مروری بر دیدار جنجالی #فرح_پهلوی با یکی از مراجع عظام تقلید #نجف @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 آبان‌ماه 57 به روزهای پایانی اش نزدیک شده بود که #فرح پهلوی همزمان با #عید_غدیر و به همراه مادر، دو فرزند و رئیس دفترش #حسین_نصر٬ راهی #عراق شد. #صدام برای دیدار با او به محل اقامتش-قصر جادریه- رفت اما جهت گیری اخبار منتشره نشان داد که مقصود اصلی از سفر٬ دیدار با برخی مراجع تقلید و سوء استفاده از وجه مقدس آنان بوده است. رادیو و تلویزیون ایران اعلام می‌کنند که «شهبانو پس از زیارت و انجام نماز در جوار مرقد مطهر حضرت علی (ع) از کسالت حضرت آیتالله آقای حاج سید ابوالقاسم موسوی خویی مرجع عالیقدر جهان تشیع اطلاع حاصل کردند و از ایشان عیادت فرمودند. مرجع عالیقدر شیعیان جهان ...[ طی این دیدار ]... برای حفظ و بقای استقلال ایران و رفاه و آسایش مردم تنها کشور شیعه اثنی عشری #دعا کردند.»  انعکاس جهت دار اخبار دیدار به مدت کوتاهی با خبری مبنی بر «اهدای یک انگشتر توسط آیت‌الله خوئی به همسر شاه» حکایت دارد. این ملاقات در اوج تنفر ملت از پهلوی و در حالی صورت می گیرد که با شهادت آیت الله سید مصطفی خمینی در اول آبان ۵۶ جرقه انقلاب اسلامی زده شده و به دنبال آن در مجالس چند هزار نفره مسجد اعظم قم و مسجد ارک تهران علنا نام امام با سلام و صلوات مطرح شده و به دنبال آن با انتشار مقاله موهن روزنامه اطلاعات علیه امام، تظاهرات ها و درگیری های خونین رخ داد و چهلم‌های سلسله وار را در شهرهای مختلف در پی داشت. حضور میلیونی مردم در نماز عید فطر تهران (سیزدهم شهریور)، کشتار خونین مردم در #هفده_شهریور در میدان ژاله، اعتصاب کارکنان شرکت نفت و اعتصاب مطبوعات٬ رژیم را در آستانه سقوط قرار داده بود و شاه در نطق تلویزیونی 14 آبان گفته بود که صدای انقلاب مردم را شنیده است! در چنین شرایط پیچیده ای تئوری پردازان پهلوی به دنبال تمسک به چهره های دینی بودند تا ذهنیت مردم را تغییر داده٬ سقوط را به تاخیر اندازند.   انتشار خبر ملاقات فرح با آیت الله خویی، واکنش انقلابیون و خصوصا علمای انقلابی حوزه را در پی داشد. #آیت‌الله_صدوقی که در میان علمای بلاد چهره ای برجسته است و همگان او را به فضل و اخلاق می شناسند٬ یک روز پس از انتشار خبر دیدار، تلگرافی بسیار صریح و مختصر به مرجع بزرگ نجف ارسال می کند:  «حضرت آیت‌الله الخویی دامت بقائه قَد اَذهَبَت طَیّباتُکُم، ما هکذا الظّنُّ بکُم صدوقی 20/ذی‌الحجه/98» دو تن از مراجع مشهور ساکن در مشهد٬ آیات قمی و سید عبدالله شیرازی نیز نسبت به این دیدار واکنش منفی بروز دادند و همچنین علمای شیعه در برخی کشورهای اسلامی از جمله پاکستان (که آیت الله خویی در آنجا مقلدان زیادی داشتند) نیز با ارسال نامه به محضر ایشان توضیح خواستند. طلاب و روحانیون سراسر کشور نمایندگان آیت الله خویی را به شدت تحت فشار و سوال قرار دادند. اما از همه مهم تر بیانیه ای بود که با امضای فضلا و طلاب حوزه علمیه قم٬ ضمن بی سابقه دانستن چنین دیدارهایی٬ به #تحریم شهریه آیت الله خویی پرداخته و چنین نوشتند: «به حکم وظیفه الهی و وجدانی خود تصمیم گرفته‌اند به عنوان ابراز مخالفت با این عمل و تا روشن شدن بیشتر جریان این دیدار، از گرفتن شهریه آقای خویی امتناع نمایند.»  برخورد متین آیت الله خویی از دامن زدن بیشتر به اختلافات پیشگیری کرد و ایشان در پاسخ مکتوب٬ تلفنی و با صدور اعلامیه٬ اعلام کرد که این دیدار بدون اطلاع قبلی صورت گرفته و ایشان در آن نسبت به کشتار مردم و تبعید علما توسط رژیم٬ تذکر داده است. مطالبی که بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و انتشار اسناد ساواک٬ کاملا تایید شد. این ملاقات غیرمترقبه چالش برانگیز که در ادبیات رژیم شاه به عنوان دیدار معرفی شده بود٬ با اعتراض ها و پرسش گری های سازمان یافته علمای متعهد مواجه شد و دقیقا همین واکنش ها بود که به برخورد پدرانه و حکیمانه آیت الله خویی ضمیمه شد و امکان هر نوع سو استفاده و #تطهیر #عناصر_فاسدالمسک_سیاسی مانند فرح پهلوی را از بین برد. گرچه نمی توان و نباید وقایع تاریخی را به صورت بی ضابطه بر حوادث واقعه تطبیق کرد اما مطالعه تاریخ #عبرت هایی را در پی خواهد داشت که از تکرار تجارب تاریخی تلخ درس بگیریم. @rozaneebefarda

❌نداشتنِ #نگاهِ_آیاتی شرک است (۱) 🚨مشرک‌ها #نجس هستند ✍️...‌ طبق قرآن، برای #أنصارالله شدن و یاورِ مهدی (عج) بار آمدن، زمینه‌ی وجودِ مؤمن باید #تطهیر شود، ابعاد وجودی انسانِ مهدوی باید پاک و تطهیر باشد؛ هم برزخ او و هم روحِ او باید از آلودگی‌ها و از نجاسات پاک شود. شاید بگویید: مگر #مؤمنِ_ناپاک هم داریم؟! مگر می‌شود کسی مؤمن باشد و باز نیاز به تطهیر داشته باشد؟! جوابِ این سؤال را از #قرآن بپرسیم! ⁉️قرآن! نظر تو در این‌باره چیست؟! آیا نجاساتِ روحی برای مؤمنین وجود دارد؟ بله، #شرک یک نوع اعتقاد است؛ کسی که اعتقاداتش قرآنی نباشد؛ آن مقداری را که از دیگران گرفته؛ شرک است؛ و کسی که شرک بورزد طبق آیه ۲۸ توبه: «إنَّمَا المُشرِکونَ نَجَسٌ»؛ مشرکین #نجس هستند! مگر شرک یک‌جور اعتقاد نیست؟ بله هست! خیلی وقت‌ها حتی در رفتار فرد هم هیچ بُروزی ندارد؛ اما به صرف اینکه فردِ مؤمن، به چیزهایی از نظامِ إلهی اعتقاد صحیح نداشته باشد؛ #مشرک است و مشرک، #نجس است؛ چرا؟ اینکه یک اعتقاد قلبی است؟ پس نجاستِ در قلب است و قلبِ این فرد نجس و آلوده به اعتقاداتِ مشرکانه است؛ لذا این فرد دیگر #مطهر نیست؛ کسی که اعتقاد به شرک دارد؛ #مطهر نیست و اگر می‌خواهد یاورِ مهدی (عج) شود؛ باید از طریقِ #اعتقادات_قرآنی قلبش، سپس روح‌اش، سپس برزخ‌اش، سپس افکارش و در نهایت اعمالش را منطبق با خدا قرار دهد. 📌خداوند در این‌باره، در سوره یوسف، آیات ۱۰۵ تا ۱۰۸ یک بحث عجیبی را با عنوانِ #نگاهِ_آیاتی یا همان #بینشِ_آیاتی مطرح می‌فرماید. دقت کنید؛ در آیه ۱۰۵ آماده: «وَ كَأَيِّن مِنْ آيَةٍ فِي السَّمَاوَاتِ وَ الأَرضِ يَمُرُّونَ عَلَيهَا وَ هُم عَنهَا مُعرِضُون» و در آسمان‌ها و زمين چه بسيار #آیات و صحنه‌ها قرار داده شده؛ اما آن‌ها [با غفلت و بى‌اعتنایی] از کنارِ آیات مى‌گذرند درحالى‌كه #روى_گردانند! اگر کسی این‌طور رفتار کند چه مشکلی دارد؟! طبقِ آیه ۱۰۶ «وَ مَا يُؤمِنُ أَكْثَرُهُم بِاللَّهِ إِلَّا وَ هُم مُشرِكُونَ» و بيشترِ این‌ها به خدا [و آیاتِ خدایی] #ايمان نمى‌آورند مگر اینكه [ایمان‌شان، قاطی دارد و] #مشرکانه است! یعنی این‌ها مؤمن هستند؛ و اما #مؤمنانِ_مشرک! همان‌طور که خدا در آیه ۲۸ توبه فرمود؛ شرک، #نجاست است؛ و اگر کسی حتی مؤمنِ به خدا باشد اما به #آیات و صحنه‌های خدایی اعتنا نکند و بخواهد #تحلیلِ خودش یا دیگران را داشته باشد؛ مؤمنِ مشرک است، ایمانش مشرکانه است؛ لذا در آیه ۱۰۷ می‌فرماید: «أَ فَأَمِنُوا أَنْ تَأْتِيَهُم غَاشِيَةٌ مِنْ عَذَابِ اللَّهِ أَو تَأتِيَهُمُ السَّاعَةُ بَغتَةً وَ هُم لَا يَشعُرُونَ» آيا این‌ها [که ایمانشان مشرکانه است] از عذابِ غاشیه و همه‌گیری [که طبقِ آیاتِ ۱۰ و ۱۱ دخان، همان عذاب‌های دخانی و جنّی در آخرالزمان است] در #امان هستند؟! يا اینکه بغتتاً و ناگاه السّاعه بیاید درحالى‌كه این‌ها بی‌شعورند!! 🔹ببینید خدا حتی #امنیت را از این افراد برمی‌دارد؛ این‌ها حتماً در عذابِ دخان و #فتنه‌های آخرالزمان گیر می‌کنند؛ چرا؟! چون خدا در آیه ۸۲ انعام می‌فرماید: «الَّذِينَ آمَنُوا وَ لَم يَلبِسُوا إيمَانَهُم بِظُلمٍ أُولٰئِكَ لَهُمُ الأَمنُ وَ هُم مُهتَدُون» كسانى كه ايمان دارند و ايمان‌شان را به ظلمی [چون شرک] آلوده نکرده‌اند، #امنیت و ايمنى [از عذاب] براى آنان قرار داده شده است و آنان هدایت شدگانند. چقدر جالب، کسی که طبق این آیه، ایمانش آغشته به #ظلم نباشد؛ از عقوبت‌ها و فتنه‌ها در #امان است! خب این چه ربطی به #شرک در آیاتِ ۱۰۶ و ۱۰۷ یوسف دارد؟! ربطش این است که لقمان حکیم در آیه ۱۳ سوره لقمان به فرزندش فرمود: «يَا بُنَيَّ لَا تُشرِك بِاللَّه إنَّ الشِّركَ لَظُلمٌ عَظِيمٌ» پسرم! هرگز به خدا شرک نورز که شرک، #ظلمِ بزرگی است. ▪️درنتیجه: کسی که به آیات، نشانه‌ها و صحنه‌های خدایی در دنیا #اعتنا نکند؛ ولو مؤمن باشد؛ ایمانش مشرکانه است؛ و #شرک، ظلم است؛ و #ظلم نجاست است؛ و کسی که نجاستِ قلبی و نجاستِ عملی داشته باشد؛ حتی اگر در مقولاتی به خدا #ایمان داشته باشد؛ باز هم از فتنه‌ها و عذاب‌ها در امان نخواهد بود! مثلاً در همین آیه ۱۰۷ یوسف فرمود: وقتی عذاب #غاشیه بیاید؛ این بظاهر مؤمنانِ مشرک، بخاطر #نجاستشان از غاشیه در امان نیستند! غاشیه چیست؟! جواب در آیاتِ ۹ تا ۱۶ سوره دخان است و خدا در آیه ۱۰ و ۱۱ می‌فرماید: «فَارتَقِب يَومَ تَأتِي السَّمَاءُ بِدُخَانٍ مُبِين • يَغشَى النَّاسَ هذَا عَذَابٌ أَلِيمٌ» مراقب باشید که روزی #دخان از آسمان می‌آید و «يَغشَى» یعنی به گونه‌ی #غاشیه، همه انسان‌ها را در برمی‌گیرد! «رَبَّنَا إكشِفْ عَنَّا العَذَابَ إِنَّا مُؤمِنُون» مؤمنین می‌گویند: خدایا! ما که مؤمن هستیم؛ خواهشاً عذاب را از ما بردار! چرا این‌ها در امان نیستند؟ چون مؤمنانِ مشرک‌اند و قبل از عذاب‌ها باید از نجاسات #تطهیر می‌شدند. 🆔https://eitaa.com/emamsadegh_ir