eitaa logo
🌹کانال مولودی و اعیاد غریب آشنا (مبشری)
1.7هزار دنبال‌کننده
2.2هزار عکس
233 ویدیو
72 فایل
https://eitaa.com/joinchat/1922302029Cf52fe4bfa2 #غریب_آشنا #اشعار_و_نغمات_آیینی_مناسبتی_وکاربردی با محرَّم زخم ما نان و نمک ها خورده است تا ابد از شور عاشورا نمک گیریم ما #محمد_مبشری جهت تبادل و ارتباط مستقیم با شاعر @gharibe_ashena_mobasheri
مشاهده در ایتا
دانلود
محمدحسن فرح‌بخشیان مشهور به «ژولیدهٔ نیشابوری» سال ۱۳۲۰ در نیشابور متولد شد. به گفته خودش، بعد از خوابی که در ۱۲ سالگی دیده بود، طبع شعرش شکوفا شد و توفیق سرودن برای اهل‌بیت(علیهم‌السلام) را پیدا کرد. ژولیده در بهبوهه انقلاب از حامیان امام خمینی(ره) بود و با اشعار روشنگرانه‌ای که بعد از سخنرانی امام در مدرسه فیضیه سرود، به زندان افتاد. وی در مجموع بیش از ۴ سال از عمر خود را در زندان گذراند و در این اثنا بود که آیت‌الله طالقانی تخلص «ژولیده» را برای او برگزید. وی در دوران جنگ تحمیلی نیز در جبهه حضور داشت و اشعارش روحیه‌بخش سربازان اسلام بود. ژولیده ۱۹ مهر ۱۳۸۶ درگذشت و در آرامستان ورامین به خاک سپرده شد. از وی بالغ بر ۳۰ اثر به چاپ رسیده است. «چه کنم دلم می‌سوزد»، «ای قلب‌ها بسوزید»، «ای چشم‌ها بگریید» و «دلا بسوز که...» از آثار او است. @mohebanorezakazemi .
باسلام واحترام جشن ولادت امام باقر(ع) هیئت محبان الرضا(ع) یکشنبه ۱۴۰۱/۱۱/۲ ازساعت ۷ الی ۹/۵ شب آدرس خ تهران نو خ وحیدیه میدان تسلیحات خ فاطمیه شرقی حسینیه هلال @mohebanorezakazemi
آن خالقی که بر تن بی روح جان دهد مهر تو، رایگان، به دل خاکیان دهد شخصی کریم، جود بلا شرط می کند آری، خدا هر آنچه دهد، رایگان دهد هر نعمتی که داد خدا، بی سوال داد وصل تو را، که خواسته ام، بی گمان دهد از خلقت تو، خواست خداوند لامکان ما را کنار رحمت عامش مکان دهد گر جان دهم، به یک نگهت، سود با من است کالای خویش را، که بدین حد گران دهد؟ بی امتحان مرا به غلامی قبول کن رسوا شوم، اگر دل من امتحان دهد دارم امید، لطف تو گیرد چو دست من دامان پر ز گرد گناهم تکان دهد می خواست گر خدای نبخشد گناه ما ما را چرا امام چنین مهربان دهد؟ آن پرچمی که بر سر بام حریم توست راه بهشت را به محبان نشان دهد  قلب (حسان) به یاد تو از غصه فارغ است در انتظار این که به پای تو جان دهد  روز جزا که در صف قرآن و عترتیم ما را امام ثامن ضامن امان دهد حبیب چایچیان(حسان) @mohebanorezakazemi
ای شیعه مخور غصه تو صاحب داری آیینه ی مظهر العجائب داری یادت نرود دعا کنی مهدی را امشب که تو لیلة الرغائب داری سید مجتبی شجاع @mohebanorezakazemi
حبیب چایچیان متخلّص به «حسان» سال ۱۳۰۲ در تبریز دیده به جهان گشود. او نخستین شعرش را در پانزده سالگی سرود و پس از اولین سفرش به کربلا، طبع شعر خود را وقف چهارده معصوم (علیهم‌السلام) کرد. او محضر علّامه امینی و علّامه عسکری را درک کرده بود و علّامه امینی در نامه‌هایی که به او می‌فرستاد او را شاعر اهل‌بیت (علیهم‌السلام) خطاب می‌کرد. حسان از سرآمدان شعر آیینی و مذهبی عصر خود محسوب می‌شود. «امشب شهادت‌نامۀ عشاق امضا می‌شود» و «آمدم ای شاه پناهم بده» از شعرهای معروف اوست. وی سرانجام ۹ آذر ۱۳۹۶ درگذشت و در بهشت زهرای تهران به خاک سپرده شد. رهبر معظم انقلاب در پیامی درگذشت او را تسلیت گفتند. از آثار او می‌توان به ای اشکهابریزید، خلوتگاه راز ، خزان گلریز ، باغستان عشق و گل‌های پرپر اشاره کرد. @mohebanorezakazemi .
الهی دلی ده که جای تو باشد لسانی که در وی ثنای تو باشد الهی بده همتی آنچنانم.... که سعیم وصول بقای تو باشد الهی چنانم کن از عشق خودمست که خواب و خورم از برای تو باشد الهی عطاکن بفکرم تونوری که محصول فکرم دعای تو باشد الهی عطاکن مرا گوش قلبی که آن گوش پر از صدای تو باشد الهی چنان کن که این عبدمسکین برای تو خواند برای تو باشد الهی عطا کن بر این بنده چشمی که بینائیش از ضیای تو باشد الهی چنانم کن از فضل و رحمت که دائم سرم را هوای تو باشد الهی چنانم کن از عیب خالی که هستیم محو و فنای تو باشد الهی مرا حفظ کن از مهالک که هر کار کردم رضای تو باشد الهی ندانم چه بخشی،کسیرا که هم عاشق و هم گدای تو باشد الهی بطوطی عطاکن بیانی که نطقش کلید عطای تو باشد طوطی همدانی @mohebanorezakazemi
«الهی! آنرا که تو خواهی، چون آب روانست ؛ و آنرا که تو نخواهی، او را چه درمانست ؟!!» ... زاد بر گیر که سفر نزدیکست؛ و آداب آموز که راه، بس باریکست؛ و از ندامت، چراغی افروز، که عقبه تاریکست؛ بی نیازی را از خلق، تاج کن و برسر«نه»؛ و سرانجام خود را. چراغ در بر«نه»؛ طالب دینار، رنجور است و طالب عقبا، مزدور است  و طالب مولا، مسرور است؛؛؛ ایمن منشین که هلاک شوی! ایمن آنزمان شوی که با ایمان زیر خاک شوی؛؛؛ نه در رنگ و پوست نگر؛ در نقد دوست نگر!!! اگر درآئی، در بازست؛ و اگر نیائی، خدای، بی نیازست؛ مرغ را دانه باید و طفل را شیر، شاگرد را استاد باید و مرید را، پیر؛؛؛ دوست را اگر از در، بدر کنند از دل بدر نکنند! الهی! چون همه آن کنی که خواهی، از این مفلس بیچاره چه خواهی؟!! الهی! یافت تو، آرزوی ماست دریافت تو، نه ببازوی ماست! .... اگر بر هوا «پری» ، مگسی باشی، و اگر بر روی آب روی خسی باشی، دلی بدست آر، تا کسی باشی! هر که خواست، غم او از دل ما برخاست، ما را غم آنست که او نمیتواند خواست!!! « الهی! » مرا آن ده که مرا آن «به» خواجه عبدالله انصاری @mohebanorezakazemi
باسلام واحترام جشن ولادت باسعادت حضرت علی(ع) حضرت جوادالائمه(ع) حضرت علی اصغر(ع) درهیئت محبان الرضا(ع) یکشنبه ۱۴۰۱/۱۱/۹ ازساعت ۷ الی ۹/۵ شب آدرس خ تهران نو خ وحیدیه میدان تسلیحات خ فاطمیه شرقی حسینیه هلال @mohebanorezakazemi
از شبستان ولايت قمرى پيدا شد از گلستان هدايت ثمرى پيدا شد بحر موّاج كرم آمده در جوش و خروش كه ز درياى عنايت گهرى پيدا شد شب ميلاد جواد است، ندا زد جبريل كز پى شام مبارك سحرى پيدا شد از افق ماه درخشان رجب داد نويد كه ز خورشيد ولايت قمرى پيدا شد مى رسد نكهت ريحان بهشتى به مشام كه ز "ريحانه" رضا را پسرى پيدا شد سال ها بود پدر چشم به راه پسرى كه پسر آمد و نور بصرى پيدا شد نام نيكوش محمّد، لقب اوست جواد در صفات ملكوتى بشرى پيدا شد دادخواهان جهان را ز پى دادرسى خسرو دادرس دادگرى پيدا شد مظهر زهد و فضيلت، كه بدان گوهر پاك علم نازد كه مرا تاج سرى پيدا شد مجلس آراسته مأمون ز بزرگان و رجال كه ز در كودك صاحب نظرى پيدا شد پاسخ مجلسيان داد به هرگونه سؤال كز همه برتر و شايسته ترى پيدا شد سپر انداخته روباه صفت مدّعيان زان كه در بيشه دين شير نرى پيدا شد اى كه در وادى حيرت شده اى سرگردان غم مخور قافله را راهبرى پيدا شد خرّم آن گل كه ز هر سو به تماشاى رخش صد چو من بلبل خونين جگرى پيدا شد چو بدو رايحه جد گراميش رسيد در دل از شوق وصالش شررى پيدا شد چون به بغداد دو سرچشمه رسيدند به هم خاك را لطف و صفاى دگرى پيدا شد اى "رسا " شادى ميلاد همايون جواد عليه السلام طبع موجى زد و زيبا اثرى پيدا شد دکترقاسم رسا @mohebanorezakazemi
قاسم رسا فرزند شیخ محمدحسن از شاعران معاصر است. او در سال ۱۲۹۰ ه. ش. در تهران ولادت یافت. در کودکی به اتفاق پدر و مادرش به خراسان عزیمت نمود و در جوار تربت حضرت رضا (ع) مجاورت اختیار کرد. «رسا» پس از اتمام تحصیلات مقدمات وارد دانشکده‌ پزشکی تهران شد و به درجه‌ دکترا در طب نائل آمد. سپس در وزارت بهداری استخدام گردید و مدت ۲۹ سال به ایفای وظایف پزشکی اشتغال داشت. «رسا» با آنکه ظاهرا کارش طبابت بود ولی از آغاز نوجوانی به حکم علاقه‌ باطنی به مطالعه‌ آثار گویندگان سلف اشتغال داشت و فنون سخنوری و شعر و ادب را نزد اساتید بزرگ فرا گرفت و هیچوقت رابطه‌ خود را با عالم شعر و ادب قطع نکرد. از سال ۱۳۲۵ ه. ش. به افتخار خدمتگزاری و ثناگستری و ملک الشعرایی آستان قدس رضوی مفتخر شد. عنوان ملک الشعرایی را به دلیل سرودن اشعار نغز در این‌باره به او اطلاق کرده‌اند، او در سرودن انواع شعر بخصوص در قصیده‌سرایی صاحب توانایی و مهارت بوده است. بیشتر اشعار دکتر رسا درباره مدایح و مراثی اهل البیت (ع) و اشعار حکمی، اخلاقی و پند و اندرز است. نصایح منظوم و دیوان اشعارش در سالهای ۱۳۴۰ /۱۳۴۱چاپ و منتشر گردید. قاسم رسا سرانجام در تاریخ ۲۵ آبان ۱۳۵۶ ه.ش درگذشت و در حرم امام ثامن و ضامن (ع)، در صحن عتیق، جلوی پنجره فولاد دفن شده است. @mohebanorezakazemi
باسلام واحترام ولادت باسرسعادت مولای متقیان حضرت علی علیه السلام و روز پدر را به پدر معنوی ما مداحان اهل بیت علیهم السلام استادحاج غلامرضاسازگارتبریک وتهنیت می گوئیم. پدرمعنوی کسی است که نقش مؤثری در تعلیم و پرورش ابعاد روحی و شخصیتی انسان دارد. سایه استادسازگارمستدام باد. @mohebanorezakazemi
باسلام واحترام وفات حضرت زینب(س) درهیئت محبان الرضا(ع) یکشنبه ۱۴۰۱/۱۱/۱۶ ازساعت ۷ الی ۹/۵ شب آدرس خ تهران نو خ وحیدیه میدان تسلیحات خ فاطمیه شرقی حسینیه هلال @mohebanorezakazemi