#مباحث_قرآنی منظور از لفظ جلاله «اللّه» پرسش :لفظ جلاله «الّله» به چه معنى است؟ پاسخ :«اللّه» اسم خاص براى خداوند است و در همین یک کلمه، به تمام صفات جلال و جمال او اشاره شده است و به همین جهت، آن اسم اعظم الهى نامیده شده. این نام جز بر خدا اطلاق نمى شود، در حالى که نام هاى دیگر خداوند معمولاً اشاره به یکى از صفات جمال و جلال او است، مانند: عالم و خالق و رازق... و غالباً به غیر او نیز اطلاق مى شود (مانند رحیم و کریم و عالم و قادر و...). با این حال ریشه آن معنى وصفى دارد و در اصل، مشتق از «وَلَهْ» به معنى «تحیر» است؛ چرا که عقل ها در ذات پاک او حیران است، چنان که در حدیثى از امیرمؤمنان على(علیه السلام) آمده است: «اللّهُ مَعْناهُ الْمَعْبُودُ الَّذِی یَأْلَهُ فِیهِ الْخَلْقُ، وَ یُؤْلَهُ إِلَیْهِ، وَ اللّهُ هُوَ الْمَسْتُورُ عَنْ دَرْکِ الأَبْصَارِ، الْمَحْجُوبُ عَنِ الأَوْهَامِ وَ الْخَطَراتِ»(۱)؛ (اللّه مفهومش معبودى است که خلق در او حیرانند و به او عشق مى ورزند، اللّه همان کسى است که از درک چشم ها مستور است و از افکار و عقول خلق محجوب». گاه نیز آن را از ریشه «اِلاهَة» (بر وزن و به معنى عبادة) دانسته اند، و در اصل «اَلإله» است، به معنى «تنها معبود به حق». ولى همان گونه که گفتیم: ریشه آن هر چه باشد بعداً به صورت «اسم خاص» درآمده و به آن ذات جامع جمیع اوصاف کمالیه و خالى از هر گونه عیب و نقص اشاره مى کند. این نام مقدس، قریب «هزار بار» در قرآن مجید تکرار شده و هیچ اسمى از اسماء مقدس او این اندازه در قرآن نیامده است، نامى است که قلب را روشن مى کند، به انسان نیرو و آرامش مى بخشد و او را در جهانى از نور و صفا مستغرق مى سازد.(۲) پی نوشت : (۱). «بحار الانوار»، جلد ۳، صفحه ۲۲۲. (۲). گرد آوری از کتاب: تفسیر نمونه، آیت الله العظمی مکارم شیرازی، دارالکتب الإسلامیه، چاپ سی و ششم، ج ۲۷، ص ۴۶۷.

#آداب_باطنی_نماز #آداب_مقدمات_نماز عبرت های اذان و اقامه صاحب حقايق گفته است: هرگاه نداى مؤذن را شنيدى نداى روز قيامت را به خاطر آور و در ظاهر وباطن، خود را براى اجابت اين ندا آماده ساز؛ چون كسانى كه براى پاسخ به اين ندا بشتابند همان‏ها هستند كه در روز قيامت به لطف الهى ندا داده مى‏شوند. پس اين ندا را بر دلت عرضه كن؛ اگر ديدى كه با شنيدن اذان دلت سرشار از شادى و سرور مى‏شود و با ميل و رغبت تو را به پاسخ فرا مى‏خواند، بدان كه در قيامت نيز به بشارت و رستگارى ندا داده خواهى شد. به همين دليل پيامبر (صلى‏الله عليه‏وآله) مى‏فرمود: أرحنا يا بلال بها و بالنداء اليها؛ اى بلال! ما را با نماز و نداى دعوت به آن (اذان) راحت ساز؛ زيرا روشنى چشم آن حضرت در نماز بود. اذان، دعوت براى ملاقات است و همان گونه كه روز قيامت، مردم براى عرضه بر خداوند فرا خوانده مى‏شوند در دنيا نيز گويندگان اذان مؤمنان را به مجلس حضور و معراج و زيارت پروردگار فرا مى‏خوانند. اگر معرفت انسان در اين دنيا به حدى باشد كه از اين ندا لذت ببرد، در آخرت نيز از ملاقات حضرت بى بهره نخواهد بود؛ زيرا معرفت در اين دنیا به منزله بذر مشاهده در آخرت است. و اگر بر اثر جهل، حال انسان به گونه‏اى باشد كه اين ندا او را خوش نيايد، اين امر سبب خواهد شد كه نداى روز قيامت نيز خوشايند او نباشد و اگر در اين دنيا هنگام شنيدن اذان در زمره غافلان باشد، حالش در قيامت مناسب اين غفلت خواهد بود و در ساير مقامات دين و نواميس شرع، امر بر همين منوال است، زيرا اين انسان بر همان چيزى مى‏ميرد كه بر آن زندگى كرده و بر همان چيزى محشور مى‏شود كه بر آن مرده و جز آنچه در زمين دل كاشته، چيز ديگرى درو نخواهد كرد.  بنابراين كسى كه هنگام نماز از وظيفه خود در برابر پروردگار آگاه باشد و بداند كه اين امر، لطف عظيم از ناحيه حضرت حق نسبت به اوست، مسلما روشنى چشمش در نماز خواهد بود و همان گونه كه مشتاق و منتظر مجالس انس با دوستان خويش است، نسبه به نماز و گفتگوى با پروردگارش نيز چنين خواهد بود و همان گونه كه دعوت دوستانش را براى حضور در چنين مجالسى مى‏پذيرد، اذان را نيز كه به منزله منادى ذات اقدس حق است به گوش جان مى‏پذيرد و پاسخ مى‏گويد

#استغفار ۱ 📿 رجب، ماه استغفاره! ماه حمام کردنِ روح ... جسمِ آلوده رو با آب پاک شتشو میکنیم، و روحِ زنگار گرفته رو در نهرِ استغفار . آماده می‌شیم برای استحمامِ روح! #ماه_رجب #ماه_بندگی

🌹🌹🌹 کربلایی اسماعیل دولابی : عزیزِ من! اوّل دنبال خودت بگرد ، بعد دنبال امامت . عقب هر کس که بگردی آخر به خودت سر در می آوری . كُلَّما مَيَّزْتُمُوهُ بِأَوْهَامِكُمْ فِي آدَقَّ مَعانِيهِ فَهُوَ مَخْلُوقٌ مَصْنوعٌ مِثْلُكُمْ مَرْدُودٌ اِلَيْكُمْ ( ۱ ) . امام میفرماید برای توحید هر چه بگردید در آسمان و زمین و هر چه تمیزتان دقیق کار کند آخرش یک چیزی پیدا میکنید مثل خودتان که باز میگردد به خودتان . به خدا راه ندارد . چقدر انسان بزرگ است که هرجا را میگردد به خودش سر در می آورد . یعنی میگوید از خانه شروع کن خودت را تمیز کن . من به کسی برخوردم ، به من میگفت فلانی ! همسایه ی ما هر وقت مرغش گم میشود می آید در حیاط ما را میزند میپرسد مرغ ما اینجا نیامده است؟ میگوییم نه . داخل که میروم میبینم مرغ آنجاست. یعنی هر کس که چیزی را گم میکند اگر در حیاط تو را زد تو احتیاطاً خانه ات را نگاه کن آن چیز در خانه ات هست . هر چه هر جا گم کردی احتیاطاً داخل خانه خودت را ، درون دلت را بگرد . نمیبینی هر وقت در حضور ، نماز میخوانی خیلی از چیزهایی را که گم کرده ای پیدا میکنی؟ نمیبینی وقتی که هفت صلوات میفرستی گمشده ات پیدا میشود؟ یکی از رفقایم در بازار بود جمعه میرود حضرت عبدالعظیم نماز بخواند و در نماز پیدا میکند ورقه ای که برای شهریار جنس فرستاده بود خط پنجمش اشتباه است . فردایش آمد منزل من . میگفت منِ ‌بدبخت هفت روز در بازار همه اش با مردم داد وستد میکنم رفتم نماز بخوانم و خستگی ام در برود آنجا چنین چیزی را پیدا کردم آمدم بازار دیدم که بله اشتباه بوده ، درست است. در نماز گمشده اش را پیدا کرده بود به او گفتم چرا گریه میکنی؟ نماز این خاصیت را دارد . برو ، گمشده های دیگرت هم پیدا میشود ‌ با نمازت وَر برو. اوّل آشغال ها پیدا میشود بعد چیزهای قیمتی . میگفت هر وقت چیزی گم میشود همسایه در خانه ی ما را میزند. به اشاره میخواست بگوید کربلایی اسماعیل هر چه گم میکنی داخل خانه یک نگاه بیانداز رفیق های بزرگ به اشاره با آدم حرف میزنند . ۱_ بحار الانوار ، جلد ۶۶ ، صفحه ی ۲۹۳ طوبای محبت ۳ ص ۳۰ #نشر‌با‌شما #سالک

💠 شرح دعای روز دوّم ماه #رمضان 🎧 مرحوم استاد مجتهدی تهرانی #شرح_دعا #رمضان #روز_اول #آیت_الله_مجتهدی

💠 شرح دعای روز اوّل ماه مبارک رمضان ⏳️ ۶ دقیقه 🎧 مرحوم استاد مجتهدی تهرانی #شرح_دعا #رمضان #روز_اول #آیت_الله_مجتهدی

مرحوم حاج محمد اسماعیل دولابی (ره):     شب‌های ماه رمضان است، اغلب شما جوان هستید. وضو بگیرید. نماز بخوانید. کم حرف بزنید. کم قصه بگویید. این چیزهایی که در تلویزیون نشان می‌دهند برای تفریح است یا برای بچه‌ها. شما که روزه دارید کمتر این و آن را گوش دهید. کمی به کارهایتان برسید. نیم ساعت یا یک ساعت بعد از نماز در سجاده بنشینید و خدا را یاد کنید. افطار که کردید، بدنتان که آرام گرفت،به دعایی، به ثنایی یک دقیقه خدا را یاد کنید. با خودتان خلوت کنید. به قرآن نگاه کنید. با اینکه اصلا ساکت بنشینید. این خیلی قیمتی است.    آدم افطار حقیقی را با خدا می‌کند. افطار حقیقی که خوردن نیست. ابعث حیا، آن افطار است . نماز پیامبر(ص) است. روزه علی(ع) است. افطار خداست. از افطار بالاتر هم چیزی نیست. علی(ع) روزه است؛ یعنی هر که علی(ع) را قبول کند در دنیا کم حرف می‌زند، آلوده نمی‌شود. ذکر دنیا را کم می‌کند ادعایش از بین می‌رود. هر که پیغمبر را نگاه کند نماز خوانده است. ذکر خدا می‌گوید، دعا می‌کند، صلوات می‌فرستد . همینطور می‌آید جلو تا خدا را ملاقات می‌کند و می‌گوید اشهد، خدا را دیدم. اشهد ان لا اله الا الله می‌گوید و بالا می‌رود

✨ بسم الله الرحمن الرحیم ✨ ✅ #تدبر_سوره_‌مبارکه_نبأ سوره چهار سیاقی هست سیاق اول : آیات ۵ ـــ ۱ سیاق دوم : آیات ۱۶ ـــــ ۶ سیاق سوم : آیات ۳۹ ـــ ۱۷ سیاق چهارم : آیه ۴۰

🌏🌤 در ادامه سوره مرسلات ، وقتی خدا اومد یوم الفَصل (قیامت) رو اثبات کرد و در موردش شاهد آورد ، انذار کرد ، تبشیرکرد ، اتمام حجت کرد ؛ اینجا توی سوره نبأ میخواد بگه خب ، حالا بهش ایمان بیارید . و دیگه جایی برای سؤال پیچ کردن و اِن قلت آوردن وجود نداره بخاطر همین سوره با چی شروع میشه؟!