با عجله خودش را توی بغل مادر انداخت. -آخ جون😃. من عاشق قصه ام😍. مادر دستی به موهای نرم و مشکی محمد کشید😔. نگاهی به قاب عکس های روی دیوار انداخت. لبخندش محو شد🙁. با همان بغضِ تلخِ صبحِ جمعه🥺 قصه اش را سر انداخت. -یه روز و روزگاری یه #پدر مهربون🧔 توی یه شهر شلوغ زندگی می کرد. پدر همیشه مراقب بچه هاش بود. با آدم بدها می جنگید ⚔و اجازه نمیداد ❌وارد شهر بشن. اون نمیزاشت به مردم آسیبی برسه و جلوی دشمن ها رو می گرفت🛡🛡. آدم بدها هم بیکار نمی نشستند، هی نقشه می کشیدند تا بابای مهربون😃 رو از بچه ها و مردم شهر بگیرند😔؛ ولی موفق نمی شدند. اونا امروز صبح، باز هم نقشه کشیدند و وقتی همه ما خواب بودیم😴، بابا قاسم مهربون بچه ها رو... اولین قطره اشکش سُر خورد 😥و روی صورت محمد افتاد. محمد مثل برق گرفته ها💥 سرش را بلند کرد و از بغل مادر بیرون پرید. دومین و سومین و دهمین قطره اشک هم به سرعت ریختند😭😭. محمد صندلی کوچکش را کشید زیر دیوار قاب عکس ها. بالا رفت و روی نوک پا ایستاد. از بین انبوه عکس های پدر، مادر و خودش، #قاب_عکس خندان حاج قاسم را برداشت و پایین پرید. قاب عکس را بغل کرد🤗 و توی آغوش مادر زد زیر گریه😭😭. -یعنی من دیگه بابا ندارم؟! ... منبع: نشریه مکتب حاج قاسم #قسمت_دوم #صبح_شهادت #سیزده_دی_نود_و_هشت #پدرانه #ریحانه_مهرپویا #خط_مقدم 🇮🇷 🇮🇷@frontlineIR🇮🇷