آیه ۱۸۸ #اعراف ( صفحه ۱۷۵) قُلْ لَا أَمْلِكُ لِنَفْسِي نَفْعًا وَلَا ضَرًّا إِلَّا مَا شَاءَ اللَّهُ وَلَوْ كُنْتُ أَعْلَمُ الْغَيْبَ لَاسْتَكْثَرْتُ مِنَ الْخَيْرِ وَمَا مَسَّنِيَ السُّوءُ إِنْ أَنَا إِلَّا نَذِيرٌ وَبَشِيرٌ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ بگو جز آنچه خدا بخواهد براى خودم اختيار سود و زيانى ندارم و اگر غيب مى‏ دانستم قطعا خير بيشترى مى‏ اندوختم و هرگز به من آسيبى نمى ‏رسيد من جز بيم‏ دهنده و بشارتگر براى گروهى كه ايمان مى ‏آورند نيستم 🔴 در تأكيد آیه قبل (۱۸۷)كه علم به زمان وقوع قيامت در انحصار خداست و هيچ كس حتى پيامبر هم از آن آگاهى ندارد، در این آیه ،به پيامبر دستور مى دهد كه به طور كلى عجز و ناتوانى خود را در برابر علم و قدرت خدا به مردم ابلاغ كند تا مردم درباره او غلوّ نكنند و گمان نبرند كه چون او پيامبر است پس همان علم و قدرت خدا را دارد. ♦️مى فرمايد: بگو من در برابر خدا آنچنان ناتوانم كه مالك نفس خود هم نيستم و نمى توانم سود و زيانى به خود برسانم، مگر اينكه خدا بخواهد، يعنى هر سود و زيانى هم كه به خود مى رسانم از خداست و اوست كه ابزار كار را در اختيار من گذاشته و من با استفاده از نيرويى كه او به من داده است سود و زيانى به خود مى رسانم. وقتى انسان چنين است، بى شك نمى تواند به طور 👈🏻مستقل و بدون كمك خداوند از آينده خبر داشته باشد و علم غيب بداند. ♦️سبب حقيقى اختصاص علم غيب به خداى تعالى اين است كه غير او هر چه باشد وجودش محدود است ، و ممكن نيست كه از حدش بيرون شده و به آنچه كه خارج از حد او و غايت از او است آگاه شود، و معلوم است كه هيچ موجودى غير محدود و غير متناهى و محيط به تمام اشياء نيست مگر خداى تعالى ، پس تنها او عالم به غيب است . و ليكن از آنجايى كه سؤ ال كنندگان از رسول خدا (صلى الله عليه و آله وسلم ) فهم ساده و عاميانه شان قاصر از درك اين معنا بوده لذا خداى تعالى دستور داده كه جواب ايشان را طورى بدهد كه در خور فهم ايشان باشد، و آن اين است كه بگويد: علم غيب آدمى را به تمامى خير و شرها واقف مى سازد، و عاده معقول نيست كسى كه به همه خير و شرها اطلاع دارد از اطلاعات خود استفاده نكند، و اگر كسى تمامى خيرات را به خود جلب نكرده و همه شرور را از خود دفع نمى كند بايد بفهميم كه قطعا علم غيب نداشته است . ♦️بايد دانست كه پيامبر و امام نيز مانند ساير انسانها به طور مستقل و از پيش خود علم غيب نداشتند و آينده را نمى دانستند، ولى گاهى خداوند بعضى از حوادث آينده را به آنها خبر مى داد و آنها به طور محدود و با تعليم خدا علم غيب داشتند. 🔺اين حقيقت در آيه زير به روشنى بيان شده است: عالم الغيب لايظهر على غيبه احدا الاّ من ارتضى من رسول (جنّ/ 26 - 27). داناى نهان، كسى را به غيب خود آگاه نمى كند، مگر فرستاده اى را كه از او خوشنود باشد. ♦️در پايان به دو وظيفه مهم خود در امر پيام رسانى اشاره مى كند و مى گويد: «من جز يك بيم دهنده و مژده دهنده براى گروهى كه ايمان دارند، نيستم.» #انذار و #تبشير دو وظيفه مهم براى پيامبران بود كه آنها از سويى مردم را از عاقبت گناهان خود بترسانند و از سوى ديگر آنها را به لطف و كرم خدا اميدوار كنند و مژده رحمت خدا را به آنها بدهند و از دو راه «تشويق» و «تنبيه» مردم را ارشاد كنند. 🔴 اين عقيده يك نفر مسلمان است كه هيچكس را ذاتا خالق و رازق و مالك سود و زيان ، جز خدا نمى داند، و به همين دليل اگر از ديگرى چيزى مى خواهد با توجه به اين حقيقت است كه 👈🏻او آنچه دارد از ناحيه خدا است (دقت كنيد). و از اينجا روشن مى شود آنهائى كه اينگونه آيات را دستاويز براى نفى هر گونه توسل جستن به پيامبران و امامان قرار داده اند و آنرا يكنوع شرك پنداشته اند، اشتباهشان از اينجا سرچشمه گرفته كه تصور كرده اند توسل به پيامبر و امام مفهومش آن است كه او را در برابر خداوند مستقل بدانيم و مالك سود و زيان ! 🌸🍃🌸🍃🌸 #تفسیر_قرآن #تدبر 🆔https://eitaa.com/emamsadegh_ir