به مناسبت روز درگذشت #شهریار و روز «شعر» و «ادب»: @emame3vom (چه بسا این شعر را ندیده باشید) همه شهر را گرفتی تو به شعر، «شهریارا»! تو که شهریار شعریّ و امیر شهر، یارا! تو به این گدایْ گفتی در خانه‌ی علی زن «که نگین پادشاهی دهد از کرم، گدا را» به خدا قسم! خدا را به رخ علی توان دید «به علی شناختم من، به خدا قسم! خدا را» دهن تو را ببوسم به سپاس آن که گفتی «علی! ای همای رحمت! تو چه آیتی خدا را؟» ز «رياضی» اين غزل را كه سرود آسمانی است پي عرض خير مقدم بپذير، «شهریارا»! 📕دیوان ریاضی یزدی #ریاضی_یزدی #شهریار_تبریزی #جواد_هاشمی_تربت

. #پیامبر_اکرم_صلی‌الله‌علیه‌وآله‌‌وسلم #امام_حسن_مجتبی_علیه‌السلام #امام_رضا_علیه‌السلام #مرثیه #ریاضی_یزدی ماه صفر رسید و افق رنگ دیگر است عالم سیاه پوش به سوگ سه سرور است ذرّات غم نشسته به رخسار آفتاب از داغ آنکه بر دو جهان سایه‌گستر است کعبه سیاه‌پوش و به تن جامۀ عزا زمزم به حال زمزمه و چشم او تر است ماه عزای سیّد و سالار انبیاست کوثر ز اشک فاطمه لبریز گوهر است بر کائنات گَرد یتیمی نشسته است رفت آن پدر که مظهر الله اکبر است ماه عزای زادۀ طوبی و هل اتی دوّم امام و روشنی چشم حیدر است شد سرخ چهرۀ شفق از لخته‌های خون یا پاره پارۀ جگر سبط اکبر است؟ ماه شهادت شه دنیا و دین رضا سلطان ارتضا و نگهبان کشور است زهر جفا چه با دل شمس‌‌الشّموس کرد در طوس هم مصیبت عظمای دیگر است ماه سقیفه آمد و افروخت آتشی کز دود آن به چشم بشر،تا به‌محشر است داغ سقیفه معجز شق‌القمر نمود این معجزه ز شقّ قمر نیز برتر است آنجا دو نیمه شد مه و پیوند یافت باز اعجاز هم ز شخص شخیص پیمبر است اینجا کتاب و عترت، از هم جدا شدند این ثقل اکبر آمد و آن ثقل اصغر است شد دست مرتضی ز کتاب خدا جدا این یک کتاب داور و آن دست داور است جز راه او به سوی خداوند راه نیست یعنی که شهر علم نبی را علی در است از پشت در طنین صدایی رسد به گوش خاکم به سر که نالۀ زهرای اطهر است آن هم دری که روح‌الامین اذن می‌گرفت والله جای گفتن الله اکبر است راه علی بپوی «ریاضی»! که آن ولی خلق خدای را به خداوند رهبر است «اللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّک‌َالفَرَج» 📚 دیوان ریاضی یزدی @emame3vom

🔊 سبک:مثنوی زیبای آقا امیرالمؤمنین(ع) ⭕ متن:ای پرتو آفتاب... 🎙️ شاعر: #ریاضی_یزدی 🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸 ای پرتو آفتاب از سایه تو وی عرش بلند، کمترین پایه تو ای کعبه قدُسیانْ دلِ آگاهت وی قبله مسلمین ولادتگاهت آنجا که مَلَک مِهْر علی می جوید وانجا که خدا مدح علی می گوید من مورم و بایدم به دندان بردن ران ملخی پیشِ سلیمان بردن اکنون که سر مدح علی را دارم آن بِهْ که دو بیتی از بزرگان آرم آنگونه که «مولوی» زند دم ز ولی وآنگونه که «بو علی» کند مدح علی آن عارف عارفان و مرآت علوم کز بلخ به شام رفت و از شام به روم نخلی که کتاب مثنوی میوه اوست او لُبِّ لُبابِ علم و باقی همه پوست در مدح علی دو بیتِ زیبا دارد گر بر سر دیدگان نهی جا دارد: «رومی نشد از سِرِّ علیکس آگاه زیرا که نشد کس آگاه از سِرِّ اِله یک ممکن و این همه صفات واجب لا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاّ بِاللّه» حافظ که زبان آسمان دانندش یعنیکه «لسانِ غیب» می خوانندش دیوان ورا نگاشته خامه حور بر طارمِ سبزِ آسمان با خط نور در مدح علی دو بیت زیبا دارد گر بر سر دیدگان نهی جا دارد: «در مذهب ما کلام حق، نادِ علیست طاعت که قبول حق شود یادِ علیست از جمله آفرینشِ کون و مکان مقصود خدا، علی و اولادِ علیست» آن مرد بزرگِ فکر و اندیشه «صَفی» آن صوفی صافی صفا پیشه صفی کز درس ولایتِ علی، آگاه است با شعر مُفَسِّر کلام اللّه است در مدح علی دو بیت زیبا دارد گر بر سر دیدگان نهی جا دارد: «از سِرِّ علیکه جز خدا آگاه است؟ کو نقطه تحتِ باء بسم اللّه است چون نقطه کند تَنَزُّل از مرکزِ خوش گردد الف آن که اوّلِ اللّه است» استاد ابوالفرج به گوهر سُفتن گفتا ز علی چه می توانم گفتن؟ از «بوالفرج» و «ابو علی» مضمونی بشنو ز «ریاضی» و چه خوش معجونی: با ذات خدا ذات علی مَمْسوس است در مدح علی وِجْهِه یا قُدّوس است در بین بشر «ابو علی سینا» گفت: معقول علی، نوع بشر مَحْسوس است آن عارف وارسته و آن مرد خدا استاد جلالِ دینْ، هُمایی سَنا آن بر صدف پاک فضیلت گوهر وآن تاج طلایی به سَرِ شعر و هنر در مدح علی دو بیت زیبا دارد گر بر سر دیدگان نهی جا دارد: «چون نامِ علی نام خدای اَحَد است بسم اللّه و یا علی مَدَدْ، هم عدد است وآنگاه به حق چو با علی گشت یکی هر جا که علی مدد کند حق مدد است» از شاعر ناشناس شعری دیدم بوسیدم و چون دسته گل بوییدم: «اوصاف علی به گفتگو ممکن نیست گنجایش بحر در سبو ممکن نیست من ذات علی به واجبی نشناسم امّا دانم که مثل او ممکن نیست» شعری ز «صغیر» اصفهانی دیدم در اوج لطافت و روانی دیدم مَعنیش بزرگ و لفظ آن مختصر است شعری که «ریاضی» بپسندد هنر است: «عمری ست که دم به دم علی می گویم در حال نشاط و غم علی می گویم تا حال علی گفتهام ان شاءَاللّه در باقی عمر هم علی می گویم» .

. #شب_اول_محرم #حضرت_مسلم سلامِ ایزد ‌منّان، سلامِ جبرائیل سلامِ شاه شهیدان، به مسلم_بن_عقیل! . به آن نیابت عظمای «سیّد‌الشّهدا»! به آن جلالِ خدایی، به آن جمالِ جمیل! . شهید عشق که سر در منای دوست گذاشت به پیش پای خلیل خدا، چو اسماعیل . زهی مقام! که فرش حریم حُرمت تو شکنج طرّۀ حور است و بال میکائیل . شعاع پرتو مهرت، نسیم پاک بهشت شرار آتش قهرت، حجاره‌ی سجّیل . چنان شعاع که گفتی کنار تیغ کجت ستاده گوش به فرمان، جناب عزرائیل . بر آستان درش، آفتاب، سایه‌نشین به طاق قبّۀ او، ماه آسمان، قندیل . تو بر حقیّ و مرام تو حق، امام تو حق به آیه‌آیه‌ی تورات و مصحف و انجیل! . زهی دنائت دنیا! که از تو بیعت خواست کسی که پیش مقام تو بنده‌ای است، ذلیل . محیط کوفه تو را کوچک است و روح، بزرگ از آن به بام شدی کشته، ای سلیل خلیل! . شروع نهضت خونین کربلا ز تو شد ز نطق زینب کبری به شام شد، تکمیل . فراز بام، سلام امام دادی و گفت میان لجّه‌ای از خون، جواب، شاه قتیل . زیارت تو ملائک کنند در ملکوت به جای خواندن تسبیح و گفتن تهلیل . شهید راه امامی که طور سیۀ او‌‌ست ز نور، مهبط جبریل و مطلع تنزیل . مدیحت تو «ریاضی»! کجا و حضرت دوست؟ مگر خدایْ عنایت کند،جزای جزیل. مرحوم سید محمد علی #ریاضی_یزدی✍ .

. #شب_اول_محرم #حضرت_مسلم سلامِ ایزد ‌منّان، سلامِ جبرائیل سلامِ شاه شهیدان، به مسلم_بن_عقیل! . به آن نیابت عظمای «سیّد‌الشّهدا»! به آن جلالِ خدایی، به آن جمالِ جمیل! . شهید عشق که سر در منای دوست گذاشت به پیش پای خلیل خدا، چو اسماعیل . زهی مقام! که فرش حریم حُرمت تو شکنج طرّۀ حور است و بال میکائیل . شعاع پرتو مهرت، نسیم پاک بهشت شرار آتش قهرت، حجاره‌ی سجّیل . چنان شعاع که گفتی کنار تیغ کجت ستاده گوش به فرمان، جناب عزرائیل . بر آستان درش، آفتاب، سایه‌نشین به طاق قبّۀ او، ماه آسمان، قندیل . تو بر حقیّ و مرام تو حق، امام تو حق به آیه‌آیه‌ی تورات و مصحف و انجیل! . زهی دنائت دنیا! که از تو بیعت خواست کسی که پیش مقام تو بنده‌ای است، ذلیل . محیط کوفه تو را کوچک است و روح، بزرگ از آن به بام شدی کشته، ای سلیل خلیل! . شروع نهضت خونین کربلا ز تو شد ز نطق زینب کبری به شام شد، تکمیل . فراز بام، سلام امام دادی و گفت میان لجّه‌ای از خون، جواب، شاه قتیل . زیارت تو ملائک کنند در ملکوت به جای خواندن تسبیح و گفتن تهلیل . شهید راه امامی که طور سیۀ او‌‌ست ز نور، مهبط جبریل و مطلع تنزیل . مدیحت تو «ریاضی»! کجا و حضرت دوست؟ مگر خدایْ عنایت کند،جزای جزیل. مرحوم سید محمد علی #ریاضی_یزدی✍ .👇