┄┄┅┅✿❀🍃🌸🍃❀✿┅┅┄┄ 🌹 #داستانهای‌بحارالانوار 💚 #‌داستان‌امروز 💌آهوی پناهنده! 🌼پسر سلطان سنجر (پادشاه ایران) یا پسر یکی از وزیرانش به تب شدید مبتلا شد. پزشکان نظر دادند که باید به تفریح رفته، خود را به شکار مشغول نماید. از آن وقت کارش این بود که هر روز با بعضی از نوکران و خدمت کارانش به گردش و شکار برود. در یکی از روزها با بعضی از نوکران و خدمت کارانش به گردش و شکار برود. در یکی از روزها آهویی از مقابلش گذشت. او با اسب آهو را به سرعت دنبال می‌کرد. حیوان به بارگاه حضرت امام رضا علیه السلام پناه برد. شاهزاده نیز خود را به آن پناهگاه با عظمت امام علیه السلام رسانید. دستور داد آهو را شکار کنند. ولی سپاهیانش جرأت نکردند به این کار اقدام نمایند و از این پیشامد سخت در تعجب بودند. سپس به نوکران و خدمتکاران دستور داد از اسب پیاده شوند. خودش نیز پیاده شد. با پای برهنه و با کمال ادب به سوی مرقد شریف امام علیه السلام قدم برداشت و خود را روی قبر حضرت انداخت و با ناله و گریه رو به درگاه خداوند نموده و شفای مریضی خویش را از امام علیه السلام خواست و همان لحظه دعایش مستجاب شد و شفا یافت. همه اطرافیان خوشحال شدند و این مژده را به سلطان رساندند که فرزندش به برکت قبر امام رضا علیه السلام شفا یافته و گفتند: شاهزاده در کنار قبر امام علیه السلام بماند و برنگردد تا بناها و کارگران بیایند بر روی قبر امام بارگاهی بسازند و در آنجا شهری زیبا شود و یادگاری از او بماند. پادشاه از شنیدن این مژده شاد گشت و سجده شکر به جای آورد. فورا معماران و بناها را فرستاد و روی قبر مبارک آن حضرت گنبد و بارگاهی ساختند و اطراف شهر را دیوار کشی کردند. 📘بحار: ج ۴۸، ص ۲۲۸ ┄┄┅┅✿❀🍃🌸🍃❀✿┅┅┄┄

💔🌱اگر بیام نجف ، فقط همین بیت و میخونم.. نمی‌روم ز دیار شما به کشور دیگر برون کنیدم از این در درآیم از در دیگر.. #خونه‌‌پدری

🔰مرا حقی بود که اشخاص نا اهل آن را غصب کردند💔 🌹🍃حضرت امیرالمومنین علی سلام الله علیه فرمود: ⭕️قَدْ کَانَ لِی حَقٌّ حَازَهُ دُونِی مَنْ لَمْ یَکُنْ لَهُ وَ لَمْ أَکُنْ أُشْرِکُهُ فِیهِ وَ لَا تَوْبَةَ لَهُ إِلَّا بِکِتَابٍ مُنَزَّلٍ أَوْ بِرَسُولٍ مُرْسَلٍ وَ أَنَّی لَهُ بِالرِّسَالَةِ بَعْدَ مُحَمَّدٍ صلی الله علیه و آله وَ لَا نَبِیَّ بَعْدَ مُحَمَّدٍ فَأَنَّی یَتُوبُ وَ هُوَ فِی بَرْزَخِ الْقِیَامَةِ غَرَّتْهُ الْأَمَانِیُّ وَ غَرَّهُ بِاللَّهِ الْغَرُورُ وَ قَدْ أَشْفَی عَلَی جُرُفٍ هارٍ فَانْهارَ بِهِ فِی نارِ جَهَنَّمَ وَ اللَّهُ لا یَهْدِی الْقَوْمَ الظَّالِمِینَ. 💠مرا حقی بود که اشخاص نا اهل آن را غصب کردند، با اینکه شریک در آن امر نبودند و نمی تواند از این عمل توبه نماند، مگر از جانب خدا آیه ای نازل شود و یا پیامبری ارسال گردد. چگونه می‌تواند پس از پیامبر اکرم محمّد مصطفی پیامبری بیاید با اینکه نبوت به او ختم شده و چطور توبه می‌کند با اینکه در برزخ قیامت به سر می‌برد و فریب آرزوهای خود را خورده و گمراه شده، اینک بر فراز آتشی سهمگین قرار گرفته که او را به داخل جهنم پرتاب می‌کند. خداوند ستمگران را هدایت نخواهد کرد. 📚بحارالانوار ج ۲۴، ص ۱۶۹، ح ۳ 🆔 @mohadesin_marefat_110

🔰اهل بیت علیهم السّلام میان امت فرعونی ❤️💐حضرت امام صادق علیه السّلام نقل می کند که: ⭕️لَقِیَ الْمِنْهَالُ بْنُ عَمْرٍو عَلِیَّ بْنَ الْحُسَیْنِ علیهما السلام فَقَالَ لَهُ کَیْفَ أَصْبَحْتَ یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ قَالَ وَیْحَکَ أَ مَا آنَ لَکَ أَنْ تَعْلَمَ کَیْفَ أَصْبَحْتُ أَصْبَحْنَا فِی قَوْمِنَا مِثْلَ بَنِی إِسْرَائِیلَ فِی آلِ فِرْعَوْنَ یُذَبِّحُونَ أَبْنَاءَنَا وَ یَسْتَحْیُونَ نِسَاءَنَا. 💠منهال بن عمرو خدمت امام علی بن الحسین زین العابدین علیهما السّلام رسید و عرض کرد آقا! حال شما چطور است؟ فرمود: وای بر تو، نمی دانی حال ما چطور است؟ ما در میان قومی هستیم مانند بنی اسرائیل در میان فرعونیان که فرزندان آنها را می‌کشتند و زنان را زنده نگه می‌داشتند. 📚بحارالانوار ج ۲۴، ص ۱۷۰، ح ۴ 🆔 @mohadesin_marefat_110

❤️بسم الله القدیر 💐🌹سلام علیکم و رحمة الله🌹💐 ✍مختار کاتب در رابطه با زنا یا عدم زنا عائشه لعنة الله علیها: 💠دلایلی که جناب یاسرالحبیب و عاملی در اثبات زنا عائشه ارائه دادند کافی نبوده و بلکه جزء توهمات و جفنگیات چیزی دیگر نمی باشد. 💠الفاظی چون خائنه و فاحشه و فاجره و نحوهم در عرف ما که عرب نیستیم بر زنا دلالت دارند ولی در عرف عرب دلالتی بر زنا ندارند مگر اینکه با قرینه ای همراه باشند. 💠روایاتی که جناب یاسرالحبیب در بی عفتی عائشه بدان استناد کردند، عندنا معتبر نیست چرا که از مصادر عمریه است و در نزد ما روایات اهل سنت به مانند قصه های کودکانه افسانه ای می ماند و به نقل های اینان اهمیت نمی دهیم. 💠مختار بنده فقیر فرمایش نورانی حضرت آیت الله العظمی امام جعفر صادق علیه افضل الصلاة و السّلام می باشد که حضرت فرموده است: 🔸وَ لَمْ تَکُنْ خِیَانَتُهُمَا فِی اَلْفِرَاشِ، لِأَنَّ اَللَّهَ تَعَالَی لاَ یَبْتَلِی أَنْبِیَاءَهُ بِذَلِکَ. 🔹خیانت زن حضرت نوح و لوط علیهما السّلام در رختخواب و مسائل جنسی نبوده است و خداوند پیامبران خویش را به این مسئله(خیانت در فراش و بستر) مبتلا نمی کند. 📚البرهان فی تفسیر القرآن، مجلد ۴، صفحه ۴۱۷ #زنا_عائشه #فحشاء 🆔 @mohadesin_marefat_110

•┈┈••••✾•🍃🌼🍃•✾•••┈┈• ☂ #نهج‌البلاغه ☀️ #حکمت‌ها ┄┅═══✼کلام مولا؏✼═══┅┄ ⭕️طُوبَی لِمَنْ ذَکَرَ الْمَعَادَ، وَ عَمِلَ لِلْحِسَابِ، وَ قَنِعَ بِالْکَفَافِ، وَ رَضِیَ عَنِ اللَّهِ. 💠خوشا به حال کسی که (پیوسته) به یاد معاد باشد و برای روز حساب عمل کند. به مقدار کفایت قانع گردد و از خدا راضی باشد. 📒 #حکمت44 ┄═❁❈شرح❈❁═┄ ✍🏼هنگامی که واژه معاد گفته می‌شود دنیایی در برابر انسان مجسم می‌گردد که در آن موازین سنجش اعمال برپاست و نامه‌های اعمال به دست افراد است؛ گروهی (نیکوکاران) به دست راست و گروهی (بدکاران) به دست چپ؛همان نامه عملی که ««لا یُغادِرُ صَغِیرَةً وَ لا کَبِیرَةً إِلاّ أَحْصاها»؛ هیچ عمل کوچک و بزرگی از صاحب آن سر نزده مگر این که در آن احصا شده است» (. کهف، آیه ۴۹. ) همه از سرنوشت خود نگرانند و اضطراب بر همه حاکم است. تمام اعضای بدن انسان در آن دادگاه بزرگ گواه بر اعمال او هستند و نیازی به گواهی فرشتگان ثبت اعمال نیست، هرچند آنها نیز گواهی می‌دهند. آن کس که چنین دادگاهی را باور داشته باشد و به یاد آن بیفتد به یقین به سراغ گناه و ظلم و فساد نمی رود، زیرا چنین ایمانی انگیزه عمل است؛عملی پاک و خالی از هرگونه آلودگی و اگر لغزشی از او سر زند به زودی توبه می‌کند و به سراغ جبران می‌رود. ممکن نیست ایمان به چیزی در دل انسان راسخ باشد و عملی هماهنگ آن انجام ندهد. در حدیثی از امام صادق علیه السلام در کتاب شریف کافی آمده است که شخصی از او سؤال کرد «أَ لَا تُخْبِرُنِی عَنِ الْإِیمَانِ أَ قَوْلٌ هُوَ وَ عَمَلٌ أَمْ قَوْلٌ بِلَا عَمَلٍ؛ عرض کرد آیا به من خبر نمی دهی که ایمان اعتقاد و عمل هر دو است یا فقط اعتقاد است»امام در پاسخ فرمود: «الْإِیمَانُ عَمَلٌ کُلُّهُ وَ الْقَوْلُ بَعْضُ ذَلِکَ الْعَمَلِ؛ تمام ایمان عمل است و ایمان بعضی از آن عمل است. (اشاره به این که رکن اصلی ایمان عمل است) ». (. 📚کافی، ج ۲، ص ۳۳، ح ۱. ) ✍🏼منظور از قانع بودن به مقدار کفایت این است که حداقل لازم زندگی را داشته باشد، زیرا بالاتر از آن خالی از مسئولیت نیست و کمتر از آن خالی از ذلت. قانع بودن به مقدار کفایت به قدری اهمیت دارد که در حدیث معروفی از پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله نقل شده که با یارانش از بیابانی می‌گذشت، ساربانی در آنجا بود، حضرت برای رفع عطش یا برای نیاز به غذا مقداری شیر از او طلب کردند (البته در برابر وجه) و او بخل ورزید و گفت: آنچه از شیر در پستان و یا در ظرف هاست همه برای صبحانه و شام قبیله است و به دیگری نمی رسد. پیامبر در حق او دعا کرد: خداوندا مال و فرزندانش را افزایش ده. بعدا به چوپان دیگری رسید و همین درخواست را نمود. چوپان نه تنها شیری را که در ظرف داشت بلکه آنچه در پستان گوسفند بود را نیز دوشید و به عنوان هدیه، با احترام به نزد پیامبر آورد و به آن حضرت تقدیم کرد. پیغمبر در حق او نیز دعا کرد؛ولی چنین عرضه داشت: «اللّهُمَّ ارْزُقْهُ الْکَفافِ؛ خداوندا به حد کفاف به او مرحمت کن»بعضی از یاران تعجب کردند که چگونه در حق آن بخیل پیغمبر اکرم دعای فزونی مال و فرزند کرد ولی درباره این مؤمن سخاوتمند دعایی کمتر از آن فرمود. از این مطلب سؤال کردند و پیامبر در جواب فرمود: «إِنَّ مَا قَلَّ وَ کَفَی خَیْرٌ مِمَّا کَثُرَ وَ أَلْهَی؛ مقدار کم که برای زندگانی انسان کافی باشد بهتر از مقدار فراوانی است که آدمی را از خدا غافل سازد». (. 📚کافی، ج ۲، ص ۱۴۰، ح ۴ با تلخیص. ) منظور از رضایت پروردگار که در سخن پربار بالا به آن اشاره شده همان رضایت از مقدارات خداست چه مطابق میل انسان باشد و چه بر خلاف میل او همان گونه که در حدیثی از امام صادق می‌خوانیم: «رَأْسُ طَاعَةِ اللَّهِ الصَّبْرُ وَالرِّضَا عَنِ اللَّهِ فِیمَا أَحَبَّ الْعَبْدُ أَوْ کَرِهَ وَ لَا یَرْضَی عَبْدٌ عَنِ اللَّهِ فِیمَا أَحَبَّ أَوْ کَرِهَ إِلَّا کَانَ خَیْراً لَهُ فِیمَا أَحَبَّ أَوْ کَرِهَ؛ برترین طاعت الهی صبر و شکیبایی و رضایت و خشنودی از خداست؛چه در اموری که بنده او دوست دارد یا دوست ندارد و هیچ بنده ای از مقدرات الهی در آنچه دوست دارد یا دوست ندارد راضی نمی شود مگر این که در هر دو صورت خیر اوست». (. 📚کافی، ج ۲، ص ۶۰، ح ۱. ) •┈┈••••✾•🍃🌼🍃•✾•••┈┈•

#عقائد #حدیث‌اثنی‌عشر‌خلیفة 💥ملا محمد تقی مجلسی رحمة الله علیه گوید: ✍در صحاح ستة ایشان(اهل سنت) احادیث بسیار نقل نموده اند از حضرت سید المرسلین صلّی اللَّه علیه و آله که آن حضرت فرمودند که «لا یزال هذا الدّین عزیزا منیعا إلی اثنی عشر خلیفة، و در روایتی دیگر لا یزال الدّین قائما حتّی تقوم السّاعة و یکون علیکم اثنا عشر خلیفة کلّهم من قریش، و به روایت دیگر لا یزال هذا الامر عزیزا إلی اثنی عشر خلیفة» و امثال این عبارات. و بخاری در بابی ذکر کرده است در جزو آخر، و مسلم بنه سند روایت کرده است، و ترجمه این عبارات این است که همیشه این دین اسلام عزیز و منیع خواهد بود، و دست ملحدی به ذیل ابطال و افساد او در نخواهد آمد تا دوازده خلیفه من در این دین باشند و همیشه این دین برپا خواهد بود تا روز قیامت و خواهند بود خلیفه من بر شما دوازده خلیفه از قریش، و اکثر سنّیان چون علاجی ندارند قایل اند که مراد از ایشان ائمه اثنی عشرند. با جمعی از فضلاء این زمان ایشان(یعنی اهل سنت) این فقیر(یعنی مجلسی) را مباحثات واقع شد و از ایشان استفسار نمودم که این خلفاء دوازده کدامند ایشان گفتند که: همین دوازده امام شما و هر که انکار ایشان کند کافر است، و خود گفتند که اگر خلفای اربع را بگوئیم ایشان خامس ندارند، و اگر خلفای بنی امیه و بنی عباس را بگوئیم ایشان اضعاف این عددند، و چون کسی ایشان را خلیفه رسول خدا تواند گفت با این ظلمها و کفرها که از ایشان صادر شده و الحمد للَّه جمعی از ایشان به شرف ایمان مشرف شدند وَ اللَّهُ یَهْدِی مَنْ یَشاءُ إِلی صِراطٍ مُسْتَقِیمٍ. 📚لوامع صاحبقرانی، ج ۱، ص: ۲۸ 🆔 @mohadesin_marefat_110