eitaa logo
ارتباط موثر
1.5هزار دنبال‌کننده
906 عکس
330 ویدیو
7 فایل
مسیری برای یادآوری و تداوم مطالعه و آموختن مهارت‌های توسعه فردی به خصوص مهارت‌های ارتباطی مربوط به دوره‌های ارتباط موثرِ حجة الاسلام مخدوم این‌کانال با هدف تامل و به کارگیری مهارت‌ها، در هفته به طور متوسط با سه مطلب کاربردی به روز رسانی می‌شود.
مشاهده در ایتا
دانلود
از امروز با مطلبی به عنوان: «ارتباط موثردر شرایط دور کاری» نکاتی را پیروامون ارتباطات مجازی در شرایط کنونی در حوزه های مختلف آموزشی و فرهنگی و شغلی، بیان خواهد شد. @ertebatmoaserdini .
🔷 ارتباط در شرایط دور کاری(۱) 📋 به عنوان طرح بحث: 🦠 با شیوع ویروس کرونا، پیچیدگی‌های متنوعی پیش روی سبک زندگی انسان‌ها قرار گرفت. که برخی از آنها هم زمان می‌تواند فرصت و یا تهدید به شمار آید. از جمله اینکه فعالیت‌ها‌ی زیادی، به دورکاری روی آورده‌اند؛ در حالی که در بسیاری از این فعالیت‌ها و یا کسب و کارها تا پیش از این، تجربه‌ای در این حوزه نداشته‌اند. آموزش ها و فعالیت های فرهنگی از جمله اموری بودند که دست خوش دورکاری شدند و با استفاده از فضای مجازی افق تازه ای از این فعالیت ها رخ نمود. با الگوهای آموزشی، به صورت دورکاری در دوران کرونا مزیت های فوق العاده ای (از جمله کاهش هزینه های رفت و آمد تا دسترسی به اساتید و صاحب نظران و یا بهره وری بیشتر از زمان تدریس - به بیان برخی مراکز آموزشی - و برگزاری نشست‌های علمی با حضور متفکرانی که جمع شدن هم زمان آنها معمولا دشوار است.) فراهم آورد؛ اما دورکاری با همه مزایایی که در این بحران دارد، چالش‌ها و مشکلات خاص خودش را هم ایجاد می‌کند. ⚙️ طبیعی است که اولین نمونه چالش ها را کاستی های فنی و زیر ساختی بدانیم؛ اما آنچه مورد نظر است،چالش‌هایی است که معمولا فنی نیستند؛ چراکه در زمانه ما با توسعه و پیشرفت‌های فناوری‌های ارتباطی، جهشی شگرف در این عرصه رخ داده است. با وجود این پیشرفت‌ها، برقراری ارتباط و تعامل دو یا چندطرفه متنی، صوتی و یا تصویری در فضای مجازی، در دسترس تر و ساده تر از گذشته شده است. ⭕️ آنچه دردسرساز می‌شود، پیچیدگی‌های ارتباطی بین انسان‌ها است. به اقتضای این شرایط، ارتباط ِ حضوری و چهره به چهره به حداقل خود رسیده و اگر به پیچیدگی‌های آن توجه کافی نکنیم، می تواند زمینه ساز چالش‌ها و سوءتفاهم‌های باشد که پیش از این دچار آنها نبوده‌ایم. این مطلب ادامه دارد. @ertebatmoaserdini .
🔷 ارتباط در شرایط دور کاری(۲) به این موارد توجه کنید: 🔘 ساعت ۱۰ شب، یک پیام کاری از همکارتان دریافت می‌کنید. با خود فکر می‌کنید که آیا او نباید صبر می‌کرد و در ساعات کاری فردا صبح، پیام می‌داد؟! چرا او تصور می کند حتی ساعات شب هم من در خدمت محل کار هستم؟ آیا خود را از من بالاتر می‌شمرد؟ 🔘 در یک کلاس و یا جلسه مجازی گروهی هستید. میکروفون یکی از اعضا خاموش است. هیچ واکنشی از او در طول برگزاری جلسه نمی بینید. شاید مشکل فنی وجود دارد. شاید هم او میکروفن را عمدا خاموش کرده است تا به کارهای دیگر خودش برسد! 🔘 پیامی از یکی از دوستان و یا همکارانتان در فضای مجازی دریافت می کنید، او از شما می خواهد که به شماره حساب شخصی‌اش مبلغی را برای کمک به یک بیمار نیازمند داشته باشید. با خود فکر می کنید چنین کاری از او سابقه ندارد. آیا می خواهد شما را امتحان کند؟ در حال شوخی و دست انداختن شما است؟ واقعا نیازمندی با شرایط ذکر شده سراغ دارد؟ و... 🔘 یکی از دوستان و یا بستگان شما که پیش از این ارتباطی خوب و پیوسته باهم داشته اید، اخیرا سراغی از شما نمی گیرد، برای اینکه اوضاع را بسنجید، به او پیام می دهید که کجا هستید؟ سراغ نمی گیرید؟ او به شما پاسخ می دهد: هستم، کاری دارید؟ با خود فکر می کنید، نه تنها از شما سراغ نمی گیرد پاسخ احوال پرسی شما را هم کوتاه و انگار از سر بی حوصلگی می دهد! چرا اینطور شده است؟ از شما ناراحتی پیدا کرده است؟ کسی چیزی به او گفته است؟ اتفاق دیگری رخ داده؟ 🔘 فردی برای شما پیامی (خبری ، اجتماعی ، اخلاقی و یا حتی طنز) بازارسال(Forward) می کند. پیام ارسالی حاوی متن و یا تصویری است که شما را تعجب وا می دارد و یا از آن ناراحت می شوید. در مورد علت ارسال این پیام و یا نقدهایی در مورد آن ، فکر می کنید و ده ها احتمال مربوط و نامربوط در مورد فرستنده و پیام دریافتی و حواشی دیگر می کنید... گاهی یک سوءتفاهم با تفسیر یک شکلک (Sticker) رخ می دهد... 🔲 مثال‌هایی از این‌ دست نشان می‌دهند که ارتباط در دنیای مجازی می‌تواند به‌سادگی منجر به سوءتفاهم شود. علت این سوءتفاهم‌ها این است که ارتباط میان فردی در این‌گونه موارد، به مسیرهای اندک و محدود، فروکاسته شده است. وقتی ما با کسی حضوری ملاقات می‌کنیم، لحن کلام و حالت بدن او اطلاعاتی درباره معنای صحبت‌هایش به ما می‌دهد؛ اما در ارتباط مجازی، به‌ویژه از نوع متنی یا فقط صوتی، این لحن و حالات(زبان بدن) فرد را نمی‌بینیم. در نتیجه ممکن است به‌راحتی دچار سوءتفاهم و سوءبرداشت از صحبت‌های طرف مقابل شویم. ازطرفی، ضعف نگارش و اشتباه‌‌های مرتبط با دستورزبان می‌تواند به جمله‌بندی‌های غلط در یک پیامک متنی منجر شود که باز هم باعث کج‌فهمی و سوءتفاهم خواهد شد. 🔴 در موارد زیادی از سوءتفاهمات، ممکن است هیچ یک از دو طرف متوجه عدم تفاهم همدیگر نشوند و هر یک به نوبه خود تصور کند منظور طرف مقابل را می داند؛ در حالی که... 🔷 اگر برای چگونگی تعامل در فضای مجازی و حل این چالش‌ها، راهبرد‌ها و قواعد مناسبی نداشته باشیم، به‌سرعت روابط اعضای گروه تحت‌تأثیر قرار می‌گیرد و ارتباط ها دچار تنش و تعارض شده و کارایی آنها کاهش می‌یابد. این مطلب ادامه دارد. @ertebatmoaserdini .
🔷 ارتباط در شرایط دور کاری(۳) الف) فاصله ها را کم کنید. در دورکاری و ارتباطات مجازی حداقل چهار نوع فاصله وجود دارد: ۱) فاصله فیزیکی: دوری اعضا از یکدیگر؛ این نوع فاصله گاهی باعث می شود ، افراد در فضای مجازی رفتارها و سخنان و روحیاتی از خود نشان دهند که در شرایط حضور فیزیکی چنین روشی را نداشته اند. شبیه افرادی که در شرایط عادی برای خروج از یک راهرو، بارها به طرف مقابل تعارف می کنند؛ اما در حین رانندگی تعارفی ندارند و تلاش می کنند سریع‌تر مسیر را تصاحب کنند. ۲)فاصله کاربری و عملیاتی: اختلاف در سطح امکانات ارتباطی و مهارت‌های اعضا در استفاده از تجهیزات؛ گاهی افراد امکانات محدودتر دارند و گاهی اطلاعات و یا مهارت بهره‌برداری از فضای مجازی برایشان متفاوت است. مثلا وقتی فرد روش حذف و یا ویرایش پیام ارسال شده (در برخی پیام رسان‌ها) را نمی داند، طبعا در صورت ارسال پیامی که مورد نظر او نیست، دچار دردسر خواهد شد. ۳) فاصله در سطح دانش ، بینش و تجربه: با توجه به سطح دانش افراد و نیز نحوه نگرش و بینش‌ها و از طرفی کیفیت و میزان تجربه های آنها، گاهی فاصله ایجاد می شود. افراد در سطح خود می اندیشند و بیان می کنند، و یا می شنوند و برداشت و تحلیل دارند، در حالیکه بسیاری اوقات تفاوت سطح اطلاعات، افراد را به سمت سوءتفاهم می برد. ۴)فاصله در ارزش‌ها و باورها و فرهنگ‌ها: به طور طبیعی تفاوت هایی در کیفیت و عمق باورهای انسان‌ها و نیز زمینه‌ها و پیامدهای آنها وجود دارد. چنانکه تفاوت‌هایی در فرهنگ و یا تربیت افراد وجود دارد. اگر این تفاوت‌ها مشاهده و در نظر گرفته نشوند، نه تنها مانع درک طرف مقابل خواهند بود؛ بلکه گاهی زمینه کم اعتمادی و یا بی اعتمادی را (حتی به صورت پیش فرض) در طرفین فراهم می کند.و سوءتفاهم‌های مضاعف فراهم می آورد. و فاصله‌های دیگری که می توان برشمرد... 🔵 کاهش فاصله‌ها به خصوص در دو قسم آخر ، یکی از راهکارهای مهم برای ایجاد ارتباط موثر و تعامل مثبت است. گام نخست همدلی و تلاش برای درک شرایط ذهنی و احساسی طرف مقابل است. سعی کنید شرایط و او را در همان موقعیتی که قرار دارد(و شما با آن فاصله دارید) بفهمید. تلاش کنید مخاطبان شما‌، همان‌طور که در دنیای واقعی به شما اعتماد کرده و روی هم حساب می‌کنند، همین رفتار را در تعامل مجازی و دورکاری نیز نشان دهند. برای اینکار در صورت امکان شروع ارتباط ها را به صورت تصویری داشته باشید؛چراکه دیدن چهره افراد سطح اعتماد را افزایش می‌دهد. همچنین برای گروه‌های کاری و یا درسی، با برنامه ریزی دورهمی‌های مجازی، می‌توانید سطح شناخت بین افراد و ارتباط اعضا با یکدیگر را بیشتر کنید. این کار باعث می‌شود که اعضا با رفتارها و نحوه گفتار و نوشتار هر فرد در فضای مجازی، بیشتر آشنا شوند، و از حجم سوءبرداشت‌ها کاسته شود. ⛔️ برای کاهش فاصله‌ها راه‌های متنوعی می توان در نظر گرفت؛ اما مراقب حدود ارتباطی باشید، در این زمینه ظرفیت افراط و تفریط بسیار زیاد است. در این زمینه در فایل صوتی کوتاه نیز توضیح خواهم داد. این مطلب ادامه دارد. @ertebatmoaserdini .
🔷 ارتباط در شرایط دور کاری(۴) از بمباران مخاطب بپرهیزید. یکی دیگر از اشتباهات افراد، در عرصه دورکاری، ارسال پیام های متعددو یا پیگیری زیاد و وسواس‌گونه کارها است. درست است که برقراری ارتباط در فضای مجازی آسان است، اما به این معنا نیست که شما باید هر روز و هر ساعت به شاگردان و کارمندان خود پیام بدهید و از آنها گزارش بخواهید. و یا در در موقعیت های دوستانه پشت سر هم برای دوست تان پیام‌های مختلف بفرستید. بمباران اطلاعات، نه تنها جذاب نیست؛ بلکه مانع فهم درست مفهوم پیام شما بوده و می تواند باعث سوء تفاهم شود. هر کدام از ما روزانه ده ها و صدها پیام دریافت می کنیم که با شرایط کنونی کرونا و دورکاری حجم عمده این پیام ها از مسیرهای مجازی می رسند. گرچه این رفتار در عصر حاکمیت رسانه و فضای مجازی، برای بسیاری از انسان ها عادی است؛ اما شایسته است آگاهانه بر ارسال و دریافت پیام های خود مدیریت کنیم. از هم اکنون در تعداد و روش پیگیری و پیام‌های خود دقت کنید. این مطلب ادامه دارد. @ertebatmoaserdini .
🔷 ارتباط در شرایط دور کاری(۵) شفاف صحبت کنید، نه مختصر در ارتباطات میان فردی رساندن پیام به مخاطب بسیاری اوقات مورد غفلت قرار می گیرد. افراد به رغم اینکه قصد دارند منظور خود را ابراز کنند؛ اما با برخی اشتباهات، کاری می کنند که مخاطب دچار سوءتفاهم شود! در شرایط دورکاری، و ارتباطات محدود شده مجازی، یکی از اشتباهات متداول، کوتاه‌کردن جملات و حتی کلمات برای صرفه‌جویی در وقت است. این کار گرچه به‌ظاهر سرعت کارها را زیاد می‌کند؛ اما باعث بُروز کج‌فهمی و یا بدفهمی برای گیرنده پیام می‌شود. بعضی اوقات ناخواسته تصور می کنیم مخاطب از محتوا و یا پیش فرض ها و افکار ما اطلاع دارد و به نوعی نتیجه گیری از چند مفهوم ذهنی خود را با او ادامه داده و با یکی دو جمله بیان می کنیم، انگار مخاطب، مطالب ذهنی ما را می داند! به علاوه جایگزین کردن حروف به جای کلمات(مثلا: خ به جای خوب )می تواند منشاء سوءتفاهم‌های دیگری قرار گیرد. بهترین روش این است که تا جایی که می‌توانیم، برای شفافیت گفتار خود وقت صرف کنیم تا اینکه بخواهیم بعدا با اعضای گروه و یا مخاطبان خود بر سر سوءبرداشت‌ها بحث کنیم. به خاطر داشته باشید که مخاطب شما معلوم نیست در چه وضعیت ذهنی و روحی و ... پیام شما را می خواند، برای بهبود روابط و احترام به مخاطب، شفاف و روشن منظور خود را بیان کنید. از سوی دیگر پرگوئی نکنیم... این مطلب ادامه دارد. @ertebatmoaserdini .
🔷 ارتباط در شرایط دور کاری(۶) از شلخته نویسی (نگارش كلمات به شكلی كه تلفظ می شوند) و یا اختصارهای غیر رسمی خودداری کنید. استفاده از فضای مجازی به علل مختلف از جمله سرعت در ارائه پیام ، زمینه ساز نوشتن هایی می شود که گاه نه تنها تامل کافی در مورد آنها نشده است؛ بلکه حتی در نگارش آنها هم اهمال می شود و خطاهای املائی و لغوی امری رایج و عادی شده است. منظور این نوشتار خطاهای سهوی در نوشتن نیست، بلکه شکل گیری بی اعتنایی به زبان و ادب فارسی،آسیب هایی را به دنبال خواهد داشت. ⭕️ یکی از این رفتارها، شلخته نویسی در فضای مجازی است، نگارش کلمات به نحوی که تلفظ می شوند، نه تنها رفتاری غیر رسمی است که با شرایط کار و دورکاری ناسازگار است؛ بلکه زمینه برخی سوءتفاهمات را نیز فراهم می کند. علاوه بر این شلخته نویسی نوعی کم احترامی به میراث ارزشمند زبان فارسی است. که بارها در این زمینه مقام معظم رهبری تاکید برا پاسداشت آن داشته و دارند. 🔷 در فضاهای آموزشی و اداری که در شرایط دورکاری فعالیت می کنند این آسیب شناسی و اصلاح،ضرورری تر به شمار می آید. اهمیت درست نویسی و یادآوری آن به افراد از طریق فضای مجازی و دیگر رسانه ها می تواند در مبارزه با شلخته نویسی موثر باشد. 🔶 چگونگی بیان احساسات با شكل و استفاده از شكلك ها از جمله مواردی به شمار می رود كه تاثیری در اشتباه نویسی در این فضاها دارد. بنابراین بسیاری از اشتباهات نوشتاری در شبكه های ارتباطی به دلیل سعی در انتقال كامل احساس افراد است و ازآنجا كه مخاطبان بیشتر شبكه های مجازی گروه های سنی جوان هستند، میل به جلب توجه از طرف دیگران و تمایل به متفاوت بودن با دیگران، سبب شوخی كردن آنها با واژه ها می شود. همچنین ابداع افعال و واژه های جدید مانند «بزنگم، بحرف، زنگیدم و ... در میان مخاطبان فضای مجازی بسیار افزایش پیدا كرده كه خود می تواند به عنوان زنگ خطری برای تحریف در زبان فارسی باشد. پذیرفتن این اشتباهات به عمد یا سهوی، آگاهانه یا ناآگاهانه تا حدی اجتناب ناپذیر است و شاید بر دانش زبانی افراد بالغ كه بعد از یادگیری كامل زبان فارسی با شبكه های مجازی آشنا شده اند، تاثیر منفی نداشته باشد اما در نهایت جایگاه شلخته نویسی در نوشتار فارسی را به مرور محكم می كند. 🔷با توجه و اهتمام به این امر، می توانیم با درست نویسی و دقت در پاسداشت ارزش های ادبی زبان فارسی، علاوه بر حفظ حریم کاری در دورکاری‌ها در انتقال بهتر پیام رسانی خود و دیگران کمک کنیم. این مطلب ادامه دارد. @ertebatmoaserdini .
ارتباط موثر
🔷 ارتباط در شرایط دور کاری(۶) از شلخته نویسی (نگارش كلمات به شكلی كه تلفظ می شوند) و یا اختصارهای غ
🔷 ارتباط در شرایط دور کاری(۷) ارتباط نوشتاری را به عنوان فرصت در نظر بگیرید. ارتباط حضوری به دلیل استفاده از حواس مختلف ، زبان بدن و عواطف حاشیه‌ای برای برقراری ارتباط، و ایجام مفاهمه، می تواند بهترین انتخاب باشد. اما در بسیاری از موقعیت‌ها امکان چنین ارتباطی میسر نمی شود. بعد از ارتباط حضوری، یکی از گزینه های مناسب، ارتباط تصویری و ویدئویی است که تا حدودی کاستی ارتباط از راه دور را جبران می کند و امروزه برای دورکاری و به خصوص جلسات و نشست های کاری مورد استفاده قرار می گیرد. ارتباط تصویری (و گاهی صوتی) از راه دور، الزاما برای همه گروه‌ها و افراد راحت نیست. محذورها و محدودیت‌های مختلف ممکن است،مانع از چنین ارتباطی شود. چه‌بسا در گروه شما، افرادی هستند که به هر سبب، ترجیح می‌دهند که با نوشتن ارتباط برقرار کنند. برای تعامل با این مخاطبان یا برای کنار آمدن بر شرایط فرهنگی که اجازه استفاده از تماس تصویری را محدود می‌سازد، می توانید از ظرفیت‌های نوشتاری استفاده کنید. مزیت مهم این روش کاهش استرس کارکنان در تماس‌های تصویری و صرفه‌جویی در وقت است. 📝 در استفاده از این روش، باید به نکات زیر توجه کنید: الف) به دستورزبان، درست نویسی و علائم نگارشی توجه کنید. گاهی‌اوقات یک علامت تعجب بی‌جا می‌تواند منجر به یک سوءتفاهم بزرگ شود. ب) پیش از ارسال پیام‌ها، یک ‌بار دیگر، با دقت، آن را بخوانید. ج) از گیرنده پیام بخواهید که اگر درباره هر بخشی از نوشته سؤال و ابهامی دارد، از شما بپرسد. د) در تنظیم متن، برای خواننده وقت بگذارید. مخاطبان آگاه توجه دارند شما برای احترام به آنها وقت صرف نوشته خود کرده‌اید. ه) سعی کنید نوشته شما یک دست باشد تا خواننده همراهی خود را با شما قطع نکند. و) مختصر و مفید، و در عین حال شفاف و گویا بنویسید. جملات کوتاه،واضح و دقیق انتخاب کنید. ز) در نوشته های خود تفاوت ادبیات یک مکتوب اداری و کاری را با پیام دوستانه مراعات کنید. زبان محاوره‌ای اگر در پیام‌های دوستانه، کاربردی داشته باشد؛ در پیام های کاری و اداری نامناسب است. ح) در پیام های نوشتاری، جایگاه علمی و شغلی مخاطب را فراموش نکنید. این مطلب ادامه دارد. @ertebatmoaserdini .
🔷 ارتباط در شرایط دور کاری(۸) در محدوده دانش و اطلاعات واقعی خود سخن بگوئید. اطلاعاتی که اینترنت و شبکه های اجتماعی در اختیار کاربران قرار می دهد، نوعی غرور معرفتی را در آنها می‌پروراند، یعنی این تصور در هنگام استفاده در ما شکل می گیرد که دانسته‌هایمان خیلی بیشتر از آن چیزی است که واقعاً هست. به عبارت دیگر بدون مطالعه واقعی و تسلط بر مبانی و مسائل یک حوزه دانشی، صرفا با تکیه بر خرده اطلاعات و یا حتی شبه اطلاعات،به راحتی در هر جنبه افراد اظهار نظر می کنند. الگوریتم‌های جهت‌دهی‌شدۀ رسانه‌های اجتماعی، کاربران را به سمت کانال‌ها و گروه‌هایی از همفکران و دوستان می برد که در عمل پژواک صدای خود و یا مانند خود را دریافت می کنند و حسی خوب برای شنیدن صدای معمولا ما در پناه این اتاق‌های پژواک، با مشاهده و ارسال و باز ارسال مطالب دلخواه، شاید با اندک چالش جدی‌ در نقد علمی دانسته های خود روبه‌رو نشویم و همراهانی که بر اساس مشابهت های زیاد، خودمان آن‌ها را برگزیده‌ایم تشویقمان می‌کنند و بدین‌ترتیب، رفته‌رفته توانایی خود ارزیابی دقیق را از دست می‌دهیم و خودمان را بسیار داناتر از آن چیزی تصور می‌کنیم که واقعاً هستیم. به مرور کاربران با تصوری از دانایی از مطالعه واقعی باز می مانند و خود را بی نیاز از مراجعه به اهل تخصص می پندارند و در عین حال در هر زمینه‌ای اظهار نظر می کنند و با ابزار هایی مثل لایک و باز ارسال به تقویت نمادین مطالب می افزایند. این اتفاق در فضاهای کاری موجب محدود شدن اطلاعات و عدم توسعه فردی و جمعی کارکنان می شود. در جمع های دوستانه هم اتفاقی مشابه در محدودیت اطلاعات و دانسته‌ها فراهم می کند. زمینه ساز شایعات و اطلاعات نادرست می شود و در محیط کار و خانواده و جامعه، موج ایجاد می کند. این آسیب در شبکه های اجتماعی پر رنگ شده است. برای مقابله: اولا) با مطالعه و دانش افزایی و مراجعه به متخصصان هر موضوع، قدرت سنجشگری و سواد رسانه خود را بالا ببریم. ثانیا) از بیان و ارسال مطالبی که از صحت آن اطمینان کافی نداریم ، اجتناب کنیم. ثالثا) به دانش و سطح مطالعات مخاطبان خود توجه کنیم، گاهی در فضای مجازی فراموش می کنیم با چه کسی در گفتگو هستیم. رابعا)از توزیع و ترویج خرده اطلاعاتِ غیر مستند،و غیر مرتبط در گروه های کاری و درسی ، خود داری کنیم. خامسا) اظهار نظر در زمینه هایی که مطالعه و تخصصی نداریم،به مرور از اعتبار ما می کاهد. این مطلب ادامه دارد. @ertebatmoaserdini .
🔷 ارتباط در شرایط دور کاری(۹) میزان خودافشائی خود را مدیریت کنید. ▫️معلم با چند دقیقه تاخیر در کلاس حاضر می‌شود و به دانشجو‌ها می‌گوید: بچه‌ها ببخشید. ماشینم پنچر شده بود. مجبور شدم کنار خیابان لاستیک را تعویض کنم. ▫️یک دوست، هنگام گفتگو با یکی از دوستان قدیمی‌اش، به او توضیح می‌دهد که بیشتر از روی تعهد اخلاقی او را می‌بیند. اما دیگر مثل گذشته برای دیدن او دلتنگ نمی‌شود. ▫️همکار، به همکار دیگرش می‌گوید که با همسرش مشکل دارد و گاهی اوقات، از اینکه چرا تصمیم گرفته فرزند داشته باشد دلگیر می‌شود. ▫️نویسنده، هنگام ارائه‌ی گزارش در مورد یک متفکر قدیمی، توضیح می‌دهد که دسترسی مستقیم به آثار او نداشته و او را از طریق آثار نویسنده‌ی دیگری می‌شناسد. ▫️ به طور معمول با دوست و یا همکارتان، در مورد سرمایه‌گذاری و یا وام‌هایی که دریافت کرده اید، گفتگو می کنید. همه موارد بالا دارای نوعی خودافشائی است. 🔹خودافشایی(به انگلیسی: Self-disclosure) یک فرایند ارتباطی است که در آن فرد اطلاعاتی در مورد خودش را به دیگری می‌گوید. این اطلاعات می‌تواند توصیفی یا ارزش گذارانه باشد و می‌تواند شامل افکار، احساسات، آرمان‌ها، اهداف، شکست‌ها، موفقیت‌ها، ترس‌ها و رؤیاها و همچنین چیزهایی که فرد دوست دارد و چیزهایی که از آنها بیزار است، باشد. خودافشایی یکی از اجزا سازنده برای ایجاد صمیمیت است و نمی‌تواند بدون آن به دست بیاید. معمولا انتظار می‌رود خودافشایی متقابل و متناسب باشد. خودافشایی یک نوع افشای هدفمندِ اطلاعات شخصی به فردی دیگر است. 🔸بدون شک یکی از روش‌های موفق در ایجاد ارتباط عمیق‌تر، و نیز شکل گیری اعتماد دوجانبه، معرفی بهتر ارزش‌ها و توانمندی‌ها به مخاطب و کم کردن فاصله در ارتباطات، خودافشایی است؛ اما سوال مهمی وجود دارد: تا چه حدی از خودافشایی پسندیده است؟ 🔻در عین حال ارتباطات مجازی و شرایط دورکاری، زمینه‌هایی را برای خودافشائی بیشتر فراهم می کند. تا جائی که کم کم قالب درد دل‌های صمیمانه و بیان مطالبی شخصی، می انجامد(لزوما این رفتار در برخی ارتباطات با نزدیکان مشکلی ندارد و بلکه پسندیده است.) خودافشایی و بیان لایه های خصوصی‌تر زندگی برای همکاران و دوستان، به خصوص در شرایط دورکاری و فراغت‌های احتمالی ناشی از آن ، اگر آگاهانه و دقیق مدیریت نشود؛ ممکن است به مانع جدی برای ارتباط موثر و دورکاری مفید، بیانجامد. لطفا قبل از هرگونه خودافشایی و بیان نکات زندگی خود، بیشتر تامل کنید. سعی کنیم مرزهای دوستی و محیط کار را محترم شمرده و از آنها مراقبت کنیم. امیرالمؤمنین علیه السلام: وَ رَضِيَ بِالذُّلِّ مَنْ كَشَفَ عَنْ ضُرِّهِ و كسى كه ناراحتى هايش را (نزد اين و آن بدون هيچ فايده) فاش كند به ذلت خويش راضى شده است. حکمت۲ نهج البلاغه این مطلب ادامه دارد. @ertebatmoaserdini .