📌جمع‌بندی بحثِ منشأِ قدرتِ أنصارالله ✍️... چیزی که در سوره صفّ با عنوان نورالله مطرح شده؛ اگر ما با مفهومش درست آشنا باشیم؛ تا می‌شنویم نوراللهی که به «یُظهِرَهُ» یعنی #ظهور ختم می‌شود؛ فوراً می‌گوییم این همان مفهومِ أسماءُ الحُسنیٰ است؛ ما در سوره صف با أسماءِ إلهی مواجه هستیم؛ یعنی نورالله در آیه ۸، #أسماءُ_الله است؛ جنسش نور و وسعتش حداقل کلّ آسمان‌ها و زمین را دربرگرفته؛ نوری خدایی و به شدت اثرگذار که چون جهتِ مهدوی دارد و بسوی «لِیُظهرَهُ عَلی الدّینِ کُلِّه» یعنی ظهور مهدی عج می‌رود؛ پس #أسماءُ_الحُسنیٰ است. لذا #تعریف: أسماءُ الحُسنیٰ؛ و #جنس: نورالله! است؛ و چیزی که مردم از أسماء می‌فهمند، در واقع همین نورالله است. 💡مثلاً مردم به #اربعین می‌روند؛ آنجا می‌گویند ما نور را احساس می‌کنیم، نمی‌گویند أسماءِ خدا را احساس می‌کنیم! لذا آن چیزی که مردم در دنیا احساس می‌کنند نور است، همان أسماءُ الحُسنیٰ را با عنوانِ نور احساس می‌کنند. پس چرا خدا در سوره صفّ که می‌فرماید مؤمنین! بیایید با #مجرای_نور شدن؛ أنصارالله شوید؛ نفرمود أسماءُ الحُسنیٰ؟ چون مردم نور را متوجه می‌شوند؛ واژه نورالله به حسب آن درکی است که مردم دارند؛ وگرنه ما در سوره صفّ با أسماءُ الحُسنیٰ مواجه هستیم؛ چیزی که ابزارِ سوق دادنِ دنیا بسوی #سرزمینِ_ظهور است، أسمائی که وظیفه‌ی آن‌ها تبدیل دنیا به الحُسنیٰ است؛ اما چون مؤمنین، حتی کفار و مشرکان نور را احساس می‌کنند؛ خدا هم با همین عنوان بحثش را مطرح می‌کند؛ اینکه گفتیم کافران هم نور را احساس می‌کنند؛ بخاطر جمله «یُریدونَ لِیُطفِئوا نورَ اللهِ بِأَفواهِهم» در آیه ۸ است. 🗝️پس در حقیقت ما در سوره صفّ با وجهی از اهل‌بیت (ع) بنام أسماءُ الحُسنیٰ مواجهیم. یک وجه دیگر ایشان، الهُدیٰ یعنی هادیانِ نور در آیه ۹ است! أسماءُ الحُسنیٰ دارند کارها را انجام می‌دهند، در کدام ارتفاع؟ ازلحاظ شأن در ارتفاعی بالاتر که قوانین دنیا بر آنها حاکم نیست؛ زمانِ دنیا و مکانِ دنیا آنجا مطرح نیست؛ و برای اینکه شأن أسماءُ الحُسناییِ اهل‌بیت (ع) که دارند برای برپایی ظهور از آن استفاده می‌کنند با دنیا منطبق باشد؛ با وجهِ الْهُدایی پایین‌تر می‌آیند که بشود نور را بسوی ماجراها، أشیاء و افراد مادی هدایت کنند، لذا با دو شأن به میدان می‌آیند: یکی وجه أسماءُ الحُسناییِ که نورالله هم گفته می‌شود؛ یکی هم وجه الهُدایی که طبق زمان، مکان و نیازهای مادی کار را جلو ببرند. 🔐پس ضمیرِ «نا» با این دو وجه کار را انجام می‌دهند و «لِیُظهرَهُ عَلی الدّینِ کُلِّه» در آیه ۹ را واقع می‌کنند؛ بحث تمام است؛ اما از آیه ۱۰ به بعد در سوره صفّ، خدا از #بابِ_تکریم نه از #بابِ_نیاز می‌خواهد برخی از مؤمنین را هم در این ماجرا دخیل کند؛ لذا می‌فرماید «یا أیُّهَا الَّذینَ آمَنوا! کونوا أَنصارَ الله» ای مؤمنین! شما هم در این ماجرا خدا را کمک کنید؛ این یک تکریم است نه اینکه من محتاجم؛ بیایید کمکم کنید! نه! خدا طبق آیه ۸و۹ بواسطه نورالله و الهُدی کارش را انجام می‌دهد و می‌فرماید من «لِیُظهِرَهُ عَلَی الدّینِ کُلِّه» می‌کنم؛ چه کسی بخواهد و چه کسی نخواهد! دعوت مؤمنین به أنصاراللهی برای تکریم بلکه برای نجاتشان است! نجات از چه؟! 🛡️آیه ۱۰ صفّ را ببینید «یا أیُّهَا الَّذینَ آمَنوا هَل أدُلُّکُم عَلی تِجارَةٍ تُنجیکُم مِن عَذابٍ أَلیم» ای مؤمنین! می‌خواهید یک تجارتی را به شما معرفی کنم که هم سود ببرید و هم از #عذابِ_اَلیم نجات پیدا کنید؟ ببینید، طبق این آیه، موضوع نیازِ خدا نیست؛ بلکه هدفی که بخاطر آن خدا بحثِ أنصاراللهی را در آیه ۱۴ مطرح می‌کند؛ #نجاتِ_بشر از عذابِ اَلیم است که طبقِ آیاتِ ۱۰ تا ۱۵ سوره دخان، همان #فتنه‌ی جنیّان و شیاطین در آخرالزمان است که ماها اصلاً آشنا نیستیم! با اینکه خدا می‌فرماید بیایید أنصارالله شوید با #قدرتِ_نورالله بر مشکلات فائق آیید. ❌مشکل جامعه ما در عدمِ فهم قرآنیِ أنصاراللهی و حوادثِ پیشِ‌رو، لایه نخبگان معارفی است. چه مدیران جامعه و چه مردم از #نخبگان_فکری مطلب می‌گیرند؛ اگر نخبگان معارفیِ جامعه وارد آیه ۱۴ صفّ می‌شدند؛ مدیران و مردم را هم به سمت آن می‌کشاندند؛ اما اینکه با گذشتِ چندین سال از اینکه آقا فرمودند وارد #گام_دوم_انقلاب شوید؛ هنوز جامعه تکان نخورده؛ عمده‌ی اشکال از مدیران و مردم نیست، بلکه از #نخبگان_معارفیِ جامعه است. 🚷طبق آیاتِ قرآن و احادیث، این قشر به شدت #مسؤولند و خدا به راحتی از آنها نمی‌گذرد! چرا جامعه را بسوی گام دوم سوق ندادند؟ قبل از آن چرا دعوت نکردند؟ قبل از آن چرا اصلاً خودشان متوجه نشدند که گام دوم چیست؟ لذا هر #خطری پیش بیاید و جامعه برای آن آماده نباشد؛ هر مقطعی از آخرالزمان شروع شود و جامعه تحلیل و #تربیت‌های لازم را واجد نباشد؛ نخبگان فکری و معارفی باید نزد خدا پاسخگو باشند! 🆔https://eitaa.com/emamsadegh_ir

⏰مقطعِ سرکوبیِ اولِ فسادِ اسرائیلیان [۱۵] ‼️نسبتِ توحید با مهدویت ✍️... بحث را اینجا رساندیم که أنصارالله که پیش‌تر بار‌ها درباره آن‌ها صحبت داشتیم؛ طبقه‌ی دوم واسطه‌ها و مجرای #نورالله هستند؛ لذا خدا در سوره صفّ که در آن از پروژه‌ی «إِسْمُهُ أَحْمَد» یعنی جریانِ أسمائیِ أحمد که همان #مهدویت است؛ سخن می‌گوید؛ أنصارالله را مطرح کرده و نوعِ #رشد و #ابزاری که در اختیار دارند را تبیین می‌کند؛ چرا؟ 🌏چون #جنگی_بزرگ در پیش‌روی بشر قرار داده شده که تمامِ زمین را در برمی‌گیرد و تمام ابزارهای مادی در قبالِ این نبردِ جهانی ناکارآمد می‌شود!! اینجاست که خدا در مقامِ #فعالانِ_پیروزی در این جنگ، واسطه‌ها یعنی ضمیرِ «نا»، أنصارالله و مؤمنانِ به أنصارالله را در سوره صفّ مطرح می‌کند؛ و سپس در آیه ۹ می‌فرماید: «لِيُظهِرَهُ على الدِّينِ كُلِّه» یعنی #او خودش #ظهور را برپا می‌کند؛ با وجودِ این‌همه واسطه در #برپایی_ظهور، خدا در آیه ۹ می‌فرماید: «هُوَ» یعنی «او»! چرا؟ این چه نوع بیان و ادبیاتی است که خدا دارد؟! 🟡خداوند وقتی می‌خواهد #توحید را در عالم پررنگ کند؛ مدام می‌گوید: «من»، «او»، «خودم»، «خدا» و... درحالی‌که در بسیاری از این موارد، همان جایی‌که این تأکید را بر خودش دارد؛ در آیاتِ قبلش یا ضمیرِ «نا» داشتند صحبت می‌کردند؛ یا ملائک مطرح بودند؛ و یا خلیفه ربّ مثلاً آدم (ع) بظاهر فاعل بود و یا افراد دیگر، در سوره صفّ هم طبقِ آیاتِ ۹و۱۴، ضمیرِ «نا»، رسول‌الله (ص)، الهُدیٰ (ع)، أنصارالله و مؤمنانِ به أنصارالله به عنوان #سلسله‌ی واسطه‌ها مطرح هستند؛ اما خدا در آیه ۹ می‌فرماید: «هُوَ... لِيُظهِرَهُ على الدِّينِ كُلِّه» او خودش ظهور را برپا می‌کند و دینش را بر تمام ادیان #غلبه می‌دهد!! ⁉️با این نوع از ادبیاتِ خداوندی در قرآن آشنا شویم؛ این خداست که دارد صحبت می‌کند؛ پس مطلب را ساده نگیریم و با سهل‌انگاری از کنارِ آیات عبور نکنیم! نوعِ لحن و کلام خدا در سوره صفّ نشان از جایگاهِ #أنصارالله در نظامِ توحیدی وسائط دارد؛ و خدا خودش مسئولیتِ فعلِ ایشان را برعهده می‌گیرد؛ درحالی‌که قبل از أنصارالله، خودِ ضمیرِ «نا» فاعل این ماجراها هستند؛ اما باز خدا حاضر نیست بگوید: من و ضمیرِ «نا» دینم را بر دیگر ادیان غلبه می‌دهیم! ببینید چقدر درس‌های توحیدیِ قرآن زیباست! ببینید چه #تربیت‌های عجیبی در قرآن وجود دارد! مگر چه تربیتی در اینجا مطرح شده است؟! ‼️من نباشم، تا تو باشی! این #تربیت در وجودِ أنصارالله شعله می‌کشد. در ماجرای عیسی (ع) ببینید، وقتی خدا داستانِ أنصاراللهی عیسی (ع) و حواریّون را در آیاتِ ۴۹تا۵۷ آل‌عمران، مطرح می‌کند؛ یک چیزی که خیلی به چشم می‌خورد، #توحیدِ این ماجراست! مثلاً عیسی (ع) در آیه ۵۲ به بنی‌اسرائیل می‌فرماید: «مَنْ أَنصَارِي إلَى اللَّه» چه کسانی #یاورانِ_من بسوی خدا می‌شوند؟ «قَالَ الحَوَارِيُّونَ نَحْنُ أَنصَارُ اللَّه» از میانِ کلّ بنی‌اسرائیل فقط حواریّون پاسخ دادند که ما حاضریم، ان‌شاءالله ما أنصارالله هستیم! خب، در این آیه چه کسی سؤال پرسید؟! همه می‌گوییم عیسی! چه کسی طلبِ نصرت کرد؟ عیسی! حواریّون، جواب را باید به چه کسی می‌دادند؟ به عیسی! پس چرا گفتند: «نَحْنُ أَنصَارُ اللَّه» ما #یاورانِ_خدا هستیم؟! 🟢این دیگر چه #منطقی است! منطقِ «من نباشم تا تو باشی»، عیسی (ع) در تمام زندگی‌ای که داشت؛ طوری رفتار کرده بود که حتی بهترین یارانش فقط خدا می‌دیدند؛ آنها عیسی را اصل نمی‌دانستند؛ بلکه ایشان به عنوان یک #واسطه‌ی إلهی مدام خودش را کنار می‌زد؛ مدام خودش را کوچک می‌کرد؛ مدام خودش را کم‌رنگ می‌انگاشت و در مقابل خدا را بسیار پررنگ می‌کرد؛ خلق می‌کرد؛ اما #بإذنِ_الله، شفا می‌داد؛ بإذنِ الله، زنده می‌کرد؛ بإذنِ الله و حواریّون هم بارها و بارها پررنگ بودنِ #توحید را در وجود عیسی (ع)، در رفتارهای عیسی و زندگی او دیده بودند و درسِ توحید را گرفته بودند که در قبالِ کلامِ ایشان، چطور باید رفتار کنند؛ لذا با اینکه ایشان می‌گوید چه کسی #یاورِ_من می‌شود؟ باز آنها پاسخ می‌دهند که ما #یاورِ_خدا هستیم! از بابِ وجود عیسی (ع)، فقط خدا را می‌بینند! یعنی عیسی (ع) برایشان مهم نبود! چرا مهم بود؛ چون در ادامه آیه می‌گویند: «آمَنَّا بِاللَّهِ وَ اشْهَد بِأَنَّا مُسلِمُون» ما به الله ایمان آوردیم؛ پس جنابِ عیسی! ای رسولِ خدا! ای واسطۀ إلهی در میانِ ما! خواهشاً شما نزد خدا به تسلیم بودنِ ما شهادت بدهید! و اگر عیسی (ع) شهادت نمی‌داد؛ اصلاً خدا آن‌ها را به عنوانِ أنصارالله قبول نمی‌کرد! ❌براساس این درس در سوره آل‌عمران، ما هم اگر بخواهیم جزو #أنصارالله در آیه ۱۴ صف یا «عِباداً لَنا» در آیه ۵ إسراء باشیم و در مسیر مهدویت قرار بگیریم، باید از طریق قرآن بیاموزیم که چگونه ضمن پررنگ دیدنِ واسطه‌ها، #موحد باشیم. #ادامه_دارد... 🆔https://eitaa.com/emamsadegh_ir