مرد ِ آزاده همان پای ِ دلی در بند است گنه دل که قضاوت بشود اسفند است دانم ای عشق که جان بر لب آه است ولی طلب سرخوشی از ضاعقه ی غم درد است ای دل زار بسوز از دل و‌ جان ،چون در عشق قصد آزار جگر سوختگان سوگند است مردی ای دلبر از این عشق چو یک آینه باش که دل آینه با صاف دلان پیوند است صنعت آینه خونساز ِ نجیب عشق است عاشقی ضامن آئین دل یک مرد است دل اگر علم شود علم پریشانی است عِلم درد و عَلَم سبزه بهار ِ زرد است ای دل خام طمع بر گل شادی نکنی که دل شاد در این علم ز بی لبخند است دل اگر نقد عداوت نشود آن دل نیست دل ِ از خاک اصالت دل‌ خاک طرد است ای فلک چرخ چو بر سوختنی، می دانی قیمت خام دل سوخته اینجا چند است ؟ #مجید_روحی #شاعرانه @gharghabadiha

پای اندوه اگر قلب دل دریا داشت در نبود دل و جان هم دل بی پروا داشت عشق اگر خطبه بنام دل بی غم می خواند در غزلشعرک بی قافیه کی معنا داشت؟ عشق بی درد دلا بی سروپائیست، هواست او که دل داشت در آن بر غم آن هم جا داشت عشق ِبی آه و خزان چون همه جائیست چو گرد کی نشان از صفت سروری و آقا داشت؟ فرق بین دل انسانی و غیر این اشگ است ورنه حیوان هم از این شور و هوا سودا داشت در دل خالی ِپر درد جهانی حرف است گفته می‌شد که ندارد خبری امّا داشت زندگی کرد میان شب تار آنکس که یک شکم سیر ز درد و دلی از شیدا داشت گر کتاب من ِمجنون سخنی داشت هنوز چون دلش خار ولی چشم دلش لیلا داشت سایه پرسید چه کس عهد و وفا می فهمد؟ او که با یک نخ جان صد نفسی جانا داشت #مجید_روحی #هنرمند_شهر #شاعرانه @gharghabadiha