#اشعار_آییني #روز_سوم #حضرت_رقیـه_خاتـــون_س ستمکش دو جهان، دختری رقیه بنامْ در آن زمان که مڪان داشت در خرابه ی شام نبود ورد زبانش به غیر نام پدر غذای روز و شبش،اشڪ چشم و لخت جگر یزید شد چو خبر دار، از تب و تابش روانه کرد به تسکینِ وی، سرِ بابش سر پدر به طَبَق، نزد ویْ چو بنهادند ستم رسیده زنان،خونْ ز دیده بگشادند چو آن صغیر، گرفت از سرِ طَبَقْ سرپوش سر پدر به طَبَقْ دید، از سرش شد هوش به هوش آمد و آن سر گرفت بر سینه زبان گشود پی شِکوه های دیرینه : که ای جنابِ پدر! تا ڪنون ڪجا بودی؟😭 چرا ز دختر دلبند خود جدا بودی؟ تو بودی آنکه مرا بود جا در آغوشت چگونه گشت به کلّی ز من فراموشت؟ به همرهت علے اصغر چرا نیامده است؟ برادرم علے اڪبر چرا نیامده است؟ تو زنده باشی و باشد عذار من نیلی ز دست شمر لعین، تا به کی خورم سیلی؟😭 پدر! به شام، نباشد مگر دگر خانه! که داده اند به ما جا به کنج ویرانه😔 پدر!به گردن و بازوی بسته ام بِنِگر ز سنگ ظلم، به فرقِ شڪسته ام بِنِگر به صدْقه مرد و زن ڪوفیانِ بی پروا به ما دهند همی نان پاره و خرما😔 ز اهل شام همی نیست ای پدر گله ام! نظاره ڪن به ڪفِ پای پُر زِ آبلہ ام😭 به روی خار مغیلان بسی دویدم من جفای ڪوفی و شامی همی ڪشیدم من بدان رسید ڪه از درد بی مددڪاری نهان شدم به تَعَب،زیرِ بُـتّـه ی خاری😔 ز خاڪ،بستر و خشت و خرابه ام بالین عجب یتیم نوازی ڪند یزید لعین لبِ من اَر عطش و قحط آب گشته ڪبود لبِ مبارڪ تو از چه باب گشته کبود؟!😭 گمانم این لب و دندانِ همچو مروارید ڪبود گشته پدرجان ز ضرب چوب یزید چو با پدر کمی از درد دل اشاره نمود خرابه را ز تَفِ آه، پُر ستاره نمود ز روی سینه ی او،سر به یک طرف غلطید به خاڪ، روی یتیمی نهاد و آه ڪشید فغان و آه ڪه(صامت)به وقت جان دادن بُدی به گردن آن طفل بی گناه رسن ⚫️|سُراینده|: |جناب صامــت بروجـــردي؛قاجاریه|

چندی پیش در شهر همدان، همین آقا را در شب ولادت حضرت علی اڪبر علیه السّلام دعوت کرده بودند که از اول تا آخر جلسه، همین مضامین را میخواند: #چشم_شهلای تو، قلب من را ربود!... و در ادامه میگفت: #آخ چقد #خوشگله،نوه ی فاطمه!!! مجلس امام حسین علیه السلام که مرکز ترویج و نشر #عقائد شیعه و #معارف_ناب اهلبیت علیهم السّلام بود، حالا شاهد آن هستیم که به کجا کشیده شده است!! مجالسی‌که در اعیاد و موالید،از اول ‌تا ‌آخر برنامه، مطهّر به #ذکرشریف‌صلوات بودند، حالا تبدیل شده است به این مضامین سبکی که شاهد آن هستیم.... دیگر مجلسی مورد رضایت مستمعین است، که مداحش مست تر باشد! دیگر مجالس روضه و مصائب جایش را به سبک هایی داد که وقتی آنهارا گوش میکنی، یاد آهنگ فلان خواننده می‌اُفتی! پس کجا رفت آن مجالسی که سراسر آکنده از #معرفت و #حزن و #اندوه بود؟! با گسترش فضای مجازی دیگر قربة الی الله جای خود را به #ترکاندن مجازی داد! بازار #هووکشیدن و چشم شهلا و خال و خط لب یار رونق گرفت. سَبکی مورد رضای مداح شد که #مجازی را #بترکاند. پس چطور انتظار داریم خروجی این منابر، رسول ترک ها و رمضان یخی ها و علی گندابی ها بیرون بیایند؟! پیرغلامان و نوح سنّتی ای اهل حرم، جایش را به قمرقمر داد! جوانان بنی هاشم بیایید،جایش را به داره میریزه و سبو مست و کام مست داد!! اشعار پُر مغز و پُر محتوای اعتقادی و اخلاقی، جایشان را به قد و قامت و چشم و ابروی یار دادند! چرا دیگر در مجالس ما، #اشعار_آیینی طوطی همدانی،روشن اردستانی،صامت بروجردی، آذرخراسانی،نیّرتبریزی و محتشم ها که سراسر آکنده از اندوه اند، خوانده نمیشود؟؟!!!! کدام از مداحان جوان، دیوان اشعار این شاعران را دارد؟یا کدامیک حتی اسم اینها به گوششان خورده است؟!! غبار همدانی،غمام همدانی،ملاپروین همدانی، مجمع همدانی و.... مداحان چرا دیگر اشعار و سبک های پُر از سوز و گداز #محجوب‌همدانی را نمی‌خوانند؟! چرا #طبع جوانهای هیئتی #عوض شده است؟! دیگر مردم بجای #معارف‌دینی، دنبال این هستند که مداح فلان جلسه کیست! مگر منبر و مجلس سیدالشهداءعلیه السلام محل کنسرت است که امروز فلان سبک را گوش کنی و فردا که از آن خسته شدی و دلت را زد و تکراری شد،بیفتی دنبال پیدا کردن سبک جدید!!! کجا رفت آن روزها؟!....... 💠((اللهم عجل لولیک الفرج))💠