#وظایف_منتظران 🔴 قسمت دوازدهم وظایف منتظران 🔵 تجدید بیعت با امام عصر(عج) @entezar_farabi

🏴 #پادکست #عاشورا #محرم فرازی از معروف‌ترین سخنرانی شهید مطهری درباره حادثه کربلا تحت عنوان «شعارهای عاشورا» 🎙استاد #شهید_مطهری @entezar_farabi

🌿پیامبراکرم(ص): «والاترین مردم از نظر یقین، قومی هستند که در آخرالزمان پیامبر(ص) را درك نكرده اند و حجت خدا از آنها مخفی شده. آنها به مرکب سیاه روی کاغذ سفید، ایمان آورده اند.» #کانون_انتظار #حدیث 🆔@Entezar_Farabi

#پرسمان_عاشورایی پرسش. چرا امام حسین علیه السلام قبل از این كه نامه مسلم به امام برسد از مكه حركت كردند؟ چرا زمانی كه امام در منطقه ثعلبیه متوجه شهادت حضرت مسلم و هانی شدند باز هم به راه خود به سمت كوفه ادامه دادند؟ امام حسین علیه السلام بعد از مرگ معاویه مواجه شد با حكومتی كه از او بیعت می خواست، با توجه به شناختی كه از یزید داشت، از بیعت امتناع و دست به حركت عملی مخالفت با حكومت زد. و از آنجا كه شیعیان و دوستداران اهل بیت در كوفه هم از حضرت خواسته بودند كه به سمت ایشان برود، حضرت ابتداء عمو زاده خود، مسلم بن عقیل را برای ارزیابی اوضاع كوفه و عراق به سمت ایشان فرستاد، حضرت مسلم هم بعد از ابلاغ پیام امام حسین علیه السلام به جمع آوری نیرو و سلاح پرداخت و طی نامه ای اوضاع كوفه را به امام حسین علیه السلام گزارش داد و نوشت كه هیجده هزار نفر برای طرفداری از شما با من بیعت كرده اند. و این گزارش را 27 روز قبل از شهادتش نوشت. و به همین جهت بود كه موقع شهادت به عمر بن سعد وصیت كرد و یكی از وصیت هایش این بود كه: چون من به حسین علیه السلام نامه نوشتم به كوفه بیاید شما كسی را بفرستید كه از این سفر صرف نظر كند. بنابراین روشن است كه مسلم به وظیفه خود عمل كرده و طبق بررسی هایی كه انجام داده بود وضعیت كوفه را برای رفتن امام حسین علیه السلام به آن شهر مناسب دانسته و نتیجه این بررسی ها را به امام علیه السلام گزارش داده بود. اما مردم بخاطر ترس از جوّ به وجود آمده توسط ابن زیاد از نظر خود برگشتند. اما این یك طرف قضیه است كه امام برای بررسی اوضاع كوفه و نیز جهت جواب به نامه های رسیده از كوفه چنین اقدامی نمودند. ولی اگر از كوفه هم نامه هایی نمی رسید امام سكوت نمی كردند بلكه در برابر فجایع و منكرات حكومت ساكت نبود چنانكه می فرمایند: من از روی خود پسندی و گردنكشی (برای تشكیل حكومت) و فساد و بیدادگری، قیام نكرده ام، بلكه برای اصلاح امت جدم و شیعه پدرم علی ابن ابی طالب حركت كردم و نیز برای امر به معروف و نهی از منكر قیام نمودم و به سیره و روش جدم و پدرم علی علیه السلام عمل می كنم لذا با وجود اینكه امام حسین علیه السلام بعد از شهادت حضرت مسلم از وضع كوفه مطلع شدند، برنگشتند. برخی بر این عقیده اند كه چون امام حسین علیه السلام برای بیعت گرفتن از مردم و تأسیس حكومت اسلامی در كوفه حركت نكرده بودند و هدف اساسی امام تأسیس حكومت نبود تا با شنیدن شهادت مسلم و بیعت شكنی در كوفه برگردد. هدف اساسی آن حضرت امر به معروف و نهی از منكر و قیام علیه حكومت جبار یزید بود كه آشكارا به فسق و فجور می پرداخت و در عین حال مدّعی جانشینی رسول خدا صلّی الله علیه و آله بود. امام حسین علیه السلام حركت كرده بود تا به دنیا بفهماند كه یزید و امثال او لیاقت و شایستگی خلافت را ندارند. امام برخود واجب می دانست علیه چنین حكومتی قیام كند، هر چند قیام منتهی به شهادت آن حضرت شود. از طرف دیگر ما می بینیم كه وقتی آن حضرت خبر شهادت حضرت مسلم را در بین راه مكه به كوفه می شنوند آن را از اصحاب و یاران خود مخفی نمی دارند با وجود اینكه اصولا در چنین مواقعی رهبر یك حركت انقلابی سعی می كند پیروانش را همیشه با روحیه و شاداب نگه دارد ولی امام حسین علیه السلام چنین خبری را پوشیده نمی دارند. زیرا آن حضرت می خواهند كسانی در اطرافش باقی بمانند كه به حقیقت ماجرا پی برده باشند. لذا حضرت این آیه را تلاوت می نمایند: «من المومنین رجال صدقوا ما عاهدوا الله علیه فمنهم من قضی و منهم من ینتظر و ما بدلوا تبدیلا؛ از مومنان مردانی هستند كه به آن چه با خدا بستند صادقانه وفا كردند، پس برخی از آنها پیمان خود را به انجام رساندند و برخی شان در انتظار و هرگز پیمان خود را تغییر ندادند.» امام نمی گویند، پس چون كوفه را گرفتند، مسلم و هانی كشته شدند، ما كارمان تمام شد. ما شكست خوردیم، از همین جا بر گردیم، جمله ای كه حضرت بیان داشتند فهماند كه مطلب چیز دیگری است. یعنی مسلم به وظیفه خود عمل كرد حالا نوبت ماست. از طرف دیگر حتی اگر امام حسین علیه السلام از مسیر كوفه باز می گشت یزید از آنچه از امام حسین علیه السلام می خواست یعنی بیعت، دست بردار نبود. چنانچه امام در بین راه مكه به عراق به منزلی می رسند كه با فردی سخن از رفتن به سوی كوفه به میان می آید، آن فرد دیدگاه خود را از رفتن به كوفه بیان می كند و امام را از این كار منع می نماید. حضرت می فرمایند: ای بنده خدا كار صحیح بر من مخفی نیست و امر الهی تغییر نمی كند. به خدا سوگند: اینان تا خون دل مرا بیرون نیاورند از من دست نخواهند كشید. و شبیه همین جواب را به برادرش محمد حنفیه فرمود كه «اگر به هر سوراخی برویم آنها از ما دست بر نخواهند داشت.لذا اگر امام از مسیر كوفه هم بر می گشتند در جای دیگر می بایست با حكومت به مبارزه بر می خواست. از این رو بهترین مكان را كه از قبل

ادامه📚 برای قیام علیه حكومت غاصب و متظاهر به فساد یزید انتخاب كرده بود در پیش گرفتند و در بین راه كه خبر شهادت مسلم رسید آن دسته از مردمی كه به هوای حكومت و رسیدن به مقام و یا رسیدن به مال و غنیمتی امام را همراهی می كردند و از درك ماهیت قیام امام حسین علیه السلام عاجز بودند،آن حضرت را ترك كردند. و تنها كسانی باقی ماندند كه از شهادت و مبارزه علیه ظلم هراسی در دل نداشتند. چنانچه همگی گفتند: بعد از شهادت مسلم باز نمی گردیم تا انتقام خون او را بگیریم یا آنچه او چشید ما هم بچشیم، حضرت نیز فرمودند: «بعد از شهادت مسلم بن عقیل در دنیا خیری نیست». بنابراین: 1. امام حسین علیه السلام توسط حضرت مسلم از اوضاع كوفه و استقبال مردم قبل از آمدن ابن زیاد به كوفه خبر دار شده بود. 2. اهداف مهمی در قیام امام بود كه به همه آنها رسید وبا شهادت آن هدف ها زنده می باشد. 3. بازگشت امام هیچ فایده ای نداشت از كوفه هم باز می گشتند مثل این بود كه از اهدافشان بازگشته باشند. 4. در صورت بازگشت نیز غیر از دو راه برای امام نبود. 1. بیعت 2. شهادت و گزینش امام به نحوی بود كه به اهدافش برسد. @entezar_farabi

✳ چرا که وعده تو کردی و او به جا آورد... 🔻 آیت الله سید ضیاءِ الدین دُرّی که استاد علوم منقول و معقول و یکی از وعّاظ وارسته و برجسته تهران بود، در شب‌های دهه آخر محرم در یکی از مساجد تهران منبر می‌رفت، جوانی از او پرسید: منظور و مراد حافظ در این شعر معروفش چیست که می‌گوید: مرید پیر مغانم ز من مرنج ای شیخ چرا که وعده تو کردی و او به جا آورد 🔸 مرحوم دُرّی پاسخ داد: حضرت آدم (علیه السلام) از خوردن گندم در بهشت منع شد و قول و وعده داد که‌از آن نخورد، ولی به وعده خود وفا نکرد و از آن خورد و از بهشت رانده شد. ولی حضرت علی (علیه السلام) در تمام عمر از گندم غذایی تهیه نکرد، با این که خداوند او را منع نکرده بود و نه عهد با خدا نموده بود که از آن نخورد. «پیر مغان» در شعر مذکور، حضرت مولا علی(علیه السلام)است و منظور از «شیخ»، آدم (علیه السلام) است. یعنی: غلام علی (علیه السلام) هستم، ای آدم از من نرنج، زیرا تو وعده نخوردن گندم به خدا دادی، ولی علی (علیه السلام) به آن وعده وفا کرد. 🔺 مرحوم سید ضیاءالدین دُرّی آخر همان سال از دنیا رفت، درست در سال بعد در همان شب از شب‌های دهه آخر محرم، همان جوان سؤال کننده، در عالم خواب مرحوم سید ضیاءالدین را دید که نزد آن جوان آمد و گفت: تو در سال گذشته از من در مورد شعر معروف حافظ پرسیدی و من آن گونه پاسخ دادم که منظور از پیر مغان علی (علیه السلام) است و منظور از شیخ، آدم (علیه السلام) است... ولی وقتی که به عالم برزخ آمدم، شرح آن به‌معنی دیگر برایم کشف‌گردید و آن اینکه: مراد از شیخ، حضرت ابراهیم(علیه السلام) است، و مراد از پیر مغان امام‌حسین(علیه‌السلام) است و منظور از وعده،ذبح اسماعیل(علیه‌السلام) فرزند ابراهیم (علیه السلام) است، که حضرت ابراهیم (علیه السلام) وعده وفای قربان کردن اسماعیل (علیه السلام) را به خدا داد، ولی‌حقیقت وفا را امام‌حسین(علیه‌السلام) در کربلا با شهادت فرزندش‌حضرت علی‌اکبر (علیه السلام) محقق نمود، بنابراین معنی شعر چنین است: «غلام امام حسین(علیه السلام) هستم ای ابراهیم(علیه‌السلام)از من‌نرنج،زیرا تو وعده قربانی دادی اما امام حسین (علیه السلام) به آن وعده تحقق بخشید. آن جوان فردای آن‌شب،به‌مجلس‌سوگواری امام‌حسین(علیه السلام) آمد و خواب خود را برای مردم بیان کرد و در پی آن شور و هیجان شدیدی در آن مجلس پدیدار شد. 📚 منابع: 📕 ۱- حسینی تهرانی، سید محمد حسین. روح مجرد: ۴۵۵، ۴۵۷. 📕 ۲- محمدی اشتهاردی، محمد. عالم برزخ در چند قدمی ما: ۲۳۰. @entezar_farabi

اللهم عجل لولیک الفرج🖤✨ @entezar_farabi

العجل می خونم بعد از هر اذان✨🌱 @entezar_farabi

✅امام زمان عجل الله خیلی دغدغه ما شیعیان رو داره.‌‌.‌. #استاد_مومنی @entezar_farabi

#پرسمان_عاشورایی تربت امام حسین علیه السلام چرا خاصیت شفادهی دارد؟ و چه گونه جسم روحانی امام علیه السلام بر خاك اثرگذاشته است؟ پاسخ: خداوند متعال به میمنت و بركت وجود مقدس امام حسین علیه السلام و یارانش در سرزمین كربلا، و به خاطر این كه آن حضرت و یارانش جان های عزیزشان را در راه خدا فدا كردند خصوصیات و بركاتی را در سرزمین كربلا و تربت امام حسین علیه السلام قرار داده كه از جمله آن ها این است كه تربت او شفای هر دردی است و خصوصیتی دارد كه در هیچ خاك دیگری یافت نمی شود. محمد بن مسلم از امام باقر و امام صادق ـ علیهما السّلام ـ روایت می كندكه فرمودند: خداوند تبارك و تعالی به عوض شهادت امام حسین علیه السلام امامت را د ر نسلش و شفاء را در تربتش، و اجابت دعا را در نزد قبرش قرار داد. از این روایت نتیجه می گیریم كه خداوند در برابر این همه جان فشانی و جانبازی بزرگ و ایثار هستی (و شهادت خود حضرت و یاران باوفای او) مواهبی به امام حسین علیه السلام مرحمت فرموده كه از جمله آن ها شفا قرار دادن تربت طیب و طاهر آن حضرت است. امام صادق علیه السلام فرمودند: تربت قبر حضرت امام حسین علیه السلام شفاء هر دردی است و آن داروی بزرگ است. البته خاصیت شفادهی هنگامی است كه انسان به آن اعتقاد داشته باشد و این اعمال را با آداب آن انجام دهد كه به بعضی از آداب خوردن تربت در كتب روایی وادعیه اشاره شده است كه می توان به كتب ادعیه از جمله مفاتیح الجنان رجوع كرد. این ویژگی كه پیامبر صلّی الله علیه و آله و ائمه طاهرین علیهم السّلام فرموده اند به وقوع پیوسته و چه بسیار افرادی كه به بركت این تربت شفاء گرفته اند. اما در مورد اثر گذاری جسم روحانی امام حسین علیه السلام بر خاك كربلا می توان گفت: هم چنان كه روایات فوق وده ها روایت دیگر د لالت دارد این خداوند است كه به بركت امام حسین علیه السلام آثاری را در خاك كربلای او قرارداده است وبرای خداوند سهل است كه به خاطر عظمت واحترام بندگان ویژه اش خاك را كیمیا و یا كیمیا را خاك كند چون مؤثر مستقل و حقیقی او است و لذا ابراهیم خلیل علیه السلام سیراب شدن وسیرشدن و شفای خویش را مستقیما به خدا نسبت می دهد نه به آب و غذا و دارو. حال اگر همین خدای قادر و توانا، اثر سیركردن را از غذا و اثر سیراب نمودن را از آب بگیرد و یا آتش را برحضرت ابراهیم خلیل علیه السلام گلستان كند و یا تربت سیدالشهدا را دارو برای مرض های صعب العلاج قرار دهد، آیا به نظر بعید می رسد؟ خیر اگر هم بعید به نظر آید به خاطر آن است كه خدا را درست نه شناخته و توحید افعالی را درست درك نكرده ایم و هر چه هست از قامت ناساز بی اندام ما است. و به راستی آیا بعید به ذهن می آید؟! كه خداوند در برابر آن همه جان فشانی و جانبازی و ایثار امام حسین علیه السلام مواهبی به امام حسین علیه السلام مرحمت فرماید كه از جمله مواهب شفاء در تربت طیب و طاهر آن حضرت باشد. و خوردن تربت او را باعث شفای بیماران و دوای دردها قرار دهد. بنابراین با قاطعیت می توان گفت اماكن و بُقاع و اشیاء و سرزمین ها و نیز خا ك كربلا، به خاطر منسوب بودن به خدا و اولیاء خدا و اشخاص دارای ارزش شده و مؤثر و مورد احترام واقع می شوند» و به خاطر منسوب بودن تربت كربلا به برترین عزیز خدا و محبوب و میوه دل رسول الله صلّی الله علیه و آله یعنی امام حسین علیه السلام با ارزش ترین خاك ها ومؤثرترین داروها می باشد و در حقیقت فیض خدا وامام حسین علیه السلام است كه از طریق خاك كربلای امام حسین علیه السلام به ما می رسد و او سبب شده كه خداوند آن را مؤثر قرار دهد. @entezar_farabi

🔹️بزرگترین دارو 🌱امام صادق علیه‌السلام: 🍀فِي طِينِ قَبْرِ الْحُسَيْنِ عَلَيْهِ‌السَّلاَمُ شِفَاءٌ مِنْ كُلِّ دَاءٍ وَ هُوَ الدَّوَاءُ الْأَكْبَرُ. ☘️امام صادق علیه‌السّلام فرمود: در #تربت_امام_حسین علیه‌السّلام درمان هر دردی است و آن، بزرگترین داروهاست. 📚 من لا یحضره الفقیه، ج2، ص599. @entezar_farabi