‌سراپا اگر زرد پژمرده ایم ولی دل به پاییز نسپرده ایم چو گلدان خالی ، لب پنجره پر از خاطرات ترک خورده ایم اگر داغ دل بود ، ما دیده ایم اگر خون دل بود ، ما خورده ایم اگر دل دلیل است ، آورده ایم اگر داغ شرط است ، ما برده ایم اگر دشنه ی دشمنان ، گردنیم ! اگر خنجر دوستان ، گرده ایم ! گواهی بخواهید ، اینک گواه : همین زخمهایی که نشمرده ایم ! دلی سربلند و سری سر به زیر از این دست عمری به سر برده ایم شعر: مرحوم استاد قیصر امین‌پور @ertebatmoaserdini #یادمان_هست_که_ما_مدیونیم؟ #شهداء #معنویت .

گفته‌اند: پرندگانی که در قفس به دنیا آمده‌اند، پرواز را بیماری می‌پندارند... @ertebatmoaserdini #مدیریت_ذهن #منفی_نگری #امید #تربیت #درماندگی .

🔴 حسن حسن زاده آملی، ادیب، شاعر، فقیه، طبیب، فیلسوف، عارف، متکلم، ریاضی‌دان، منجم، مفسر قرآن، حدیث شناس، زباندان و زبان‌شناس، و از اعاظم اساطین حکمت و عرفان در سال ۱۳۰۷ چشم به روزگار گشود، و در طلیعه مهر ۱۴۰۰ دیده از دنیا فروبست. هیچ واژه ای نمی یابم که وصف کمال او باشد. بگویم، آیت الله، بود و بالاتر، بگویم، علامه، بود و فراتر، بگویم استاد، بود و برتر... هرگز در تنگنای واژگان مرسوم نمی گنجید. غریبانه زیست، و غریبانه در گذشت و هم چنان ناشناخته ماند. نه دستگاه و بنیادی داشت، نه دفتر و بارگاهی فراهم ساخت. هر آن چه بر خامه سنجیده و پرمغزش جریان یافت، همه سرشار از پختگی و سختگی و تحقیق و تدقیق بود. دمادم زندگی را به آموختن و آموزش و تربیت و پرورش گذراند. نیکوترین و بهترین اساتید را در نهایت سختی روزگار، دید و خدمت کرد، علامه ابوالحسن شعرانی، علامه الهی قمشه‌ای، علامه فاضل تونی، علامه محمدتقی آملی، علامه طباطبایی و شماری دیگر همه استادان بی بدیل و بی نظیر روزگار، مربیان و معلمان راستین او بودند. قلم را یارای وصف او نیست، و فسوس و فسردگی و اندوه مجالی برای نوشتن نمی دهد.... این زمان بگذار تا وقتی دگر... تسلیت باد.... #محسن_رجبی_تهرانی https://www.instagram.com/p/CUQaJgvof2b/?utm_medium=share_sheet https://eitaa.com/KimiyayeSaadat

السلام علیک یا مولای اباعبدالله به اشک چله گرفتم که محترم باشم ولی نشد که شب اربعین حرم باشم... @ertebatmoaserdini

📚‏چند سطر از یک کتاب تو عقبِ خوشبختی پرسه می‌زنی. با دیپلم، با مدرک، با پول، با شوهر. با این چیزها آدم خوشبخت نمی‌شود. باید درد زندگی را تحمل کرد تا از دور، خوشبختی به‌آدم چشمک بزند. از کتاب: چشم هایش نوشته: بزرگ علوی @ertebatmoaserdini

با داغ تو رنجوری به کز نظرت دوری پیش قدمت مردن خوشتر که به هجرانت شعر: جناب سعدی @ertebatmoaserdini