافتم، به غربتت گریستم در آفتاب صحن تو، اگر دمی بایستم به سایه‌ی بهشت هم نیازمند نیستم جهنّم است بهر من، بهشتِ بی‌رضا، رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا مرا تقرب خداست، ولای تو سبب شده مدح تو و ثنای تو، دعای روز و شب شده هر نفسی که می‌زنم، سلسلةالذهب شده کبوتر تو از ازل، به‌ذکر تو ادب شده زبان من که باز شد، تو را زدم صدا، رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا توئی توئی که چون خدا، نظر به بنده می‌کنی توئی که جان مرده را، دوباره زنده می‌کنی تو شام تیره را سحر، ز فیض خنده می‌کنی تو نقش شیر پرده را، شیر درنده می‌کنی تو مور خسته را دهی، بال و پر هما، رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا .
. زهرش اثر کرد آقای مارا زهر کین بی بال و پر کرد آن زهر مهلک فرزند زهرا را حزین و خون جگر کرد هی می نشست او تا مثل زهرا از سر کوچه گذر کرد حالش وخیم است گویی که دیگر شاه طوس عزم سفر کرد از داغ آقا زهرا دوباره در جنان دردِ کمر کرد دلتنگ یار است بادی وزید و او جوادش را خبر کرد آمد جوادش شب را کنار جسم بابایش سپر کرد چون نیش خورده سلطان به خود پیچید، تا شب را سحر کرد __ با روضه هایش یابن شبیبان را اسیر و دربه در کرد گفتا بخوانم در ظهر عاشورا چرا جَدّم خطر کرد در بین گودال رفت و خودش را بَهر آئینش سپر کرد شمر سیَه دل آمد به گودال و نبى را بی ثمر کرد با ضَرب خنجر یک یک رگ حنجر برید و، قطعِ سر کرد راضی و خُشنود از اینکه یک دردانه را، او بی پدر کرد سر را به نی زَد با افتخار از خیمه ی زینب گذر کرد اما در آخر این زینب او بود، در کوفه ظَفر کرد .
a610fb0c-a08c-4be8-80b3-a155fc3c3163.mp3
9.58M
|⇦•ای پناهم... و توسل به علیه السلام اجرا شده ۱۴۰۳ به نفس کربلایی ●━━━━━━─────── ای پناهم گره خورده به گنبد تو نگاهم همونقدر که تو خوبی من روسیاهم نباشی تباهم ای عزیزم منو میبینی وقتی که اشک میریزم اگه پیشت نیام تا چند وقت مریضم ای عزیزم دوستت دارم امام رضا به تو امیدوارم امام رضا گره خورده کارم امام رضا دلگیرم دوستم داری امام رضا محلم میذاری امام رضا نگاهتو برداری امام رضا میمیرم آروم دلم وقتی که تو حرمت گریونه چشمام آغوش پنجره فولادو میخواهم کنج صحن گوهرشادت که میام آروم دلم وقتی که تو حرمت گریونه چشمام آغوش پنجره فولادو میخواهم گفتم که زیر تابوتم رفقام بخونن اینو برام ای صفای قلب زارم هرچه دارم از تو دارم تا قیامت ای رضا جان سر ز خاکت بر ندارم منم خاک درت غلام و نوکرت مرا از در مران به زهرا مادرت «علی موسی الرضا ...» .....ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ..... .
4_5866464605194162349.opus
123.6K
(ع) به سبک یا مولا دلم تنگ اومده پایان صفر دلم شود تنگ حرم مرغی شوم وبسوی مشهد بپرم در سوگ رضا(ع) به سینه وسر بزنم مانند رضا(ع) زغم بسوزد جگرم یامولا غریب الغربا مارا بطلب در حرم معین الضعفا۲ ___ در سوگ رضا دل همه خون بشود هرعاشق او زغصه مجنون بشود کفتر رضا سر به گریبان ببرد آهوی صحرا غمین ومحزون بشود یا مولا غریب الغربا ما را بطلب درحرم معین الضعفا۲ ____ پایان صفر مولاشده مسموم کین در خانه خود تنها فتاده برزمین از درد جگر مولا بود در پیچ وتاب اوج غربت وشرار زهری آتشین یا مولا غریب الغربا، مارا..... __ در غربت خود جوادش آمد یاد او روسوی مدینه می رود فریاد او می زندز طوس جواد خود را اوصدا تا که آید و رسد پسر بر داد او یا مولا غریب الغربا..... شعر:اسماعیل تقوایی
. رو میکنم با چشم تر    به مشهدِ امام رضا دلم همش پَر می کِشه   تا گنبدِ امام رضا آه خوشا به    حالِ زائرای تو منم غلامِ        نوکرای تو امام رضا فدات بشم      فدای رویِ ماهت دعا کن آقا که منم      شهید بشم تو راهِت یا ضامن آهو   پنجره فولادِت آقا    به درد عاشقا دواس مشهدِ تو برای ما       مدینه و کرببلاس آه  من اومدم با    دو دستِ خالی عنایتی یا         مَولَی الموالی فقیرِ عاصی و بَدَم    خوب میدونی آقاجون تو سائلا رو از خونَت     نمی رونی آقاجون یا ضامن آهو بشنو نوای عشقه یا     ابا الجوادِ عاشقات زیر لَحَد امام رضا       بِرِس به داد عاشقات    آه   میون قبرم       ای هل اتایی بیچاره میشم       اگر نیایی به حَشر و میزان و صراط     ای بر دو عالم ارباب به حق زهرا (س) مادرِت   سینه زنات رو دریاب یا ضامن آهو   .👇👇
. علیه_السلام منو میشناسی خیلی دوست دارم حضرت عباسی شنیدم آقا که تو روی زائرات خیلی حساسی ولی حق داری اگه دلخوری از این بنده ی عاصی من هر وقت دور شدم از تو مجبور شدم به هر کسی رو بزنم ولی آقا نشد من حرفامو زدم آره دورامو زدم ولی هیچکس واسه من امام رضا نشد پناه بی کسی رفیق سختیا امید زندگی فقط امام رضا فقط امام رضا به تو دلدادم خوبی‌های تو که نمیره یادم بچه بودم که دیدم ضریح تو به پات افتادم از همون موقع عاشق زیارت از باب الجوادم دوسِت دارم زیاد قسم به اسم جواد بیا و گردن بگیر این بیچاره رو منو بعد از مردنم وقتی آوردنم از پایین پا حرم از پیش من نرو غیر توأن همه رفیق نیمه را زیر لحد میگم فقط امام رضا فقط امام رضا یار و حبیبم آقا غیر تو با همه غریبه ام چی میخوام دیگه وقتی زیارتت شده نصیبم خیلی ساله که گریون روضه ی «یابن الشبیبم» ساعات آخرش اضطراب خواهرش صدا زد از دور نیا شلوغه قتلگاه شمشیر و نیزه ها پیرمردا با عصا گیر افتاده حسین تنها و بی پناه یه عده نانجیب به فکر غارت ان کی میمیرم برات امام حسین من امام حسین من .👇👇👇
. وقتی نفس به سرفه و خون لخته بند شد اشک زیاد چاره‌ی آن دردمند شد هر یک قدم براش برابر به چند شد پنجاه بار خورد زمین و بلند شد هر سرفه ای که زد به نفسهای خسته اش افتاد یاد مادر پهلو شکسته اش روی سرش عبای غریبی نشانده بود یعنی برای حرف زدن نا نمانده بود یعنی که زهر جان به لبانش رسانده بود خود را به زور تا در حجره کشانده بود آن زهر ، تکه تکه جگر را برید و رفت مانند تیغ کند که سر را برید و رفت از افعی حسادت مامون که خورد نیش افتاد بین حجره و پیچید دور خویش چون گیسوی حسین دلش بود ریش ریش اما نداشت خواهر گریان دلپریش تا بوسه گیرد از گلوی نامرتبش تا ضربه‌ی دوازدهم مرد زینبش وقتش که شد لباس شهادت کند به تن آمد پسر که جسم پدر را کند کفن اینجا زیاد سخت نشد غسل این بدن نیزه شکسته شد کفن شاه بی کفن قدر نگین نداشت تنش جای سالمی آخر حصیر شد کفن شاه هاشمی هنگام غسل دادن جان جهان رسید پس ناله‌ی جواد به افلاکیان رسید انگشتر رضا به جواد جوان رسید انگشتر حسین ... ولی ساربان رسید مانند شمر رفت و روی سینه اش نشست انگشت را برید و دل مادرش شکست ۱۴۰۳ .
. رضا که بین خراسان، صدای او پیچید میان کوچه زمین خورد و پای او پیچید شرار زهر، خودش را روی جگر انداخت امام ما تک و تنها عبا به سر انداخت به حجره، بی نفس و قدخمیده آمده بود دراین مسیر، کشیده کشیده آمده بود گلیم خانه ی خود را کنار اگر زده است به کربلا دل زارش دوباره پر زده است ✍ .
. 🖤 علیه السّلام بیچاره بود آن که به تو رو نزند در وصل تو دل، حرفِ آرزو نزند دیدم همه افلاک به عینه آقا کو آنکه به درگه تو زانو نزند؟ حیف است که یک عمر غلامش باشی دستی به سرت به سان ِآهو نزند! ✍ ....................... . 📖شدم دیوانه مولانا... به سودای وصال تو گره خوردم به شال تو من از شمس جمال تو شدم دیوانه مولانا .... میان پنجه ی صیاد چنان آهو زدم فریاد مکن از بند ِخود آزاد خوشا بند ِ تو سلطانا.... سکوتم تو ، صدایم تو غریب آشنایم تو که میماند برایم ؟ تو امیرا ماندنت مانا .... گرفتم از خدا رخصت نوشتم نامه در غربت که ای سلطانِه بی منّت بخوان این خط ناخوانا .... جَنان ؛ مِحراب ِ اَبرویت خُتن عطر خوش ِ مویت شدن دیوانه ی کویت هزاران عاقل و دانا... در این بزم ِ سراسر نور صدایت میزنم دور به کاه ِ در دهان ِ مور نگاهی کن سلیمانا.... چه دربار ِ گهرباری عجب زلفی ، عجب یاری مرا از این گرفتاری رها هرگز مکن جانا ..... مَلَک چنگی به گیسو زد جهان یکباره زانو زد امیر ِ عشق  میسوزد بسوز از غم خراسانا ... فدای آن رُخِ زردت جهان کرده ست دل سردت کنار ِ جان ِ پُر دردت جوانی مانده حیرانا ... همه عالم به قربانت فدای چشم گریانت به یاد جد عطشانت بگو با گریه ریّانا .... چرا زخمیست پهلویش؟ شکسته کُنج اَبرویش بگو در وصف گیسویش پریشانا .... پریشانا... نداند کَس مقامش را خدا داده سلامش‌ را وَ مقتل برده نامش را چه عطشانآ...چه عریانآ.... .