.
💠 فرق #شبِ عاشورا و #روزِ عاشورا از نگاه امام حسین (ع)
🚩 امام #حسین (ع) در شب عاشورا یک جور سخن گفت و در روز عاشورا یک جور دیگر .
🔹 امام در شبِ عاشورا ، سخن از « نمیخواهم ، احتیاج ندارم ، بروید ، #بیعتم را برداشتم » گفت .
🔸 ولی روزِ عاشورا میگوید: « بیائید به من کمک کنید ، آیا #یاور و مددکاری هست؟ هَل مِن ناصِرٍ یَنصُرُنی؟ »
🌌 شب صحبت میکند تا مبادا خبیثی در بین طیّبها باشد
و
🌕 روز سخن میگوید تا مبادا طیّبی در بین خبیثها مانده باشد .
✅ شب ، غربال میکند تا فقط « #صالحان » بمانند و روز ، غربال میکند تا فقط « #اشقیاء » در مقابل او ایستاده باشند .
✍ آیت الله حائری شیرازی
🆔https://eitaa.com/emamsadegh_ir
حوزه علمیه امام صادق علیهالسلام
🌕 منشأِ قدرت و توانِ أنصار الله [۴] ⚡️«عِبادًا لَنا أُولي بَأْسٍ شَديدٍ» [اسراء ۵] ✍️... دوستان! خد
🌕 منشأِ قدرت و توانِ أنصار الله [۵]
⚡️«عِبادًا لَنا أُولي بَأْسٍ شَديدٍ» [اسراء ۵]
✍️... طبقِ پستِ قبل، پشتوانهی قدرتِ أنصارالله، #ایمان به ابعادِ نوریِ اهلبیت (ع) است؛ لذا خداوند در آیه ۱۴ سوره صفّ میفرماید: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُونُوا أَنصَارَ الله» ای کسانی که ایمان دارید؛ شما بیایید أنصارالله شوید! چه ایمانی؟! اگر طبق همین سوره صفّ صحبت کنیم؛ در آیه ۸ خدا فرمود: «وَاللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ» خدا میخواهد #نورش را تامّ کند؛ و در آیه ۹ میفرماید: «هُوَ الَّذِي أَرسَلَ رَسُولَهُ بِالهُدَىٰ وَ دِينِ الحَقِّ لِيُظهِرَهُ عَلى الدِّينِ كُلِّه» او کسی است که رسولش را با دو ابزارِ دینِ حَقّ و الهُدیٰ فرستاده و میخواهد #ظهور را واقع کند و دینش را بر همهی ادیان غلبه دهد.
‼️خب، ذیلِ آیه ۸ سوره صفّ، حدیث داریم که #نورالله اهلبیت (ع) هستند؛ ذیلِ آیه ۹ هم حدیث داریم که #الهُدیٰ، اهلبیت (ع) هستند؛ و دربارهی دینِ حَقّ که بر همهی ادیان غلبه داده شود هم در حدیث میفرمایند: منظور ظهورِ مهدیِ آلِ محمد (عج) است! حالا اگر با لحاظ کردنِ این قبیل روایات، بخواهیم مجموعِ آیاتِ فوق را با هم #ترجمه کنیم که بفهمیم #ایمانِ_أنصارالله در آیه ۱۴ صفّ، چگونه ایمانی است؛ ترجمه چطور میشود؟ دقت کنید؛ به این صورت که: «خدا میخواهد وجهِ أسمائیِ و نوریِ اهلبیت (ع) را در عمق عالم تامّ و تمام کند؛ لذا رسولش را با دینِ حقّ و الهُدیٰ که وجهِ أسمائیِ هادیانِ نور و مهدیها یعنی اهلبیت (ع) است؛ ارسال میکند؛ تا با این وجوهِ اسمائی، زمین را دگرگون کند؛ و دینش را بر همه ادیان غلبه داده و سپس مهدی عزیزش را ظاهر گرداند.» خیلی زیباست؛ با این تعریفِ قرآنی، مهدویت ریشه در أسماءِ خداوندی دارد؛ لذا این #مهدویت ماندنی و پا برجاست؛ و یارانِ مهدی (عج) در آیه ۱۴ هم با چنین پشتوانهای وارد حریم او و سربازی برای او میشوند.
⁉️پس دوستان! ایمان به وجهِ أسمائی و سپس وجهِ أسماءُ الحُسناییِ ضمیرِ «نا»، لازمهی أنصارالله شدن است؛ و ما در بحثِ #منشأِ قدرتِ أنصارالله با وجوه عوالمی اهلبیت (ع) مواجه هستیم. اما یک سؤالی که اینجا وجود دارد این است که وجهِ أسمائی با وجهِ أسماءُ الحُسنایی چه تفاوتی دارد؟ آیا یکی است؟ خیر! آیا یک کاربرد دارد؟ خیر! آیا دوتاست؟ خیر! پس چیست؟ این دیگر چه ماجرایی است؟ ببینید، خدا در آیه ۱۸۰ اعراف و آیاتِ ۲۲تا۲۴ حشر از این وجه صحبت میکند؛ اگر اینها یکی بودند؛ خدا با دو لفظ از آنها یاد نمیکرد؛ و اگر اینها دوتا باشند؛ بین اوج تا عمق عالم واحدیّتِ خدا از بین میرود و #دوئیّت پیش میآید! لذا ما باید وارد مرحلهی جدیدی از مباحث مربوطه بشویم و از زوایایی این دو وجه را صحبت کنیم که بهترین پاسخ از درون قرآن به ما داده شود! پاسخی که حاکی از #واحدیّتِ أسماءِ إلهی و أسماءُ الحُسنایِ إلهی باشد و در عین حال وجوه افتراقِ این دو وجه هم برای ما آشکار گردد؛ چون خدا در قرآن، بین این دو وجه تفاوتهای چشمگیری قائل است.
🔺مثلاً در آیه ۱۸۰ اعراف ببینید، ابتدا میفرماید: «وَ لِلَّهِ الأَسْمَاءُ الحُسنَىٰ فَادعُوهُ بِهَا وَ ذَرُوا الَّذِينَ يُلحِدُونَ فِي أَسْمَائِه» یا در سوره حشر از آیه ۲۲ تعدادی از أسماء را بیان میکند که او الله است، او الملك است، او القُدّوس، السّلام، المتکبر، الخالق و... است؛ بعد در آیه ۲۴ میفرماید: «لَهُ الأَسْمَاءُ الحُسنَىٰ» إسمهای حُسنیٰ برای اوست؛ در آیه ۸ طه و آیه ۱۱۰ اسراء هم همین است؛ ابتدا تعدادی اسم و سپس أسماءُ الحُسنیٰ را مطرح میکند! چه میخواهیم بگوییم؟ عرضِ ما این است که #قرآن، هم معجزه است و هم موجز است؛ یعنی موجَزِ معجِز است؛ به این معنا که دارای تکرار و اطالهگویی نیست؛ بلکه در کمترین واژگان و کوتاهترین جملات، عالیترین مضامین و عظیمترین مفاهیم را صحبت کرده است؛ پس اگر در یک آیه، دو کلمه، ولو به ظاهر شبیه به هم و مترادف آمده؛ به خاطر #معجزه و موجز بودن، اینها یکی نیستند و حتماً با هم تفاوت دارند؛ از این منظر در ۴ آیه از قرآن، أسماء و أسماءُ الحُسنیٰ هر دو باهم به کار رفته که در آیه ۱۸۰ اعراف خیلی صراحت دارد؛ در این آیه هم گفته شده «الأَسْمَاءُ الحُسْنَىٰ» و هم «أَسْمَائِه» هر دو وجه آمده؛ پس حتماً تفاوتی وجود دارد!! اما چه تفاوتی؟!
🔸اینکه أسماءُ الحُسنیٰ چه تفاوتی با أسماء دارد؛ یا اینکه وجهِ أسمائیِ اهلبیت (ع) چه تفاوتی با وجهِ أسماءُ الحُسناییِ ایشان دارد؛ #آغاز ورود ما به مباحثِ أنصاراللهی و منشأِ قدرت ایشان است. لذا مسیر بحثهای آیندهی ما این است که ابتدا باید أسماءُ الحُسنیٰ را طبقِ قرآن تعریف کنیم؛ سپس به وجوه تمایز این وجه با وجهِ أسمائی بپردازیم و در نهایت، واردِ نحوهی همراهی با وجهِ أسماءُ الحُسناییِ اهلبیت (ع) و به تبع، #یاورِ مهدی شدن؛ بشویم.
#ادامه_دارد...
🆔https://eitaa.com/emamsadegh_ir
🌕 منشأِ قدرت و توانِ أنصار الله [۸]
⚡️«عِبادًا لَنا أُولي بَأْسٍ شَديدٍ» [اسراء ۵]
✍️... «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إستَجِيبُوا لِلَّهِ وَ لِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاكُم لِمَا يُحيِيكُم وَ اعلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يَحُولُ بَينَ المَرْءِ وَ قَلبِه» [انفال ۲۴] هان اى مؤمنین! وقتی خدا و رسول شما را به چيزى كه حیاتبخش است دعوت میکنند تا شما را زنده کنند؛ ایشان را #استجابت كنيد و بدانيد كه [اگر استجابت نکنید]؛ خدا بين انسان و قلب او حايل مىشود [تا دیگر درکی از حقایق نداشته باشد]. این آیه از قرآن خیلی دردناک است؛ و بسیاری از انسانها گرفتار آن هستند! عمومِ انسانها #مردهاند؛ جسمشان به ظاهر زنده است؛ اما در حقیقت مردهاند و مثلِ یک جسد، برای حریمِ إلهی هیچ خاصیتی ندارند؛ چرا؟ چون خدا و رسولِ خدا را استجابت نکردند تا به آنها خاصیت بدهد و زندهیشان کند! چه چیزی در این آیه برای شما آشنا بود؟! بله! #استجابتِ خدا که طبقِ آیه ۱۸ رعد فرمود: «لِلَّذِینَ استَجَابُوا لِرَبِّهمُ الحُسنىٰ» کسانی که ربّ را #استجابت کنند؛ برای آنها الحُسنیٰ قرار داده میشود؛ و به این صورت زنده شده و #یاورِ أسماءُ الحُسنیٰ قرار میگیرند؛ در ادامهی آیه میفرماید: اما کسانى که دعوت ربّ را استجابت نکنند، اگر مالکِ تمامِ أشیاءِ زمین باشند و همانند آن را براى رهایى از #عذاب فدیه دهند! حسابرسی سختی دارند و جهنّم براى آنهاست! و چه بد جایگاهى خواهند داشت!
❌پس استجابتِ خدا برای ما یک الزام است؛ نه یک اختیار، ما #مجبوریم دعوتِ خدا و رسولِ او را #استجابت کنیم؛ چون اگر این کار را نکنیم؛ ۱.طبقِ انفال ۲۴، خدا بین اصلِ ما و قلبِ ما حائل ایجاد میکند؛ و در این صورت، یک انسان، تبدیل به یک حیوان میشود! ۲.طبقِ آیه ۱۸ رعد، اگر خدا را استجابت نکنیم؛ حتماً عقوبت میشویم! ولی اگر خدا را استجابت کنیم؛ کلی #محسنات برایمان قرار داده میشود؛ مثلاً خدا فرد را زنده میکند؛ و با عطای #الحُسنیٰ، به او خاصیت میبخشد؛ خاصیتی از جنسِ #آینده؛ لذا در هر لحظه، برای هر نیازی خدا را به واسطهی أسماءُ الحُسنیٰ صدا بزند؛ خدا به سرعت برایش مستجاب میکند؛ چرا؟ چون خودش در آیه ۱۸۰ اعراف فرمود: «لِلَّهِ الأَسمَاءُ الحُسْنىٰ فَادعُوهُ بِهَا» أسماءُ الحُسنیٰ برای خداست؛ پس با اینها خدا را بخوانید که خیلی برای شما خاصیت دارد! لذا استجابتِ دعوت از ما، اجابتِ دعا از خدا، این قسمت از بحث را خدا در آیه ۱۸۶ بقره هم مطرح فرموده که: «وَ إذَا سَأَلَكَ عِبَادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌ» یا رسولالله! اگر بندگانم نزد تو آمدند و درخواستی از من داشتند؛ اولاً من نزدیک هستم [و صدایشان را از طریق شما که أسماءُ الحُسنیٰ هستی؛ میشنوم و] «أُجِيبُ دَعوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَان» نیازِ درخواستکننده را در همان لحظهای که دعا کند؛ اجابت میکنم؛ «فَليَستَجِيبُوا لِي وَ ليُؤمِنُوا بِي لَعَلَّهُم يَرشُدُونَ» پس آنها [چون نیاز دارند؛ مجبورند و] باید من را #استجابت کنند و به من ایمان بیاورند تا شاید که #رشد کنند! ببینید این بحث، چقدر در قرآن ریشه دارد؟
🔹دوستان! در این آیه، مقصودِ خدا از اینکه ما نزد رسولالله (ص) برویم؛ فقط جسمِ مادّیِ ایشان نیست! ضمن اینکه ایشان از دنیا رفتهاند و ما به جسمِ ایشان دسترسی نداریم؛ لذا باید ابعادِ دیگری از ایشان مدّنظر باشد که اگر به پیشگاهِ این وجهشان برویم؛ خدا اثراتی که گفته شد را برایمان قرار میدهد! و طبقِ مباحثی که قبلاً داشتیم؛ وجهِ أسماءُ الحُسناییِ اهلبیت (ع)، همیشه، همهجا، در همهی زمانهای گذشته و آینده، علیالسّویه حضور دارند؛ مثلِ یک نورِ منتشر که تمام حجمِ عوالم را پُر کرده باشد؛ و ایشان با وجه #أسماءُ_الحُسنایی هماکنون هم حضور دارند و پیوسته، بیوقفه و بدون خستگی دارند کار میکنند تا دنیا را بسوی #شرایطِ_الحُسنیٰ یعنی سرزمین ظهور سوق دهند؛ که ما شاهدِ این تحولاتِ مهدوی در دنیای امروزِ هستیم؛ پس اگر طبقِ جمعِ آیه ۱۸۰ اعراف و ۱۸۶ بقره، واردِ محضرِ خدا بواسطه وجهِ أسماءُ الحُسناییِ رسولالله (ص) بشویم و از خدا درخواست کنیم؛ دعایمان مستجاب خواهد شد؛ و این یک #نسخهی قرآنی برای #مستجابُ_الدّعوه شدن است.
📌پس ضمیرِ «نا» یعنی عالیترین شأنِ اهلبیت (ع) با وجهِ أسماءُ الحُسناییِ خودشان، همهجا و همهوقت از جمله در آیندهی الآنِ ما، #حضورِ فاعلی و اثرگذار دارند؛ ثمرهی فعل ایشان نیز که طبق آیه ۹۵ نساء وعده خداست؛ بهشتِ الحُسنیٰ است؛ «الَّذينَ سَبَقَت لَهُم مِنَّا الحُسنىٰ» [انبیاء ۱۰۱] یعنی ما ضمیرِ «نا» این بهشتِ آینده را بسوی کسانی سبقت میدهیم؛ بسوی چه کسانی؟ «لِلَّذينَ أَحسَنُوا الحُسنىٰ» کسانی که با #معارفِ_قرآنیِ أسماءُ الحُسنیٰ همراه شوند و بر این اساس زندگی کنند! اینها مثل #موسی (ع) از جنسِ آینده خواهند شد. #ادامه_دارد...
🆔https://eitaa.com/emamsadegh_ir