. #شهادت_امام_جواد یا جواد الائمه ادرکنی دفن شد آفتاب با لَحَدی حُجره اش بود خانه‌ی ابدی مُشتِ دیوار خورد بر سر او روی پیشانی اش نشسته رَدی نا ندارد نفس‌نفس بزند ناتوان مانده..،یا علی مددی! باغبان را خبر کنید از طوس سوخت سروی در آتش حسدی به عمویش حسن کشیده چِقَدر جگرِ پاره اش شده سندی خِیر‌ِ عالم اسیر‌ شَرها شد دور او پُر شد از زنان بدی تا زمین خورد،گفت: وا اُمّاه... دومی ضربه زد..،عجب لگدی! مَحرَمَش هم شریک‌ِ قتلش بود... پیش او نیست هیچ معتمدی این حسین است..،تشنه افتاده کاسه‌آبی نمی دهد اَحَدی پدرش وقت پا کشیدن نیست تا که او را صدا کند: ولدی! هتک حرمت به جسم او کردند بُرده او را غلام نابلدی خوبیِ پشت‌بام در این است سُمِّ مرکب نمی خورد جسدی نَعل ، تحت فشارها ، خم شد تن عریانِ شاه درهم شد #امام_جواد #بردیا_محمدی ✍ .............. #امام_جواد علیه‌السلام #غزل عاشقم عاشق نامی، منم و عشق امامی غرق در سرّ جوادم، چه امامی و چه نامی نُه کبوتر، دل تنگم به حرم کرده روانه تا به تو، از قم و مشهد برسانند سلامی شده‌ای پیرِ جهانی به جوانی و شدم من بندۀ پیر خرابات و عجب لطف مدامی «همه عزّی و جلالی، همه علمی و یقینی همه نوری و سروری، همه جودی و» مرامی آه! اگر نان یتیمی، رسد از خوان کریمی وای! اگر از تو جوادی، برسد جامه و جامی با تو، بی‌خود شدن از خویش؛ چه مستی حلالی! بی تو، چرخیدنِ بی‌عشق؛ چه احرام حرامی! پسر حیدری و خاتم جود است به دستت شود آزاد، نگاهت اگر افتد به غلامی عالمی دل به رضا بسته، رضا دل به تو داده‌ برده‌ای خسرو شیرین! دل سلطان به کلامی باب اگر باب جواد است، در آن گوشه مقیمم بیش از این در همه آفاق، مگر هست مقامی؟ «من از آن روز که در بند تو» هستم، شدم آزاد ندهم هر چه رهایی، به چنین حلقۀ دامی به چه کار آیدم این سر؟ نرسد گر به سرایت بشکند پای طلب، گر نزند سوی تو گامی ای محمد! برسد بعد تو، همنام تو بی‌شک که بر این سلسله، نامش بشود حُسن ختامی نظری کن که دلم را برسانم به طلوعش که خروش قلمم را، برسانم به قیامی 📝 #قاسم_صرافان ✍ .

🔊 بخش اول #مناجات | خدا کند که دلم را فدای یار کنم 📋 خدا کند که دلم را فدای یار کنم #مناجات_با_امام_حسین #روضه_امام_حسین (ع) حاج سید رضا نریمانی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ خدا کند که دلم را فدای یار کنم به این بهانه مگر رنج را مهار کنم مرا مجال گریز از حصار داغِ تو نیست بگو چگونه ز دست غمت فرار کنم! لباس پاره‌ی یوسف به کوی ما نرسید چه با دل پدر پیرِ بی‌قرار کنم! بهار زندگی‌ام را خَزان غفلت بُرد نمی‌شود به جوانی‌ام افتخار کنم شکست قلب تو از فَرطِ بی‌خیالی من بنا نبود دلت را جریحه‌دار کنم اگر جواب سلامت به دست من برسد فراق را به همین حُکم برکنار کنم شمیم گیسوی خود را به بادها بسپار که بوی زلف تو را عطر ماندگار کنم اگر که طعمه‌ی دنیا شدم، خودم کردم نیامدم گله از مَکر روزگار کنم در اوج سُستیِ باور...، تو اعتقاد منی! نشد به نام تو یک‌بار هم قمار کنم هنوز هم که هنوز است...، دوستَت دارم بغل بگیر مرا تا که آشکار کنم زدم به این در و آن در ببینمت که، نشد به جان مادرِ تو مانده‌ام چه کار کنم! دوای بغض گلوگیر من فقط نجف است کجا به غیر نجف عشق را هوار کنم علیست راه رسیدن به اربعین حسین پدر اجازه دهد تَرک این دیار کنم هنوز از حرمش برنگشته...، دلتنگم چِقَدر خاطره را پشت هم، قطار کنم کفن کنید مرا با لباسِ مَشّایه... چه عشق‌بازیِ محضی در آن مزار کنم! تو را قسم به همان شاه بی‌کفن، برگرد بیا اجازه مده حسِّ اِنکِسار کنم غروب روز دهم، خون به قلب زینب شد حسین زیر سم اسب نامرتب شد #بردیا_محمدی ✍

🔊 بخش اول #مناجات | به لطف عشق غم آه پروری داری 📋 به لطف عشق غم آه پروری داری #روضه_امام_حسین (ع) حاج سید رضا نریمانی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ به لطف عشق، غمِ آه پروری داری به سمت سینه‌ی عُشاق مَعبری داری همیشه نام تو اشک مرا درآورده حسین! خاصیتِ گریه‌آوری داری کتابِ داغِ تو را جبرئیل شرح دهد میان عرش خداوند، منبری داری یکی ز اهلِ بُکاءِ قدیمی‌ات نوح است تو نسل گریه‌کُن از هر پیمبری داری قسم به قُبّه‌ی تو روضه‌خانه‌ات، حرم است تو در حسینیه رو به خودت، دری داری کلیددار حَریمت، رقیّه خاتون است در آستان خودت شاه‌ دختری داری قیام سینه‌زنانت قیامتِ عُظمیٰ‌ست چه های‌وهوی شریفی، چه مَحشری داری! تمام هَمّ و غمم کار و بار هیئت توست خودت هوای مرا وقت نوکری...، داری مِس وجود مرا چای روضه‌ات زَر کرد عجب شرابِ خوشِ کیمیا‌گری داری فقط تویی که وهب را حبیبِ خود کردی فقط تویی که چنین فنِّ دلبری داری شبیه جُون مرا هم دعا کنی ای کاش و حَظّ کنی که غُلامِ معطری داری تو مانده‌ای تک و تنها میان یک لشکر... نه همدمی نه پناهی نه یاوری داری نفس‌نفس زدنت شمر را جَری‌تر کرد بلند کرد صدا را: چه حنجری داری! غروب بود...، سرت روی نیزه بالا رفت غروب بود...، سنان در خیام زنها رفت *شاعر: #بردیا_محمدی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ .

🔊  بخش اول #مناجات l تا یا حسین ذکر شریف شفاعت است (تا یا حسین، ذکر شریف شفاعت است نامی به غیر نام تو بردن، حماقت است)۲ هرگز به سینه‌ام نزدی، دست رد حسین آخر چه کس شبیه تو، اهل رفاقت است با گریه در حسینیه، تا عرش می‌پرم اشکی که خرج بزم تو شد، بال وصلت است آن‌کس که عابس تو شود، عابد است و بس در سِلک ما جنون حسینی، عبادت است معیار بندگیِ خدا، خاکِ کویِ توست شرط قبول سجده‌ی ما، مُهرِ تربت است از دست تو، رها نشود تا به روز حشر دستی که در حسینیه‌ها، وقف خدمت است ما دست از گدایِ‌ تو بودن، نمی‌کِشیم وقتی که موجبات مرض، ترکِ عادت است کُهنه‌غلامِ روضه‌ی تو، خضرِ راه ماست پیری که پیر ما بشود،پیرِ هیئت است جدَّم برنج نذر تو را بار می‌گذاشت این نوکرِتو بودنِ من، با اصالت است من از همان طفولیتم، نوکرت شدم این عاشقت ز کودکی‌اش، جُون‌ خِصلت است زهرا کشیدنِ علم‌ات را، به ما سِپُرد در اصل این لوایِ تو، بار امانت است #بردیا_محمدی ✍ #روضه_امام_حسین ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ حضرت زهرا از همون اول این دستاش و بالا میاورد، برای گریه‌کنای حسینش دعا می‌کرد. از همون روزی که فهمید حسینش و کربلا می‌کشند، همش دغدغه‌ی گریه‌کنای حسینش و داشت. صدا زد:« بابا جان! کسی هست کربلا برا حسینم گریه کنه»؟! پیغمبر فرمودند:« آری! از امت من یه عده‌ای میان گرچه کربلا کسی برا حسینم گریه نمی‌کنه، گرچه کربلا همه هلهله می‌کنند، گرچه کربلا همه هو می‌کنند، گرچه کربلا همه کف می‌زنند؛ ولی از امت من یه عده‌ای میان برا حسینت بلند بلند گریه می‌کنند

. #شروع_مجلس #امام_حسین علیه_السلام #کوفه #اسارت #غزل ذکر شریف ارباب ، تسبیحِ مستجاب است پس یاحسین گفتن ، اصلی‌ترین ثواب است یک قطره اشک ما را ، هفتاد حج نوشته اربابِ دست‌ودل‌ باز ، از بس که خوش‌حساب است یک بیت گریه کردیم ، صد جِلد معرفت شد شوریِ اشکِ هیئت ، شیرین‌ترین کتاب است جُونِ حسین باشی ، بوی بهشت داری عطر لباس نوکر ، خوشبو تر از گلاب است این منصبی که داریم ، با انتخابِ زهراست مادر برای فرزند ، دنبالِ انتصاب است ذکرِ مصیبتِ او ، تضمین خانه ی ماست کاخ بدون روضه ، کاشانه‌ای خراب است ما شهروند‌هایِ ، جمهوریِ حسینیم خونِ شهید گودال ، تضمینِ انقلاب است تا کارمان گره خورد ، گفتیم:یا رقیّه این نازدانه نامش ، در هر زمان جواب است دوری وَبالمان شد ، زخمی به بالمان شد یک سالِ بی زیارت ، بالاترین عذاب است خرجیِ کربلا را ، پایِ نجف نوشتند بانیِ اربعینش ، شخصِ ابوتراب است اربابِ آب‌ها را ، لب‌تشنه سر بُریدند از داغ حنجرِ او ، دل‌های ما کباب است زینب میان کوفه ، جانش به لب رسیده... سَرآستینِ پاره ، آخر کجا حجاب است؟! آزار پشتِ آزار ، بازار پشتِ بازار آل علی گرفتار ، دست همه طناب است آن بانویی که گریان ، دنبالِ نیزه‌داران هِی می دَوَد پریشان ، حس می کنم رباب است! #بردیا_محمدی ✍ #بعد_از_شهادت_امام_حسین ............ در بهار زندگی رنگ خزان را دیده ام  آنکه را مقتل روایت کرده آن را دیده ام  عصر عاشورا به مقتل زیر سم اسبها  جسم عریان بزرگ خاندان را دیده ام  من ز خورشید هم گله دارم بس که آنروز پر حرارت بود  نیزه ها را گداخت در گرما و  فرو رفتنش چه راحت بود .

. #امام_حسین #حضرت_زینب حُزن شریفت ای دوست ! با قلب ما چه‌ها کرد تنها به غربت ما ، داغ تو اعتنا کرد ما دلخوشی نداریم ، غیر از حسین گفتن پس خوش‌به‌حال آنکه ، نام تو را صدا کرد تا لحظه ی وفاتم ، مدیون مادرم من دست مرا گرفت و ، در روضه‌ها رها کرد دنبال دسته هایت ، از کودکی دویدیم ما را از اهل دنیا ، تیغ عَلَم سوا کرد خِشت منازلِ ما ، تکیه به پرچمت داد الطافِ بیرق تو ، این خانه را بنا کرد سجّاده‌ی نمازم ، دارالشَّفای من شد مُهری که تربت توست ، درد مرا دوا کرد دار و ندار مایی ، سرمایه ی گدایی اشک تو چشم ما را ، مَشکی گران‌بها کرد نوکر برای گریه ، سیری نمی شناسد شوری اشک هیئت ، ما را خوش‌اشتها کرد از پادویی روضه ، بهتر چه افتخاری؟ یک کفش جفت کردم ، زهرا مرا دعا کرد در جاده‌ی شریعت ، شش‌گوشه مقصد ماست سِلکی که انبیا را ، راهی کربلا کرد خرجی اربعینم ، پیش ابوتراب است اسباب رفتنم را ، هر بار دست و پا کرد داغ تو را چشیدن ، ولله کار ما نیست حقِّ مصیبتت را ، زینب فقط ادا کرد ▪️ آیات پیکر تو ، در سطح دشت پخش است از بس که روی جسمت ، مرکب برو_بیا کرد از وضع کفن و دفنت ، این‌قدر می‌توان گفت: قوم بنی اسد را ، درگیر بوریا کرد #محرم۱۴۰۴ #شب_جمعه #بردیا_محمدی ✍ .

. #پنجم_صفر #حضرت_رقیه از راه رسیده جان جانان دلتنگی من گرفت پایان دیروز مرا بغل نکردی دیدی بغلت گرفتم الآن! اسبابِ فراهمی ندارم ویرانه که نیست جای مهمان زیبایی قبل را ندارم هرچند که می کنی تو کتمان دیدیم پر فرشته‌ها را... اصلاً بدنت نمانده عریان فهمید که تشنگی کشیدی رحمی به لبت نکرد باران لب‌های تو چوب‌دست خورده سخت است ببوسی ام پدرجان! لبخندِ تو نیست مثل سابق سنگ از تو رُبوده چند دندان بد کرد به من ، به تو ، به عمه این قوم پلید نامسلمان ای کاش که زجر را نبخشی از بس که مرا زده..، به قرآن ! این ناقه ، خودش تکان نمی خورد لعنت به نفهمیِ شتربان گفتم به سنان بس است ، ول کن گیسوی بلند را نپیچان کُفری شده بود تازیانه جای همه عمه داد تاوان در کوچه شکست دنده‌هایم زهرا شدنم نبود آسان یکبار نشد سرت نیفتد این سر شده بود سیبِ غلتان سرگرمی دختران شامم شد معجر پاره دستگردان با زیور ما بساط کردند... بازار نبود جای طفلان ما را که مَلَک به زور می دید بُردند میان مِی‌گساران دیدم که سکینه رفت از حال شد حرف کنیز تا که عنوان با خود ببرم از این خرابه تا خاک مرا نکرده پنهان #شب_سوم_محرم #بردیا_محمدی ✍ .

#امام_حسن ای که شد زنده به عشقت دل هر مرد و زنی تو همان نَفخه‌ی روحانیِ جان در بدنی "عشق، رسواییِ محض است که حاشا نشود" پس حسن گفتنِ ما تا به ابد شد علنی ساکن کشور سرسبزِ حسن‌آبادم با من انگار که هر جا بروم، هم‌وطنی این گدا جای غذا، مِهرِ تو را می‌خواهد می‌شود گاه‌گُداری به دلم سر بزنی؟! چه دلی بُردی از آن مَرد که دشنامت داد هیچ‌کس مثل تو این‌قَدر نشد خواستنی خودمانی بگذارید بگویم این‌بار دست‌ و دل بازِ مدینه بخدا عشق منی احمد و حیدر و زهرا و حسینش یک سمت تو گُلِ سر سبدِ شاکِله ی پنج‌تنی نقشِ نامِ تو نشسته‌ست میان دل من "یا حسن" حک شده بر روی عقیق یمنی آی دنیا بشناسید منِ مجنون را: حسنی‌ام، حسنی‌ام، حسنی‌ام، حسنی قبر بی زائر تو بازترین روضه ماست جان کعبه به فدای تو، غریبِ مدنی زهر... نه..سیلیِ کوچه جگرت را سوزاند دل تو بین گذر سوخت، عجب سوختنی تیرها گرچه به تابوت، تو را دوخته‌اند لااقل پیکرِ خونینِ تو دارد کفنی #بردیا_محمدی✍ چه دلی بُردی از آن مَرد که دشنامت داد

. #روضه #امام_حسن ای که شد زنده به عشقت دل هر مرد و زنی تو همان نَفخه‌ی روحانیِ جان در بدنی "عشق، رسواییِ محض است که حاشا نشود" پس حسن گفتنِ ما تا به ابد شد علنی ساکن کشور سرسبزِ حسن‌آبادم با من انگار که هر جا بروم، هم‌وطنی این گدا جای غذا، مِهرِ تو را می‌خواهد می‌شود گاه‌گُداری به دلم سر بزنی؟! چه دلی بُردی از آن مَرد که دشنامت داد هیچ‌کس مثل تو این‌قَدر نشد خواستنی خودمانی بگذارید بگویم این‌بار دست‌ و دل بازِ مدینه بخدا عشق منی احمد و حیدر و زهرا و حسینش یک سمت تو گُلِ سر سبدِ شاکِله ی پنج‌تنی نقشِ نامِ تو نشسته‌ست میان دل من "یا حسن" حک شده بر روی عقیق یمنی آی دنیا بشناسید منِ مجنون را: حسنی‌ام، حسنی‌ام، حسنی‌ام، حسنی قبر بی زائر تو بازترین روضه ماست جان کعبه به فدای تو، غریبِ مدنی زهر... نه..سیلیِ کوچه جگرت را سوزاند دل تو بین گذر سوخت، عجب سوختنی تیرها گرچه به تابوت، تو را دوخته‌اند لااقل پیکرِ خونینِ تو دارد کفنی #بردیا_محمدی✍ 📋 چه دلی بُردی از آن مَرد که دشنامت داد #روضه_امام_حسن (ع) چه دلی بُردی از آن مَرد که دشنامت داد اومد توو مدینه، اهل شهر شام بود؛ نمی‌شناخت امام حسن و. از بس که توو شهر شام رو منبرها سَبّ علی می‌کردند، سَبّ بچه‌های علی رو می‌کردند... خیلی عجیبه! انقدر تبلیغ کردند؛ وقتی اومد از شهر شام توو مدینه وقتی امام حسن رو معرفی کردند هرچی از دهنش در میومد، خیلی بد و بیراه به امام حسن گفت. آقا همین جوری نگاهش کرد، وقتی حرفاش، دشناماش، ناسزاهاش تموم شد؛ گفت ببینم انگار از لهجه‌ت مشخصه اهل مدینه نیستی. گفت آری! من اهل مدینه نیستم، از شهر شام اومدم. گفت:« وقتی غریبه‌ای جا و غذا نداری میای مهمون من بشی»؟! دستش و گرفت بردش خونه بهش جا داد، غذا داد. ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 📋 تشت لخته خون #روضه_امام_حسن (ع) #گریز_به_روضه_امام_حسین (ع) ابی عبدالله اومد کفن کرد، برادرش رو داخل کفن گذاشت. اولین بدنی که بعد از حضرت زهرا و امیرالمومنین « آخه اون دوتا بدن شبانه دفن شد، مخفی بود قبورشون، کسی نمی‌دونست قبور امیرالمومنین و حضرت زهرا کجاست. امام حسین تصمیم گرفت گفت:« می‌خوام روز بدن و بردارین، داداشم همینجوری غریب بود؛ وقتی زندگی می‌کرد غریبانه زندگی کرد؛ توو خونه همدمی نداشت. همسرش... آقای من و تو روزه بود، با لب خشک اومد آبی بخوره، اومد کوزه‌ی آب و برداشت، از تشنگی جگرش می‌سوخت. تا یه جرعه‌ش و خورد دید این جگر داره بیشتر می‌سوزه. صدا زد زیبنبش و بدو بیا زینب! جگرم داره می‌سوزه. همچین که خواهرس اومد دید هی داره به خودش می‌پیچه گفت:« زینبم! جگرم خیلی داره می‌سوزه؛ این آب و خوردم عطشم فرو بکشه ولی بدتر شد؛ حس می‌کنم جگرم پاره پاره شد. سریع دوید، چی کار کنم داداش؟! - سریع برو یه تشتی بیار. آخه چندین بار دیگه هم به آقا زهر داده بودند. خواهر می‌اومد تشت و میذاشت جلو امام حسن زهر و بالا می‌آورد راحت می‌شد. این بارم گفت:« حالا زهر و بالا میاره راحت میشه. تشت و گذاشت جلو حسنش یهو داخل تشت و دید پُر خونه. لخته‌های خون داره از دهان مبارک امام حسن داخل تشت می‌ریزه ؛ همچین که خونا رو داخل تشت دید صدای ناله‌ی زینب بلند شد. دوید بیرون حسین و خبر کرد، عباس و خبر کرد؛ سریع این داداشا اومدن زیر بغلای خواهر و گرفتن؛ چی شده خواهر؟! چرا اینجوری بی‌تابی میکنی؟! صدا زد:« حسین جان! داداشم داره خون بالا میاره، پاره‌های جگر حسنم و خودم دیدم». چه خبره؟! زینب تشت خونی دیده، داخل تشت فقط لخته‌ خون دیده، یکی نبود بگه زینب صبر کن! یه روزی میرسه یه تشتی توو یه مجلسی برات میارن وقتی داخل تشت و نگاه می‌کنی یه سر بریده‌ست.... تازه کار تموم نمیشه، سر داخل تشته. اون نامرد یه چوب خیزران طلب کرد، با این چوب به لب و دندان حسین میزد... ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ .

🔊  بخش اول #مناجات l شبیه برف که درگیر آفتاب شده متن 👉 📋 شبیه برف که درگیرِ آفتاب شده #مناجات #امام_زمان #مناجات_با_امام_زمان (عج) حاج سید رضا نریمانی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ شبیه برف که درگیرِ آفتاب شده دلم ز شدّتِ هُرمِ فراق آب شده میان عاشق و معشوق هیچ حائل نیست گناه کاریِ من، بین ما حجاب شده چقدر پیش نگاه تو معصیت کردم چقدر پیش تو این عاشقت خراب شده به سیلی پدرانه همیشه محتاجم که سربه‌راه شد آن طفل که عِتاب شده چقدر آه نوشتم..، به دست تو نرسید فراق‌نامه‌ی من این چُنین کتاب شده به غیر پشت در خانه‌ات کجا برود؟! همان گدایِ سرافکنده‌یِ جواب‌شده وصال یار..، به جز سوختن مُیَسَّر نیست بگو به شمع که پروانه‌ات مُجاب شده درختِ آب نخورده ثمر نخواهد داد دعا به لطف همین گریه مستجاب شده برای بَرده خریدن به من اشاره بکن به این سیاه بگو نوکرت حساب شده تو را به خونِ علی‌اصغرِ حسین..، بیا بیا که شیعه‌ی تو غرق در عذاب شده سه‌شعبه خورد به مشکی و آبرویی ریخت رشید اهل حرم از خجالت آب شده عمو کجاست ببیند به جای جرعه‌ی آب طناب حرمله‌ها قسمت رباب شده *شاعر: #بردیا_محمدی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ .

🔊  بخش اول #مناجات l مجال نطق ندارد زبان تقدیرم، نیامده است قلم پای کار تحریرم متن 👉 📋 مجال نطق ندارد زبان تقدیرم #روضه_امام_حسین مجال نطق ندارد زبان تقدیرم نیامده‌ست قلم پای کار تحریرم صفر تمام شد و یارم از سفر نرسید چه قدر چشم بدوزم به قاب تأخیرم گرچه ‌پای فراقت جوانی‌ام طی شد برای دیدن تو حسّ نمی‌کنم پیرم همیشه فاصله اشک مرا درآورده همیشه از غم هجر تو تحت تأثیرم شکست آینه تا لمس کرد آهِ مرا به خُرده‌شیشه رسیده است رنجِ تکثیرم طناب نفْس مرا می‌کِشد به هر طرفی به دست بد کسی افتاده‌ست زنجیرم کشیده کارم از معصیت به رسوایی میان مردم این شهر کرده تحقیرم چه غصه‌ها که نخوردی برای سرکشی‌ام چه دردها نکشیدی برای تغییرم اگرچه مایه‌ی ننگم به من مَحَبَّت کن شبیه کودک آزرده سخت دلگیرم هزار مرتبه دیدم مرا بغل کردی خوش است خواب و خیالم، خوش است تعبیرم دلیل زندگیم دوست دارم وَ اللّٰه مُسَلَّم است که بی‌عشق زود می‌میرم زمان دفن بگو یا علی دَمِ گوشم بلند می‌شود از بین قبر تکبیرم بشور جسم مرا با غبار صحن نجف همیشه خاک علی کرده است تطهیرم خدا کند که من امسال کربلا بروم زیارتی بگذارید بین تقدیرم تو را به روضه‌ی یابن الشبیب زود بیا همان گریز عجیبی که کرده تسخیرم به گریه گفت:« که آن شمر پست، یابن الشبیب به روی سینه‌ی جَدَّم نشست، یابن الشبیب چه ‌بی‌ملاحظه خنجر کشید، یابن الشبیب سرِ عزیز خدا را بُرید، یابن الشبیب سنانِ بی همه‌چیزِ پلید، یابن الشبیب به سمت خیمه‌ی زن‌ها دوید، یابن الشبیب شده است قلب من از غم کباب، یابن الشبیب طناب حرمله...، دستِ رباب...، یابن الشبیب #بردیا_محمدی

. #میلاد_رسول_الله آفتاب از افق میمنه دل کند،آمد بر لب آینه‌ی غمزده لبخند آمد کوچه از هَمهَمه ی بال مَلَک بند آمد آخرین برگه‌ی پیغامِ خداوند آمد می رسد از پر قنداقه ی سبزت،برکات مَقدَم گل‌پسر آمنه‌خاتون صلوات روح تو خون به رگِ لوح و قلم می انداخت چشم تو نور به اعماق عدم می انداخت دست تو سفره به ایوان کرم می انداخت نام تو لرزه به اندام ستم می انداخت جذبه ات را همه در وحشت خائن دیدیم در ترک خوردن ایوان مدائن دیدیم با تو هرگوشه ی این خطّه حرم خواهد شد مسجد بندگی خلق علم خواهد شد غم میان دل عشاق تو کم خواهد شد کمر بتکده ها پیش تو خم خواهد شد جهل را یکسره از بُن بِکَنی..،عشق کنیم! لات و عزیٰ و هُبَل را بزنی..،عشق کنیم اصل توحیدِ وجودی و زوالیم همه تو خودت پاسخ محضی و سوالیم همه با تو در جاده ی پر پیچ کمالیم همه برده ی کوی تو هستیم..،بِلالیم همه در دلِ کوله ی دل حُبِ تو را بار زدیم از سر ماذنه ها عشق تو را جار زدیم حرز تو بر جگر سوخته مرهم آورد عطر تو روی گل باغچه شبنم آورد مِهر تو عاطفه را در دل آدم آورد در عروج‌ات پر جبریل امین کم آورد شب معراج در آن اوج چه حظّی بُردی سیب از دست علی جان خودت می خوردی هر کجا قدرت ایمان تو ابراز شود با کلام علوی دین تو ممتاز شود در دل جنگ اگر فتنه ای آغاز شود گره کار به دستان علی باز شود حیدرت آمد و فریاد زد و در را کَند درِ خیبر!..،نه..،بگو قلعه ی خیبر را کند عاشقی حس عجیبی است که حاشا نشود گرچه هر عاطفه در قاعده ای جا نشود باز هم رابطه ی دختر و بابا نشود مثل زهرا که کسی ام ابیها نشود من مسلمان شده ام پایِ همین زمزمه ات ای به قربان دم فاطمه یا فاطمه ات لحن شیرین تو شد معجزه ی قرآنم هل اتای تو شده کُلّیَت ایمانم عشق را من فقط این پنج نفر میدانم عجمی زاده ام و هموطن سلمانم دست ما را برسان بر نخ تسبیحِ دعات آه ای شاه عرب جان عجم ها به فدات گرچه مانند اُویس تو بدور از قرنم در کنار تو که باشم بخدا در وطنم ای بزرگ بنی هاشم!بِشِنو این سخنم من حسینی شده ی دست امام حسنم شب میلاد تو از اشک غنی اند همه گریه‌کن‌های‌حسین‌ات حسنی‌اند همه کاخ مخروبه ی محکوم به ویران شدنم درد دارم بخدا در پی درمان شدنم ابرِ لبریز منم تشنه‌ی باران شدنم سال ها منتظر جابر حیان شدنم پرچم شیعه بلند است به لطف علمت صادق آل محمد! به فدای قلمت شادی بعدِ هزاران غم و اندوه تویی بین این طایفه ی سبزقبا،نوح تویی آن کتابی که به منبر شده مفتوح تویی مکتب شیعه اگر جسم شود،روح تویی خنجری کُند دلیل غم بسیار تو بود گریه بر بی کفن کرببلا کار تو بود #امام_صادق #ولادت_حضرت_محمد #بردیا_محمدی ✍ .